Ongeacht het type plant of waar het wordt gekweekt, op een gegeven moment zal het een bladvergeling en -uitval door ouderdom krijgen. Dit is een natuurlijk, onvermijdelijk proces dat plaatsvindt wanneer de plant alle stappen in zijn leven heeft voltooid. Eenjarige planten doorlopen dit proces aan het einde van een enkel groeiseizoen. Vaste planten leven meerdere jaren, zo niet tientallen of honderden jaren, maar zullen uiteindelijk toch deze symptomen vertonen.

Wanneer planten hun natuurlijke ontwikkelingsstadia hebben doorlopen en het einde van hun levenscyclus naderen, beginnen ze tekenen van achteruitgang te vertonen. De bladeren worden geel en gaan hangen, en na verloop van tijd worden ze papierachtig bruin en droog. Eenmaal volledig droog, beginnen de bladeren van de plant te vallen totdat de hele plant is uitgedroogd.

Aan het einde van zijn leven verhoogt de genetische codering in de plant de productie van ethyleen, een fytohormoon dat veroudering of natuurlijke veroudering en dood regelt. De celdeling stopt en de plant begint middelen te kataboliseren om in andere delen van de plant te gebruiken. Als dit gebeurt, beginnen de weefsels geel te worden en te drogen totdat de hele plant is uitgedroogd en vergaat.

Vruchtverlies is gebruikelijk op veel boomvruchten, waaronder appels, peren, perziken, kersen en pruimen, evenals vruchtdragende struiken. Het wordt veroorzaakt door een schimmelpathogeen en zal resulteren in gerimpeld en uitgedroogd fruit.

Hier zijn de meest voorkomende symptomen in de volgorde waarin ze waarschijnlijk zullen optreden.

De verwelking wordt veroorzaakt door een van de twee schimmelpathogenen, de ene genaamd Monilina laxa en de andere genaamd M. fructigen . De sporen overwinteren op geïnfecteerd plantmateriaal en worden de volgende lente verspreid door wind, regen of dierlijke vectoren. Het probleem zal halverwege de lente merkbaar worden, maar zal in ernst toenemen naarmate de zomer vordert en de schimmel groeit. Als er niets aan wordt gedaan, zal de ziekte heviger worden en zich verspreiden naar andere planten in de buurt.

Verkleurde vlekken op het gebladerte van planten zijn een van de meest voorkomende ziekteproblemen die mensen waarnemen. Deze vlekken worden veroorzaakt door schimmel- en bacteriële ziekten, waarbij de meeste infecties verband houden met een schimmelpathogeen. Bruine vlek kan voorkomen op alle kamerplanten, bloeiende sierplanten, groenteplanten en bladeren van bomen, struiken en heesters. Geen enkele plant is er resistent tegen en het probleem is erger in warme, natte omgevingen. Het kan op elk moment in de levensfase voorkomen, zolang er bladeren aanwezig zijn. Kleine bruinachtige vlekken verschijnen op het gebladerte en worden groter naarmate de ziekte vordert. In ernstige gevallen wordt de plant of boom verzwakt wanneer de laesies de fotosynthese onderbreken of ontbladering veroorzaken.

In de meeste gevallen heeft de bruine vlek slechts invloed op een klein percentage van de hele plant, die op een klein deel van de bladeren voorkomt. Een kleine infectie legt slechts een kleine belasting op de plant. Als het echter onbehandeld blijft en de ziekte zich over meerdere seizoenen voortzet, zal dit ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en productiviteit van het geïnfecteerde exemplaar.

Ernstige symptomen

Bruine vlek , of bladvlek, is een veel voorkomende beschrijvende term die wordt gegeven aan verschillende ziekten die de bladeren van planten en bomen aantasten. Ongeveer 85% van de ziekten met bladvlekken is te wijten aan schimmels of schimmelachtige organismen. Soms wordt de bruine vlek veroorzaakt door een bacteriële infectie of insectenactiviteit met vergelijkbare symptomen. Als de omstandigheden warm zijn en de bladoppervlakken nat zijn, worden schimmelsporen die door wind of regen worden getransporteerd, op het oppervlak terechtgekomen en eraan vastgeklampt. Ze breken de celwanden niet af, maar groeien in de ruimte tussen het plantenplasmamembraan en de plantencelwand. Terwijl de sporen zich voortplanten, geven ze toxines en enzymen af die necrotische vlekken (dwz dood weefsel) op de bladeren veroorzaken, waardoor de schimmels de producten kunnen consumeren die vrijkomen wanneer de cellen afbreken.

Hoewel de wortelmisvorming een probleem is dat bij vrijwel elk type plant kan voorkomen, valt het meer op bij wortelgewassen zoals wortelen, pastinaken of aardappelen. Bij elke plant is het belangrijk om de wortelmisvorming in een vroeg stadium aan te pakken, zodat ze tot hun volle potentieel kunnen groeien.

Er zijn talloze symptomen van wortelmisvorming en bijbehorende wortelproblemen bij planten. In feite komen deze symptomen vaak samen met tientallen andere voor, waardoor het moeilijk te zeggen is welke ziekte, plaag of omgevingsconditie verantwoordelijk is voor het lijden en het niet gedijen van een bepaalde plant. Enkele van de meest voorkomende symptomen die u zult zien bij planten met wortelmisvorming naamproblemen zijn:

Wortelmisvorming is geen ziekte die op zichzelf voorkomt, maar is in plaats daarvan een symptoom van veel andere veelvoorkomende plantenproblemen. Daarom is het buitengewoon belangrijk om alle problemen te onderzoeken om erachter te komen wat er mis gaat.

Er zijn verschillende redenen waarom planten misvormde wortels kunnen ontwikkelen. Een van de meest voorkomende is gerelateerd aan het milieu. Omgevingscondities gerelateerd aan vocht, bodemstructuur en nutriëntenbelasting kunnen vaak problemen veroorzaken met wortelvorming. Niet alle bodems zijn bevorderlijk voor het creëren van gezonde wortels. Wortels hebben ruimte nodig om te groeien, zich te verspreiden en te ademen. Wanneer planten worden gekweekt in grond die rotsachtig is of is samengesteld uit zware klei, geeft dit hen niet de kans om dit te doen. Wortels die het meeste "opslagwerk" voor planten doen, zoals die van bieten, koolrabi, aardappelen, wortelen, rapen, enzovoort, hebben de meeste kans om aan deze oorzaak te lijden. Er zijn verschillende plantenziekten die ervoor kunnen zorgen dat plantenwortels misvormd raken. Deze zijn over het algemeen plant- en soortspecifiek, maar kunnen ziekten zoals wortelrot omvatten. Clubroot is een andere ziekte die typisch planten in de mosterdfamilie aantast, zoals kool, broccoli en spruitjes. Er zijn zelfs plagen, zoals wortelknobbelaaltjes, die wortelbeschadiging, misvorming en dood kunnen veroorzaken in een lange lijst van plantensoorten.