Wortelrot is een veelvoorkomend en verwoestend probleem dat bomen, struiken en andere planten kan infecteren, vaak met fatale gevolgen. Het wordt veroorzaakt door overmatig vocht in de bodem, waardoor een schimmel wordt geactiveerd die in de bodem kan sluimeren en alleen tevoorschijn kan komen als de omstandigheden ideaal zijn (drassig en nat). Omdat de primaire symptomen onder de grond verborgen zijn, wordt de tuinman zich mogelijk pas bewust van het probleem als de bovenste delen van de plant tekenen van angst beginnen te vertonen.

Vroege symptomen kunnen onder de grond optreden en zijn pas duidelijk wanneer ze zich ontwikkelen tot meer zichtbaar plantaardig materiaal. Bovengronds kan de tuinman worden gewaarschuwd door:

In dit stadium loont het de moeite om nader te onderzoeken wat er zich onder de grond afspeelt.

Wortelrot wordt veroorzaakt door plantpathogenen in de bodem die worden geactiveerd door te natte omstandigheden. Ze dringen het wortelmateriaal binnen, dat begint af te sterven en te rotten. Doordat de wortels niet meer goed functioneren, ontstaat er een tekort aan zuurstof en voedingsstoffen die naar de bovenste delen van de plant worden getransporteerd. Deze zullen de tekenen van nood vertonen die de tuinman mogelijk voor het eerst op dit probleem attenderen.

Stengelrot is een ernstige ziekte en kan veel verschillende soorten planten aantasten. het kan vooral voorkomen wanneer de temperatuur van de grond hoger is dan 60 ° F en er veel vocht in de grond is. Dit kan komen door ongewoon zware regenval of te veel irrigatie. Als stengelrot eenmaal optreedt, is het erg moeilijk om van de ziekte af te komen en zullen de meeste aangetaste planten moeten worden weggegooid. Dit is vooral het geval voor groenten, kruiden en andere kruidachtige planten met zachte stengels. Daarom is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de grond die wordt gebruikt voor het kweken van deze planten goed gedraineerd is en dat te veel water wordt vermeden. Het gebruik van goede culturele praktijken helpt ook bij het terugdringen van dit soort schimmelziekten.

Planten die zijn aangetast door de stengelrot zullen eerst een vergeling van de onderste bladeren vertonen. Dit wordt gevolgd door duidelijke verwelking en groeiachterstand. Als de stengel van de aangetaste plant nauwkeurig wordt onderzocht, zullen er enkele donkere verkleuringen zijn die beginnen bij de basis en naar boven gaan. Als de wortels van aangetaste planten worden onderzocht, zien ze er donker en papperig uit in plaats van wit en gezond. Uiteindelijk zal de hele plant verwelken en afsterven.

Stengelrot wordt veroorzaakt door een verscheidenheid aan pathogenen van bodemschimmel. Het type schimmel hangt af van de soort plant die wordt aangetast. Twee schimmels die verantwoordelijk zijn voor stengelrot zijn Rhizoctonia en Fusarium . Deze schimmelpathogenen leven in de bodem en migreren naar de plant wanneer de omstandigheden optimaal zijn. Dit omvat warm, vochtig weer en overmatig bodemvocht. Gewoonlijk worden groentezaailingen aangetast door deze schimmels. Sclerotinia sclerotiorum is een andere schimmel die de stengelrot in planten veroorzaakt. Deze schimmel heeft een gastheerbereik van meer dan 350 verschillende soorten planten. Planten die het meest vatbaar zijn voor deze schimmel zijn veel groentesoorten zoals komkommers, bonen, koriander, wortelen, kool, meloenen, sla, erwten, uien, tomaten, pompoenen en pompoen. Deze schimmel kan bij verschillende soorten verschillende symptomen veroorzaken. In sommige gevallen veroorzaakt de schimmel onregelmatige vlekken op stengels en ander plantaardig materiaal dat met water doordrenkt lijkt. Bij andere plantensoorten verschijnt de schimmel als droge laesies die groeien en de stengel van de plant omringen. Het derde type schimmel dat de stengelrot veroorzaakt, is Phytophthora capsici . Planten die tot de komkommerfamilie behoren, zijn het meest vatbaar voor deze schimmelinfectie. Deze schimmel manifesteert zich als met water doordrenkte laesies op de stengels die vervolgens bruin worden en de stengel omgorden. Al deze schimmelpathogenen worden op de plant overgedragen door water dat uit de grond op de plant spat. De schimmelsporen leven namelijk in de grond waar ze wachten op de juiste omstandigheden om de planten te infecteren.

Bladrot komt veel voor bij zowel kamerplanten als tuinplanten. Het tast het gebladerte aan en komt vooral voor wanneer de bladeren nat worden door regen of verneveling door de tuinman. De oorzaak is een schimmelziekte en dit wordt vergemakkelijkt door de schimmelsporen die zich hechten aan natte bladeren en vervolgens het blad binnendringen en zich snel uitbreiden. Vochtige omstandigheden en een slechte luchtcirculatie vergroten de kans op infectie. Een andere factor zijn bladeren die beschadigd zijn of zijn gepenetreerd door sapzuigende insecten die de plantpenetratie vergemakkelijken.

Deze symptomen worden veroorzaakt door een bacteriële infectie die de plant binnendringt. Bacteriën uit vele bronnen in de omgeving (lucht, water, bodem, zieke planten) komen een plant binnen via wonden, of in sommige gevallen de huidmondjes wanneer deze open zijn. Eenmaal in het bladweefsel voeden en reproduceren de bacteriën zich snel, waardoor gezonde bladeren worden afgebroken. Bacteriële infecties bedreigen de meeste plantensoorten en zijn prominenter bij nat weer, waardoor de bacteriën gemakkelijker van plant naar plant of van bodem naar plant kunnen worden overgebracht.

Als er bruine of zwarte vlekken op de onrijpe vruchten van planten zijn, is de kans groot dat de vruchtvlek de schuld is. Dit is een informele term die wordt gebruikt om verschillende soorten ziekten te beschrijven die allemaal dezelfde symptomen veroorzaken: onaantrekkelijke plekken op groenten en fruit. Er zijn een paar verschillende boosdoeners achter de vruchtvlek , waaronder bacteriële vlek, bacteriële vlek en andere gerelateerde ziekten (zoals vroege bacterievuur). Hier zijn enkele symptomen en mogelijke oplossingen om te overwegen.

De symptomen van de vruchtvlek variëren afhankelijk van het type plant dat wordt aangetast en door welke specifieke ziekteverwekker de schuldige is. Vrijwel elk type plant kan worden beïnvloed door de vruchtvlek , waaronder tomaten, peren, pruimen, uien, aardbeien, selderij, perziken en meer. Hier zijn enkele voorbeelden van mogelijke symptomen: Kleine fruitplek Kleine vlekken worden meestal geassocieerd met bacteriële vlek.

Grote fruitplek Grote vlekken worden vaak gezien op planten die lijden aan bacteriële vlekken, vroege bacterievuur en aanverwante ziekten.

Er zijn een paar boosdoeners achter de vruchtvlek . Deze zijn zowel afhankelijk van de ziekteverwekker als van het type plant. Bacteriële vlek en bacteriële vlek zijn beide veel voorkomende ziekten die tomaten, gemalen kersen en andere planten kunnen aantasten. Bacteriële vlek wordt veroorzaakt door Pseudomonas syringae . Het werd voor het eerst ontdekt in de Verenigde Staten in 1933 en komt het meest voor in tomaten en nabijgelegen onkruid, maar kan ook andere soorten planten en hun fruit aantasten. Het komt vaker voor bij lage temperaturen (minder dan 75 ) en hoge vochtigheid. Bacteriële vlek wordt veroorzaakt door Xanthomonas campestris pv. Vesicatoria . Deze ziekte werd voor het eerst ontdekt in 1912 in Texas en komt vaker voor bij warm weer en bij hoge luchtvochtigheid.