Rupsen kan problemen veroorzaken voor hoveniers. Als ze niet worden beheerd, kunnen deze insecten een plant binnen enkele dagen ontbladeren. Huistuinders staan echter voor een uitdaging omdat deze rupsen uiteindelijk prachtige vlinders en motten worden, die belangrijk zijn voor bestuiving en het algemene ecosysteem. Er zijn duizenden verschillende soorten rupsen en veel zullen zich alleen op bepaalde planten richten. Als rupsen een probleem vormen, kunnen ze met de hand worden verwijderd, of tuinders kunnen insectenwerende netten gebruiken om hun waardevolle planten te beschermen.

Rupsen zijn de larven van vlinders en motten. Tijdens de warmere maanden leggen vlinders en motten die tuinen bezoeken hun eieren aan de onderkant van bladeren. Wanneer de kleine eitjes uitkomen, komen de jonge larven tevoorschijn en beginnen zich te voeden met de bladeren van de plant. Afhankelijk van hoeveel larven er zijn uitgekomen, kunnen ze de plant in zeer korte tijd gemakkelijk ontbladeren. Rupsen zal hun huid verliezen als ze groeien, ongeveer 4 of 5 keer tijdens deze voedingscyclus. Symptomen van rupsen naametende planten verschijnen als gaten in de bladeren. De randen van de bladeren kunnen ook worden weggevreten en bloemen kunnen ook worden aangetast. Sommige zijn gemakkelijk te zien, maar naar andere moet worden gezocht. Dit komt omdat hun lichaam vaak is gecamoufleerd om eruit te zien als een deel van de plant. Tuinders moeten zowel langs de stengels van de plant als onder de bladeren goed kijken. Zoek ook naar kleine witte, gele of bruine eieren die in groepen aan de onderkant van bladeren te vinden zijn. Als de rups volgroeid is, verandert hij in een pop of pop. Dan, na een tijd die varieert naargelang de soort, komt er een vlinder of mot uit de pop en begint de cyclus opnieuw.

Hoewel rupsen divers zijn, kauwen ze allemaal op plantendelen en kunnen ze aanzienlijke schade aanrichten als ze in grote aantallen aanwezig zijn. Voor ernstige gevallen:

Voor minder ernstige gevallen:

Zachtrot is een veel voorkomende ziekte die vooral groenten en fruit aantast. Het kan voorkomen terwijl planten groeien, maar komt vaker voor als de producten zijn geoogst. De meest gevoelige planten zijn vlezige groenten zoals tomaten, sla, zoete aardappel, paprika, bananen, aubergines, pompoen, komkommer, avocado's en aardappelen. Veel vetplanten zijn ook gevoelig voor zachtrot. Dit is vooral het geval wanneer de plant enige schade heeft opgelopen, omdat bacteriën de vetplant binnendringen via de open wond.

Aanvankelijk wordt de ziekte gespot in de vorm van zachte, natte, crème-tot-bruine necrotische vlekken. Deze kunnen voorkomen op fruit en groenten, inclusief knollen, of sappige bladeren en stengels. De vlekken zijn omgeven door een donkerbruine tot zwarte ring. Naarmate de ziekte vordert, raakt het plantendeel besmet met een zachte en slijmerige rot die een vieze geur heeft. Inwendig is een donkere verkleuring te zien. Aardappelen, zoete aardappelen en andere knollen zullen deze rot onder de schil vertonen. Vruchten zoals avocado's vertonen een donkere metaalachtige glans aan de buitenkant en het vruchtvlees is grijs tot zwart. Het vlees heeft ook een bedorven geur. Vetplanten met zachtrot hebben waterig uitziende korsten op de stengels of bladeren. Naarmate de ziekte vordert, worden de vlekken bruin tot zwart en kunnen ze een stinkende afscheiding hebben. Voor vetplanten met kortere stelen kan het moeilijker zijn om de vroegste symptomen op te merken, en de zachtrot wordt mogelijk pas opgemerkt als de plant al vanuit het midden begint te rotten.

Zachtrot wordt veroorzaakt door de bacterie Erwinia cartovorum . Deze bacterie scheidt enzymen af die de celwandstructuur van de plant afbreken. Dit vernietigt het plantenweefsel en zorgt ervoor dat de plant of de vrucht ervan gaat rotten. De bacterie leeft in gewasresten, maar ook in bodem en water, inclusief de oceaan. Het infecteert planten via open wonden, inclusief die veroorzaakt door te veel water bij vetplanten. Het wordt normaal verspreid door opspattend water, insecten en wind. Infectie is erger bij warm en vochtig weer.

Moordwantsen zijn een groep insecten in de Reduviidae-familie. Zowel volwassenen als nimfen zijn vraatzuchtige roofdieren die plantenplagen eten, zoals stinkwantsen, kevers, keverlarven en rupsen. Daarom zijn ze nuttig om in een tuin te hebben. Volwassenen hebben langwerpige schildvormige lichamen die in grootte variëren van 0,25 tot 1,25 inch lang. Ze hebben lange, dunne poten en veel soorten hebben naaldachtige monddelen. Ze leggen hun eieren aan de onderkant van planten of op schors. Uiteindelijk komen de eieren uit in nimfen die lijken op kleinere versies van de volwassenen. Deze nimfen voltooien meerdere stadia voordat ze volwassen worden. Moordwantsen kan voorkomen wanneer de temperatuur boven het vriespunt ligt. Ze overwinteren meestal als volwassenen of eieren.

Omdat de moordwantsen gunstig is, hoeven ze niet te worden gecontroleerd.

Omdat de moordwantsen gunstig is, is het voordelig om ze in een tuin te hebben. Het volgende zal de moordwantsen aantrekken.