Verkleurde vlekken op het gebladerte van planten zijn een van de meest voorkomende ziekteproblemen die mensen waarnemen. Deze vlekken worden veroorzaakt door schimmel- en bacteriële ziekten, waarbij de meeste infecties verband houden met een schimmelpathogeen. Bruine vlek kan voorkomen op alle kamerplanten, bloeiende sierplanten, groenteplanten en bladeren van bomen, struiken en heesters. Geen enkele plant is er resistent tegen en het probleem is erger in warme, natte omgevingen. Het kan op elk moment in de levensfase voorkomen, zolang er bladeren aanwezig zijn. Kleine bruinachtige vlekken verschijnen op het gebladerte en worden groter naarmate de ziekte vordert. In ernstige gevallen wordt de plant of boom verzwakt wanneer de laesies de fotosynthese onderbreken of ontbladering veroorzaken.

In de meeste gevallen heeft de bruine vlek slechts invloed op een klein percentage van de hele plant, die op een klein deel van de bladeren voorkomt. Een kleine infectie legt slechts een kleine belasting op de plant. Als het echter onbehandeld blijft en de ziekte zich over meerdere seizoenen voortzet, zal dit ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en productiviteit van het geïnfecteerde exemplaar.

Ernstige symptomen

Bruine vlek , of bladvlek, is een veel voorkomende beschrijvende term die wordt gegeven aan verschillende ziekten die de bladeren van planten en bomen aantasten. Ongeveer 85% van de ziekten met bladvlekken is te wijten aan schimmels of schimmelachtige organismen. Soms wordt de bruine vlek veroorzaakt door een bacteriële infectie of insectenactiviteit met vergelijkbare symptomen. Als de omstandigheden warm zijn en de bladoppervlakken nat zijn, worden schimmelsporen die door wind of regen worden getransporteerd, op het oppervlak terechtgekomen en eraan vastgeklampt. Ze breken de celwanden niet af, maar groeien in de ruimte tussen het plantenplasmamembraan en de plantencelwand. Terwijl de sporen zich voortplanten, geven ze toxines en enzymen af die necrotische vlekken (dwz dood weefsel) op de bladeren veroorzaken, waardoor de schimmels de producten kunnen consumeren die vrijkomen wanneer de cellen afbreken.

Rupsen kan problemen veroorzaken voor hoveniers. Als ze niet worden beheerd, kunnen deze insecten een plant binnen enkele dagen ontbladeren. Huistuinders staan echter voor een uitdaging omdat deze rupsen uiteindelijk prachtige vlinders en motten worden, die belangrijk zijn voor bestuiving en het algemene ecosysteem. Er zijn duizenden verschillende soorten rupsen en veel zullen zich alleen op bepaalde planten richten. Als rupsen een probleem vormen, kunnen ze met de hand worden verwijderd, of tuinders kunnen insectenwerende netten gebruiken om hun waardevolle planten te beschermen.

Rupsen zijn de larven van vlinders en motten. Tijdens de warmere maanden leggen vlinders en motten die tuinen bezoeken hun eieren aan de onderkant van bladeren. Wanneer de kleine eitjes uitkomen, komen de jonge larven tevoorschijn en beginnen zich te voeden met de bladeren van de plant. Afhankelijk van hoeveel larven er zijn uitgekomen, kunnen ze de plant in zeer korte tijd gemakkelijk ontbladeren. Rupsen zal hun huid verliezen als ze groeien, ongeveer 4 of 5 keer tijdens deze voedingscyclus. Symptomen van rupsen naametende planten verschijnen als gaten in de bladeren. De randen van de bladeren kunnen ook worden weggevreten en bloemen kunnen ook worden aangetast. Sommige zijn gemakkelijk te zien, maar naar andere moet worden gezocht. Dit komt omdat hun lichaam vaak is gecamoufleerd om eruit te zien als een deel van de plant. Tuinders moeten zowel langs de stengels van de plant als onder de bladeren goed kijken. Zoek ook naar kleine witte, gele of bruine eieren die in groepen aan de onderkant van bladeren te vinden zijn. Als de rups volgroeid is, verandert hij in een pop of pop. Dan, na een tijd die varieert naargelang de soort, komt er een vlinder of mot uit de pop en begint de cyclus opnieuw.

Hoewel rupsen divers zijn, kauwen ze allemaal op plantendelen en kunnen ze aanzienlijke schade aanrichten als ze in grote aantallen aanwezig zijn. Voor ernstige gevallen:

Voor minder ernstige gevallen:

Bladkevers zijn insecten die zich voeden met de bladeren van planten. Ze kunnen grote schade aanrichten aan zowel eetbare als niet-eetbare planten. Pas op voor dit ongedierte in de tuin en gebruik controlemaatregelen om ze te verwijderen zodra het probleem wordt opgemerkt.

Bladkevers zijn kleine vliegende insecten die meestal ongeveer 0,25 inch lang zijn. Ze hebben een hard lichaam dat ovaal is en bedekt met korte haren, een lange snuit op hun hoofd die naar beneden gericht is, en 3 paar poten met haakvormige klauwen. Eenmaal gedekt, legde de vrouwelijke snuitkever met ongeveer 20 eieren tegelijk, hetzij in bladafval op de grond of soms op de grond. Snuitkevers produceren over het algemeen slechts één partij eieren per jaar, maar kunnen er 2 produceren als de omstandigheden ideaal zijn. De eieren hebben ongeveer 6 tot 15 dagen nodig om uit te komen. Wanneer de larve tevoorschijn komt, graaft hij zich in de grond. Deze larven hebben kauwende monddelen en geen poten. Ze voeden zich met de wortels van de planten. Wanneer dit gebeurt, kunt u tekenen van verwelking van de bladeren, stengels en bloemen zien, omdat de plant niet genoeg water van de wortels naar de bovengrondse groeidelen kan leveren. Uiteindelijk evolueert de larve tot een zachte witte pop. De verpopping duurt normaal gesproken ongeveer 1 tot 3 weken. Hierna zal de volwassen bladkever tevoorschijn komen en de plant opkruipen om zich met de bladeren te voeden. Volwassen bladkevers voeden zich met jonge bladeren, stengels, bloemen en knoppen van bijna elke plant. Dit omvat vele soorten groenten en fruit, evenals sierplanten. Hierdoor ontstaan onregelmatige ronde gaten in de bladeren. Deze gaatjes beginnen normaal gesproken aan de randen van het blad. Er kunnen ook gaten in bloemen worden gemaakt, er kunnen laesies worden veroorzaakt op de schil van fruit en soms worden hele stengels afgekauwd. Deze insecten geven de voorkeur aan een vochtige omgeving met warme temperaturen. Ze zijn meestal 's nachts actief en verbergen zich overdag in bladafval, mulch en ander puin.

Bladkevers zijn relatief eenvoudig te controleren zodra hun aanwezigheid is ontdekt. Dit is wat u moet doen: