Aspergefamilie

Barnardia is een klein geslacht bolgewassen. Planten met barnardia groeien uit bollen. De bloemen verschijnen in de herfst en worden gedragen in een dichte tros met kleine smalle schutbladen. Individuele bloemen zijn stervormig, klein en met roze of meer zelden witte tepalen. De langwerpige zaden zijn donkerbruin van kleur. Het geslacht heeft twee soorten, een in de Balearen en Noordwest-Afrika, de andere in Oost-Azië.

Speirantha is een geslacht van een bekende soort bloeiende planten gevonden in Zuidoost-China.

Het wordt wijd verspreid en komt voor in Zuid-Europa, het grootste deel van Afrika en het Midden-Oosten tot aan het Indiase subcontinent. Soorten dipcadi groeien uit kleine bollen. De solitaire bloemstengel (scape) draagt een losse tros groene of bruine bloemen, soms met verschillende kleuren aan de uiteinden van de drie binnenste tepalen. De zwarte zaden hebben de vorm van een schijf of een afgeplatte bol. Vanaf maart 2013 herkende de Wereldchecklist van geselecteerde plantenfamilies 41 soorten en één hybride.

Wintervuurpijl is een geslacht van vaste planten afkomstig uit de Kaapprovincies van Zuid-Afrika. Het heeft 2 soorten.

Thysanotus is een geslacht van overblijvende kruiden in de familie Asparagaceae, subfamilie Lomandroideae. Ze zijn meestal inheems in Australië met 45 van de 50 bekende soorten die alleen al in West-Australië voorkomen, hoewel een paar soorten zich noordwaarts uitstrekken tot Nieuw-Guinea en Zuidoost-Azië tot ver noordelijk als zuidelijk China.

Semele is een geslacht van bloeiende planten afkomstig uit de Canarische eilanden en Madeira. Drie soorten worden erkend.

Disporopsis is inheems in China, Indochina en de Filippijnen.

Peliosanthes is een geslacht van bloeiende planten gevonden in Oost-Azië.

De planten hebben veel overlappende schubben, die een strakke, lichtgroene, bolvormige bol vormen die tot 20 cm boven de grond groeit en een twijnende frisgroene vertakte stengel met weinig lineaire bladverliezende bladeren verzendt. De stengels zijn bedekt met veel bladloze zijtakken die eraf kunnen vallen. De kleine groenachtig witte bloemen verschijnen in het voorjaar. Eén soort wordt herkend. Bowiea is een bolvormig geslacht van meerjarige, succulente planten die gedijen in droge en woestijngebieden van Oost- en Zuid-Afrika. Het is inheems in een regio die zich uitstrekt van Kenia tot Cape Province.

Prospero is een geslacht van bolgewassen in de familie Asparagaceae, subfamilie Scilloideae (ook behandeld als de familie Hyacinthaceae). Het wordt verspreid in Europa, rond de Middellandse Zee en via het Midden-Oosten naar de Kaukasus. De bladeren zijn relatief smal. Elke bol produceert een tot vier bloeiende stengels (scapes) met dichte trossen van roze tot violette bloemen. De donkerbruine zaden zijn min of meer langwerpig.

Massonia is een geslacht van bolvormige vaste planten in de familie Asparagaceae, subfamilie Scilloideae. Het is inheems in zuidelijk Afrika. Massonia groeit van ondergrondse bollen waarvan de buitenste tuniek lichtbruin en papierachtig of leerachtig is. Twee relatief brede bladeren verschijnen tegelijkertijd met de bloemen, die zich aan weerszijden verspreiden en soms plat op de grond liggen. Individuele bloemen zijn bleek van kleur, wit of met groene, gele of roze tinten. Ze zijn klokvormig of enigszins buisvormig, waarbij de tepalen aan de basis zijn verbonden en een korte of lange buis vormen. De zaden zijn saai zwart. Vanaf mei 2018 erkende de Wereldchecklist van geselecteerde plantenfamilies 25 soorten.

Hyacinthoides zijn bloeiende planten. Hyacinthoides onderscheidt zich van deze andere geslachten door de aanwezigheid van twee schutbladeren aan de basis van elke bloem, in plaats van één schutblad per bloem of geen schutbladen in de andere geslachten. Het geslacht bevat 11 soorten en een interspecifieke hybride. De meeste soorten zijn verspreid over het Middellandse-Zeegebied.

Leucocrinum is een monotypisch geslacht. Leucocrinum is een overblijvende plant die groeit uit een diep systeem van vlezige wortels. Het is stamloos en groeit niet meer dan ongeveer 10 cm lang. Het produceert plukjes lange, smalle bladeren die aan de basis zijn omhuld. De bloeiwijze is een schermvormige bloemtros temidden van het gebladerte. De geurige bloem heeft zes witte tepalen. Het is inheems in de westelijke Verenigde Staten, voornamelijk in de Rocky Mountains en het Great Basin.

Hartlelie zijn planten die inheems zijn in noordoost-Azië. De bloemen van hartlelie groeien op bladloze, rechtopstaande stengels die boven de bladeren van de plant uitsteken. Vroeger werden ze veel aangeplant als sierplant in schaduwtuinen, maar tegenwoordig kunnen de meeste soorten ook prima in de zon staan.

Milla is een geslacht van eenzaadlobbige planten in de familie Asparagaceae, subfamilie Brodiaeoideae. Milla bevat tien geaccepteerde soorten. Ze zijn voornamelijk afkomstig uit Mexico, met één soort die zich uitstrekt tot Guatemala, Honduras, Arizona, Texas en New Mexico.

Het zeer diverse geslacht sansevieria bestaat uit planten die variëren van vetplanten die in de woestijn gedijen tot tropische planten met veel dunnere bladeren. Bepaalde soorten zijn tegenwoordig populair als kamerplant. Deze planten worden in de vrije natuur allemaal bevrucht door motten.

De druifhyacint is een geslacht bestaande uit kleine planten, die niet meer dan 25 cm hoog worden. De bolvormige, meestal paarse of blauwe bloemen kunnen zeer geurig zijn of juist helemaal reukloos. Er bestaan ook soorten met witte of gelige bloemen. De van oorsprong mediterrane plant komt tegenwoordig ook veel voor in de Nederlandse duingebieden en open velden.

Het geslacht agave bestaat uit plantensoorten die oorspronkelijk uit droge, hete gebieden van de Amerikaanse continenten komen. Soorten binnen het geslacht staat bekend om de rozetten van grote, waterhoudende bladeren die zij vormen. Een aantal soorten wordt in verschillende producten gebruikt, waaronder siroop, tequila en bio-brandstof.

Cordyline zijn planten die groeien in het westelijek grensgebied van de Stille Oceaan. Meerdere soorten worden gebruikt als sierplant, omdat zij het hele jaar roze of rode bladeren kunnen hebben. In Papoea-Nieuw-Guinea worden deze bladeren aan stokken vastgebonden tijdens de oogst van karuka, om verboden gebieden aan te duiden.

Tupistra is een geslacht van bloeiende planten gevonden in Zuid-Azië, van Zuid-China tot Sumatra en Ambon Island. Vanaf augustus 2013 erkende de World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) 21 soorten.

Asparagus zijn in talloze landen te vinden. Ze variëren van kruidachtige planten tot klimplanten en hebben stengels die als bladeren fungeren. Een paar soorten zijn eetbaar en worden op grote schaal gecultiveerd, zoals de groene asperge, terwijl andere soorten alleen als sierplant worden gebruikt.

De salomonszegel is een uit Azië afkomstig geslacht van meerjarige planten. Ze hebben opvallende stengels, die jaarlijks uitgroeien tot bloemen en daarna afsterven, waardoor ze een zegelvormig litteken achterlaten op de wortelstok. Vanwege dit litteken heeft de plant zijn Nederlandse naam Salomonszegel gekregen.

Brodiaea zijn kruidachtige vaste planten, groeiend uit knollen. Uit de knol worden tussen de een en zes smalle bladeren geproduceerd. Individuele bloemen hebben zes blauwe tot paarse tepalen, verbonden aan de basis om een buis te vormen met vrije lobben aan de mond. De zaden zijn zwart. Vanaf september 2013 bevat de Wereldchecklist van geselecteerde plantenfamilies de volgende 17 soorten. Brodiaea komen voor langs het Pacifische kustgebied van Noord-Amerika.

Bloomeria , een geofyt in de familie Asparagaceae, subfamilie Brodiaeoideae. Bloomeria bestaat uit drie soorten afkomstig uit Californië en Baja California.

Palmlelie zijn vetplanten die water in hun bladeren vast kunnen houden. Ze zijn voornamelijk te zien als sierplant in de tuin vanwege de zwaard-achtige vorm van hun bladeren en de opvallende witte bloemen die in een pluim groeien. In sommige gebieden worden de bladeren van palmlelie gebruikt om vlees aan op te hangen, zodat het gezout of gedroogd kan worden.

Beaucarnea is een geslacht van kleine bomen die soms als kamerplant worden gekweekt. Het zijn groenblijvende planten die zich kenmerken door de dikke knolvorm onderaan de stam, waarin ze grote hoeveelheden water kunnen opslaan. Deze soorten zijn inheems in Midden-Amerika en Mexico.

Leopoldia is een geslacht van bolvormige vaste planten in de familie Asparagaceae, subfamilie Scilloideae. Het geslacht is wijd verspreid in het Middellandse-Zeegebied en de aangrenzende landen. Leopoldia zijn over het algemeen langere planten en met meer open punten of trossen bloemen, veroorzaakt door de afzonderlijke bloemen verder uit elkaar geplaatst. De lagere vruchtbare bloemen zijn relatief lang, vaak urnvormig of buisvormig en zijn wit, geel, groen of bruin maar nooit blauw. Aan de bovenkant van de tros is er meestal een plukje heldere violette, blauwe of roze steriele bloemen. Dit geslacht omvat ongeveer 12 soorten.

Puschkinia is een geslacht van drie bekende soorten bolgewassen in de familie Asparagaceae, subfamilie Scilloideae. Het is inheems in de Kaukasus en het Midden-Oosten. De bladeren zijn groen, riemachtig en groeien in paren. De bloemen worden in het vroege voorjaar in trossen gedragen. Zaden worden gedragen in driedelige capsules.

Het geslacht omvat een algemeen aanvaarde soort.

Muizendoorn is een groenblijvend plantengeslacht dat rond de 1 m hoog wordt. De bladeren zijn klein en niet fotosynthetiserend; dat wil zeggen dat ze geen koolstofdioxide in glucose en zuurstof omzetten door middel van zonlicht. Muizendoorn heeft kleine witte bloemen met een donkerpaarse kern. De planten komen oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en dragen kleine rode bessen als vrucht.

De ongeveer 65 soorten komen uit de Middellandse Zee. Bellevalia zijn meerjarige kruidachtige planten. Als geofyten vormen ze bollen met een membraneuze omhulling ("tuniek"). De eenvoudige, parallel geaderde bladeren zijn basaal. Druifachtige bloeiwijzen groeien terminaal op gladde cilindrische bloemstengels. De talrijke bloemen bevinden zich in de oksels van kleine, vliezige schutbladen. De fruitcapsule is driehoekig in dwarsdoorsnede met gevleugelde randen. De zaden zijn min of meer bolvormig, zelden langwerpig en glanzend.

Drimia zijn meestal bladverliezend, meer zelden groenblijvend, groeiend uit bollen. De bollen kunnen ondergronds zijn of op of nabij het oppervlak voorkomen. Elke bol heeft een tot meerdere bladeren die vaak droog zijn tegen de tijd dat de bloemen openen. De bloeiwijze heeft de vorm van een tros, met één tot veel bloemen. Ten minste de lagere bloeiwijze schutbladen hebben sporen (een kenmerk van de stam Urgineeae). De individuele bloemen duren over het algemeen slechts één tot twee dagen en hebben witte tot geelachtige groene of bruine tepalen die ofwel vrij zijn of in een basale buis zijn samengevoegd. De tepalen hebben vaak een donkerdere centrale kiel. Na de bevruchting vormt zich een eivormige capsule met verschillende zaden in elke locule. De zaden zijn zwart en gevleugeld. Het breed gedefinieerde geslacht heeft ongeveer 100 soorten gevonden in Afrika, waaronder Madagaskar, het Middellandse Zeegebied en Azië.

Anemarrhena heeft slechts één soort en is inheems in China, Korea en Mongolië.

Aphyllanthes omvat slechts één soort endemisch voor het westelijke Middellandse-Zeegebied. Hun grote en heldere bloemen zijn een aantrekkelijke eigenschap.

Lachenalia is een geslacht van bolvormige vaste planten in de familie Asparagaceae, subfamilie Scilloideae, die meestal worden gevonden in Namibië en Zuid-Afrika. De meeste van deze planten hebben een rustperiode en de nieuwe wortels van deze planten zullen altijd elk jaar groeien. Vanaf december 2012 accepteerde de Wereldchecklist van geselecteerde plantenfamilies 115 soorten.

Rohdea is een geslacht van inheems in Oost-Azië. Er werd lang gedacht dat het maar één soort bevatte.

Graslelie is een geslacht van rhizomateuze vaste planten in de familie Asparagaceae, subfamilie Agavoideae. De soort heeft wortelstok- of knolvormige wortels, lange smalle bladeren en vertakte stengels met sterrige witte bloemen. Dit geslacht omvat ongeveer 65 soorten. De leden van dit geslacht komen voornamelijk voor in de tropen en Zuid-Afrika en Madagaskar, maar zijn ook vertegenwoordigd in Europa.

Merwilla is een geslacht van bolgewassen in de familie Asparagaceae, subfamilie Scilloideae. Het wordt verspreid in zuidelijk Afrika. Soorten merwilla groeien uit relatief grote bollen, waarvan het bovenste gedeelte meestal bovengronds is. De bollen hebben lichtgele tot grijze tunieken. Planten hebben brede bladeren. De bloemen worden gedragen in een tros. Elke bloem heeft zes blauwe tepalen, die een stervorm vormen. De langwerpige zaden zijn bruin als ze droog zijn, bleker als ze vers zijn.

Chlorogalum zijn meerjarige planten, met min of meer langwerpige bollen, afhankelijk van de soort. De bollen kunnen wit of bruin zijn en hebben bij de meeste soorten een vezelachtige vacht. De bloemen worden gedragen op een lange centrale stengel en lijken zes afzonderlijke bloemblaadjes te hebben (niet alle zijn bloemblaadjes in technische zin). Vijf soorten zijn momenteel ingedeeld in het geslacht. Ze zijn inheems in West-Noord-Amerika en worden meestal gevonden in Californië.

De soort muilla omvat drie tot vier soorten bloeiende planten. Muilla zijn inheems in het zuidwesten van Noord-Amerika.

Triteleia is een geslacht van monocotyledon bloeiende planten. Soorten zijn inheems in West-Noord-Amerika, van British Columbia South tot California, met één soort in het noordwesten van Mexico. Het zijn meerjarige planten die groeien uit een vezelige knol, ongeveer bolvormig van vorm. Ze ontlenen hun naam aan het feit dat alle delen van hun bloemen in drieën komen. Ongeveer 16 soorten worden momenteel herkend in triteleia .

Hesperaloe is een geslacht van bloemdragende planten die bijzonder goed resistent zijn tegen droogte. Ze komen uitsluitend voor in de droge gebieden van Texas en Mexico. De meeste soorten doen onmiddellijk denken aan Aloë of Yucca.