Watertekort naamplanten is een van de snelste manieren om ze te doden. Dit is iets waar de meeste tuinders zich goed van bewust zijn. Helaas kan het lastig zijn om precies te weten hoeveel water een plant nodig heeft, vooral gezien het feit dat onder water en te veel water geven vergelijkbare symptomen bij planten hebben. Daarom is het belangrijk om waakzaam te zijn en aandacht te besteden aan de individuele behoeften van elke plant.

Zoals eerder vermeld, vertonen overbewatering en onderwaterbewatering vergelijkbare symptomen bij planten. Deze symptomen zijn onder meer slechte groei, verwelkte bladeren, ontbladering en bruine bladpunten of randen. Uiteindelijk kan zowel onder- als overwatering leiden tot de dood van een plant. De makkelijkste manier om te bepalen of een plant te veel of te weinig water heeft, is door naar de bladeren te kijken. Als de watertekort de boosdoener is, zien de bladeren er bruin en knapperig uit, terwijl als het te veel water geeft, ze geel of lichtgroen van kleur lijken. Wanneer dit probleem voor het eerst begint, zijn er mogelijk helemaal geen merkbare symptomen, vooral bij winterharde of droogtetolerante planten. Ze zullen echter beginnen te verwelken zodra ze beginnen te lijden aan een gebrek aan water. De randen van de bladeren van de plant worden bruin of krullen. Grond die wegtrekt van de randen van de planter is een veelbetekenend teken, of een knapperige, broze stengel. Langdurige watertekort kan ervoor zorgen dat de groei van een plant belemmerd wordt. De bladeren kunnen vallen en de plant kan ook vatbaarder zijn voor plagen.

Watertekort wordt veroorzaakt door, simpelweg, planten niet vaak of diep genoeg water te geven. Er is een verhoogd risico op een watertekort als een van deze situaties van toepassing is:

Vruchtenschimmel is het resultaat van een schimmelinfectie door een of meer van een grote verscheidenheid aan schimmelsoorten. Dit probleem, dat de voorkeur geeft aan vochtige en koele omstandigheden, kan een verwoestend effect hebben op de meeste fruitgewassen, omdat het de neiging heeft zich voor te doen net wanneer het fruit volwassen wordt. Zodra schimmel zich heeft gevestigd, bederft het fruit snel en wordt het oneetbaar. De schimmel kan zich snel verspreiden naar ander fruit, naar dezelfde plant of naar naburige planten.

Symptomen zijn meestal duidelijk, maar ontwikkelen zich snel.

Deze aandoening wordt veroorzaakt door een van een aantal schimmelsoorten die allemaal een vergelijkbare cyclus volgen. Sporen blijven tijdens de wintermaanden slapend op dood plantmateriaal en komen dan tevoorschijn in de lente wanneer ze door de wind of insectenvectoren naar de waardplant worden gedragen. Als ze eenmaal op een plant zijn geland, vaak vergemakkelijkt door vochtige omstandigheden, zullen de sporen binnendringen en zich snel voortplanten (sporuleren). Toegang tot de plant is vaak door schade veroorzaakt door sapzuigende insecten.

Kroongal is een bacteriële ziekte die veel verschillende soorten struiken aantast. Het produceert lelijke gezwellen die gallen worden genoemd op stengels, takken en wortels. Deze gallen belemmeren de groei van planten en verzwakken ze. Dit komt omdat ze de stroom van water en voedingsstoffen van de wortels naar andere delen van de plant verstoren. Kroongal groei is over het algemeen sneller tijdens warm weer. Er zijn geen chemische oplossingen beschikbaar die deze ziekte kunnen doden. De aanwezigheid van gallen leidt echter meestal niet tot de dood van een plant. Deze gallen kunnen gemakkelijk worden verspreid naar andere planten via besmet gereedschap of grond.

Kroongal wordt het vaakst gezien op lagere takken. Deze ziekte verschijnt als misvormde gezwellen op stengels, takken of wortels die in de loop van de tijd geleidelijk groter worden. Naarmate de gallen groter worden, worden ze hard en houtachtig. Hun uiterlijk is meestal bruin en kurkachtig. De plant zal symptomen van groeiachterstand vertonen en er kunnen aanwijzingen zijn voor afsterven van de toppen.

Kroongal wordt veroorzaakt door de bacterie Agrobacterium tumefaciens . Deze bacterie leeft in de bodem en kan daar jarenlang overleven. Het wordt op de plant verspreid door opspattend water uit verontreinigde grond. Geïnfecteerde snoeigereedschappen kunnen de ziekte ook op planten verspreiden. De bacteriën komen de plant binnen via open wonden. Deze kunnen worden veroorzaakt door bijtende insecten of schade door tuingereedschap zoals grasmaaiers. Ook snoeimessen die niet zijn behandeld, kunnen door deze bacteriële ziekte worden geïnfecteerd. Zodra de bacteriën de plant zijn binnengedrongen, stimuleren ze een snelle groei in plantencellen, en dit is de oorzaak van de abnormale groei.

Slakken en naaktslakken veroorzaken behoorlijke wat schade in tuinen over de hele wereld. Met hun monden schrapen ze over de plant, waardoor gaten in blad en bloemen ontstaan. Ze kunnen kleine plantjes zelfs volledig opeten. Ze houden van vochtige omstandigheden en zijn dan ook voornamelijk 's nachts actief, of op bewolkte en regenachtige dagen.

Bij een ernstige plaag:

Bij een beginnende plaag:

Om een slakkenplaag te voorkomen zijn er verschillende niet chemische mogelijkheden.