Bloembloei komt voor wanneer bloemen zwak, hangend, verwelkt of vervaagd worden totdat ze niet meer tot leven kunnen worden gewekt. Tijdens het verwelken beginnen ze te kreuken en te krimpen totdat de bloem helemaal droog of dood is. Alle bloemen, ongeacht het planttype of het klimaat waarin ze worden gekweekt, zijn vatbaar voor verwelking. Het is een wereldwijd probleem bij kamerplanten, kruiden, bloeiende sierplanten, bomen, struiken, tuingroenten en voedselgewassen. In tegenstelling tot verwelking - wat verwelken vaak wordt verward met - kan verwelking door verschillende dingen worden veroorzaakt en is vaak meer dan een gebrek aan water. Verwelking kan in ernstige gevallen dodelijk zijn.

Bloembloei vordert van zeer milde gevallen tot ernstige gebeurtenissen die de bloem doden. De ernst van de symptomen is gerelateerd aan de oorzaak en hoe lang de aandoening mag vorderen voordat er actie wordt ondernomen.

De belangrijkste oorzaken van de bloembloei zijn natuurlijke veroudering, gebrek aan water, voedingstekorten en bacteriële of schimmelziekten. Het is van cruciaal belang om de onderliggende oorzaak te bepalen wanneer een bloembloei wordt opgemerkt. Dit zal leiden tot de beste manier van handelen, als behandeling mogelijk is. Controleer de grond op vocht en onderzoek vervolgens de hele plant nauwkeurig op tekenen van voedingstekorten. Als geen van beide de oorzaak blijkt te zijn, knip dan de steel onder een bloem open. Als een dwarsdoorsnede bruine of roestkleurige vlekken vertoont, is het veilig om aan te nemen dat dit een bacteriële of schimmelinfectie is. Als de bloem het einde van zijn normale levensduur nadert, verhoogt de genetische codering in de plant de productie van ethyleen, een fytohormoon dat veroudering of celveroudering en -sterfte regelt. De celdeling stopt en de plant begint hulpbronnen in de bloem af te breken om in andere delen van de plant te gebruiken. In alle andere gevallen komt de bloembloei voor wanneer de plant de stengel afsluit als een verdedigingsmechanisme en het transport binnen het vaatstelsel stopt. Dit voorkomt verder waterverlies via de bloemen, maar voorkomt ook dat bacteriën en schimmels zich verplaatsen naar gezonde delen van de plant. Zodra het transport van water en voedingsstoffen stopt, begint de bloem te verdorren en uiteindelijk af te sterven.

Wortelrot is een veelvoorkomend en verwoestend probleem dat bomen, struiken en andere planten kan infecteren, vaak met fatale gevolgen. Het wordt veroorzaakt door overmatig vocht in de bodem, waardoor een schimmel wordt geactiveerd die in de bodem kan sluimeren en alleen tevoorschijn kan komen als de omstandigheden ideaal zijn (drassig en nat). Omdat de primaire symptomen onder de grond verborgen zijn, wordt de tuinman zich mogelijk pas bewust van het probleem als de bovenste delen van de plant tekenen van angst beginnen te vertonen.

Vroege symptomen kunnen onder de grond optreden en zijn pas duidelijk wanneer ze zich ontwikkelen tot meer zichtbaar plantaardig materiaal. Bovengronds kan de tuinman worden gewaarschuwd door:

In dit stadium loont het de moeite om nader te onderzoeken wat er zich onder de grond afspeelt.

Wortelrot wordt veroorzaakt door plantpathogenen in de bodem die worden geactiveerd door te natte omstandigheden. Ze dringen het wortelmateriaal binnen, dat begint af te sterven en te rotten. Doordat de wortels niet meer goed functioneren, ontstaat er een tekort aan zuurstof en voedingsstoffen die naar de bovenste delen van de plant worden getransporteerd. Deze zullen de tekenen van nood vertonen die de tuinman mogelijk voor het eerst op dit probleem attenderen.