Zowel overwatering als onderwaterzetting kan voorkomen bij uw Zeilgras, maar overwatering is een vaker voorkomend probleem. In feite kunnen sommige van de Zeilgras een licht vermogen tonen om kortstondige droogte te overleven, ondanks het feit dat ze de voorkeur geven aan constant vochtige bodemomstandigheden. Als u erin slaagt uw Zeilgras onder water te zetten, zult u zien dat de bladeren bruin en broos worden aan de uiteinden en ook kunnen gaan krullen. Bij ingegraven planten komt dit probleem het meest voor wanneer u vertrouwt op regenval om water te geven, maar de hoeveelheid regen onvoldoende is gebleken. Onderwaterzetting komt iets vaker voor bij planten die in containers zijn gekweekt, omdat de grond in containers vaak sneller uitdroogt en geen toegang heeft tot natuurlijke regenval. In beide gevallen kunt u problemen met onderwaterzetting oplossen door meer water te geven. Als je een probleem hebt met overbewatering, kun je merken dat je Zeilgras begint te verwelken. De bladeren van de plant kunnen geel worden en u kunt rotting in de bladeren en stengel waarnemen. Bovendien kan overbewatering de vruchten beschadigen en leiden tot schimmelvorming. Bij grondplanten kan overbewatering optreden wanneer u zelfs water geeft wanneer er voldoende regen is gevallen. Bij containerteelt is overbewatering vaak het gevolg van het gebruik van zware grond uit containers zonder goede drainagegaten. Als u een in een container gekweekte Zeilgras overbewaterd hebt, kunt u deze vaak het beste uit de container halen, de wortels schoonmaken en bijknippen, en in een nieuwe container zetten met een lossere bodem en een betere drainage. U moet ook uw bewateringsschema verminderen als uw plant te veel water krijgt, of hij nu in de grond of in een pot staat.

Tijdens het groeiseizoen moet u uw Zeilgras vaak genoeg water geven om de grond constant vochtig te houden zonder dat de grond waterig wordt. Als u uw Zeilgras in een container kweekt, komt dit meestal neer op ongeveer een centimeter water eenmaal per week. Als u uw Zeilgras daarentegen in de grond plant, hoeft de plant geen extra water te krijgen als het in de loop van de week ongeveer een centimeter heeft geregend. U kunt dus lange periodes zonder water geven aan een in de grond geplante Zeilgras, als het tenminste constant heeft geregend. Uw bewateringsfrequentie zal moeten veranderen afhankelijk van het seizoen. Zo zal de Zeilgras in de winter minder water nodig hebben dan in de lente, zomer en herfst. Uw Zeilgras kan ook meer water nodig hebben afhankelijk van de groeifase, waarbij de bloei- en vruchtfase vaak meer water vragen dan normaal.

Het is mogelijk om uw Zeilgras binnen te kweken in een grote container. In feite is binnenkweek een noodzaak, tenminste voor een deel van het jaar, als u in een regio met koude winters woont, aangezien de Zeilgras vriestemperaturen niet zal overleven. Als je de Zeilgras binnen kweekt, moet je er rekening mee houden dat ze geen toegang heeft tot regenwater, dat voldoende vocht kan leveren voor planten die buiten groeien. Dat betekent dat je al het water dat je binnenkweek Zeilgras krijgt, zelf moet leveren. Binnenkweeklocaties zijn vaak ook droger, vaak door de aanwezigheid van airconditioners en andere apparaten. Die factor, samen met het gebrek aan regen in een binnenlocatie, betekent vaak dat je je Zeilgras vaker water moet geven dan wanneer ze buiten zou groeien. U moet ook overwegen een binnenplant Zeilgras te besproeien, naast het gieten van water op de bladeren, zoals u zou doen bij het besproeien van deze plant, ongeacht de locatie. Verneveling helpt bij het creëren van een vochtige omgeving waarin deze plant goed gedijt.

Elk van deze planten moet verschillende seizoenswisselingen overleven, die elk verschillende manieren van water geven vereisen. In het voorjaar moet u beginnen met het besproeien van uw Zeilgras met de standaardsnelheid van ongeveer een centimeter water per week. In de zomer, wanneer het weer het warmst is, kunt u met dezelfde frequentie water geven. Door de hitte kan de grond van uw plant echter sneller uitdrogen dan normaal, waardoor hij meerdere keren per week water nodig heeft om een constante vochtigheid te behouden. In de herfst kunt u hetzelfde water geven als in de lente. In de winter kunt u uw plant meestal wat minder water geven, maar u moet niet helemaal stoppen met water geven. Het doel van de wintergift is een lichte mate van vochtigheid te behouden en niet meer dan de eerste paar centimeter grond droog te laten vallen. Het kan ook zijn dat u uw Zeilgras een beetje anders moet bewateren, afhankelijk van het groeistadium. Vooral wanneer deze plant in een bloei- of vruchtstadium verkeert, zal hij waarschijnlijk meer water nodig hebben dan normaal. Zoals altijd het geval is, kunt u zich baseren op bodemwaarnemingen om te bepalen hoeveel u tijdens die fasen meer water moet geven, met als doel een consistente bodemvochtigheid te handhaven zonder een drassige bodem te creëren.

De vraag hangt af van je antwoord op de vraag of de plant die je hebt alleen bedoeld is voor de sier of dat je kweekt voor de vruchten. Als je plant vruchten voortbrengt, zul je meer moeite moeten doen om te snoeien. Met dat gezegd, Zeilgras heeft minimale snoei nodig. Voor de beste fruitopbrengst moet je de plant snoeien: Als de bladeren beschadigd, verkleurd of dood/verbleekt zijn, omdat ze voedingsstoffen blijven onttrekken aan de levende bladeren. Als er bladeren zijn die de vruchten beschadigen, omdat de vruchten volledig zonlicht nodig hebben om te rijpen. Om overtollige vruchten te verwijderen voor grotere vruchten Verwijder ongeveer om de zes maanden de overtollige uitlopers (zijscheuten van de hoofdstam van de plant) die aan de voet van de plant verschijnen. Je hebt er maar één nodig, dus bewaar de grootste uitloper en knip de rest af.

Snoeien is een belangrijk onderdeel van het onderhoud van Zeilgras, vooral als u de vruchten ervan wilt oogsten. Hoewel het niet ingewikkeld is, moet u wel weten wanneer u het beste kunt snoeien. Bladeren die dood, stervend of vergeeld zijn, kunt u onmiddellijk snoeien omdat ze van invloed kunnen zijn op andere bladeren en zelfs op de fruitoogst. Controleer de bladeren regelmatig op veranderingen in kleur van groen naar bruin of geel en controleer op eventuele gaten. Naast de bladeren wilt u ook letten op uitlopers (zijscheuten van de hoofdplant). Verwijder deze een paar weken nadat je ze in het late voorjaar hebt zien groeien. Als je te lang wacht, zal de plant te veel voedingsstoffen aan de hoofdplant onttrekken, wat betekent dat de hoofdplant niet zo groot zal worden en misschien niet zal bloeien/vruchten. Als de hoofdstengel 6-8 maanden oud is, wilt u één zuignap overhouden om de oude plant voor het volgende seizoen te vervangen. Als de vruchten zich in het late voorjaar/begin van de zomer beginnen te vormen, moet u alle bladeren die de vruchten in de weg zitten, verwijderen, want de vruchten hebben vol zonlicht nodig om te rijpen. Als u de bladeren niet uit de weg kunt ruimen, snoei dan alleen terug wat nodig is. Overdrijf niet, want dat kan de groei van de vruchten beïnvloeden. Terwijl de vruchten groeien, houdt u ze in de gaten en verwijdert u kleine of misvormde exemplaren. Hoewel dit de totale opbrengst kan verminderen, zullen de resterende vruchten groter worden en sneller rijpen. Hoe meer vruchten er zijn, hoe meer voedingsstoffen er nodig zijn om ze allemaal te laten groeien. Door de concurrentie te verminderen, kan het resterende fruit meer water en voedingsstoffen uit de grond halen om groot en sterk te worden. Als u al het fruit hebt geoogst, snoeit u de stengel waaruit het fruit afkomstig is terug. Elke stengel produceert eenmaal vruchten, dus als u hem achterlaat, steelt hij voedingsstoffen van nieuwe stengels en vruchten.

Wanneer u bladeren van de plant verwijdert, moet u ervoor zorgen dat u een scherpe tuinschaar gebruikt om schoon te knippen. U hoeft de plant geen medicijn toe te dienen voor het standaard snoeien. Zorg er in plaats daarvan voor dat de plant voldoende vocht en voedingsstoffen krijgt, zodat hij sterkere bladeren krijgt. Wanneer u uw plant terugsnoeit voor de winter, moet u hem licht water geven, maar vermijd verzadiging van de grond, omdat het koude weer vocht in de grond kan bevriezen, wat de wortels van Zeilgras kan schaden. U kunt de gezonde stengels, bladeren en vruchten van de boom na het snoeien in uw compostvat gooien. Bij zieke planten moet u de wortels, stam en bladeren opgraven en vernietigen om besmetting te voorkomen.

Voordat Zeilgras begint te bloeien, moet u het snoeien zoveel mogelijk beperken, omdat de plant zoveel mogelijk zonlicht nodig heeft voor de vruchtproductie. U moet de bladeren alleen terugsnoeien als ze verkleurd, beschadigd of dood zijn. Verkleurde bladeren kunnen worden veroorzaakt door vorstschade, schimmel, insecten of zelfs door te weinig of te veel water geven. Naarmate Zeilgras ouder wordt, sterven de bladeren vanzelf af, zodat er niet altijd een probleem is. Toch loont het om proactief te werk te gaan als het gaat om de gezondheid van uw plant, dus inspecteer de bladeren die u snoeit om uit te zoeken wat het onderliggende probleem kan zijn. Als je zwarte vlekken op de plant ziet, kan dat betekenen dat er te veel vocht is. Gele bladeren betekenen vaak dat de plant vorstschade heeft of niet genoeg water krijgt. De volgende keer dat u wilt snoeien is tijdens de groei van de vruchten. Verwijder bladeren die te veel schaduw geven op de vruchten. Als de vruchten beginnen te groeien, zult u ook zien dat er uitlopers uit de hoofdstam groeien. Snoei ze weg omdat ze de nodige voedingsstoffen van de vrucht afleiden. Verwijder tegelijkertijd de uitlopers en de kleinste vruchten in de tros om de kwaliteit van de resterende vruchten te verbeteren. De laatste snoeibeurt van het seizoen komt zodra u het rijpe fruit hebt geoogst. Zeilgras stengels produceren maar één keer fruit. Als je ze niet terugsnoeit, stelen ze voedingsstoffen van toekomstige stengels. Pas op dat u de hoofdplant niet raakt wanneer u de stengel terugsnoeit!

De beste tijd om Zeilgras te snoeien is tijdens het groeiseizoen. U kunt de dode en/of zieke bladeren meestal op elk moment in het voor- en najaar verwijderen. Bij vruchtdragende planten snoeit u de bladeren die de vruchten beschadigen, omdat deze zonlicht nodig hebben om te rijpen. Snoei anders pas na de oogst van de vruchten. Zelfs als uw plant nooit bloeit of vruchten draagt, moet u de plant toch terugsnoeien om hem goed winterklaar te maken. Snoei de hoofdstengel terug tot ongeveer een meter boven de grond, nadat de bladeren al zijn afgestorven. Breng vervolgens een dikke laag mulch aan om de wortels tegen de kou te beschermen. Zolang hij goed beschermd is, kan Zeilgras temperaturen onder het vriespunt overleven.

Zorg er altijd voor dat u uw tuingereedschap steriliseert voor en na gebruik om de verspreiding van mogelijke ziekten te voorkomen. Als je een deel van de plant afsnijdt waarvan je weet dat het een schimmel of ziekte heeft, steriliseer dan met alcohol voordat je verder snoeit op een gezond deel van de plant. Als u uw plant in een pot kweekt, moet u om de paar jaar verpotten, omdat de plant waarschijnlijk de grond van voedingsstoffen zal uitputten. Bij een goede verzorging kun je de plant nog jaren in leven houden, want elk jaar brengt nieuwe groei!

De eenvoudigste manier om uw plant gezond te houden is dode, beschadigde of zieke bladeren te verwijderen. Zoek naar bladeren die verkleurd zijn, gaten hebben en/of verwelkt zijn en verwijder ze met een snoeischaar. Voordat u de eerste snede maakt, moet u eerst de schaar en het blad steriliseren en dan beginnen met het verwijderen van de bladeren. Begin bij de buitenste bladeren en werk dan naar binnen toe. Vermijd het snijden in de stengel, want dat kan de ontwikkeling van bladeren, bloemen en vruchten beïnvloeden. Gebruik daarna je scherpe mes en snoei de stengel van de plant ongeveer een halve tot één centimeter van de stengel terug in een hoek van 45 graden. Doe dit pas als je al vruchten hebt geoogst of als de plant al heeft gebloeid!

Als jungleplanten groeien Epifytische Bromelia's op verschillende plaatsen in het regenwoud. Sommige groeien dichter bij de bosbodem en ontvangen slechts gedempt zonlicht dat zich een weg baant door hoge kruinen. Andere groeien als epifyten hoger op de bomen en worden blootgesteld aan direct zonlicht. Daarom is het essentieel te weten welk type plant je krijgt. Als algemene regel geldt dat epifytische bromelia's die van nature aan meer zon worden blootgesteld dikkere, stijvere bladeren hebben, terwijl soorten die van nature in de schaduw groeien tere, dunnere bladeren hebben. Maar, zoals eerder benadrukt, controleer altijd de behoeften van de individuele soorten. De veiligste gok voor Zeilgras is blootstelling aan helder maar vooral indirect licht - bijvoorbeeld van een raam op het oosten. Ook is het veilig om aan te nemen dat Zeilgras zal verbranden bij langdurige blootstelling aan direct zonlicht, dus vermijd dit bij alle gezinsleden.

De gevolgen van onvoldoende verlichting voor Zeilgras kunnen twee kanten opgaan. Als Zeilgras te veel direct zonlicht krijgt en behoort tot soorten die zijn aangepast aan schaduwrijke omstandigheden, kunnen de bladeren er in het begin bleker en bleker dan normaal uit gaan zien. Uiteindelijk is bladverbranding vrijwel zeker. Anderzijds, als Zeilgras te weinig zonlicht krijgt, zal het blad zijn kleur verliezen en donkerder worden. Dat geldt vooral voor bonte planten die al hun extra kleuren kunnen verliezen en effen groen worden. Een algemeen gevolg is ook dat Zeilgras die niet genoeg zonlicht krijgt naar gelang van de behoeften van de soort, slecht zal groeien.

De tropische omstandigheden van Zeilgras 's oorspronkelijke huizen zijn vrij stabiel gedurende de levensduur van de plant, en het licht hoeft niet te variëren tussen de seizoenen. Verhoogde blootstelling aan licht kan de plant echter tot bloei brengen - een zeer gewenste gebeurtenis. Het gaat echter niet alleen om het lichtniveau - ook aan alle andere voorwaarden, zoals temperatuur en vochtigheid, moet worden voldaan.

Als u uw Zeilgras net in een niet-gespecialiseerde winkel hebt gekocht, zijn ze waarschijnlijk enige tijd blootgesteld aan omstandigheden met weinig licht. Zelfs als de specifieke soort behoort tot het zonminnende subtype Zeilgras, moet u hem geleidelijk laten kennismaken met helderder, natuurlijk zonlicht. Dat heet afharden. Begin met uw plant bloot te stellen aan indirect raamlicht, waarbij u hem elke dag dichter bij de lichtbron brengt. Na enkele dagen kan de plant zijn eerste directe ochtendlicht ontvangen, maar alleen voor zeer korte tijd.

De absoluut ideale omstandigheden voor Zeilgras - zowel qua temperatuur als qua licht - zijn een kasopstelling met temperaturen van gemiddeld 21 tot 27 °C, met helder indirect licht, een goede luchtcirculatie en een hoge luchtvochtigheid. De populaire Zeilgras soorten zijn echter niet overdreven gevoelig en kunnen gemakkelijk onder gemiddelde omstandigheden thuis worden gekweekt. Als eenvoudige regel geldt: als u zich prettig voelt bij uw kamertemperatuur, is deze waarschijnlijk ook voldoende voor uw Zeilgras.

Raamlicht op het oosten of westen is ideaal voor de meeste Zeilgras. Bij een raam op het westen kan het directe middaglicht echter te hard zijn voor sommige soorten, dus zorg voor een grotere afstand tot het raam of een andere vorm van schaduw tijdens het kritieke deel van de dag. Als een raam op het zuiden uw enige optie is, kan Zeilgras ernaast worden gehouden als u enige afstand creëert tussen de lichtbron en de plant, plus het licht filtert door een geschikt gordijn. Nogmaals, de ideale positie zal grotendeels afhangen van de soort in kwestie, en u moet ook rekening houden met andere vereisten, zoals vochtigheid. Badkamers zijn bijvoorbeeld ideaal voor Zeilgras wat betreft vochtigheid, maar bieden voor veel soorten misschien niet genoeg licht, tenzij je er een raam hebt. Sommige soorten kunnen echter goed gedijen onder badkameromstandigheden met weinig licht, waar wat natuurlijk licht beschikbaar is en wat wordt aangevuld met kunstmatig tl-licht. Andere posities, zoals keukenramen, kunnen ideaal licht bieden, maar kunnen te droog zijn. Probeer in dat geval de luchtvochtigheid rond de plant te verhogen door een vochtbak onder de pot te plaatsen of een luchtbevochtiger toe te voegen. Zeilgras gedijt ook buiten in tropische klimaten en kan in de zomer naar buiten worden gebracht in warme gematigde klimaten. Buiten doen ze het goed onder bomen met brede en halfdikke kruinen die zorgen voor gedempt licht. Ook schaduwrijke patio's en lichte veranda's zijn goede opties.

Zeilgras neigt naar dezelfde algemene temperatuurbereiken. Hoewel ze temperaturen tot 50℉(15℃) kunnen verdragen, houdt deze plant van hogere temperaturen die meer lijken op die van tropische en subtropische gebieden. Omdat het een epifytische plant is, wat betekent dat het meeste water van Zeilgras afkomstig is van luchtvochtigheid en niet van grondwater, zijn hogere temperaturen beter. De vochtigheid waaraan Zeilgras de voorkeur geeft, wordt het best verkregen bij temperaturen boven 75℉(25℃). Aangezien vochtigheid ontstaat wanneer water verdampt in warme lucht, is het handhaven van de vochtigheid het gemakkelijkst bij warmere temperaturen. Voordat u in de warme maanden uw airconditioning opblaast, moet u ervoor zorgen dat deze planten uit de buurt van de koelste tocht staan! Overal tussen 75~90℉(25~32℃) is perfect, maar koelere temperaturen tot 50℉(15℃) zijn aanvaardbaar.

Zeilgras heeft geen rustperiode of koude periode nodig om effectief te bloeien en zich voort te planten. Dit betekent dat het hele jaar door ideale temperaturen moeten worden aangehouden. Als uw Zeilgras echter te maken krijgt met temperaturen die kouder zijn dan 50℉(15℃) of heter dan 95℉(35℃) , kan er schade ontstaan. De omvang van de schade is afhankelijk van de duur van de blootstelling aan extreme koude of hitte, het genotype en het stadium waarin de plant zich bevindt. Koude temperaturen onder 50℉(15℃) veroorzaken bevriezing van de bladeren van een Zeilgras. Dit verschijnt gewoonlijk als zwarte vlekken of volledig zwart geworden bladeren, maar het kan een paar dagen duren voordat dit proces zichtbaar wordt. In het begin zien de bladeren er slap uit, waarna ze langzaam verkleuren. Het is moeilijk om de Zeilgras van dit lot te redden, maar soms kunnen ze in de loop van enkele maanden weer aangroeien. Als de Zeilgras aan zeer hoge temperaturen wordt blootgesteld, verwelkt hij gewoon. Als de bladeren te droog worden, komen ze misschien niet meer bij; als de blootstelling echter niet erg lang was, kan de hittepiek geen blijvend effect hebben. Zeilgras verdraagt hitte veel beter dan kou.

U kunt de Zeilgras gemakkelijk warm houden zonder gebruik te maken van een verwarmingskussen of verwarming in de buurt (maar als u er toch een gebruikt, kan het geen kwaad om te delen!). Om de temperatuur optimaal te houden kun je Zeilgras in een terrarium planten. Door de ruimte rond de plant af te sluiten, creëer je een soort micro-omgeving met een hogere vochtigheid en temperatuur dan buiten het glas, die op zich de warmte enige tijd vasthoudt. Als je in een warme regio woont waar het te droog kan zijn om Zeilgras buiten te zetten, kun je hem altijd in de buurt zetten van een warm raam of een buitenmuur die overdag opwarmt door de volle zon; zorg er alleen voor dat de plant niet te veel zonlicht krijgt door hem te dicht bij een fel raam te zetten. Gordijnen kunnen dit probleem verhelpen. Als je daarentegen in een tropisch of subtropisch klimaat woont waar de buitentemperatuur van dag tot nacht tussen de 55-90℉(13-32℃) blijft, kun je het hele jaar door Zeilgras buiten kweken. Als de temperatuur onder dit bereik zakt, breng je ze gewoon naar binnen voor de nacht of bedek je ze met een dunne doek om schade door kou te voorkomen.

Soms kunnen temperatuurschommelingen sluipen op manieren die je misschien niet verwacht. Een van de meest voorkomende temperatuurschommelingen voor Zeilgras komt door ramen. Als je je Zeilgras in een raam kweekt, houd er dan rekening mee hoe de buitentemperatuur de temperatuur van het raam kan beïnvloeden en hoeveel van die koude of warme lucht je plant bereikt. Een andere veel voorkomende huishoudelijke temperatuurbreker zijn airconditioning en kachels. We beseffen het misschien niet omdat we deze dingen thuis niet in de gaten houden, maar een directe tocht van airconditioners kan Zeilgras afkoelen tot ver onder zijn voorkeurstemperatuur. Evenzo kunnen verwarmers de plant snel uitdrogen, waardoor de bladeren verharden en uiteindelijk verwelken.

Meststoffen, en bodemvoedingsstoffen in het algemeen, zijn een essentiële vorm van brandstof die uw Zeilgras gebruikt om een gezonde groei te handhaven. In het algemeen gebruiken planten de voedingsstoffen die ze in de bodem vinden om nieuw plantmateriaal te ontwikkelen en hun bestaande onderdelen in goede conditie te houden. Voor de Zeilgras in het bijzonder is bemesting noodzakelijk om deze plant te helpen de beste versie van zijn bloemen te tonen. Aangezien de bloemen de belangrijkste aantrekkingskracht uitoefenen op deze plant, zullen de meeste tuiniers er alles aan willen doen om ervoor te zorgen dat de bloemen in hun beste vorm verschijnen. Bemesting is een van de meest betrouwbare manieren om uw Zeilgras te helpen de best mogelijke bloemen te produceren.

De Zeilgras maakt elk jaar twee belangrijke fasen door. De eerste fase is de rustfase, waarin deze plant minimale nieuwe groei voortbrengt. Deze slapende fase vindt plaats in de winter. De andere fase is de actieve groeifase, die plaatsvindt in de lente en de herfst, wanneer uw Zeilgras het meest bemest moet worden. Over het algemeen kunt u uw Zeilgras het beste bemesten vanaf het voorjaar. Gedurende de rest van het voorjaar en het grootste deel van de zomer moet u de voeding ongeveer eenmaal per maand herhalen. Naarmate de herfst nadert, kunt u de bemesting verminderen.

Je wilt de groei van Zeilgras ondersteunen, maar je wilt ook geen wortelverbranding veroorzaken. Je plant groeit actief in de lente en de zomer, dan zijn de extra voedingsstoffen nodig. In de herfst en winter gaat je plant de rustfase in. Dan kun je stoppen met bemesten.

De ideale meststof voor een Zeilgras is er een met een relatief evenwichtige mix van de drie belangrijkste plantenvoedingsstoffen, met iets meer fosfor. Als alternatief kiezen sommige tuiniers ervoor de bodem van hun Zeilgras te verbeteren door organisch materiaal toe te voegen, zoals compost, wormengruis en mest. Meststoffen zijn er in vele vormen, en de meeste van deze vormen zullen goed werken voor uw Zeilgras. Sommige van de beste meststoffen voor Zeilgras zijn echter vloeibaar of in poedervorm. Ongeacht welke u gebruikt, moet u ervoor zorgen dat u uw meststof verdunt en toepast terwijl u uw Zeilgras water geeft.

Zodra u een geschikte meststof hebt gevonden en het ideale bemestingsschema voor uw Zeilgras hebt geleerd, bent u klaar om te leren hoe u uw meststof moet toepassen. De meest betrouwbare methode om uw Zeilgras te voeden is om uw vloeibare meststof te mengen met water voordat u het op de grond aanbrengt. Elke meststof kan verschillende aanwijzingen hebben over hoe u uw planten moet voeden. Meestal kunt u het beste de aanwijzingen van de fabrikant volgen over hoe u de door hem geproduceerde meststof moet gebruiken. Deze aanwijzingen moeten informatie bevatten over hoe je de meststof goed moet verdunnen om overbemesting te voorkomen. Het mengen van je meststof in water is een eenvoudig proces, en als het eenmaal klaar is, hoef je het mengsel alleen nog maar in de grond te gieten waar je Zeilgras leeft.

Overbemesting is iets waar je rekening mee moet houden bij het verzorgen van elke plant, maar het is vooral belangrijk bij het kweken van een Zeilgras. Een Zeilgras zal bij overbemesting duidelijke tekenen van nood vertonen, die soms zo ernstig kunnen zijn dat ze leiden tot de dood van je plant. Overbemest Zeilgras zal waarschijnlijk ook bladverkleuring vertonen, waaronder bruinverkleuring. In het ergste geval onttrekt overbemesting vocht aan de wortels van uw plant, waardoor deze snel kan afsterven.