Als u de Mariëtteklokje water geeft, gebruik dan gefilterd water op kamertemperatuur. Gefilterd water is beter voor deze plant, omdat kraanwater deeltjes kan bevatten die schadelijk zijn voor zijn gezondheid. De reden dat het water op kamertemperatuur of iets warmer moet zijn, is dat de Mariëtteklokje uit een warme omgeving komt, en koud water kan een schok zijn voor zijn systeem. Ook moet u bij deze plant water uit het hoofd vermijden, want dat kan complicaties aan het gebladerte veroorzaken. Geef in plaats daarvan gewoon gefilterd water op kamertemperatuur totdat de grond volledig doorweekt is. Het weken van de grond kan zeer gunstig zijn voor deze plant, omdat het de wortels bevochtigt en ze helpt zich verder door de grond te verspreiden en de voedingsstoffen te verzamelen die ze nodig hebben.

Zowel overbewatering als onderwaterzetting zijn schadelijk voor de gezondheid van uw Mariëtteklokje, maar overbewatering is een veel vaker voorkomend probleem. Wanneer deze soort te veel water krijgt, kunnen de stengels en bladeren beginnen te verwelken en van groen naar geel verkleuren. Langdurige overbewatering kan ook leiden tot ziekten als wortelrot, schimmel en meeldauw, die allemaal dodelijk kunnen zijn voor de plant. Onderwaterzetting komt veel minder vaak voor bij de Mariëtteklokje, omdat deze plant goed tegen droogte kan. Onderwaterzetting blijft echter een mogelijkheid, en als het gebeurt, kun je verwachten dat de bladeren van je Mariëtteklokje broos en bruin zijn geworden. Het is cruciaal dat u de tekenen van overbewatering zo snel mogelijk opmerkt bij de verzorging van uw Mariëtteklokje. Sommige ziekten die het gevolg zijn van overbewatering, zoals wortelrot, zijn misschien niet meer te verhelpen als u te lang wacht. Als u vroege tekenen van overbewatering ziet, moet u uw watergift onmiddellijk verminderen. U kunt ook de kwaliteit van de grond waarin uw Mariëtteklokje groeit beoordelen. Als u merkt dat de grond zeer slecht draineert, moet u deze onmiddellijk vervangen door een losse, goed drainerende potgrond. Aan de andere kant, als u tekenen vindt dat uw Mariëtteklokje te weinig water krijgt, hoeft u alleen maar regelmatiger water te geven totdat deze tekenen zijn verdwenen.

Als je plant in een pot staat. De meest precieze manier om te bepalen of uw Mariëtteklokje water nodig heeft, is uw vinger in de grond te steken. Als je merkt dat de eerste twee tot drie centimeter grond droog is geworden, is het tijd om wat water toe te voegen. Als u uw Mariëtteklokje buiten in de grond kweekt, kunt u een soortgelijke methode gebruiken om de grond te testen. Ook hier geldt dat wanneer u merkt dat de eerste paar centimeter grond zijn uitgedroogd, het tijd is om water toe te voegen. Tijdens de lente en de vroege herfst zal deze methode er vaak toe leiden dat u deze plant ongeveer eenmaal per week water moet geven. Bij extreem warm weer kan het nodig zijn de watergift te verhogen tot twee of meer keer per week. Met dat gezegd, volwassen, goed gevestigde de Mariëtteklokje kan een bewonderenswaardig vermogen om droogte te weerstaan.

Wanneer het tijd is om je Mariëtteklokje water te geven, moet je niet verlegen zijn met hoeveel water je geeft. Met de eerste twee tot drie centimeter droge grond zal deze plant een lange en grondige bewatering op prijs stellen. Geef voldoende water om de grond volledig te doorweken. De hoeveelheid water die u toevoegt moet voldoende zijn om overtollig water door de drainagegaten op de bodem van de pot te laten stromen. Als je geen overtollig water uit de pot ziet lopen, heb je je plant waarschijnlijk te weinig water gegeven. Maar laat het water zich niet ophopen in de grond, dat is ook zeer gevaarlijk voor de plant. Een gebrek aan water dat door de pot loopt, kan ook wijzen op een slecht drainerende grond, wat schadelijk is voor de gezondheid van deze plant en moet worden vermeden. Als de plant buiten staat, is 1 cm regen per week voldoende.

De waterbehoefte van de Mariëtteklokje kan ook veranderen afhankelijk van het groeistadium. Als je Mariëtteklokje bijvoorbeeld in de eerste jaren van zijn leven zit, of als je hem net hebt getransplanteerd naar een nieuwe groeiplaats, zul je meer water moeten geven dan normaal. In beide stadia zal je Mariëtteklokje veel energie steken in het maken van nieuwe wortels die de toekomstige groei zullen ondersteunen. Om die wortels optimaal te laten presteren, hebben ze wat meer vocht nodig dan in een rijpere fase. Na een paar seizoenen zal je Mariëtteklokje veel minder water nodig hebben. Een andere groeifase waarin deze plant meer water nodig heeft, is tijdens de bloeiperiode. De ontwikkeling van bloemen kan een aanzienlijke hoeveelheid vocht gebruiken, en daarom moet u uw Mariëtteklokje in deze periode misschien meer water geven.

De waterbehoefte van de Mariëtteklokje is het hoogst tijdens de warmste maanden van het jaar. Tijdens het hoogtepunt van de zomer moet u deze plant misschien meer dan één keer per week water geven, afhankelijk van hoe snel de grond uitdroogt. Het tegenovergestelde is waar in de winter. In de winter komt je plant in een rustfase, waarin hij veel minder water nodig heeft dan normaal. Het is zelfs mogelijk dat u deze plant in de wintermaanden helemaal geen water hoeft te geven. Als u toch water geeft in de winter, moet u dat niet vaker dan ongeveer één keer per maand doen. Te veel water geven in deze periode maakt de kans groter dat uw Mariëtteklokje een ziekte oploopt.

Voor elke tuinier die niet in gematigde en tropische streken woont, is het het meest gebruikelijk om de Mariëtteklokje binnenshuis te kweken. Die tuinders moeten er rekening mee houden dat grond in een container wat sneller kan uitdrogen dan grond. Ook de aanwezigheid van uitdrogende elementen, zoals airconditioning, kan ervoor zorgen dat uw Mariëtteklokje vaker water nodig heeft dan wanneer u hem buiten had geplant. Als dat het geval is, hoeft u uw Mariëtteklokje waarschijnlijk helemaal niet veel water te geven. Als het regelmatig regent, kan dat genoeg zijn om je plant in leven te houden. Wie deze plant echter binnen kweekt, zal hem vaker water moeten geven, omdat regenwater de grond kan doordrenken.

Het gebruikelijke doel voor de Mariëtteklokje is om hem zo groot en vol mogelijk te laten groeien. Hoewel de plant niet consequent hoeft te worden gesnoeid, kan het nuttig zijn oude bloemen en beschadigde, dode of zieke bladeren te verwijderen. U kunt de bladeren ook terugsnoeien als de plant te groot begint te worden voor de pot en de ruimte waarin u hem houdt.

Mariëtteklokje hebben geen winterslaapcyclus bij de geschikte temperatuur. Hun groei vertraagt wel als de dagen korter worden, maar de bladeren sterven niet af. Wat betekent dat voor het snoeien? Het betekent dat er geen specifiek seizoen is waarin u beter kunt snoeien. Idealiter wacht u met snoeien tot de bloem bloeit, wat ongeveer een maand na het verschijnen van de bloem kan duren. Het snoeien van uitgebloeide bloemen moet gebeuren in het late voorjaar of wanneer slechts enkele bloemen zijn uitgebloeid. Bruine of gele bladeren moet u altijd snoeien als u ze ziet. Let tijdens de groeifase goed op mogelijk zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Als je je plant gesnoeid hebt, moet je de stengels en bladeren weggooien door de gezonde delen te composteren of de zieke delen weg te gooien. Je kunt ook bemesten vlak voor of na het snoeien, dat geeft Mariëtteklokje een kleine vitamineboost die hem de nodige voedingsstoffen geeft om zich beter te beschermen tegen eventuele ziekteverwekkers of ziekten in de buurt. Na het snoeien heb je niet veel verzorging nodig. Lichte besproeiing en wat vloeibare plantenvoeding kunnen helpen om nieuwe bloei en groei te stimuleren.

De kans is groot dat je de Mariëtteklokje niet uit zaad krijgt, wat betekent dat je al een volwassen plant krijgt. Omdat de plant geen echte rustcyclus heeft, zijn er eigenlijk maar twee fasen: bloei en niet-bloei. Als de plant bloeit, moet u alleen gele of dode bladeren verwijderen en bruine punten van de bladeren afknippen. Vermijd te veel snoeiwerk in deze periode, omdat dit de plant kan belasten. Toch moet je zieke of dode bladeren verwijderen om je plant toonbaar te houden. De beste tijd om te snoeien is nadat de bloesems al verwelkt zijn. U kunt zowel de uitgebloeide bloesems als de oude en vergeelde bladeren tegelijkertijd verwijderen. Als u een grote hoeveelheid gele bladeren ziet, geeft u uw plant misschien te veel water of te weinig voedingsstoffen. Hoewel gele of bruine bladeren niet altijd betekenen dat er een probleem is, betekent het meestal dat er een probleem is met de plant als een groot aantal bladeren van kleur verandert.

Als groenblijvende plant heeft Mariëtteklokje niet dezelfde cycli als die in koudere gebieden. De bladeren blijven het hele jaar door groen, wat een van de vele redenen is waarom het een populaire kamerplant is. Als u hem wilt ontharen, moet u dat doen nadat de bloemen al zijn verwelkt. Let tijdens de groeifase goed op eventuele zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Hoe u de Mariëtteklokje snoeit, hangt af van de vraag of u voor algemene verzorging of doodsnoeien kiest. Bij algemene verzorging knipt u gewoon de uitgebloeide bloemen weg. Knip zo dicht mogelijk bij de basis en in een hoek van 45 graden. Herhaal dit voor alle stengels met verwelkende bloemen. Snoei daarna de buitenste bladeren die oud en vergeeld zijn terug. Als u de plant gewoon wilt uitdunnen, begint u met het buitenste blad en werkt u naar binnen toe. Verwijder niet meer dan 30 procent van de bladeren in één keer. Let tijdens de groeifase goed op eventuele zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

De planten moeten dagelijks aan minstens 6 tot 8 uur zonlicht worden blootgesteld. Ze geven de voorkeur aan meer blootstelling aan het ochtendlicht, vooral in de zomer. De Mariëtteklokje heeft volle zon nodig en meer zonlicht dat hij kan krijgen. Hoe meer licht deze soorten krijgen, hoe meer ze voedsel kunnen maken, mooie bloemen kunnen produceren en kunnen overleven.

De Mariëtteklokje groeit het best in de volle zon. U kunt ze beter niet op elkaar zetten, zodat ze gelijkmatig aan de zon worden blootgesteld. De bladeren mogen niet verhongeren van zonlicht. Als u ze in potten plant, probeer ze dan uit te stallen in ramen met directe zon en zorg ervoor dat ze vol zonlicht krijgen, ongeacht de maanden. Ze doen het niet goed in gedeeltelijk of gefilterd licht, omdat dit geen sterke stelen en gezonde bloemen oplevert. Het is het beste als de Mariëtteklokje altijd in de zon staat.

Wanneer de temperatuur boven de 90℉(32℃) stijgt, kunnen de Mariëtteklokje beschadigd raken door extreme temperaturen, vooral als ze aan vele uren zon worden blootgesteld. Het is altijd ideaal om in de zomer 's middags wat schaduw te bieden tegen het licht. Het is altijd belangrijk in gedachten te houden dat het zonlicht in de zomer sterker is dan in de winter. Ook is de blootstelling aan zonlicht in de zomer 50% langer dan in de winter. Als de Mariëtteklokje te veel stress ondervindt van het zonlicht, kun je ze beter volledig gehydrateerd houden. Geef ze water als de bovenkant van de grond ongeveer 2 centimeter droog is, en zet de planten binnen als het buiten te warm is. Dit is het geval als ze in containers zijn geplant. Het kan normaal zijn dat de bladeren van de plant overdag verwelken. Over het algemeen kunnen ze zich 's nachts herstellen. Als u echter merkt dat de Mariëtteklokje nog steeds hangend is, betekent dit dat de plant snel water verliest en dat u ze water moet geven.

De Mariëtteklokje heeft geen bescherming tegen de zon nodig. In feite houden ze van de zon, en sommige soorten zijn heliotroop. Plant ze zoveel mogelijk in tuinen op het zuiden, zodat ze van 's morgens tot 's middags kunnen worden blootgesteld. Hoewel ze van de zon kunnen profiteren, kunnen sommigen verbranden. U zou bescherming tegen de middag- en middagzon kunnen bieden door een schaduw van een boom of een muur. Het kweken van de Mariëtteklokje op schaduwrijke plaatsen is onmogelijk omdat de grotere bloemen veel energie zouden vergen om te groeien en te produceren. Zorg altijd voor de juiste lichtomstandigheden en zet ze op een plek met volle zon voor de beste resultaten.

Wanneer de Mariëtteklokje niet voldoende zonlicht krijgt, of wanneer ze niet in de volle zon staan, is het vermeldenswaard dat het fotosyntheseproces zal vertragen. Bij gebrek aan zonlicht worden de stengels lang en dun omdat ze te veel zonlicht zoeken. In de schaduw zullen ze niet bloeien en geen zaden produceren. Te weinig zonlicht betekent ook dat de oudere bladeren kunnen afsterven, de kleur van de nieuwe bladeren lichter is dan de oude, en de nieuwe groei kleiner is dan de vorige. De Mariëtteklokje houdt inderdaad zo van de zon. Ze kunnen echter verwelken bij blootstelling aan overmatige hitte en ultraviolet licht tijdens de extreme zomermaanden, dus wees voorzichtig. Je zou ze kunnen bedekken met een net met een groene schaduw, vooral in de zomer, om te voorkomen dat de bladeren en de bloemen verschroeien. Als ze binnen staan, verminder dan de hitte met behulp van een ventilator.

Wanneer de Mariëtteklokje groeit, hebben ze meer licht nodig dan hun volwassen tegenhangers. De jongere exemplaren moeten voldoende licht krijgen, maar ze zijn misschien niet voorbereid op plotseling vol zonlicht, vooral als ze in een kwekerij zijn opgekweekt. Ze kunnen gevoeliger zijn voor de zomerzon, dus de verlichting moet geleidelijk en langzaam gebeuren.

In de zomer of het late voorjaar heeft de Mariëtteklokje elke dag 6 tot 8 uur direct licht nodig. Dit is ongeacht of ze buiten worden geplant. Als de Mariëtteklokje in potten is geplant of als je ze in de winter kweekt, hebben ze directe fluorescentielampen nodig die hen helpen beter te groeien. Zorg ervoor dat je ze in een binnenruimte op het zuiden of oosten zet, zodat ze voldoende zonlicht krijgen voor de fotosynthese.

Bij het uitplanten mogen de planten niet aan plotseling zonlicht worden blootgesteld. Geef de Mariëtteklokje de tijd om te groeien en te rijpen voordat u ze buiten uitplant. Sommige soorten kruidachtige planten kunnen groter worden en andere jonge planten in de schaduw zetten. Geef de plant 80 tot 100 dagen groeiperiode voordat u een nieuwe partij plant, zodat elke plant minstens 6 uur per dag meer dan voldoende zonlicht krijgt. Zorg ervoor dat de Mariëtteklokje het best mogelijke licht krijgt, vooral als hij in een kwekerij is geplant. Dit zijn zonminnende planten, maar te veel zonlicht met een zeer warme temperatuur is ook schadelijk voor hun groei. Binnenverlichting moet zoveel mogelijk worden vervangen door natuurlijk zonlicht, omdat deze soorten daar elke dag naar snakken.

De beste temperatuur voor Mariëtteklokje hangt af van de tijd van het jaar. Er zijn twee belangrijke seizoenen voor de temperatuur: het groeiseizoen en het rustseizoen. Tijdens het groeiseizoen, wanneer Mariëtteklokje is begonnen met ontkiemen, is de ideale temperatuur 65~80℉ (18~27℃). Kouder dan 15℉(-10℃) zal de plant lijden; de bladeren kunnen bruin worden en verwelken, maar als dit een korte koudegolf is, kan Mariëtteklokje met wat hulp overleven. Tijdens de warmere delen van het jaar moet Mariëtteklokje op dezelfde manier worden beschermd tegen te hoge temperaturen. 95-105℉ (35-40℃) is de top van het temperatuurbereik van deze plant, en alles daarboven zal de integriteit van het gebladerte en de bloei van Mariëtteklokje in gevaar brengen. Hetere temperaturen kunnen leiden tot verwelking, verwelking en zelfs zonnebrand op de bladeren, waarvan Mariëtteklokje moeilijk kan herstellen. Er zijn heel wat manieren om dit probleem snel en gemakkelijk te bestrijden!

Als dit het eerste jaar is dat uw Mariëtteklokje als nieuwe plant buiten staat, dan kan hij tijdens de koudste maanden van het jaar wat extra verzorging nodig hebben. Niet alleen kan vorst een eerstejaars Mariëtteklokje zwaarder beschadigen, maar het kan ook voorkomen dat hij in het voorjaar als een gezonde plant teruggroeit. Deze plant moet op 40℉(5℃) of hoger worden gehouden als ze nog niet gevestigd is, wat kan worden gedaan door je Mariëtteklokje voor een maand of twee naar binnen te halen, of door mulch of stoffen barrières op te zetten die beschermen tegen vorstschade. Het is ook een goed idee om Mariëtteklokje het eerste jaar of de eerste twee jaar op een schaduwrijkere plek te planten, omdat kleinere en zwakkere planten het moeilijker hebben om in de hitte hun eigen temperatuur te handhaven. Eerstejaars Mariëtteklokje mag niet meer dan vijf uur direct zonlicht per dag ontvangen, vooral als de omgevingstemperatuur overdag boven de 80℉(27℃) komt. Schaduwdoek en regelmatig water geven of besproeien zijn de sleutels tot beheersing van de zomerhitte.

Als zich tijdens het groeiseizoen koude temperaturen voordoen (onder 15℉(-10℃)), zijn er een paar maatregelen die je kunt nemen om Mariëtteklokje te helpen beschermen tegen vorst- of koudeschade. Als je Mariëtteklokje in een container kweekt, kun je de container gewoon binnen zetten in helder, indirect licht totdat de temperaturen weer boven de onderste drempelwaarde uitkomen. Een andere optie die beter geschikt is voor in de grond geplante Mariëtteklokje is het gebruik van mulch of tuinbouwdoek om een geïsoleerde barrière rond de plant te creëren, die de plant beschermt tegen vorst en koude wind. Bij temperaturen die overdag warmer zijn dan 80℉(27℃) in de schaduw, moet u Mariëtteklokje alleen blootstellen aan zes uur of minder zonlicht per dag, bij voorkeur in de ochtenduren. Het aanbrengen van schaduwdoek of een fijn plastic gaas kan helpen om de hoeveelheid direct zonlicht die de plant op het heetst van de dag treft, te verminderen. U kunt ook een vernevelingssysteem installeren dat overdag langzaam verkoelende mist rond de voet van de plant afgeeft om de grondtemperatuur te verlagen.

Tijdens de koude wintermaanden heeft Mariëtteklokje een zekere mate van koude nodig om in slaap te blijven tot het tijd is om uit te lopen. Te vroeg uitlopen, dat wil zeggen voordat het gevaar van de laatste vorst is geweken, kan fataal zijn voor Mariëtteklokje, vooral als hij al een voorsprong heeft op het moment van de vorst. De wintertemperaturen moeten idealiter onder 32℉(0℃) blijven, maar als ze oplopen tot 40℉(5℃) is alles in orde. Een onverwachte warme periode tijdens de koude maanden, die kan voorkomen in meer gematigde klimaten zoals bosrijke regenwouden, kan leiden tot een voortijdige uitloop van Mariëtteklokje. In dit geval kunt u, als er nog steeds dreigende vorst is, proberen de plant af te dekken met doorzichtig plastic op palen, zodat de kou minder kans heeft de nieuwe scheut te beschadigen. Deze opstelling kan worden verwijderd wanneer het gevaar voor vorst is geweken. Soms zal Mariëtteklokje zonder hulp op het juiste moment opnieuw uitlopen, maar deze methode vergroot de kans op een succesvolle tweede uitloop.

Door bloeiende planten zoals Mariëtteklokje goed te bemesten, kunnen ze krachtiger groeien en mooier bloeien. Omdat ze bekend staan als productieve bloeiers, hebben ze veel meststoffen nodig om de voor de groei benodigde voedingsstoffen aan te vullen. Stikstof bevordert de vegetatieve groei vroeg in het seizoen en houdt de bladeren groen door fotosynthese en chlorofylproductie. Fosfor is essentieel voor een betere bloemvorming en een sterkere stengel en helpt bij het opvangen en omzetten van zonlicht in bruikbare energie en producten die de groei stimuleren. Kalium helpt om water, voedingsstoffen en suikers van de plant te verplaatsen van de wortels naar de scheuten. Het bevordert ook de wortelgroei en verbetert de droogtetolerantie in de zomer.

Mariëtteklokje heeft een constante eetlust, maar wil niet overladen worden met meststoffen. Hij heeft gedurende zijn hele levenscyclus regelmatig lichte bemesting nodig, vooral tijdens de piekperiode van actieve groei en tijdens de bloei. U voedt uw Mariëtteklokje tot ze ophouden met bloeien. Potplanten hebben vaker mest nodig dan grondplanten, omdat de wortelzone kleiner is en de planten toegang hebben tot een beperkte hoeveelheid voedingsstoffen.

Soms kan bemesting schadelijk zijn voor Mariëtteklokje in plaats van nuttig, vooral als de plant om een andere reden gestrest is. Vermijd bemesting als Mariëtteklokje kampt met ziekten (valse meeldauw, echte meeldauw, grijsrot, vlek) of insectenproblemen zoals bladluizen, spint of wittevlieg. De toevoeging van meststoffen zal de afweer van de plant verder verzwakken, waardoor deze kwetsbaarder wordt voor andere plagen of ziekte-infecties. Vermijd bemesting wanneer het grondoppervlak is verhard of te droog is geworden. In dat geval lopen de planten een groter risico op verbranding van de meststoffen op hun wortels. Geef de potgrond water om hem licht vochtig te maken en bemest dan. Tijdens het heetste deel van de zomer kan Mariëtteklokje in winterrust gaan totdat de temperaturen afkoelen. Wanneer de groei vertraagt, vermijd dan bemesting totdat de groei wordt hervat.

Bloeiende perkplanten zoals Mariëtteklokje reageren het best op in water oplosbare of vloeibare meststoffen, vooral producten met een langzame afgifte. Korrelige producten zijn moeilijker toe te passen op planten die in containers worden gekweekt en logen sneller uit de container. U kunt kiezen voor een evenwichtige of universele formule of voor een product met het label bloeiversterker, speciaal voor perkplanten. Die hebben tijdens de bloei meer fosfor nodig. Producten die zijn samengesteld om de bloei te bevorderen bevatten doorgaans lagere hoeveelheden stikstof, en meer fosfor om de knopontwikkeling en de bloei te bevorderen in plaats van de vegetatieve groei. Een N-P-K-verhouding van 10-30-10 is geschikt voor synthetische producten en 2-8-4 voor organische meststoffen.

Als u containerplanten kweekt en in uw potgrond langzaam vrijkomende meststoffen zitten, hoeft u de zaden bij het planten niet te bemesten. Deze eerste meststof, in combinatie met de voedingsreserves in het endosperm van het zaad, is voldoende voor de eerste paar weken. Als uw potgrond geen kunstmest bevat, meng dan een kleine hoeveelheid langzaam vrijkomende startmest door de potgrond voordat u de potten vult. Wanneer de planten zes tot acht weken oud zijn en u bloemknoppen ziet ontwikkelen, begin dan met het bemesten van Mariëtteklokje om de twee weken met een derde tot de helft van de aanbevolen hoeveelheid die op het etiket van het product staat. Ga door met dit schema totdat Mariëtteklokje stopt met bloeien voor het seizoen.

Meststoffen bevatten zouten, en wanneer ze te veel worden toegediend, kunnen deze zouten vocht aan de planten onttrekken, waardoor de meststoffen verbranden. Veel voorkomende tekenen van verbrande meststoffen zijn bruinverkleuring van de bladranden of bladschroei - ze zien eruit alsof ze verbrand zijn. Als u vermoedt dat u uw Mariëtteklokje hebt overbemest, is snel handelen essentieel. U kunt schade door meststoffen niet herstellen, maar u moet overtollige meststoffen verwijderen om verdere problemen te voorkomen. Verwijder alle zichtbare meststoffen op de potgrond en besproei de bladeren om alle resten weg te spoelen. Snoei bladeren met verbrande mest af en spoel de potten met veel schoon water om de overtollige meststof (en de zouten) uit de wortelzone te verwijderen. U kunt uw planten ook verpotten in verse potgrond.