Steentijm

De wetenschappelijke naam van borstelkrans, Clinopodium vulgare, verwijst naar een voetenbankje, omdat de bladeren als het ware ondersteuning bieden aan de bloemen. De geur van deze overblijvende plant doet onmiddellijk aan tijm denken. Zijn Nederlandse naam dankt de Borstelkrans aan de sterk behaarde bloeiwijzen. Er wordt een bruine en gele kleurstof uit gewonnen.

Dit kruid is zwaar geslachtsrijp op de stengel en de binnenste en buitenste kelk. De kroon is bilabiaal. De lippen zijn dun en delicaat en kunnen haren bevatten. De bloemkleur is rozewit tot lavendel en soms wit. Er zijn vier meeldraden die didynamous en epipetalis zijn.

Organen Bloeikleur: roze Bloeitijd: juli tot september Bloeiwijze: glomeruli Seksualiteit: hermafrodiet Bestuiving: entomogam Zaad Fruit: achene Verspreiding: epizoochora Habitat en distributie Typische habitat: medio-europees, basofiel, alpien, subalpien-alpien scree Gebied van distributie : Pyrenese orofyt

De stengel is dun en vertakt zich aan de basis om een bundel te vormen, het onderste deel spreidt zich zijwaarts uit en stijgt aan de punt tot een hoogte van 10 tot 30 cm. Kruipende stengels wortelen van knooppunten. De bladeren zijn tegenover, met een bladsteel van 5 tot 15 mm. De bladbladen zijn ovaal, 1 tot 3 cm lang, 8 tot 20 mm breed, zonder scherpe uiteinden, afgeronde basis en bijna geen haar. De randen hebben aan beide zijden 5-6 stompe zaagtanden. De bloeiwijze stijgt uit de punt van de stengel en vertrekt en de bovenste is 1 tot 5 cm lang. De rotonde bloeiwijze, d.w.z. de stappen van de bloeiwijze stengels zijn getrapt, en een veelvoud van bloemen worden bij elke stap geboren. Deze rot is ook een tijdelijke ring, dat wil zeggen, het ziet eruit als een rot door het verschijnen van meerdere bloempunten. Rimpels zijn 3 tot 4 mm lang en hebben korte haren op de aderen. De kroon is 5 tot 6 mm lang, lipvormig en lichtrood.

De kleine bergsteentijm (Clinopodium nepeta) staat bekend om zijn vele delicate bloemen. Ze geven een heerlijke muntachtige citroengeur af wanneer ze tussen duim en wijsvinger worden gewreven, of op een andere manier worden geplet. In de bloeiperiode wordt de kleine bergsteentijm dan ook druk door vlinders, bijen en hommels bezocht.

Clinopodium chinense subsp. grandiflorum is een geslacht van bloeiende planten die wereldwijd voorkomen. Hun bloemen komen in blauwe en witte varianten voor en zijn erg geliefd bij vlinders. Doordat sommige soorten uitbundig bloeien worden ze wel gehouden als sierplanten. Sommige soorten hebben een sterke, muntachtige geur.

Kleine steentijm komt voor op open kalkrijke duinzandhellingen, kalkhellingen en op rivierduintjes. De plant bloeit met paarsblauwe, zelden witte bloempjes van juni tot in oktober en heeft bij de steel een uitzakking van de kelk.

Clinopodium chinense is een geslacht van bloeiende planten die wereldwijd voorkomen. Hun bloemen komen in blauwe en witte varianten voor en zijn erg geliefd bij vlinders. Doordat sommige soorten uitbundig bloeien worden ze wel gehouden als sierplanten. Sommige soorten hebben een sterke, muntachtige geur.

De clinopodium arkansanum is een interessante, kalkminnende plant die twee groeivormen heeft: in de late winter en vroege lente kruipt hij over de grond en verspreidt hij zich door stolonen, terwijl hij in de late lente en vroege zomer rechtopstaande bloeistengels produceert. Wanneer de stengels geplet worden, verspreiden ze een bekende, muntachtige geur. De plant wordt vaak gekweekt in rotstuinen.

Bergsteentijm (Clinopodium menthifolium, synoniem: Calamintha sylvatica) is een lage vaste plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). De soort komt enkel voor op droge, kalkrijke grond.