Ongeacht het type plant of waar het wordt gekweekt, op een gegeven moment zal het een bladvergeling en -uitval door ouderdom krijgen. Dit is een natuurlijk, onvermijdelijk proces dat plaatsvindt wanneer de plant alle stappen in zijn leven heeft voltooid. Eenjarige planten doorlopen dit proces aan het einde van een enkel groeiseizoen. Vaste planten leven meerdere jaren, zo niet tientallen of honderden jaren, maar zullen uiteindelijk toch deze symptomen vertonen.

Wanneer planten hun natuurlijke ontwikkelingsstadia hebben doorlopen en het einde van hun levenscyclus naderen, beginnen ze tekenen van achteruitgang te vertonen. De bladeren worden geel en gaan hangen, en na verloop van tijd worden ze papierachtig bruin en droog. Eenmaal volledig droog, beginnen de bladeren van de plant te vallen totdat de hele plant is uitgedroogd.

Aan het einde van zijn leven verhoogt de genetische codering in de plant de productie van ethyleen, een fytohormoon dat veroudering of natuurlijke veroudering en dood regelt. De celdeling stopt en de plant begint middelen te kataboliseren om in andere delen van de plant te gebruiken. Als dit gebeurt, beginnen de weefsels geel te worden en te drogen totdat de hele plant is uitgedroogd en vergaat.

Bladmisvorming manifesteert zich in de vorm van gekrulde, komvormige of vervormde bladeren, vaak voor het eerst gezien in de lente. Er zijn een aantal verschillende mogelijkheden met betrekking tot de oorzaak en het zal niet altijd gemakkelijk zijn om het probleem te isoleren zonder laboratoriumanalyse. In de meeste gevallen moet de tuinman de oorzaak echter kunnen isoleren door nauwkeurig onderzoek van de plant en de plaatselijke omstandigheden.

De plant heeft abnormale bladeren ontwikkeld. Ze lijken misschien op bladkrul, maar vertonen andere problemen, zoals:

De oorzaken zijn wijdverbreid en gevarieerd en de tuinman zal planten zorgvuldig moeten onderzoeken en rekening moeten houden met omgevingsfactoren. Ziekte door insectenschade : Mijten, bladluizen en andere insecten die zich tegoed doen aan plantenbladeren, kunnen ze kwetsbaar maken voor virale en bacteriële ziekten. Sommige, zoals bladgallen en roest, produceren vervormde bladeren. Als de tuinman insecten op de planten ziet, is het insect waarschijnlijk de boosdoener. Sommige mijten zijn te klein om te zien, en laboratoriumanalyse kan nodig zijn. Blootstelling aan herbiciden : Herbiciden kunnen plantenbladeren belasten. Dit kan leiden tot groeiachterstand en een krullend, komvormig uiterlijk. Zelfs als de eigenaar van de plant geen herbiciden heeft toegepast, kan het opdrijven van herbiciden en planten in verontreinigde grond planten aan deze chemicaliën blootstellen. Als alle planten in een gebied vervormde bladeren hebben, is de oorzaak waarschijnlijk herbiciden. Blootstelling aan herbiciden wordt ook gekenmerkt door smalle nieuwe bladeren. Minder dan ideale groeiomstandigheden : als planten worden blootgesteld aan koude temperaturen op het moment dat hun bladeren uit de knop komen, kunnen ze onvolgroeid en misvormd raken. Als er misvormde bladeren optreden direct na een koude periode of vorst, is dit waarschijnlijk de oorzaak. Te veel en te weinig water kan ook misvormde bladeren veroorzaken. Bladeren die naar beneden krullen maar niet vervormen, is waarschijnlijker een probleem met water geven dan een bladvervorming. Tekorten aan voedingsstoffen : Een gebrek aan essentiële voedingsstoffen tijdens de groeifase, waaronder borium, calcium en molybdeen, kan ertoe leiden dat plantenbladeren onvolgroeid of misvormd groeien. Als een voedingstekort de oorzaak is, zullen de bladeren ook verkleuren. Schimmelinfecties : een verscheidenheid aan schimmelpathogenen kan bladeren vervormen, zoals het geval is bij Peach leaf curl.

Bladkevers varieert in grootte van 1,5 mm tot 20 mm . Zowel volwassen kevers als hun larven eten de bladeren van veel verschillende soorten planten. Er zijn meer dan 35.000 verschillende soorten bladkevers , in verschillende kleuren, waaronder goud, groen, geel gestreept en rood gestreept. Sommige hiervan zijn aangezien voor lieveheersbeestjes vanwege hun vorm en kleur. Ze kunnen ovaal, rond of langwerpig van vorm zijn. Deze insectenplagen zijn het meest actief in de lente en de zomer. Als ze niet worden bestreden, kunnen bladkevers veel schade aanrichten aan groentegewassen en sierplanten. Ze voeden zich met de bladeren, bloemen, stengels, wortels en vruchten van verschillende planten. Ze kunnen vliegen, wat betekent dat ze gemakkelijk van de ene plant naar de andere kunnen gaan. Sommige soorten met een bladkevers richten zich slechts op één specifiek gewas, terwijl andere zich op veel verschillende soorten planten richten. Hoewel veel van de schade die ze veroorzaken cosmetisch is, kan een plaag een plant verzwakken en vatbaar maken voor andere, meer problematische ziekten.

De eerste tekenen van een bladkevers zijn kleine zichtbare gaatjes in bladeren. Bladeren verkleuren dan en er zijn donkere keverkeutels te zien. Als de bladeren geel en bruin worden, vallen ze van de plant op de grond. Sommige bladeren zullen geskelettiseerd lijken met alleen de nerven die nog over zijn. De besmetting begint in het voorjaar, wanneer de volwassen kevers uit de grond komen en hun eieren op de bladeren van planten leggen. Wanneer deze eieren uitkomen, beginnen de jonge nimfen op de bladeren te kauwen terwijl ze opgroeien. Zodra de bladkevers groot en volwassen is, vallen ze op de grond en verpoppen ze zich in de winter in de grond voordat ze de cyclus helemaal opnieuw beginnen. Bladkevers eet ook gaten in groenten en fruit. Deze kunnen worden gezien als kleine ronde gaatjes die soms een groter bruin gebied om zich heen hebben.

Voor minder ernstige gevallen:

Om meer ernstige plagen te behandelen: