Als u de Dianella tasmanica water geeft, gebruik dan gefilterd water op kamertemperatuur. Gefilterd water is beter voor deze plant, omdat kraanwater deeltjes kan bevatten die schadelijk zijn voor zijn gezondheid. De reden dat het water op kamertemperatuur of iets warmer moet zijn, is dat de Dianella tasmanica uit een warme omgeving komt, en koud water kan een schok zijn voor zijn systeem. Ook moet u bij deze plant water uit het hoofd vermijden, want dat kan complicaties aan het gebladerte veroorzaken. Geef in plaats daarvan gewoon gefilterd water op kamertemperatuur totdat de grond volledig doorweekt is. Het weken van de grond kan zeer gunstig zijn voor deze plant, omdat het de wortels bevochtigt en ze helpt zich verder door de grond te verspreiden en de voedingsstoffen te verzamelen die ze nodig hebben.

Zowel overbewatering als onderwaterzetting zijn schadelijk voor de gezondheid van uw Dianella tasmanica, maar overbewatering is een veel vaker voorkomend probleem. Wanneer deze soort te veel water krijgt, kunnen de stengels en bladeren beginnen te verwelken en van groen naar geel verkleuren. Langdurige overbewatering kan ook leiden tot ziekten als wortelrot, schimmel en meeldauw, die allemaal dodelijk kunnen zijn voor de plant. Onderwaterzetting komt veel minder vaak voor bij de Dianella tasmanica, omdat deze plant goed tegen droogte kan. Onderwaterzetting blijft echter een mogelijkheid, en als het gebeurt, kun je verwachten dat de bladeren van je Dianella tasmanica broos en bruin zijn geworden. Het is cruciaal dat u de tekenen van overbewatering zo snel mogelijk opmerkt bij de verzorging van uw Dianella tasmanica. Sommige ziekten die het gevolg zijn van overbewatering, zoals wortelrot, zijn misschien niet meer te verhelpen als u te lang wacht. Als u vroege tekenen van overbewatering ziet, moet u uw watergift onmiddellijk verminderen. U kunt ook de kwaliteit van de grond waarin uw Dianella tasmanica groeit beoordelen. Als u merkt dat de grond zeer slecht draineert, moet u deze onmiddellijk vervangen door een losse, goed drainerende potgrond. Aan de andere kant, als u tekenen vindt dat uw Dianella tasmanica te weinig water krijgt, hoeft u alleen maar regelmatiger water te geven totdat deze tekenen zijn verdwenen.

Als je plant in een pot staat. De meest precieze manier om te bepalen of uw Dianella tasmanica water nodig heeft, is uw vinger in de grond te steken. Als je merkt dat de eerste twee tot drie centimeter grond droog is geworden, is het tijd om wat water toe te voegen. Als u uw Dianella tasmanica buiten in de grond kweekt, kunt u een soortgelijke methode gebruiken om de grond te testen. Ook hier geldt dat wanneer u merkt dat de eerste paar centimeter grond zijn uitgedroogd, het tijd is om water toe te voegen. Tijdens de lente en de vroege herfst zal deze methode er vaak toe leiden dat u deze plant ongeveer eenmaal per week water moet geven. Bij extreem warm weer kan het nodig zijn de watergift te verhogen tot twee of meer keer per week. Met dat gezegd, volwassen, goed gevestigde de Dianella tasmanica kan een bewonderenswaardig vermogen om droogte te weerstaan.

Wanneer het tijd is om je Dianella tasmanica water te geven, moet je niet verlegen zijn met hoeveel water je geeft. Met de eerste twee tot drie centimeter droge grond zal deze plant een lange en grondige bewatering op prijs stellen. Geef voldoende water om de grond volledig te doorweken. De hoeveelheid water die u toevoegt moet voldoende zijn om overtollig water door de drainagegaten op de bodem van de pot te laten stromen. Als je geen overtollig water uit de pot ziet lopen, heb je je plant waarschijnlijk te weinig water gegeven. Maar laat het water zich niet ophopen in de grond, dat is ook zeer gevaarlijk voor de plant. Een gebrek aan water dat door de pot loopt, kan ook wijzen op een slecht drainerende grond, wat schadelijk is voor de gezondheid van deze plant en moet worden vermeden. Als de plant buiten staat, is 1 cm regen per week voldoende.

De waterbehoefte van de Dianella tasmanica kan ook veranderen afhankelijk van het groeistadium. Als je Dianella tasmanica bijvoorbeeld in de eerste jaren van zijn leven zit, of als je hem net hebt getransplanteerd naar een nieuwe groeiplaats, zul je meer water moeten geven dan normaal. In beide stadia zal je Dianella tasmanica veel energie steken in het maken van nieuwe wortels die de toekomstige groei zullen ondersteunen. Om die wortels optimaal te laten presteren, hebben ze wat meer vocht nodig dan in een rijpere fase. Na een paar seizoenen zal je Dianella tasmanica veel minder water nodig hebben. Een andere groeifase waarin deze plant meer water nodig heeft, is tijdens de bloeiperiode. De ontwikkeling van bloemen kan een aanzienlijke hoeveelheid vocht gebruiken, en daarom moet u uw Dianella tasmanica in deze periode misschien meer water geven.

De waterbehoefte van de Dianella tasmanica is het hoogst tijdens de warmste maanden van het jaar. Tijdens het hoogtepunt van de zomer moet u deze plant misschien meer dan één keer per week water geven, afhankelijk van hoe snel de grond uitdroogt. Het tegenovergestelde is waar in de winter. In de winter komt je plant in een rustfase, waarin hij veel minder water nodig heeft dan normaal. Het is zelfs mogelijk dat u deze plant in de wintermaanden helemaal geen water hoeft te geven. Als u toch water geeft in de winter, moet u dat niet vaker dan ongeveer één keer per maand doen. Te veel water geven in deze periode maakt de kans groter dat uw Dianella tasmanica een ziekte oploopt.

Voor elke tuinier die niet in gematigde en tropische streken woont, is het het meest gebruikelijk om de Dianella tasmanica binnenshuis te kweken. Die tuinders moeten er rekening mee houden dat grond in een container wat sneller kan uitdrogen dan grond. Ook de aanwezigheid van uitdrogende elementen, zoals airconditioning, kan ervoor zorgen dat uw Dianella tasmanica vaker water nodig heeft dan wanneer u hem buiten had geplant. Als dat het geval is, hoeft u uw Dianella tasmanica waarschijnlijk helemaal niet veel water te geven. Als het regelmatig regent, kan dat genoeg zijn om je plant in leven te houden. Wie deze plant echter binnen kweekt, zal hem vaker water moeten geven, omdat regenwater de grond kan doordrenken.

Het gebruikelijke doel voor de Dianella tasmanica is om hem zo groot en vol mogelijk te laten groeien. Hoewel de plant niet consequent hoeft te worden gesnoeid, kan het nuttig zijn oude bloemen en beschadigde, dode of zieke bladeren te verwijderen. U kunt de bladeren ook terugsnoeien als de plant te groot begint te worden voor de pot en de ruimte waarin u hem houdt.

Dianella tasmanica hebben geen winterslaapcyclus bij de geschikte temperatuur. Hun groei vertraagt wel als de dagen korter worden, maar de bladeren sterven niet af. Wat betekent dat voor het snoeien? Het betekent dat er geen specifiek seizoen is waarin u beter kunt snoeien. Idealiter wacht u met snoeien tot de bloem bloeit, wat ongeveer een maand na het verschijnen van de bloem kan duren. Het snoeien van uitgebloeide bloemen moet gebeuren in het late voorjaar of wanneer slechts enkele bloemen zijn uitgebloeid. Bruine of gele bladeren moet u altijd snoeien als u ze ziet. Let tijdens de groeifase goed op mogelijk zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Als je je plant gesnoeid hebt, moet je de stengels en bladeren weggooien door de gezonde delen te composteren of de zieke delen weg te gooien. Je kunt ook bemesten vlak voor of na het snoeien, dat geeft Dianella tasmanica een kleine vitamineboost die hem de nodige voedingsstoffen geeft om zich beter te beschermen tegen eventuele ziekteverwekkers of ziekten in de buurt. Na het snoeien heb je niet veel verzorging nodig. Lichte besproeiing en wat vloeibare plantenvoeding kunnen helpen om nieuwe bloei en groei te stimuleren.

De kans is groot dat je de Dianella tasmanica niet uit zaad krijgt, wat betekent dat je al een volwassen plant krijgt. Omdat de plant geen echte rustcyclus heeft, zijn er eigenlijk maar twee fasen: bloei en niet-bloei. Als de plant bloeit, moet u alleen gele of dode bladeren verwijderen en bruine punten van de bladeren afknippen. Vermijd te veel snoeiwerk in deze periode, omdat dit de plant kan belasten. Toch moet je zieke of dode bladeren verwijderen om je plant toonbaar te houden. De beste tijd om te snoeien is nadat de bloesems al verwelkt zijn. U kunt zowel de uitgebloeide bloesems als de oude en vergeelde bladeren tegelijkertijd verwijderen. Als u een grote hoeveelheid gele bladeren ziet, geeft u uw plant misschien te veel water of te weinig voedingsstoffen. Hoewel gele of bruine bladeren niet altijd betekenen dat er een probleem is, betekent het meestal dat er een probleem is met de plant als een groot aantal bladeren van kleur verandert.

Als groenblijvende plant heeft Dianella tasmanica niet dezelfde cycli als die in koudere gebieden. De bladeren blijven het hele jaar door groen, wat een van de vele redenen is waarom het een populaire kamerplant is. Als u hem wilt ontharen, moet u dat doen nadat de bloemen al zijn verwelkt. Let tijdens de groeifase goed op eventuele zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Hoe u de Dianella tasmanica snoeit, hangt af van de vraag of u voor algemene verzorging of doodsnoeien kiest. Bij algemene verzorging knipt u gewoon de uitgebloeide bloemen weg. Knip zo dicht mogelijk bij de basis en in een hoek van 45 graden. Herhaal dit voor alle stengels met verwelkende bloemen. Snoei daarna de buitenste bladeren die oud en vergeeld zijn terug. Als u de plant gewoon wilt uitdunnen, begint u met het buitenste blad en werkt u naar binnen toe. Verwijder niet meer dan 30 procent van de bladeren in één keer. Let tijdens de groeifase goed op eventuele zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Dianella tasmanica heeft elke dag de volle zon nodig, en deze planten vertrouwen op minimaal zes uur zonlicht om hun bladeren, wortels en bloemen in een gezonde staat te houden. Hoewel de meeste vaste planten zes uur zonlicht per dag nodig hebben, kunnen planten als de oranje daglelie of de reuzenkoreopsis leven van minder zon, minimaal drie uur per dag. Hoewel deze vaste planten kunnen leven met slechts drie uur direct zonlicht, zullen ze niet zo goed gedijen als in zonniger omstandigheden.

De enkele overblijvende bloeiende planten die in een warm klimaat niet van overmatige warmte houden, kunnen slecht reageren op te veel zon als ze hitteschade oplopen. Deze planten kunnen verwelken of uitdrogen door te veel zon en kunnen ook groeiproblemen krijgen als ze regelmatig in de zon staan tijdens de meest intense hitte van de dag. Sommige planten hebben geen bescherming nodig tegen de lichte middagzon, maar planten die schade ondervinden van intense middagzon moeten in warmere klimaten wat schaduw krijgen. Tuinders kunnen deze planten voldoende schaduw geven door ze te planten op plekken die 's middags geen directe warmte ontvangen, zoals onder bomen of achter struiken.

Hoewel veel vaste planten veel zon nodig hebben om optimaal te bloeien, hebben sommige in warmere klimaten baat bij minder zon. Wie bijvoorbeeld in een warmer klimaat woont, kan zijn bloeiende vaste planten in de hete middagzon beter in de schaduw zetten. Hoewel sommige vaste bloeiende planten baat hebben bij gedeeltelijke schaduw in de warmste klimaten, zijn planten als de reuzenkoreopsis niet bang voor te veel zon. Ze kunnen bij warm weer buiten in de volle zon staan en toch goed gedijen.

Als je Dianella tasmanica kweekt en je krijgt niet genoeg zonlicht, zul je merken dat je planten onvoldoende eisen stellen. De meeste planten zullen niet zoveel bloemen produceren als bij volle zon. Sommige planten krijgen droge plekken op hun bladeren, maar de meeste van deze planten zullen toch bloeien bij onvoldoende zonlicht. Ook al bloeien ze, de bloemen zullen kleiner en minder vol zijn.

Dianella tasmanica is een geweldige bloem in de tuin en zal optimaal bloeien als hij minimaal zes uur zonlicht per dag krijgt. Soms blijven bloemen langer vers als ze tijdens de echt hete delen van de dag gedeeltelijk in de schaduw staan. Wanneer Dianella tasmanica jong is, willen tuiniers ervoor zorgen dat hun jongere planten veel zonlicht krijgen, maar niet te maken krijgen met intense hitte tijdens de middagzon. Als u een volgroeide plant hebt, geef haar dan voldoende zon zodat ze goed kan blijven groeien.

Dianella tasmanica hebben minimaal zes uur licht nodig om hun fotosynthese optimaal te ondersteunen. Deze bloeiende planten hebben de zon nodig om hun bladeren en bloemen te laten groeien. Sommige meerjarige bloeiende planten, zoals de reuzenkoreopsis, hebben echter acht tot twaalf uur zon per dag nodig om hun grote bloemen en gezonde bladeren te behouden.

Als u wilt dat uw Dianella tasmanica gezond groeit en zoveel mogelijk bloeit tijdens het bloeiseizoen, moet u proberen uw plant zes uur direct zonlicht te geven. Sommige vaste planten doen zelfs meer zonlicht en kunnen tot twaalf uur in de zon staan, afhankelijk van de warmte in de omgeving en de algemene omgeving. Planten als de Red Hot Poker en Giant Coreopsis gedijen in veel hetere klimaten en kunnen in alle soorten sterk zonlicht zitten. Sommige thuistuiniers moeten kweeklampen gebruiken omdat hun ruimte geen tonnen buitenzonlicht toelaat. De meeste vaste planten kunnen gelukkig groeien in kweeklampen, maar ze hebben acht tot veertien uur kunstlicht nodig om sterk te blijven, omdat deze lampen niet zoveel kracht hebben als de zon.

Koude temperaturen kunnen van invloed zijn op planten, omdat ze dezelfde temperatuur hebben als de lucht om hen heen. Als ze aan de zon worden blootgesteld, kunnen ze het weer warm krijgen, maar dat is niet het geval in de winter. Het temperatuurbereik voor de Dianella tasmanica is vaak 70~85℉(21~30℃). Ze kunnen 20~30℉(-6~0℃) en zelfs 15℉(-10℃) verdragen, maar niet voor lang omdat dit tot vorstschade kan leiden. De maximale temperatuur moet rond de 70~85℉(21~30℃) liggen, maar zorg ervoor dat je ze van tijd tot tijd met water besproeit en wat schaduw geeft om verwelking te voorkomen.

Doe wat onderzoek en zorg voor de juiste temperatuur bij het kweken van Dianella tasmanica. Sommige kwekers kunnen overwegen de thermostaten van de planten tijdens het groeiseizoen lager te zetten om de HVAC-kosten te verlagen. Het is echter essentieel om te begrijpen dat de temperatuur de bloei, de ongediertebestrijding en de kwaliteit van de planten kan beïnvloeden. Er zal een temperatuurpunt zijn waarop de Dianella tasmanica stopt met groeien, en dit kan gebeuren tijdens de winter wanneer sommige soorten in een slapende toestand komen. De basistemperatuur wordt warmer wanneer het seizoen verandert en de Dianella tasmanica kan sneller groeien. De soorten die van nature in warme habitats groeien, hebben hogere optimale temperaturen als je ze vergelijkt met de soorten die in een koeler klimaat gedijen. Wanneer de zaden van Dianella tasmanica worden blootgesteld aan koele temperaturen, kan dit leiden tot een afname van de uniformiteit en vertragingen. U kunt de temperatuur ook verlagen tijdens de bloei, maar niet in andere fasen. Bij koelere temperaturen 's nachts is ook minder water nodig, dus pas de irrigatie naar behoefte aan.

Stop met het bemesten van de plant om nieuwe groei te voorkomen en laat de oude winterhard worden. Zo kunnen ze een koudere temperatuur verdragen als die begint te dalen. Om ze warm te houden, kunt u structuren bouwen rond de Dianella tasmanica zoals kooien of latwerk. Er zijn ook mogelijkheden om warmtematten te gebruiken die de grond zachtjes kunnen verwarmen omdat ze consequent een ideaal temperatuurbereik voor de Dianella tasmanica kunnen handhaven.

In de winter kunt u de Dianella tasmanica beschermen tegen vorst door ze af te dekken met doeken, dekzeilen, jute, lakens of plastic emmers. Zorg ervoor dat ze laag blijven, zodat ze als isolator blijven werken en de wind ze niet wegblaast. De plastic doeken of jute mogen echter geen enkel deel van het fruit of het gebladerte raken, anders kunnen de koude temperaturen overslaan op het materiaal en brandwonden veroorzaken. Wanneer de temperaturen overdag beginnen te stijgen, verwijdert u de hoezen.

Als u de Dianella tasmanica in het voorjaar kweekt, kunt u de luchtvochtigheid verhogen, omdat de luchttemperatuur dan koeler is. Een droge temperatuur kan een stressvolle groeiomgeving zijn voor verschillende soorten, wat kan helpen. Als de zomer aanbreekt, zal er door het grote kasdek en de warme temperatuur een hogere luchtvochtigheid zijn. Enkele tekenen waarop u moet letten zijn de condens die vaak op de muren van de kas wordt aangetroffen, en dit kan problemen veroorzaken met de bestuiving en de ontwikkeling van infecties wanneer het water op de bladeren begint te vallen. Pas de temperatuur aan en sproei tijdens de warmere dagen van het jaar.

Over het algemeen kan de eerste koudegolf de Dianella tasmanica vernietigen en kunnen andere planten bij lage temperaturen in een slapende toestand komen. Sommige planten kunnen afkoelen bij temperaturen van 20~30℉(-6~0℃). Ze kunnen bevriezen wanneer de temperatuur onder 32℉(0℃) begint te dalen. De soorten die de meeste van hun onderdelen onder de grond verbergen, kunnen hun structuren bovengronds verliezen, maar ze kunnen zich in het voorjaar herstellen. Enkele van de problemen die gepaard gaan met te lage temperaturen zijn het gebrek aan beschikbaarheid van hulpbronnen zoals water en voedingsstoffen, en die subtropische planten kunnen lijden wanneer de temperatuur onder de 20℉(-6℃) komt. De planten kunnen ook schade oplopen door extreme hittestress wanneer deze te hoog is. Dit kan de transpiratiesnelheid verminderen, wat de groei en productiviteit van Dianella tasmanica kan beïnvloeden.

U moet de planten 's nachts afdekken, omdat deze ongeveer 5 graden meer kunnen toevoegen om de soorten te beschermen tegen vorst en vrieskou. De doeken kunnen goed werken als dekens en zorgen ervoor dat er geen openingen zijn waar de warmte zou kunnen ontsnappen. Wanneer u de dekens gebruikt, moet u voorkomen dat het plastic het gebladerte raakt, want daardoor kan de Dianella tasmanica bevriezen. Vergeet niet de dekens overdag aan te houden en in de zomer geen warmtekussens meer te gebruiken. Het zal altijd de moeite waard zijn om de koude-intolerante planten te beschermen tegen vriestemperaturen om ze te helpen overleven.

Als u liever geen warmtekussen gebruikt, breng de Dianella tasmanica dan naar binnen, vooral als het buiten vriest. Kijk in het voorjaar welke u naar binnen moet halen en plant ze in verplaatsbare potten en bakken.

Meestal zullen degenen die de Dianella tasmanica verzorgen ze in kassen kweken. Dit komt omdat ze daar voor een adequate temperatuur kunnen zorgen die het fotosyntheseproces van een bepaald proces niet zal beïnvloeden. Sommigen installeren de juiste HVAC-systemen om de temperaturen van Dianella tasmanica te regelen. Dit kan de koel- en verwarmingsbehoeften van vele soorten aan, vooral tijdens de zomer en de winter. Zij plaatsen het koel- of verwarmingskussen meestal onder de planten in plaats van erboven om de gewenste temperaturen te bereiken. Indien buiten, kunt u de Dianella tasmanica beschermen tegen vorst door deze af te dekken met doeken, dekzeilen, jute, lakens of plastic emmers.

Warmtematten worden vaak achtergelaten op Dianella tasmanica om de temperatuur op een constanter niveau in te stellen. Wanneer het overdag warmer wordt, kunt u ze verwijderen, vooral als de soorten aan de zon zijn blootgesteld. Doe de matten weg zodra de planten zijn gevestigd en wanneer ze bloemen en vruchten beginnen te groeien.

Bemesting is om verschillende redenen belangrijk voor Dianella tasmanica. Hoofdzakelijk helpt bemesting Dianella tasmanica en andere planten door belangrijke voedingsstoffen te leveren die de plant helpen groeien, zowel boven als onder de grond. De totale bemestingsbehoefte voor een Dianella tasmanica is echter relatief laag. Soms kan een Dianella tasmanica goed overleven zonder bemesting. Jaarlijkse bemesting kan echter zeer gunstig zijn voor de Dianella tasmanica, omdat het helpt de plant in leven te houden en uw Dianella tasmanica kan stimuleren om betere bloemen te maken die langer meegaan. Wie zijn Dianella tasmanica er op zijn best wil laten uitzien, doet er goed aan jaarlijks te bemesten.

De ideale tijd om een Dianella tasmanica te bemesten is in de late winter tot het vroege voorjaar. In die periode komt uw Dianella tasmanica uit zijn rustfase en gaat een fase van actieve groei in. Bemesting op dit moment zorgt ervoor dat de plant een goede start van het seizoen maakt door een gezonde groei te stimuleren. Hoewel het over het algemeen het voordeligst is om een Dianella tasmanica in het vroege voorjaar te bemesten, is het ook toegestaan om een Dianella tasmanica in het najaar te bemesten. De zomer en de winter blijven echter de seizoenen waarin het geen goed idee is om een Dianella tasmanica te voeden.

U moet uw Dianella tasmanica het hele jaar door niet bemesten, behalve in de late winter en het vroege voorjaar. De lage bemestingsbehoefte van deze plant maakt een eenmalige jaarlijkse voeding voldoende. Blijven bemesten in de lente, zomer en herfst kan gemakkelijk leiden tot overbemesting met alle complicaties van dien. De enige uitzondering is als u in het voorjaar niet heeft bemest, wat betekent dat u deze plant in het najaar mag voeden. Naast het afzien van bemesting gedurende het grootste deel van het groeiseizoen, is er ook geen reden om deze plant in de winter te bemesten. In de winter zal de Dianella tasmanica zich in een slapende groeifase bevinden, wat betekent dat hij geen nieuwe groei voortbrengt. In dat geval is bemesting tijdens het grootste deel van de winter niet raadzaam.

Bijna elke soort meststof voor algemeen gebruik met een evenwichtige hoeveelheid van de drie belangrijkste plantenvoedingsstoffen werkt goed voor een Dianella tasmanica. Er zijn echter een paar specifieke voedingsstoffenmengsels die nog gunstiger kunnen zijn. Veel tuiniers geloven bijvoorbeeld dat een grotere hoeveelheid fosfor zorgt voor sterkere wortels en betere bloemen. Aangezien Dianella tasmanica een bloeiende plant is, kan het gebruik van een fosforrijke meststof de beste aanpak zijn. U kunt een meststof in korrelvorm of vloeibare vorm gebruiken, zolang er maar voldoende voedingsstoffen aanwezig zijn. Naast kunstmest kunt u ook meer organische middelen gebruiken om de grond voor uw Dianella tasmanica te verbeteren. Voornamelijk compost, mest en soortgelijke materialen kunnen een grote bijdrage leveren aan een gezond groeimedium voor uw Dianella tasmanica.

De meest gebruikelijke manier om een Dianella tasmanica te bemesten is door een korrel- of korrelmeststof in de grond rond de plant aan te brengen. De ideale tijd om te bemesten is wanneer de plant uit de winterslaap komt en een fase van actieve groei ingaat. Wacht in het vroege voorjaar tot de plant scheuten door de grond begint te sturen en breng dan de meststof aan. Sommige mensen kiezen voor een vloeibare meststof in plaats van een korrelige. In dat geval moet u de meststof met water verdunnen voordat u hem aanbrengt. Ongeacht of u een korrelige of vloeibare meststof gebruikt, is het altijd het beste om de grond te bevochtigen voor, tijdens en na het toedienen van de meststof.

Denk er bij de verzorging van uw Dianella tasmanica aan dat deze plant niet veel meststoffen per jaar nodig heeft en dat hij zal gaan lijden als hij te veel krijgt. Ten eerste loopt elke overbemeste plant het risico van kunstmestverbranding, een aandoening waarbij te grote hoeveelheden kunstmest voedingsstoffen en vocht aan de wortels van de plant onttrekken, waardoor deze achteruitgaat. Ook is overbemesting van een Dianella tasmanica een manier om je plant te verzwakken en ziekte veel waarschijnlijker te maken. Overbemesting kan er ook toe leiden dat je Dianella tasmanica minder of helemaal niet gaat bloeien, wat een aanzienlijke schade is, aangezien de bloei van deze plant haar zo waardevol en gewild maakt voor veel tuiniers.