Lewisia rediviva is een laagblijvende meerjarige plant met een vlezige penwortel en een eenvoudige of vertakte basis. De bloemstelen zijn bladloos, 0,4–1,2 lang, met aan de punt een krans van 5-6 lineaire schutbladen die 5 tot 10 mm lang zijn. Een enkele bloem verschijnt op elke stengel met 5-9 ovale kelkbladen. Ze variëren in kleur van witachtig tot diep roze of lavendel.

Podocarpus costalis bestaat uit struiken en bomen die zeer wijd verspreid voorkomen. Delen van de kegel van soorten uit dit geslacht worden veranderen bij rijping in een soort bessen. Deze worden gegeten door vogels, waardoor de zaden van de boom zich kunnen verspreiden. Een aantal soorten wordt gekweekt als heg of als tuinboom.

Crassula Perfoliata var. Minor (Crassula perfoliata var. falcata) is een vetplant en met vlezige, grijsgroene bladeren die de vorm hebben van vliegtuigpropellers. Hij bloeit in de zomer met een prachtige tros rode bloemen. De bloemen zijn klein, maar de clusters zijn dicht en bloeien een maand of langer. Houdt van volle zon in zanderige, goed doorlatende grond.

Uiterlijk kenmerken. De boom heeft de vorm van een paraplu. Het heeft vijf bloemblaadjes met de bloemen bloeien voordat de bladeren eruit komen. De bloeiperiode in Kyushu en Shikoku is eind maart. De knoppen, inclusief kelk, zijn karmozijnrood, maar ze worden lichtrood wanneer ze in bloei staan, en bijna wit als ze in volle bloei staan. In volle bloei groeien alleen de bloemen dicht en bedekken ze de hele boom, net als de winterbloeiende kers, een van de oorspronkelijke soorten, maar de bloemen zijn groter en mooier dan de andere winterbloeiende kers. Deze variëteit heeft niet alleen de kenmerken van bloemen die vóór de bladeren bloeien, zoals de winterbloeiende kers, maar heeft ook de grote en symmetrische bloemvorm van Oshima-kers. De kelk is rood en heeft de vorm van een fles. De boomhoogte is ongeveer 10 tot 15 m. Omdat het kan bloeien op jonge bomen, is het heel gemakkelijk te planten. De vrucht is klein en licht zoet, maar het is niet geschikt voor consumptie vanwege zijn sterke bittere en zure smaak. Voortplanting. De genoomstructuur van Yoshino-kers is zeer heterozygoot terwijl de zaden van Yoshino-kers niet dezelfde genoomstructuur hebben. Bomen worden op alle plaatsen gekweekt door kunstmatig enten. Het is een soort zelf-onverenigbaarheid. Hierdoor kiemen de zaden niet onderling. Het is zeker niet omdat ze onvruchtbaar zijn. Het kan echter hybridiseren met andere kersenbloemen anders dan Yoshino-kers, en de zaden kunnen zelfs daarvan ontkiemen, wat anders is dan Yoshino-kers. Bijna honderd hybriden van Yoshino-kers en andere variëteiten van Sakura zijn geïdentificeerd, waaronder Oshima-kers, Yoshino-kers, enzovoort. Daarnaast zijn er pogingen om meer ziekteresistente rassen te kweken uit de zaailingen van Yoshino-kers. Als we willen teruggaan naar het origineel van Yoshino-kers, is het vrij beperkt om zelfs degenen te vinden die geschikt zijn om hun klonen te zijn. Dat is de reden waarom sommige gebieden bloeien en verspreid zijn, of ze zijn kwetsbaar voor specifieke ziekten en veranderingen in het milieu. Studies uitgevoerd door het Forestry Research Institute en andere instellingen met behulp van DNA-markers bevestigden dat dezelfde kloonvariëteit werd verzameld op verschillende locaties.

De struikjasmijn is een mooie plant, die vooral in het Middellandse zeegebied veel is aangeplant. Hij komt ook in het wild voor. Anders dan andere soorten jasmijn schijnt deze niet bijzonder lekker te ruiken (hoewel andere bronnen het tegendeel beweren).

Het varieert van een kleine wijnstok met gevleugelde stengels, dicht opeengepakte groepen bloemen, variabel behaarde bladeren helemaal tot grote wijnstokken met niet-gevleugelde stengels, grote, gladde bladeren en wijd verspreide bloemtakken.

Kaapse jasmijn is een groenblijvende struik met karakteristieke, glanzende groenblijvende bladeren en prachtige bloemen. De uitzonderlijke schoonheid van deze sierplant heeft ervoor gezorgd dat hij populair is bij hoveniers en tuinders. Kaapse jasmijn heeft fijne, matte witte bloemen, die ook vaak als snijbloemen worden gebruikt.

De drakenklimop klimt in regenwouden tegen bomen op. Daarom is het een ideale kamerplant om tegen een mosstok op te laten groeien. Maar ook als hangende plant doet hij het goed, want deze oersterke plant groeit eigenlijk overal, zolang er maar geen direct zonlicht op hem valt.