Basterdwederik

Het is enigszins slungelig en dun als een rechtopstaande wiet, met smalle, gebogen, puntige bladeren tot een paar centimeter lang. De bloem heeft vier bloemblaadjes die zo diep ingekeept kunnen zijn dat ze op vier paren lijken. Ze zijn over het algemeen lichtpaars of roze, met een donkere ader. De vrucht is een capsule van 1 tot 3 cm lang.

De kantige basterdwederik kun je tegenkomen tijdens wandelingen door vochtige gebieden als bossen, langs sloten en moerassen. Interessant aan de plant is dat hij zich voort kan planten door zelfbevruchting. De bladeren van de Kantige kantige basterdwederik, mits gekookt, gegeten worden als groente.

Het harig wilgenroosje (Epilobium hirsutum) is een vaste plant met een zachtbehaarde stengel en mooie roze bloemen. De plant houdt van een vochtige omgeving en kan enige tijd in maximaal 10 cm diep water overleven. Het harig wilgenroosje is de waardplant van diverse insecten, waaronder de prachtige nachtvlinder groot avondrood.

In het wild groeit het rozemarijn wilgenroosje op de meest rotsachtige grond in berggebieden door heel Europa tot aan de Kaukasus, maar hij staat heel leuk als sierplant in informele tuinen. Omdat veel soorten van uit de familie van de basterdwederik op elkaar lijken, wordt deze variant soms ondergebracht bij het beter gedocumenteerde Fleischers wilgenroosje.

Hierdoor plant de moerasbasterwederik zich vegetatief voort. De stengel is rond of heeft twee zwakke lijsten. De stengel is meestal kaal, maar kan soms ook bezet zijn met twee rijen, gekromde haren of met klierharen. De vrijwel gaafrandige, dofgroene, 2-4 cm lange bladeren zijn minstens vijf maal zo lang als breed en hebben een iets naar beneden omgerolde rand.

Epilobium minutum is een kleine, spichtige plant met dunne, vertakkende stengels die maximaal 40 cm hoog worden. De dunne bladeren zijn ovaalvormig en 1 cm of 2 cm lang. De stengels zijn bedekt met enkele kleine witte tot lichtpaarse bloemen met ingekeepte bloemblaadjes van elk een paar millimeter lang. De vrucht is een capsule van 1 cm of 2 cm lang.

Epilobium platystigmatosum zijn planten met kleine, wit-roze bloemen die bijna hartvormig zijn. De zaden hebben een soort pluis om zich heen, waardoor ze met de wind meegevoerd worden en zich zo kunnen verspreiden. De snel groeiende en zich verspreidende epilobium platystigmatosum zijn in sommige Amerikaanse staten als invasieve soort bestempeld.

De viltige basterdwederik wordt veelal als onkruid beschouwd. De toevoeging 'viltig' in de naam komt vanwege de haartjes op de bladeren van de viltige basterdwederik. Ook wordt de naam Kleinbloemige basterdwederik gebruikt, wat een letterlijke vertaling is van het Latijnse 'parviflorum'.

Deze soort heeft een onvertakte stengel die oploopt tot 1.5 m hoog. De bladeren zijn lancetvormig, afwisselend en hebben een korte steel. Het heeft brede, afgeronde basale bladeren en smallere bladeren verderop in de stengel, en het gebladerte is vaak harig. Het draagt paarse of roze trompetvormige bloemen en de vrucht is een capsule van 2 cm of 3 cm lang.

De bladeren zijn 1 tot 10 cm lang, lansvormig tot ovaal, puntig of afgerond aan de uiteinden en harig tot haarloos en wasachtig. De bloeiwijze is een ruwharig trosje van knikkende bloemen met helder tot diep roze en af en toe witte bloembladen tot 3 cm lang. De vrucht is een langwerpige capsule met een lengte van meer dan 10 cm .

De stengel is cilindrisch zonder ribbels, is 15 tot 90 cm hoog, heeft korte klierharen en verdeelt veel takken aan de bovenkant. Bladeren zijn tegenovergesteld, behalve de bovenste bladeren, hebben vaak een korte bladsteel of zittend en hebben vaak stengels, bladblad 2 tot 6 cm lang, 0,7-3 cm breed, ovaal tot lancetvormig, stompe punt Gevormd of scherp, basis breed wigvormig tot licht hartvormig, met ruwe getande randen. Stengels en bladeren kunnen paarsrood zijn. Bloemen groeien afzonderlijk van de oksel bovenop de stengel. Degenen met een bloemmotief dat aan de basis van de bloem kleeft, hebben klierharen in de eierstok, die later fruit worden. Er zijn vier kelkblaadjes, de lobben zijn 4-6,5 mm lang lancetvormig en de klierharen zijn dicht aan het buitenoppervlak bevestigd. De bloem is lichtrood tot rood, ongeveer 8 mm in diameter, heeft vier bloembladen en is eivormig met twee gespleten punten. De vrucht is een viergerande, langwerpige vrucht, 3 tot 8 cm lang, met korte klierharen en ontharing vanaf de punt. De zaden zijn 1,5 - 1,8 mm lang elliptisch, met roodbruin kroonachtig lang haar (zaadhaar) en vliegen door de wind.

De bergbasterdwederik (Epilobium montanum) is een plantje veelal op bewerkte grond groeit en daarom al snel als onkruid aangewezen wordt. Hij is over het hele Noordelijk halfrond te vinden en opvallend genoeg ook in Nieuw-Zeeland. Het verschil met het bekende harig wilgenroosje is dat de blaadjes van de bergbasterdwederik wel een kort steeltje hebben.

Epilobium coloratum (Epilobium coloratum) is een kruidachtige, vaste plant met vierkante of ronde stengels. De bloemen trekken bijen en bloemvliegen aan. Het blad wordt ook gegeten door de rupsen van verschillende motten. Epilobium coloratum komt veel voor in het oosten van de Verenigde Staten.

Epilobium amurense zijn planten met kleine, wit-roze bloemen die bijna hartvormig zijn. De zaden hebben een soort pluis om zich heen, waardoor ze met de wind meegevoerd worden en zich zo kunnen verspreiden. De snel groeiende en zich verspreidende epilobium amurense zijn in sommige Amerikaanse staten als invasieve soort bestempeld.

Het heeft brede, afgeronde basale bladeren en smallere bladeren verderop in de stengel. Het draagt paarse of roze trompetvormige bloemen met een diameter van 7 tot 12 mm en de vrucht is een capsule van 2 cm of 3 cm lang.

De vrij sterk vertakte plant wordt 20-40 cm hoog. Vanuit een verdikte wortelstok ontspruiten de stengels, eerst gebogen of horizontaal, later opstijgend. Vanuit ondergrondse uitlopers kan de plant vrij grote oppervlakten overdekken.

De bladeren van het wilgenroosje lijken, zoals de naam al aangeeft, op die van de wilg. Deze plant groeit als een van de eerste planten na een bosbrand. Een grote verscheidenheid van insecten bezoekt de bloemen en het is een waardplant voor de vlindersoort groot avondrood.

Knikkend wilgeroosje zijn planten met kleine, wit-roze bloemen die bijna hartvormig zijn. De zaden hebben een soort pluis om zich heen, waardoor ze met de wind meegevoerd worden en zich zo kunnen verspreiden. De snel groeiende en zich verspreidende knikkend wilgeroosje zijn in sommige Amerikaanse staten als invasieve soort bestempeld.

Het is een onderstruik die 60 cm hoog wordt. De kleine bladeren kunnen tegenovergesteld of afwisselend zijn, lancetvormig of ovaal, met korte tot niet-bestaande stengels, en variëren in kleur van groen tot bijna wit. De algehele vorm kan mat of heuvelachtig zijn, de planten verspreiden zich gewoonlijk via wortelstokken. De trossen van buisvormige of trechtervormige bloemen zijn terminaal en de kleuren zijn meestal roodachtig, variërend van fuchsia tot roze tot roodoranje.

De beklierde basterdwederik is een veelvoorkomende wilde plant met kleine roze-witte bloemen. De bladeren van de plant lijken op die van de wilg (wederik), vandaar dat hij basterdwederik genoemd wordt. ‘Beklierd’ verwijst naar de klierharen op de stengel.