Heidefamilie

Orthilia is een geslacht van bloeiende plant in de familie Ericaceae. Het heeft maar één soort. De plant heeft een circumboreale verdeling en groeit over een groot deel van het noordelijk halfrond.

Cassiope is een geslacht van kleine struikachtige soorten in de familie Ericaceae. Ze hebben schubachtige bladeren die tegen de stelen liggen en produceren eenzame klokvormige bloemen in het late voorjaar. Dit geslacht omvat 9-12 soorten. Ze zijn inheems in de Arctische en noordelijke gematigde berggebieden.

De enkele bloemdragende planten die tot het genus monotropa worden gerekend, komen alleen voor op het noordelijk halfrond en kunnen als zeldzaam worden beschouwd. Omdat ze hun energie halen uit schimmels die onder de grond leven, zijn ze niet afhankelijk van chlorofyl om te kunnen overleven. Ze kunnen dan ook op zeer donkere plaatsen overleven.

Dophei is een geslacht van heideplanten die afkomstig zijn uit een zeer uitgestrekt gebied van zuidelijk Afrika tot in Europa. In Europa zijn het meestal dwergheesters, maar sommige soorten kunnen 6-10 meter hooig worden. De planten zijn zeer bloemrijk en worden veel gekweekt voor in de tuin. Omdat het hout van de dophei zeer hard is en geen nerven heeft, is het ook geschikt voor de vervaardiging van rookpijpen, bestek en andere voorwerpen.

Leucothoe is een geslacht dat bloeiende, groenblijvende struiksoorten omvat. Ze worden gebruikt als tuinplanten vanwege hun bloemen, die een kelkvorm hebben en in clusters groeien. De bladeren kunnen soms een paarse of rode gloed hebben.

Epigaea is een geslacht van bloeiende planten in de Ericaceae. De soort is kleine kruipende struiken die meestal tussen de 3,9 en 7,9 lang zijn bij volledige groei en grote vlekken vormen. De bladeren zijn groenblijvend, afwisselend en eenvoudig. De bloemen zijn klein, wit of roze, met een vijflobbige buisvormige kroon die halverwege de lente wordt geproduceerd. De vrucht is een droge capsule met talloze kleine zaadjes. Epigaea is een geslacht bestaande uit drie soorten.

Arbutus is een geslacht dat voornamelijk bestaat uit boomsoorten met een rode of bruine bast. Ze hebben witte of roze bloemen die in een tros of een pluim groeien. Het hout van deze bomen is uitstekend brandhout, dat lang en heet brandt.

Leptecophylla is een geslacht van bloeiende planten in de familie Ericaceae. Het geslacht is inheems in Zuidoost-Australië, Nieuw-Zeeland, Papoea-Nieuw-Guinea en de Pacifische eilanden. Vanaf december 2018 accepteerde Plants of the World Online 12 soorten.

Daboecia is een klein geslacht van bloeiende planten in de familie Ericaceae, met twee groenblijvende struiken. Ze zijn inheems in kliffen en heide in Zuidwest-Europa. Daboecia heeft een oceanische zuidelijke distributie in West-Europa. Ze produceren urn-vormige bloemen in de kleuren wit, roze en rood. De bladeren zijn altijd afwisselend in daboecia , nooit whorled.

Chimaphila is een geslacht van vijf soorten kleine, groenblijvende, bloeiende planten afkomstig uit gematigde gebieden van het noordelijk halfrond.

Er zijn ongeveer honderd soorten in het geslacht, meestal struiken, maar ook kussenplanten en bomen, gevonden in Nieuw-Zeeland, Australië en Nieuw-Caledonië. Hoewel ze tweeslachtig zijn, lijken ze op primitieve monocots met hun slanke bladeren geconcentreerd in klonten aan de uiteinden van de takken. De hoogte varieert van 1 cm tot ongeveer 12 m .

Er zijn zo'n 600 tot 1000 soorten zijn binnen het geslacht van de rododendron. Het zijn struiken en kleine tot (zelden) grote bomen, met spiraalvormig gerangschikte bladeren. Het zijn populaire sierplanten, die inheems zijn in de meer gematigde gebieden van het noordelijk halfrond. Rododendron zouden al meer dan tweeduizend jaar lang gekweekt worden in China.

Het geslacht is inheems in Australië en Nieuw-Zeeland.

Wintergroen is een geslacht van groenblijvende kruidachtige planten in de familie Ericaceae. Ze zijn verspreid over Noord-Europa, Azië en Noord-Amerika. Het zijn vrij kleine planten met een rozet van eenvoudige bolvormige of eivormige bladeren, met een bloemsteel die over het algemeen nogal losse trossen van eenvoudige witte, crème of roze bloemen draagt. Het onmiddellijke onderscheidende kenmerk van de wintergroen is de bloemstijl die vaak gebogen is, buiten de bloemblaadjes uitsteekt en zich uitstrekt onder het stigma dat zelf is vertakt in verschillende lobben. Het stigma is vrij groot en complex. De nogal onopvallende groenachtige zaadcapsules worden in het najaar geproduceerd. De zaden zijn talrijk en erg klein. Bladeren, indien aanwezig, kunnen smal en roodachtig zijn.

Corema is een geslacht van twee soorten bloeiende planten in de plantenfamilie Ericaceae. Het zijn tweehuizige kleine struiken.

Leucopogon is een geslacht van ongeveer 150-160 soorten struikgewas bloeiende planten van de familie Ericaceae. Ze zijn inheems in Australië, Nieuw-Zeeland, Nieuw-Caledonië, de westelijke Pacifische eilanden en Maleisië, met de grootste soortenrijkdom in het zuidoosten van Australië.

Pieris bestaat uit struikachtige planten die inheems zijn in Azië en Noord Amerika. Ze zijn voornamelijk te vinden in bergachtige gebieden. De bloemen hebben de vorm van een bel en zijn felgekleurd, waardoor ze gewild zijn als sierstruik in de tuin. Enkele soorten binnen het geslacht zijn zeer giftig.

Moneses is inheems tot vochtige naaldbossen in gematigde regio's van het noordelijk halfrond van Spanje tot Japan en in Noord-Amerika. Moneses is een monotypisch geslacht. Een overblijvend kruid met een slanke wortelstok, de bladeren zijn basaal of laag, ovaal-elliptisch tot omgekeerd, van 10 tot 30 mm in diameter, met kleine tanden. De bladsteel is korter dan de bladdiameter. Elke stengel eindigt in een knikkende, geurige bloem op een stengel van 30 tot 170 mm hoog. De kroon heeft een diameter van 15 tot 25 mm . De verspreidende vijf witte bloemblaadjes zijn licht verkreukeld. De kelkblaadjes zijn ovaal, gescheiden en witgroen.

Lyonia zijn struiken en bomen, bladverliezend of groenblijvend. Sommigen hebben wortelstokken. De bladeren zijn spiraalvormig gerangschikt en de bloeiwijzen groeien in de bladoksels. De bloemen zijn meestal wit, soms rood. De vrucht is een capsule. Er zijn ongeveer 35 soorten afkomstig uit Azië en Noord-Amerika.

Het uit slechts enkele soorten omvattende geslacht empetrum bestaat uit groenblijvende struiken, die voorkomen in gematigde tot zeer koude streken. De struik groeit in vochtige bossen en veengebieden. Sommige soorten hebben kleine blauwe bessen die een belangrijke voedingsbron zijn voor de bewoners van de poolgebieden.

Enkianthus is een geslacht van struiken of kleine bomen in de heidefamilie. Dit geslacht omvat ongeveer 12-15 soorten. Het oorspronkelijke assortiment bevindt zich in Azië.

Monotropastrum is een klein geslacht van myco-heterotrofe planten in de heidefamilie (Ericaceae). Zoals momenteel omschreven omvat de groep twee soorten. Het geslacht wordt lokaal gevonden in een groot deel van Zuid- en Oost-Azië.

Allotropa heeft slechts één soort. Het is een vaste plant. Allotropa wordt gevonden in de eiken-, naald- en hardhoutbossen van de Pacific Northwest. Het groeit ook in Noord-Amerika. Allotropa heeft een ondergrondse stengel (wortelstok) met broze wortels. De schaalachtige bladeren zijn langs de gestreepte steel met een trosvormige bloeiwijze. De schutbladen van de bloeiwijze zijn minder dan 3 cm en de steeltjes zijn niet teruggebogen. De vrucht van de allotropa zijn capsules die in de lengte door de eierstokwand in de buurt van het midden van elk van de 5 kamers scheuren.

Phyllodoce zijn substruiken. Ze groeien vaak uit wortelstokken, de stengelbasis gevormd door bosjes van oude bladstelen. Ze hebben rechtopstaande of spreidende stengels, de nieuwe scheuten bedekt met klierharen, de oude kaal, taai en versnipperd. Ze hebben smalle, leerachtige messen die strak aan de randen rollen. De bloem heeft een beker- of klokvormige kroon van vijf bloemblaadjes die voor minstens de helft van hun lengte aan elkaar zijn gesmolten. De vrucht is een capsule met meer dan 100 kleine zaadjes. Er zijn vier tot zeven of acht soorten in de phyllodoce geslacht. Ze zijn inheems in Noord-Amerika en Eurazië. Phyllodoce komt voor in arctische-alpiene gebieden.

Kalmia is een geslacht bestaande uit groenblijvende struiken die zowel in zeer natte als extreem droge gebieden kunnen voorkomen. Vanwege hun felgekleurde bloemen zijn ze vaak terug te vinden in tuinen. Omdat hun bladeren giftig zijn, kunnen ze echter beter niet dichtbij vee of andere dieren aangeplant worden.

Bosbes zijn struikplanten die allerlei vormen aannemen: sommige blijven dicht bij de grond, terwijl anderen wel 2 meter hoog kunnen worden. Veel soorten bosbes hebben vruchten die gegeten worden door mensen. Deze vruchten zijn meestal felgekleurd en bevatten paars sap. Daarom worden ze op grote schaal verbouwd.