Ongeacht het type plant of waar het wordt gekweekt, op een gegeven moment zal het een bladvergeling en -uitval door ouderdom krijgen. Dit is een natuurlijk, onvermijdelijk proces dat plaatsvindt wanneer de plant alle stappen in zijn leven heeft voltooid. Eenjarige planten doorlopen dit proces aan het einde van een enkel groeiseizoen. Vaste planten leven meerdere jaren, zo niet tientallen of honderden jaren, maar zullen uiteindelijk toch deze symptomen vertonen.

Wanneer planten hun natuurlijke ontwikkelingsstadia hebben doorlopen en het einde van hun levenscyclus naderen, beginnen ze tekenen van achteruitgang te vertonen. De bladeren worden geel en gaan hangen, en na verloop van tijd worden ze papierachtig bruin en droog. Eenmaal volledig droog, beginnen de bladeren van de plant te vallen totdat de hele plant is uitgedroogd.

Aan het einde van zijn leven verhoogt de genetische codering in de plant de productie van ethyleen, een fytohormoon dat veroudering of natuurlijke veroudering en dood regelt. De celdeling stopt en de plant begint middelen te kataboliseren om in andere delen van de plant te gebruiken. Als dit gebeurt, beginnen de weefsels geel te worden en te drogen totdat de hele plant is uitgedroogd en vergaat.

Bladmisvorming manifesteert zich in de vorm van gekrulde, komvormige of vervormde bladeren, vaak voor het eerst gezien in de lente. Er zijn een aantal verschillende mogelijkheden met betrekking tot de oorzaak en het zal niet altijd gemakkelijk zijn om het probleem te isoleren zonder laboratoriumanalyse. In de meeste gevallen moet de tuinman de oorzaak echter kunnen isoleren door nauwkeurig onderzoek van de plant en de plaatselijke omstandigheden.

De plant heeft abnormale bladeren ontwikkeld. Ze lijken misschien op bladkrul, maar vertonen andere problemen, zoals:

De oorzaken zijn wijdverbreid en gevarieerd en de tuinman zal planten zorgvuldig moeten onderzoeken en rekening moeten houden met omgevingsfactoren. Ziekte door insectenschade : Mijten, bladluizen en andere insecten die zich tegoed doen aan plantenbladeren, kunnen ze kwetsbaar maken voor virale en bacteriële ziekten. Sommige, zoals bladgallen en roest, produceren vervormde bladeren. Als de tuinman insecten op de planten ziet, is het insect waarschijnlijk de boosdoener. Sommige mijten zijn te klein om te zien, en laboratoriumanalyse kan nodig zijn. Blootstelling aan herbiciden : Herbiciden kunnen plantenbladeren belasten. Dit kan leiden tot groeiachterstand en een krullend, komvormig uiterlijk. Zelfs als de eigenaar van de plant geen herbiciden heeft toegepast, kan het opdrijven van herbiciden en planten in verontreinigde grond planten aan deze chemicaliën blootstellen. Als alle planten in een gebied vervormde bladeren hebben, is de oorzaak waarschijnlijk herbiciden. Blootstelling aan herbiciden wordt ook gekenmerkt door smalle nieuwe bladeren. Minder dan ideale groeiomstandigheden : als planten worden blootgesteld aan koude temperaturen op het moment dat hun bladeren uit de knop komen, kunnen ze onvolgroeid en misvormd raken. Als er misvormde bladeren optreden direct na een koude periode of vorst, is dit waarschijnlijk de oorzaak. Te veel en te weinig water kan ook misvormde bladeren veroorzaken. Bladeren die naar beneden krullen maar niet vervormen, is waarschijnlijker een probleem met water geven dan een bladvervorming. Tekorten aan voedingsstoffen : Een gebrek aan essentiële voedingsstoffen tijdens de groeifase, waaronder borium, calcium en molybdeen, kan ertoe leiden dat plantenbladeren onvolgroeid of misvormd groeien. Als een voedingstekort de oorzaak is, zullen de bladeren ook verkleuren. Schimmelinfecties : een verscheidenheid aan schimmelpathogenen kan bladeren vervormen, zoals het geval is bij Peach leaf curl.

Watertekort naamplanten is een van de snelste manieren om ze te doden. Dit is iets waar de meeste tuinders zich goed van bewust zijn. Helaas kan het lastig zijn om precies te weten hoeveel water een plant nodig heeft, vooral gezien het feit dat onder water en te veel water geven vergelijkbare symptomen bij planten hebben. Daarom is het belangrijk om waakzaam te zijn en aandacht te besteden aan de individuele behoeften van elke plant.

Zoals eerder vermeld, vertonen overbewatering en onderwaterbewatering vergelijkbare symptomen bij planten. Deze symptomen zijn onder meer slechte groei, verwelkte bladeren, ontbladering en bruine bladpunten of randen. Uiteindelijk kan zowel onder- als overwatering leiden tot de dood van een plant. De makkelijkste manier om te bepalen of een plant te veel of te weinig water heeft, is door naar de bladeren te kijken. Als de watertekort de boosdoener is, zien de bladeren er bruin en knapperig uit, terwijl als het te veel water geeft, ze geel of lichtgroen van kleur lijken. Wanneer dit probleem voor het eerst begint, zijn er mogelijk helemaal geen merkbare symptomen, vooral bij winterharde of droogtetolerante planten. Ze zullen echter beginnen te verwelken zodra ze beginnen te lijden aan een gebrek aan water. De randen van de bladeren van de plant worden bruin of krullen. Grond die wegtrekt van de randen van de planter is een veelbetekenend teken, of een knapperige, broze stengel. Langdurige watertekort kan ervoor zorgen dat de groei van een plant belemmerd wordt. De bladeren kunnen vallen en de plant kan ook vatbaarder zijn voor plagen.

Watertekort wordt veroorzaakt door, simpelweg, planten niet vaak of diep genoeg water te geven. Er is een verhoogd risico op een watertekort als een van deze situaties van toepassing is: