Leliefamilie

Notholirion is een klein Aziatisch geslacht van bolgewassen in de lelie-familie. De lamp is bedekt door een tuniek. Bladeren zijn basaal, geproduceerd in de herfst en winter.

Fritillaria tubiformis is een bolvormige vaste plant in de leliefamilie, afkomstig uit Alpenregio's in het zuidwesten van Frankrijk en Noord-Italië.

Medeola is de enige momenteel erkende plantensoort in het geslacht medeola . Medeola bestaan uit twee lagen van whorled bladeren. De onderste laag draagt typisch tussen vijf en negen (soms tot 12) lansvormige bladeren. De bovenste laag draagt drie tot vijf eivormige bladeren. De bladeren hebben een gehele (gladde) marge. Sommige individuen missen een tweede rij van whorled bladeren. De tweede laag wordt geproduceerd wanneer de plant bloeit. Wanneer ze op twee niveaus zijn, worden planten tot 30 hoog. De bloemen hebben geelgroene tepalen. De vrucht is een donkerblauwe tot paarse, oneetbare bes boven de bovenste rij bladeren. Medeola naamschoten ontstaan elk voorjaar uit een overwinterende knolachtige structuur. Deze structuur produceert een reeks horizontale wortelstokken onder een hoek van 45 graden die een klonale kolonie planten in een achthoekig patroon produceert. Medeola wordt gevonden van Ontario tot Nova Scotia, ten zuiden van Florida en Louisiana.

Clintonia naamsoorten zijn kruidachtige vaste planten die groeien uit wortelstok ondergrondse stengels met dunne, vezelige wortels. Ze worden 1,5 tot 8 dm lang. Het blad van elk blad heeft een prominente centrale ader en gehele marges, en de onderste uiteinden zijn omgekeerd tot oblanceolate van vorm. De bloeiwijzen zijn terminaal en de bloemen zijn gerangschikt in korte trossen of schermachtige trossen, met 1 tot 45 bloemen. De gladde vruchten zijn besachtig, rond tot eivormig, metaalblauw tot zwart van kleur. In elke vrucht worden vier tot dertig zaden geproduceerd en de zaden zijn glanzend bruin, rond. Clintonia wordt verspreid over Noord-Amerika en Oost-Azië.

Tulp is een geslacht van planten die van nature voorkomen in Centraal-Azië en de landen rond de Middellandse Zee. Het zijn bolgewassen, die in het voorjaar bloemen produceren met een grote verscheidenheid aan kleuren. De planten worden in Nederland veel als sierplant gekweekt en zijn tot een nationaal symbool geworden.

Calochortus is omvat kruidachtige, meerjarige en bolvormige soorten. Calochortus produceert een of meer bloemen op een stengel die voortkomt uit de bol, meestal in de lente of vroege zomer. In tegenstelling tot de meeste andere Liliaceae, verschillen calochortus naambloemblaadjes in grootte en kleur van hun kelkbladen. Bloemen kunnen wit, geel, roze, paars, blauwachtig of gestreept zijn. De binnenkant van de bloemblaadjes zijn vaak erg 'harig'. Calochortus is inheems in Noord-Amerika. De soort calochortus omvat ongeveer 70 soorten verspreid Noord-Amerika, Zuid-Amerika.

Cardiocrinum is een geslacht van monocarpische overblijvende kruiden. Ze zijn inheems in de Himalaya, China, het Russische Verre Oosten en Japan. De soort cardiocrinum heeft drie soorten.

Amana is een klein geslacht van bloeiende bollen in de leliefamilie. Amana wordt gevonden in Oost-Azië. Dit geslacht omvat 4 soorten.

Geelster is een groot geslacht van lentebloemen in de leliefamilie. De bloemen zijn geel. Het komt vooral voor in Eurazië met een paar soorten die zich uitstrekken tot Noord-Afrika en Noord-Amerika. Vanaf januari 2014 herkent de Wereldchecklist van geselecteerde plantenfamilies meer dan 200 soorten, waaronder die eerder toegewezen aan Lloydia.

Streptopus is een overblijvende kruid verspreiden door middel van ondergrondse wortelstokken. Over het algemeen produceert het slechts één of twee bloemen, vaak klein en verborgen onder de bladeren. Ze zijn wit, groenachtig geel of roze. Streptopus is een Euraziatische en Noord-Amerikaanse soort, voornamelijk te vinden in koudere en gematigde regio's.

Prosartes is een Noord-Amerikaans geslacht van bloeiende planten in de lelie-familie. Prosartes omvatte 6 soorten. Deze planten zijn wortelstokkruiden met klokachtige hangende (hangende) bloemen.

Scoliopus heeft kruipende wortelstokken en stijlen die zich op de punt verdelen. Scoliopus heeft twee gevlekte bladeren aan de basis en een lange steel die na verloop van tijd buigt en draait zodat het fruit de grond raakt. De bloemen, die bloeien in de late winter en het vroege voorjaar, zijn lichtgroen of geel als ze vers zijn, bekleed met smalle paarse of donkerbruine nerven, met brede, spreidende kelkblaadjes en smallere bloemblaadjes, drie meeldraden en een driekantige eierstok. Scoliopus bestaat uit twee soorten. Beide zijn te vinden in diepe schaduwrijke bossen, voornamelijk in de westelijke Verenigde Staten.

Soorten zijn inheems in bossen en weiden in gematigde regio's van het noordelijk halfrond. Erythronium omvat ongeveer 20-30 soorten winterharde lente-bloeiende vaste planten met lange, tandachtige bollen. Slanke stengels dragen hangende bloemen met recurved tepalen in de kleuren crème, geel, roze en mauve.

Lelie is een geslacht bestaande uit bolgewassen die allemaal grote, opvallende bloemen hebben. Verschillende soorten binnen het geslacht zijn van cultureel belang: ze worden bijvoorbeeld gebruikt als symbool bij begrafenissen en hebben betekenis binnen verschillende religies. Soorten uit dit geslacht zijn ook populair als sierplant en snijbloem.