Kaasjeskruidfamilie

Reevesia is een geslacht van bloeiende plant in de familie Malvaceae. Het bevat ongeveer 25 soorten.

Chiranthodendron is een bloeiende plantengeslacht in de familie Malvaceae. Het bestaat uit een enkele boomsoort. Deze soort is inheems in Guatemala en het zuiden van Mexico. Op de natte hellingen van deze gebieden kunnen bomen een hoogte van 10 tot 27 m bereiken. De bladeren zijn groot en ondiep gelobd, met een bruine indumentum aan de onderkant. De onderscheidende bloemen verschijnen in het late voorjaar en de vroege zomer; de vijf meeldraden zijn lang, naar boven gebogen en felrood, wat de duidelijke indruk geeft van een gekrabde hand. De vrucht is een langwerpige capsule met vijf lobben die zwarte zaden bevat.

Het geslacht durio bestaat uit boomsoorten die voornamelijk voorkomen in Zuid-Azië. Een aantal soorten draagt eetbare, grote en gestekelde vruchten, die als Doerians worden verkocht. Vanwege de doordringende geur van deze vrucht is handel in een aantal Aziatische landen verboden. Het hout van soorten van het geslacht wordt soms gebruikt in de huizenbouw.

Ze zijn inheems in West-Afrika, het Indiase subcontinent, Zuidoost-Azië en de subtropische regio's van Oost-Azië en Noord-Australië. Momenteel worden vier soorten herkend. Bombax behoren tot de grootste bomen in hun regio's, met een hoogte van 30 tot 40 m en een maximale rompdiameter van 3 m. De bladeren zijn samengesteld met hele marges en bladverliezend, worden afgeworpen in het droge seizoen. Ze zijn handvormig met vijf tot negen blaadjes. Ze dragen 5 tot 10 cm lange rode bloemen tussen januari en maart, terwijl de boom nog steeds bladerloos is.

Burretiodendron zijn bladverliezende of semi-groenblijvende bomen met hartvormige bladeren en gevleugelde capsules.Het heeft 8 soorten. Dit geslacht is inheems in en verspreid in Azië.

Scaphium is een geslacht van ongeveer acht soorten planten in de subfamilie Sterculioideae van de familie Malvaceae.

Fremontodendron is een geslacht van drie bekende soorten struiken inheems in het zuidwesten van de Verenigde Staten en het noordwesten van Mexico. De bladeren hebben een leerachtige en fuzzy textuur die doet denken aan flanel (dus de naam), en de gele tot oranje bloemen zijn groot en opzichtig.

Er zijn vier soorten, één afkomstig uit het Middellandse Zeegebied en drie afkomstig uit het zuidwesten van de Verenigde Staten en Mexico. Dit zijn over het algemeen overblijvende kruiden, soms eenjarig, groeiend in een uitgestrekte of liggende vorm. Ze zijn bedekt met stervormige of schilferige haren. De zilverharige bladeren hebben asymmetrische bladen. Bloemen zijn witachtig of geel, vervagen roze. De vrucht is een capsule met 7 tot 10 segmenten die niet uit elkaar vallen.

Het geslacht pachira bestaat uit tropische boomsoorten. Ze hebben ongewone bloemen met lange, dunne bloembladeren. De vruchten bevatten een soort capsules waarin de zaden verscholen zitten. Deze zaden worden soms gebruikt om kussens mee te vullen. Sommige soorten worden als kamerplant gehouden.

Abelmoschus is een geslacht van kruidachtige planten die van nature voorkomen in de tropische gebieden van Azië, Afrika en Australië. Er zijn zowel eenjarige als meerjarige soorten. Ze hebben gelobde bladeren en hun bloemen zijn meestal wit tot geel. Sommige soorten zijn eetbaar; zowel de zaden als de bladeren kunnen als groente worden gegeten.

Sterculia is een geslacht van bloeiende planten. De plantenlijst telt 91 momenteel geaccepteerde soorten.

Linde zijn boomsoorten die wel tot 40 meter hoog kunnen worden. De bladeren zijn vrij groot en hartvormig. Bladluizen worden aangetrokken door het sap, en dat trekt weer mieren aan, die de bladluizen 'kweken' voor eigen gebruik. Het hout van linde kan gemakkelijk bewerkt worden en is vooral geliefd in de poppenmakerij.

Napaea heeft een enkele soort, dat is een lang overblijvend kruid, afkomstig uit Midden- en Oost-VS. Napaea groeit 5-10 voet lang met bladeren tot 76 cm lengte. De plant heeft witte bloemen.

Kleinhovia is een groenblijvende, tropische boom afkomstig uit Indonesië, Maleisië en andere delen van tropisch Azië. Het is monotypisch. Kleinhovia is een bossige boom die tot 20 m hoog wordt, met een dichte afgeronde kroon en rechtopstaande roze bloem- en fruittakken. Bladeren zijn eenvoudig en afwisselend; stipules zijn ensiform tot lineair; bladstelen zijn 2,5-30 cm lang; het blad is ovaal tot hartvormig, aan beide zijden glazig, met de punt puntig. Secundaire aderen komen voor in 6-8 paren, palmately nerveus. De bloemen van de kleinhovia zijn terminaal, in losse pluimen die uit de kroon steken; bloemen zijn ongeveer 5 mm breed, gekleurd lichtroze. De vrucht van de kleinhovia zijn afgeronde, 5-lobbige, dunwandige, membraneuze capsules, loculicidaal dehiscent, elke locule heeft 1-2 zaden. De zaden zijn bolvormig, witachtig, wrattig en exalbuminerend.

Het geslacht brachychiton bestaat uit tientallen soorten struiken en bomen die bijna allemaal inheems zijn in Australië. De stam van deze planten is bijzonder dik, omdat hierin een reserve voorraad water wordt opgeslagen. De meeste soorten hebben felle en zeer heldere bloemen, maar ze kunnen ook andere kleuren hebben. Hierdoor is een aantal soorten populair als tuinboom.