Bingelkruid

Tuinbingelkruid (Mercurialis annua) groeit veel als onkruid in moestuinen. De wortels en zaden van de plant zijn giftig en zijn vooral gevaarlijk voor schapen en runderen. Het tuinbingelkruid wordt makkelijk verward met het Bosbingelkruid, maar heeft geen uitlopers in de grond, lichtere bladeren en kleinere, minder behaarde vruchten.

De wortelstokken kruipen zijwaarts en vertakken zich herhaaldelijk om een gemeenschap te vormen. De wortelstokken zijn wit als ze worden geboren, maar ze worden paars als ze worden gedroogd. De grondsteel staat op en is ongeveer 30 tot 40 cm hoog. De dwarsdoorsnede van de stengel is vierkant en de hoek is een nok. De bladeren zijn antipodaal en er zijn lancetvormige bladeren. De bladbladen zijn van ellipsvormige naaldvormige tot eivormige ellips en zijn ongeveer 10 cm lang. De punt is scherp, de basis is iets breder en de randen zijn gekarteld. De bladeren zijn dun behaard. Er is een lange bladsteel. De bloeiperiode begint in april en juli en de bloeiwijze komt uit de bladknop in de richting van het uiteinde van de stengel. Tweehuizig. Zowel mannelijke als vrouwelijke bloeiwijzen zijn spikes die een beetje op een geheel lijken. Er zijn weinig bloemen, vooral bij vrouwelijke bloeiwijzen. In mannelijke bloemen zijn de bloemjassen gerangschikt in de vorm van een straatsteen en in de knoppen sluiten ze en vormen ze een sferische vorm door de knoppen. Er zijn 10-30 meeldraden, geen voorlopige meeldraden. Hanai fuseert niet met elkaar en komt uit in een bundel vanuit het midden van het bloembed. De vrucht heeft de vorm van een halter met een diameter van ongeveer 5 mm en een uitsteeksel aan het oppervlak. Zaden zijn bolvormig.

Het bosbingelkruid verspreidt na kneuzing een onaangename geur die op rotte vis lijkt en is zeer giftig voor mensen en vee. Uit de bladeren van het kruid kunnen verschillende kleuren kleurstof gewonnen worden. De olie uit de zaden wordt soms gebruikt in lak en olieverf.

Het is een meerjarige, dioica, dicht tomentose, multicaule, van een zilvergrijs. Stelen 30 tot 70 cm hoog, rechtopstaand, vertakt, houtachtig aan de basis, persistent, foliose. Bladeren 5-40 x 3-20 mm, subsessile, enigszins coriaceous, elliptisch tot elliptisch-lancetvormig, volledig of zwak getand, acuut of stompe, mucronate; met bladsteel 2-5 (7) mm; lineair-lancetvormige, harige stipules.