Vederkruid

De veerdelige bladeren hebben 8 - 10 paar 3 - 5 cm lange bladslippen. De ondergedoken bladeren hebben 15 – 25 mm brede bladslippen. Bij de niet ondergedoken bladeren zijn ze veel breder. De steelblaadjes zijn handvormig gedeeld. Dit in tegenstelling tot die van teer vederkruid en aarvederkruid. De plant vormt geelgroene turions.

De plant wordt 0,3-2,5 m lang en heeft in de roodbruine tot witachtig-roze stengel aerenchym zitten, waardoor de plant zuurstof naar de wortels kan transporteren. De plant zit in de bodem vast met een wortelstok. De ondergedoken, grijs-koperkleurige, geveerde bladeren hebben zeven tot elf paar vrij slappe, 0,4-1,3 cm lange slippen en staan meestal in kransen van vier of vijf langs de stengel.

De opkomende stengels en bladeren zijn de meest kenmerkende eigenschap van de parelvederkruid , omdat ze tot 1 voet boven het wateroppervlak kunnen groeien. De houtachtige opkomende stengels groeien meer dan 5 voet lang. Aan de parelvederkruid zijn roze-witte bloemen bevestigd die ongeveer 0,0625 inch lang zijn. De plant heeft kransen van gevederde blauwgroene tot wasachtige grijsgroene bladeren diep gesneden in vele smalle lobben.

Myriophyllum votschii is een geslacht van ongeveer 69 soorten zoetwaterwaterplanten, met een kosmopolitische verspreiding. Deze ondergedompelde waterplanten worden misschien het meest algemeen erkend voor het hebben van langwerpige stengels met luchtkanalen en whorled bladeren die fijn, geveerd verdeeld zijn, maar er zijn veel uitzonderingen. De planten zijn meestal heterofyl, bladeren boven het water zijn vaak stijver en kleiner dan de ondergedompelde bladeren op dezelfde plant en kunnen dissectie missen. Planten zijn eenhuizig of tweehuizig, de bloemen zijn klein, 4 (2) -partig en meestal gedragen in opkomende bladoksels. De 'vrouwelijke' bloemen hebben meestal geen bloemblaadjes. De vrucht is een schizocarp die zich op de vervaldag in vier (twee) noten splitst.

Myriophyllum triphyllum is een geslacht van ongeveer 69 soorten zoetwaterwaterplanten, met een kosmopolitische verspreiding. Deze ondergedompelde waterplanten worden misschien het meest algemeen erkend voor het hebben van langwerpige stengels met luchtkanalen en whorled bladeren die fijn, geveerd verdeeld zijn, maar er zijn veel uitzonderingen. De planten zijn meestal heterofyl, bladeren boven het water zijn vaak stijver en kleiner dan de ondergedompelde bladeren op dezelfde plant en kunnen dissectie missen. Planten zijn eenhuizig of tweehuizig, de bloemen zijn klein, 4 (2) -partig en meestal gedragen in opkomende bladoksels. De 'vrouwelijke' bloemen hebben meestal geen bloemblaadjes. De vrucht is een schizocarp die zich op de vervaldag in vier (twee) noten splitst.

Myriophyllum pedunculatum is een geslacht van ongeveer 69 soorten zoetwaterwaterplanten, met een kosmopolitische verspreiding. Deze ondergedompelde waterplanten worden misschien het meest algemeen erkend voor het hebben van langwerpige stengels met luchtkanalen en whorled bladeren die fijn, geveerd verdeeld zijn, maar er zijn veel uitzonderingen. De planten zijn meestal heterofyl, bladeren boven het water zijn vaak stijver en kleiner dan de ondergedompelde bladeren op dezelfde plant en kunnen dissectie missen. Planten zijn eenhuizig of tweehuizig, de bloemen zijn klein, 4 (2) -partig en meestal gedragen in opkomende bladoksels. De 'vrouwelijke' bloemen hebben meestal geen bloemblaadjes. De vrucht is een schizocarp die zich op de vervaldag in vier (twee) noten splitst.

De plant zit in de bodem vast met een wortelstok. De ondergedoken, grijs-koperkleurige, geveerde bladeren hebben vier tot acht paar vrij stijve, 0,4-1,3 cm lange slippen en staan meestal in kransen van drie of vier (vijf) langs de stengel.

Myriophyllum robustum is een geslacht van ongeveer 69 soorten zoetwaterwaterplanten, met een kosmopolitische verspreiding. Deze ondergedompelde waterplanten worden misschien het meest algemeen erkend voor het hebben van langwerpige stengels met luchtkanalen en whorled bladeren die fijn, geveerd verdeeld zijn, maar er zijn veel uitzonderingen. De planten zijn meestal heterofyl, bladeren boven het water zijn vaak stijver en kleiner dan de ondergedompelde bladeren op dezelfde plant en kunnen dissectie missen. Planten zijn eenhuizig of tweehuizig, de bloemen zijn klein, 4 (2) -partig en meestal gedragen in opkomende bladoksels. De 'vrouwelijke' bloemen hebben meestal geen bloemblaadjes. De vrucht is een schizocarp die zich op de vervaldag in vier (twee) noten splitst.

De teleurgestelde gierst (Myriophyllum heterophyllum) is een soort van het geslacht Millarrow (Myriophyllum) in de familie van de Duizend Familie (Haloragaceae). Deze soort wordt zelden gebruikt als sierplant in tuinvijvers.

Het groeit over het algemeen meer dan een meter lang, zijn groene stengel droogt wit. Het is bekleed met kransen van fanlike groene bladeren verdeeld in vele smalle, gevederde lobben. De rechtopstaande bloeiwijze is een piek van kleine bloemen tot 8 centimeter (3 inches) lang die boven het wateroppervlak groeit.

Myriophyllum tenellum is een geslacht van ongeveer 69 soorten zoetwaterwaterplanten, met een kosmopolitische verspreiding. Deze ondergedompelde waterplanten worden misschien het meest algemeen erkend voor het hebben van langwerpige stengels met luchtkanalen en whorled bladeren die fijn, geveerd verdeeld zijn, maar er zijn veel uitzonderingen. De planten zijn meestal heterofyl, bladeren boven het water zijn vaak stijver en kleiner dan de ondergedompelde bladeren op dezelfde plant en kunnen dissectie missen. Planten zijn eenhuizig of tweehuizig, de bloemen zijn klein, 4 (2) -partig en meestal gedragen in opkomende bladoksels. De 'vrouwelijke' bloemen hebben meestal geen bloemblaadjes. De vrucht is een schizocarp die zich op de vervaldag in vier (twee) noten splitst.