Als u de Passievrucht water geeft, gebruik dan gefilterd water op kamertemperatuur. Gefilterd water is beter voor deze plant, omdat kraanwater deeltjes kan bevatten die schadelijk zijn voor zijn gezondheid. De reden dat het water op kamertemperatuur of iets warmer moet zijn, is dat de Passievrucht uit een warme omgeving komt, en koud water kan een schok zijn voor zijn systeem. Ook moet u bij deze plant water uit het hoofd vermijden, want dat kan complicaties aan het gebladerte veroorzaken. Geef in plaats daarvan gewoon gefilterd water op kamertemperatuur totdat de grond volledig doorweekt is. Het weken van de grond kan zeer gunstig zijn voor deze plant, omdat het de wortels bevochtigt en ze helpt zich verder door de grond te verspreiden en de voedingsstoffen te verzamelen die ze nodig hebben.

Zowel overbewatering als onderwaterzetting zijn schadelijk voor de gezondheid van uw Passievrucht, maar overbewatering is een veel vaker voorkomend probleem. Wanneer deze soort te veel water krijgt, kunnen de stengels en bladeren beginnen te verwelken en van groen naar geel verkleuren. Langdurige overbewatering kan ook leiden tot ziekten als wortelrot, schimmel en meeldauw, die allemaal dodelijk kunnen zijn voor de plant. Onderwaterzetting komt veel minder vaak voor bij de Passievrucht, omdat deze plant goed tegen droogte kan. Onderwaterzetting blijft echter een mogelijkheid, en als het gebeurt, kun je verwachten dat de bladeren van je Passievrucht broos en bruin zijn geworden. Het is cruciaal dat u de tekenen van overbewatering zo snel mogelijk opmerkt bij de verzorging van uw Passievrucht. Sommige ziekten die het gevolg zijn van overbewatering, zoals wortelrot, zijn misschien niet meer te verhelpen als u te lang wacht. Als u vroege tekenen van overbewatering ziet, moet u uw watergift onmiddellijk verminderen. U kunt ook de kwaliteit van de grond waarin uw Passievrucht groeit beoordelen. Als u merkt dat de grond zeer slecht draineert, moet u deze onmiddellijk vervangen door een losse, goed drainerende potgrond. Aan de andere kant, als u tekenen vindt dat uw Passievrucht te weinig water krijgt, hoeft u alleen maar regelmatiger water te geven totdat deze tekenen zijn verdwenen.

Als je plant in een pot staat. De meest precieze manier om te bepalen of uw Passievrucht water nodig heeft, is uw vinger in de grond te steken. Als je merkt dat de eerste twee tot drie centimeter grond droog is geworden, is het tijd om wat water toe te voegen. Als u uw Passievrucht buiten in de grond kweekt, kunt u een soortgelijke methode gebruiken om de grond te testen. Ook hier geldt dat wanneer u merkt dat de eerste paar centimeter grond zijn uitgedroogd, het tijd is om water toe te voegen. Tijdens de lente en de vroege herfst zal deze methode er vaak toe leiden dat u deze plant ongeveer eenmaal per week water moet geven. Bij extreem warm weer kan het nodig zijn de watergift te verhogen tot twee of meer keer per week. Met dat gezegd, volwassen, goed gevestigde de Passievrucht kan een bewonderenswaardig vermogen om droogte te weerstaan.

Wanneer het tijd is om je Passievrucht water te geven, moet je niet verlegen zijn met hoeveel water je geeft. Met de eerste twee tot drie centimeter droge grond zal deze plant een lange en grondige bewatering op prijs stellen. Geef voldoende water om de grond volledig te doorweken. De hoeveelheid water die u toevoegt moet voldoende zijn om overtollig water door de drainagegaten op de bodem van de pot te laten stromen. Als je geen overtollig water uit de pot ziet lopen, heb je je plant waarschijnlijk te weinig water gegeven. Maar laat het water zich niet ophopen in de grond, dat is ook zeer gevaarlijk voor de plant. Een gebrek aan water dat door de pot loopt, kan ook wijzen op een slecht drainerende grond, wat schadelijk is voor de gezondheid van deze plant en moet worden vermeden. Als de plant buiten staat, is 1 cm regen per week voldoende.

De waterbehoefte van de Passievrucht kan ook veranderen afhankelijk van het groeistadium. Als je Passievrucht bijvoorbeeld in de eerste jaren van zijn leven zit, of als je hem net hebt getransplanteerd naar een nieuwe groeiplaats, zul je meer water moeten geven dan normaal. In beide stadia zal je Passievrucht veel energie steken in het maken van nieuwe wortels die de toekomstige groei zullen ondersteunen. Om die wortels optimaal te laten presteren, hebben ze wat meer vocht nodig dan in een rijpere fase. Na een paar seizoenen zal je Passievrucht veel minder water nodig hebben. Een andere groeifase waarin deze plant meer water nodig heeft, is tijdens de bloeiperiode. De ontwikkeling van bloemen kan een aanzienlijke hoeveelheid vocht gebruiken, en daarom moet u uw Passievrucht in deze periode misschien meer water geven.

De waterbehoefte van de Passievrucht is het hoogst tijdens de warmste maanden van het jaar. Tijdens het hoogtepunt van de zomer moet u deze plant misschien meer dan één keer per week water geven, afhankelijk van hoe snel de grond uitdroogt. Het tegenovergestelde is waar in de winter. In de winter komt je plant in een rustfase, waarin hij veel minder water nodig heeft dan normaal. Het is zelfs mogelijk dat u deze plant in de wintermaanden helemaal geen water hoeft te geven. Als u toch water geeft in de winter, moet u dat niet vaker dan ongeveer één keer per maand doen. Te veel water geven in deze periode maakt de kans groter dat uw Passievrucht een ziekte oploopt.

Voor elke tuinier die niet in gematigde en tropische streken woont, is het het meest gebruikelijk om de Passievrucht binnenshuis te kweken. Die tuinders moeten er rekening mee houden dat grond in een container wat sneller kan uitdrogen dan grond. Ook de aanwezigheid van uitdrogende elementen, zoals airconditioning, kan ervoor zorgen dat uw Passievrucht vaker water nodig heeft dan wanneer u hem buiten had geplant. Als dat het geval is, hoeft u uw Passievrucht waarschijnlijk helemaal niet veel water te geven. Als het regelmatig regent, kan dat genoeg zijn om je plant in leven te houden. Wie deze plant echter binnen kweekt, zal hem vaker water moeten geven, omdat regenwater de grond kan doordrenken.

Wanneer u de Passievrucht kweekt, is snoeien een van uw belangrijkste onderhoudstaken. De belangrijkste rol van snoeien voor de Passievrucht is vergelijkbaar met die van elke andere plant, al dan niet vruchtdragend: het verwijderen van dode, beschadigde of ziektetekenen vertonende stengels of bladeren. Snoeien helpt ook voorkomen dat deze plant overwoekerd raakt. Bovendien kan snoeien bijdragen tot een sterkere algemene vorm en heeft het invloed op de fruitproductie. Naast deze voordelen kan snoeien de luchtcirculatie door de bladeren van deze plant bevorderen, wat vochtgerelateerde ziekten helpt voorkomen.

De beste tijd om de Passievrucht te snoeien is in de late winter of het vroege voorjaar. Tijdens de winter is je plant in een rustfase en houdt alle groei vast die overblijft van het vorige groeiseizoen. Het verwijderen van stengels en takken op dit moment geeft de Passievrucht een betere kans om alle groei-energie toe te wijzen aan de belangrijkste delen van de plant in plaats van energie te sturen naar beschadigde delen van de plant die al aan het afnemen zijn. Vroeg in het voorjaar snoeien is ook een goed idee omdat u dan geen bloemknoppen van het seizoen verwijdert. Het wegsnoeien van de knoppen zal de bloei en het totale aantal vruchten dat deze plant kan voortbrengen, verminderen.

Voordat u begint met het snoeien van uw Passievrucht, moet u zich voorzien van het beste gereedschap. Idealiter gebruikt u een pas geslepen handsnoeier of takkenschaar. Uw gereedschap moet ook zo steriel mogelijk zijn om de verspreiding van ziekten te voorkomen. Zodra u het juiste gereedschap hebt, moet u beginnen met snoeien door alle dode of gebroken takken weg te knippen. Verwijder ook elk deel van de plant dat tekenen van ziekte vertoont. Tijdens het hele proces moet u één hoofdstam intact houden. Ook mag u op geen enkel moment meer dan een derde van de massa van de plant verwijderen. Tijdens de vruchtperiode van deze plant kunt u ook licht snoeien. Op dat moment kunt u het beste alle tertiaire ranken verwijderen die geen vruchten dragen of vruchten die klein zijn en waarschijnlijk niet zullen ontwikkelen en rijpen voor het einde van het seizoen. Beide snoeimethoden helpen deze plant om de meeste energie te besteden aan de beste vruchten.

In veel gevallen hoeft u na het snoeien van uw Passievrucht helemaal niets bijzonders te doen. Deze planten reageren doorgaans prima op het snoeien en genezen hun snoeiwonden na verloop van tijd vanzelf. Dit geldt vooral als je niet meer dan een derde van de takken van deze plant hebt verwijderd. Toch zijn er enkele manieren waarop u uw Passievrucht kunt stimuleren om sneller te herstellen van snoeiwonden. De belangrijkste manier is om wat meststof op de grond aan te brengen. Door kunstmest aan te brengen, krijgt je passievruchtplant voldoende voedingsstoffen in de grond waarmee hij meer gezonde groei kan produceren. Het is ook verstandig om goed op te letten hoe je deze plant water geeft vlak na het snoeien. Als er water op de snoeisneden komt, kan dit gemakkelijk ziekten verspreiden, waaronder rot.

De Passievrucht is niet de meest langlevende plant, zeker niet als hij geen goed onderhoud krijgt of een vorstperiode meemaakt. In beide gevallen is er echter een manier om deze plant door middel van snoeien weer gezond te maken. Bij verjongingssnoei worden bijna alle ranken van deze plant verwijderd, met uitzondering van enkele hoofdranken. Deze praktijk is vergelijkbaar met de snoei die je gebruikt om een gloednieuwe Passievrucht te trainen. Na de verjongingssnoei zou je Passievrucht nieuwe groei moeten beginnen te vertonen, en als je een goede onderhoudsroutine toepast, zal die nieuwe groei leiden tot een gezonde en productieve plant.

Het belangrijkste seizoen om Passievrucht te snoeien is de late winter of het vroege voorjaar. Op dat moment kunt u de snoeiwerkzaamheden uitvoeren net voordat of net nadat de nieuwe groei is opgekomen. Als je plant erg jong is, is het vroege voorjaar de tijd om de primaire ranken en de algehele vorm vorm te geven en te trainen. Als je plant volwassen is, is het vroege voorjaar de tijd dat je dode, beschadigde en zieke delen van de plant moet verwijderen. In de zomer kunt u ook licht snoeien. Wanneer u in de zomer snoeit, moet u vooral onnodige nieuwe scheuten uitdunnen en het bladerdak lichter maken. Zomersnoei kan ook het verwijderen van vergeelde of zieke bladeren omvatten. Door het bladerdak te verlichten door wat blad weg te snoeien, komt er meer licht bij de vruchten en bloemen en wordt de luchtcirculatie verbeterd.

De leeftijd en de huidige groeifase van je Passievrucht zijn van invloed op de manier waarop je hem moet snoeien. Wanneer u een nieuwe Passievrucht hebt, moet uw eerste snoeidoel zijn deze plant in de juiste beginvorm te leiden. Die vorm omvat een enkele hoofdstam die na verloop van tijd dikker wordt. De beste manier om dit te bereiken is om deze plant terug te snoeien tot alleen de sterkste ranken tijdens zijn tweede of derde groeiseizoen. Je wilt ook een paar secundaire takken stimuleren die uit de bovenkant en zijkanten van de hoofdstam komen. Deze secundaire takken zullen verantwoordelijk zijn voor de groei van de vruchten. Zodra je deze hoofdvorm hebt ontwikkeld en je plant zich heeft gevestigd met een aanhoudende gezonde groei, kun je overgaan tot onderhoudssnoei, die voornamelijk bestaat uit het verwijderen van dode en afnemende takken elk jaar in het voorjaar.

Passievrucht heeft doorgaans ten minste zes tot acht uur direct zonlicht per dag nodig. Als je je plant buiten kweekt, kies dan een plek die de hele dag zonlicht krijgt. Als je je Passievrucht binnenshuis kweekt, probeer hem dan bij een raam op het zuiden te zetten of op een andere plek die veel zonlicht krijgt. Hoewel Passievrucht vol zonlicht nodig heeft om te groeien en te gedijen, is het essentieel om ze niet bloot te stellen aan direct zonlicht tijdens hoge temperaturen, zoals meer dan 35°C(95℉) of tijdens hete zomermiddagen. Als het zonlicht te intens is, kunnen de bladeren verschroeien of verwelken. Om dit te voorkomen kunt u overwegen gordijnen of jaloezieën te gebruiken om het zonlicht te filteren of de plant naar een schaduwrijkere plek te verplaatsen.

Als je Passievrucht niet genoeg zonlicht krijgt, kan hij moeite hebben met groeien en zwak en pootachtig worden. De bladeren kunnen ook geel worden, wat aangeeft dat de plant niet genoeg zonlicht krijgt om chlorofyl te produceren. In extreme gevallen kan de plant zelfs afsterven.

Hoewel Passievrucht vol zonlicht nodig heeft, is het van cruciaal belang dat de plant niet aan te veel direct zonlicht wordt blootgesteld. Als de plant gedurende langere tijd aan intens zonlicht wordt blootgesteld, kan hij tekenen van zonnebrand gaan vertonen, zoals bruine of verschroeide bladeren. Om dit te voorkomen, moet u de plant in de gaten houden en zo nodig verplaatsen naar een schaduwrijkere plek.

Om deze tropische planten goed te laten gedijen, wilt u ze tussen 75℉ en 90℉ (25-32℃) houden. Elke soort kan temperaturen buiten dit bereik aan, maar door ze binnen enkele graden van deze grenzen te houden, zullen ze maximaal groeien. Wat de extreme temperatuurgrenzen betreft, zal elke omgeving onder de 50℉ (10℃) of boven de 95℉ (35℃) de groei van de plant beginnen te belemmeren en verschillende afwijkingen aan de bladeren en stengels veroorzaken. Dit geldt vooral voor lage temperaturen; zelfs een lichte vorst kan uw tropische planten doen vergaan. De celdood kan snel beginnen, sommige soorten sterven al na 12 tot 24 uur.

Hoewel Passievrucht geen veranderingen in temperatuur nodig heeft om de verschillende groeifasen in te gaan, is het belangrijk om consistent te blijven. Wilde temperatuurschommelingen kunnen zijn groei vertragen, ongeacht zijn huidige fase, dus het is altijd beter om ze in een gecontroleerde omgeving te houden. Dat optimale temperatuurbereik van 75℉ en 90℉ (25-32℃) is van vitaal belang om te handhaven, vooral om boven de ondergrens te blijven. Boven de 90℉(32℃) is niet ideaal, maar als tropische plant zal hij er niet te veel onder lijden. Aan de andere kant zal onder de 50℉ (10℃) (en vooral 40℉/5℃) deze warmteminnende plantensoort direct beginnen te beschadigen.

Passievrucht heeft geen verschillende temperaturen nodig voor verschillende groeiseizoenen. De belangrijkste stap in de seizoensverzorging is de omgeving binnen het optimale temperatuurbereik te houden. Daarom is het altijd het beste om deze plant binnen te houden. Op die manier kunt u de temperatuur regelen, ongeacht het klimaat buiten. Licht is ook belangrijk voor tropische soorten. Al deze planten geven de voorkeur aan een gedeeltelijke blootstelling aan de zon. Dit betekent dat al het licht dat ze ontvangen gedempt of gefilterd moet zijn, waarbij helder maar indirect licht de beste optie is als je je planten binnenshuis kweekt. Te veel direct zonlicht kan de bladeren van je plant negatief beïnvloeden, waardoor het groeipotentieel afneemt.

Tip 1: Laat uw plant in de koudere maanden niet in de buurt van ramen staan Als u ervoor wilt zorgen dat uw plant niet wordt blootgesteld aan koudere temperaturen, kunt u ze beter uit de buurt van ramen houden. In koudere maanden zoals de late herfst en winter kan zelfs de kleinste tocht koude lucht door kieren in de ramen naar binnen lekken. Hoewel deze lucht meestal verdwijnt en opwarmt als hij door je huis stroomt, zullen planten die in de buurt van het raam staan daar last van hebben. Verplaats je tropische planten naar een plek waar ze nog steeds helder maar indirect licht krijgen, en zorg ervoor dat ze geen last hebben van mogelijke tocht. Tip 2: Als u droge plekken vindt, krijgt uw plant misschien te veel zonlicht of warmte. U kunt merken dat de bladeren op een zonnige dag wit worden of zelfs verschroeien. Deze verkleuringen en ongewone markeringen geven meestal aan dat een plant te veel warmte of zonlicht krijgt en mogelijk is uitgedroogd. Overmatig licht en hitte drogen de grond uit, waardoor planten niet langer het vocht krijgen dat ze nodig hebben om hun celstructuur te ondersteunen. Het vertraagt of stopt ook het proces van fotosynthese, waardoor de groei verder wordt belemmerd. Als dit te lang wordt genegeerd, kunnen deze droge plekken zich uitbreiden en uiteindelijk resulteren in de dood van uw planten. Tip #3: Vermijd vorst tot elke prijs Koude temperaturen en vorst kunnen je planten beschadigen door ijskristallen te veroorzaken of de normale fysiologische activiteit te verstoren. Dit maakt het bijna onmogelijk voor water om vrij door het plantenweefsel te bewegen, waardoor een tekort aan vocht ontstaat in hun stengels en bladeren. U kunt zien dat een plant door vorst is beschadigd als hij last krijgt van hydrosis (het lijkt alsof hij is doordrenkt met water). Als het probleem aanhoudt, kunnen uw planten beginnen te verschrompelen en een donkerbruine of zwarte tint krijgen. Daarna gaat de plant vrijwel zeker dood.

De beste manier om het juiste temperatuurbereik te handhaven voor Passievrucht is door zowel het klimaat als de vochtigheid in de gaten te houden. Probeer elke soort te houden in een ruimte waar u toegang hebt tot klimaatbeheersing, zodat de warmte binnen het temperatuurbereik blijft dat het best overeenkomt met de natuurlijke habitat van de soort. De vochtigheidsgraad heeft ook een direct effect op de temperatuur, dus het is belangrijk deze ook in de gaten te houden. U kunt de luchtvochtigheid van uw kweekruimte kunstmatig verhogen door een luchtbevochtiger te gebruiken of de bladeren lichtjes met water te besproeien. Als u van plan bent deze soort buiten te kweken, kan het moeilijk zijn om de juiste balans tussen temperatuur en vochtigheid te handhaven. Als de temperaturen beginnen te dalen of de lucht te droog wordt, kun je het beste ruimte in huis zoeken en je plant naar binnen verplaatsen. In een binnenkweekruimte kun je het klimaat beter beheersen, waardoor je plant zijn volledige potentieel kan bereiken.

Als de grond in uw streek rijk is, is het misschien niet helemaal nodig om te bemesten. Maar als de grond te weinig voedingsstoffen bevat, zal een Passievrucht niet genoeg bladeren, bloemen en vruchten kunnen produceren. Een bodemtest is de beste manier om te bepalen welke voedingsstoffen er in de bodem aanwezig zijn en welke niet. Een tekort aan voedingsstoffen bij Passievrucht kan leiden tot kleine bladeren en korte takken, vergelende of bronskleurige bladeren en zuurdere (en dus minder lekkere) vruchten. Sommige soorten tekorten aan voedingsstoffen kunnen ertoe leiden dat de vruchten vroeg vallen of splijten.

Geef hogere stikstof- en fosforhoudende meststoffen aan jonge Passievrucht ter ondersteuning van een sterke blad- en wortelontwikkeling voor toekomstige groei. De beste tijd om kunstmest te gebruiken is in het voorjaar van het eerste groeiseizoen. Het is een goed idee om vóór of onmiddellijk na het planten compost of een andere meststof in de grond te verwerken. Vul voor volwassen planten om de paar jaar naar behoefte gedurende het voorjaar en de zomer bij met een uitgebalanceerde meststof of een meststof die specifieke tekorten in de bodem in uw omgeving aanpakt. Vermijd bemesting van Passievrucht in de herfst of winter.

Vermijd bemesting van Passievrucht na het snoeien, als er ziekten of insecten zijn, of als de plant anderszins onder druk staat. Kunstmest helpt alleen om onvoldoende voedingsstoffen in de bodem te behandelen, maar kan geen andere problemen oplossen die problemen kunnen veroorzaken in een Passievrucht. Een goede diagnose van het probleem helpt voorkomen dat meststof wordt toegevoegd wanneer een andere oorzaak verantwoordelijk kan zijn voor het probleem. Bemest Passievrucht niet in de winter, of op momenten in de zomer die bijzonder heet en droog zijn.

De meeste soorten Passievrucht groeien op tropische locaties waar van nature veel rottend organisch materiaal in het milieu aanwezig is. Ze kunnen baat hebben bij meststoffen om hun behoeften aan macronutriënten en micronutriënten aan te vullen. Bij de teelt van Passievrucht voor fruit, ondersteunt een fosforrijke organische meststof zoals paddenstoelencompost, beendermeel en kippenmest de ontwikkeling van heerlijke en goed gevormde vruchten. Bij de aankoop van meststoffen staat er een getal (NPK) op het etiket met de verhouding van de drie macronutriënten stikstof, fosfor en kalium. Een tekort aan stikstof is de meest voorkomende voedingsstof in de bodem, maar een bodemtest is de beste manier om te weten welke soorten voedingsstoffen misschien ontbreken in uw bodem en extra aanvulling nodig hebben.

Volg de instructies op de meststof die u kiest. Te weinig meststof is altijd beter dan te veel, dus wees voorzichtig met het toevoegen van meststoffen. Dit is vooral belangrijk voor chemische meststoffen, die doorgaans zeer geconcentreerd zijn in vergelijking met organische meststoffen. Vloeibare meststoffen worden meestal verdund met water, dat vervolgens wordt gebruikt om de Passievrucht te besproeien. Korrelige of droge meststoffen kunnen rond de voet van de plant worden verspreid, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat de meststof niet rechtstreeks in contact komt met enig deel van de plant. De meest gebruikelijke praktijk is om de meststof eens in de 2-3 weken in het groeiseizoen te gebruiken. Organische meststoffen kunnen door de grond worden gemengd vóór het planten of kunnen in een laag over de bovenkant van de grond worden verspreid voor pas geplante of volwassen planten.

Te veel meststof zorgt ervoor dat Passievrucht geel wordt en bladeren laat vallen. In ernstige gevallen kan het de Passievrucht volledig doden. Door de grond te controleren voordat u bemest, kunt u dit probleem voorkomen. Kunstmest die te dicht bij de basis van de plant wordt toegediend, kan de plant verbranden door de zouten die het bevat. Het eerste teken van te veel meststof is wanneer de bladeren aan de uiteinden bruin worden. Dit is een signaal om te stoppen met bemesten en het water met aarde te spoelen om de opgehoopte zouten te verdunnen. Doe vóór de volgende bemesting een bodemonderzoek om te zien wat er met de grond gebeurt. Misschien moet u een ander type meststof kiezen of is het niet nodig.