Proteaceae

Leucospermum is een groenblijvende struik met veel vertakkingen, die inheems is in het zuiden van Afrika. De takken zijn rijkelijk begroeid met groene, meestal gekartelde bladeren. Wat opvalt aan de planten zijn de bloemhoofden met ver uitstekende stijlen, waardoor de bloemen op speldenkussens lijken.

Heliciopsis is een geslacht dat deel uitmaakt van de bloeiende plantenfamilie Proteaceae. Heliciopsis is een geslacht van ongeveer dertien soorten bomen. Ze groeien van nature in Birma, Indo-China, SE. China, Thailand, het schiereiland Maleisië, Borneo, Sumatra, Java (Indonesië) en de Filippijnen.

De lambertia s zijn sclerofiele struiken of kleine bomen. Ze zijn asymmetrisch met een lange bloemenbuis en strak opgerolde lobben, in rood, oranje, geel en groen. Er zijn tien soorten. Het is endemisch voor Australië.

Brabejum is een zich verspreidende, meerstammige, goed gevormde groenblijvende boom. Hij kan tot 15 m hoog worden , maar heeft brede spreidende takken en een uitgestrekte groeiwijze. De gladde bast is bleek grijsachtig bruin en aantrekkelijk gevlekt. De groene, leerachtige bladeren zijn getand en lancetvormig. Ze verschijnen in kransen van ongeveer zes, met tussenpozen langs de stengels, die als een ster uit de tak stralen. Jonge bladeren zijn zacht, fluweelachtig en goudgeel. De kleine, witte, zoet geurende, biseksuele bloemen verschijnen in de zomer, in dichte trossen. De nootachtige vruchten lijken op amandelen en groeien in trossen aan de uiteinden van takken. Ze zijn dicht bedekt met chocoladebruine fluweelachtige haren. De jonge vruchten hebben een aantrekkelijke magenta of lila-paarse kleur en rijpen later in de zomer tot het typische bruin. Het is in het wild beperkt tot de provincie West-Kaap in Zuid-Afrika.

Knightia is een klein geslacht van de familie Proteaceae endemisch voor Nieuw-Zeeland.

Serruria is een geslacht van bloeiende planten in de familie Proteaceae. De zijdeachtige, fijn verdeelde bladeren zien eruit alsof ze bedekt zijn met spinnenwebben. Serruria is endemisch voor Zuid-Afrika.

De vetplanten die tot het geslacht suikerbos worden gerekend, komen uitsluitend voor in bepaalde delen van Afrika. Het is een zeer oud geslacht en de soorten kunnen allerlei vormen hebben. Veel soorten worden tegenwoordig gekweekt vanwege de sierwaarde van hun bloemen..

Alle soorten zijn endemisch voor de Kaap Floristische regio, in Zuid-Afrika. De dertien soorten die momenteel zijn toegewezen aan de mimetes van het geslacht zijn groenblijvende, lage struiken tot kleine bomen van 1,67-20 voet hoog. De bladeren missen stipula's, worden afwisselend langs de takken geplaatst, zonder een bladsteel, in een opwaartse hoek of min of meer overlappende, lang omgekeerde eivormige, ovale of lange ruitvormige, met een hele marge, verdikt aan de punt en vaak met meestal drie tanden dicht bij elkaar gegroepeerd. De bloemhoofdjes zijn gegroepeerd in cilindrische aggregaties in de oksels van de hogere bladeren van de stengels. De individuele bloemhoofdjes bevatten drie tot vijfendertig bloemen. De individuele bloemen zijn 4-merous, stersymmetrisch en bevatten zowel mannelijke als vrouwelijke organen.

Helicia is een geslacht van ongeveer 100 soorten. Ze groeien van nature in regenwouden in Nieuw-Guinea, Maleisië, Zuid- en Oost-Azië en Australië. Helicia planten groeien over het algemeen van nature als kleine bomen, terwijl sommige soorten groeien als struiken en sommige groeien tot middelgrote bomen tot 30 m .

Embothrium is inheems in Zuid-Zuid-Amerika, in Chili en aangrenzend West-Argentinië; het geslacht komt voor zover zuidelijk als Tierra del Fuego. Het zijn grote struiken of bomen die 10 tot 20 m lang worden met een stam tot 70 cm diameter. De bladeren zijn groenblijvend, soms bladverliezend in koude gebieden. De bloemen worden geproduceerd in dichte trossen, briljant rood (zelden wit of geel), buisvormig, verdeeld in vier lobben nabij de top die reflecteren om de meeldraden en stijl bloot te leggen.

Aulax is een Zuid-Afrikaans Proteaceae-geslacht van slechts drie soorten groenblijvende struiken. De struiken hebben fijne naaldachtige bladeren. In de lente en zomer produceren vrouwelijke planten trechtervormige Leucospermum-achtige bloemkoppen die zich ontwikkelen tot zaadkegels. De katachtige mannelijke bloemen zijn geel.

Leucadendron is een plantengeslacht dat bestaat uit groenblijvende struiken en kleine bomen. Ze komen van nature uitsluitend voor in het zuidelijke deel van Afrika. De scherpe, langwerpige bladeren hebben vaak een wasachtige textuur en er groeien meestal kleurige kleine bloemen tussen. De plant is zeer prominent aanwezig in het met stuiken begroeide fynboslandschap van Zuid-Afrika.