Pteris

Pteris ensiformis var. victoriae is een relatief groot geslacht dat voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Het zijn varens die zich kenmerken door vertakte wortelstokken. Sommige kleinere soorten zijn geliefde varens om binnenshuis te houden, zogenaamde "tafelvarens".

Pteris wallichiana is een relatief groot geslacht dat voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Het zijn varens die zich kenmerken door vertakte wortelstokken. Sommige kleinere soorten zijn geliefde varens om binnenshuis te houden, zogenaamde "tafelvarens".

De lintvaren is een tropische plant, maar kennis over zijn precieze oorsprong is door intensieve cultivering verloren gegaan. De plant komt voor in warme oorden als Afrika en het Middellandse Zeegebied, maar is ook in Nederland en België in verwilderde vorm te vinden.

Pteris ensiformis is een relatief groot geslacht dat voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Het zijn varens die zich kenmerken door vertakte wortelstokken. Sommige kleinere soorten zijn geliefde varens om binnenshuis te houden, zogenaamde "tafelvarens".

Pteris cretica 'Albolineata' is een relatief groot geslacht dat voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Het zijn varens die zich kenmerken door vertakte wortelstokken. Sommige kleinere soorten zijn geliefde varens om binnenshuis te houden, zogenaamde "tafelvarens".

Pteris khasiana subsp. fauriei is een relatief groot geslacht dat voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Het zijn varens die zich kenmerken door vertakte wortelstokken. Sommige kleinere soorten zijn geliefde varens om binnenshuis te houden, zogenaamde "tafelvarens".

Een groenblijvende vaste plant. De wortelstok is kort en diagonaal, met bruine, lineaire schalen aan één kant die zich uitstrekken tot aan de basis van de bladsteel. De bladsteel is 20 tot 35 cm lang, roodbruin en glanzend, met een driehoekige doorsnede. Het lemmet is tweemaal geveerd gespleten. Over het geheel genomen is het ovaal tot langwerpig en 20 tot 40 cm lang. Het blad is dun en hard als papier en de centrale as is roodbruin en glanzend. De bovenste vleugels zijn erg lang met een fijne veerachtige diepe scheur nabij de punt en kunnen wel 25 cm lang zijn. Er zijn 3-6 paar zijvleugels. Het fragment aan de basiszijde van het vleugelstuk is duidelijk langer dan dat aan de puntzijde. De lengte van de splinter is langer aan de basiszijvleugels en korter aan de punt. In sommige gevallen zijn er geen tips aan de tipzijde. Bovendien is het wortelfragment aan de basis van de onderste zijvleugel vaak een kleine vleugel die zich heeft ontwikkeld en diep splitst. Scherpe, kleine zaagtanden omlijnen de splintervrije lobben en uiteinden.

Pteris linearis is een relatief groot geslacht dat voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Het zijn varens die zich kenmerken door vertakte wortelstokken. Sommige kleinere soorten zijn geliefde varens om binnenshuis te houden, zogenaamde "tafelvarens".

Pteris setulosocostulata is een relatief groot geslacht dat voorkomt in tropische en subtropische gebieden. Het zijn varens die zich kenmerken door vertakte wortelstokken. Sommige kleinere soorten zijn geliefde varens om binnenshuis te houden, zogenaamde "tafelvarens".

Een varen die groeit op stenen muren en zo verder, met een klein aantal langwerpige stukken. Gemakkelijk te onderscheiden omdat de vleugels lang en dun zijn en het aantal klein is. De wortelstok is kort en kruipt zijwaarts en vertrekt dicht. Sporenbladeren zijn veel langer en dunner. Hij kan tot 15 cm lang zijn in voedingsbladeren en 50 cm in sporenbladeren. De bladsteel is dun, hard, draadachtig en zwartachtig. Het wordt ongeveer de helft van het hele blad. De bladeren zijn enkelvleugelig, maar het aantal veren is erg klein. Er zijn maximaal 2-3 paar zijvleugelstukken die niet in lengte veranderen en het bovenste vleugelstuk van dezelfde lengte is aan de punt bevestigd. In het geval van goed ontwikkelde bladeren komt een ander stuk uit de basis van het onderste zijstuk. De basis van de zijvleugels stroomt naar de hoofdas en op de hoofdas verschijnen groene bladvinnen tussen de zijvleugels. De afzonderlijke vleugels zijn langwerpig en ruwweg lineair en in het geval van zijvleugels is de onderkant van de basis enigszins opgeblazen. De bladkwaliteit is dun maar hard. Sporenbladeren hebben bijna dezelfde vorm en smal ongeveer twee keer. Bladeren met voedingsstoffen hebben een ruwe zaagtand, maar sporen zijn glad.

Pteris vittata is een varensoort van de lintvarenfamilie (Pteridaceae). De plant staat bekend om accumulatie van arseen, en wordt daarom ook wel gebruikt om de concentratie arseen in de grond te verlagen wanneer deze hoog is. Dit wordt ook wel fytoremediatie genoemd.

Vleugelvaren komt van nature voor in vochtige, subtropische klimaten. In Nederland is de varen populair als kamerplant. Vleugelvaren krijgt opvallende, lange, platte bladeren, die minder gevederd zijn dan de bladeren van andere soorten varens.