Wintergroen

Pyrola morrisonensis is een geslacht van groenblijvende kruidachtige planten in de familie Ericaceae. Ze zijn verspreid over Noord-Europa, Azië en Noord-Amerika. Het zijn vrij kleine planten met een rozet van eenvoudige bolvormige of eivormige bladeren, met een bloemsteel die over het algemeen nogal losse trossen van eenvoudige witte, crème of roze bloemen draagt. Het onmiddellijke onderscheidende kenmerk van de pyrola morrisonensis is de bloemstijl die vaak gebogen is, buiten de bloemblaadjes uitsteekt en zich uitstrekt onder het stigma dat zelf is vertakt in verschillende lobben. Het stigma is vrij groot en complex. De nogal onopvallende groenachtige zaadcapsules worden in het najaar geproduceerd. De zaden zijn talrijk en erg klein. Bladeren, indien aanwezig, kunnen smal en roodachtig zijn.

Het is een kruidachtige groenblijvende vaste plant met een basale rozet van bladeren en een enkele rechtopstaande bloeiende stengel van 15 tot 30 cm lang. De bladeren zijn rond, tot een diameter van 4,5 cm. De bloemen zijn wit of lichtroze, 7 tot 11 mm diameter, met een rechte stijl die zich voorbij de bloemblaadjes uitstrekt.

De stijl is recht en korter tot weinig langer dan de bloemkroon dit in tegenstelling tot rond wintergroen (Pyrola rotundifolia). De ronde, stevige, leerachtige bladeren zijn rozetachtig gerangschikt en blijven ook in de winter groen (groenblijvend), vandaar de naam wintergroen. Tussen de grote bladeren zitten kleine kafjesachtige blaadjes.

Pyrola americana is een klein kruid dat zelden meer dan 4 cm hoog is en zich verspreidt door middel van ondergrondse wortelstokken. Bladeren zijn rond tot eivormig, tot 8 cm lang, meestal donkergroen met witachtig weefsel langs de aderen. Bloemen zijn wit tot roze. Fruit is een droge capsule van ongeveer 4 mm breed.

Pyrola picta, gewoonlijk whiteveined wintergroen of whitevein shinleaf genoemd, is een overblijvend kruid in de dopheide familie. Het is inheems in het westen van Noord-Amerika van zuidwestelijk Canada tot de zuidwestelijke Verenigde Staten.

Pyrola chlorantha, de groenbloemige wintergroen, is een soort van het plantengeslacht Pyrola. Het heeft een circumboreale verdeling en is te vinden in de noordelijke breedtegraden van Eurazië en Noord-Amerika.

Vroeger werd de plant "rondbladig wintergroen" genoemd.De plant wordt 10-35 cm hoog, vormt een bladrozet en heeft iets leerachtige, ronde tot eironde, glanzende, gekartelde bladeren.

De pyrola elliptica is een groen-wit bloeiende plant die deel uitmaakt van de heidefamilie. Hij dankt zijn bijnaam "waxflower shinleaf" aan de glanzende, wasachtige textuur van de bladeren. De bladeren werden gebruikt in Indiaanse volksgeneesmiddelen, maar moderne klinische studies hebben geen medicinale eigenschappen bevestigd.

Pyrola asarifolia, algemeen bekend als liverleaf wintergroen, moeras wintergroen of roze wintergroen, is een plantensoort van het geslacht Pyrola afkomstig uit het westen van Noord-Amerika. Het komt vooral voor op bosmarges op de middelste breedtegraad in de Pacific Northwest en het noorden van Californië. Het wordt zo genoemd omdat de bladeren hun groene kleur behouden in de winter.

De wortelstok is dun en kort, met verschillende bladeren die erop verzamelen. Het heeft een dikke bladsteel van 2,5-5 cm lang en het blad is ovaal of breed ovaal, 3 tot 6 cm lang en 2 tot 4 cm breed. De uiteinden van de bladeren zijn dof, de basis is dof of lichtjes geslepen tot de bladsteel, met fijne kartels aan de randen en de achterkant van de bladeren vaak paars. De bloemstengel, die 15 tot 20 cm lang is, wordt tussen de bladeren gespannen om bloeiwijzen te vormen, met 3-10 bloemen. De bloemstengel heeft één lancetvormig stekelig blad, maar dat is het misschien niet. De schutbladen zijn smal lancetvormig en puntig. De kelkblaadjes zijn in vijf stukken geïncarneerd, zijn lancetvormig en gepunt en zijn 3 tot 5 mm lang, ongeveer 2-3 keer de breedte. De bloem is wit en heeft een brede klokvorm met een diameter van ongeveer 1.3 cm, heeft vijf bloembladen, is uitgestorven en bloeit naar beneden. De stijl is slank, gebogen, 5 tot 7 mm lang en het stigma is klein en in vijfën verdeeld. De vrucht is een vrucht met een diameter van 6 tot 7 mm.

Pyrola grandiflora is een geslacht van groenblijvende kruidachtige planten in de familie Ericaceae. Ze zijn verspreid over Noord-Europa, Azië en Noord-Amerika. Het zijn vrij kleine planten met een rozet van eenvoudige bolvormige of eivormige bladeren, met een bloemsteel die over het algemeen nogal losse trossen van eenvoudige witte, crème of roze bloemen draagt. Het onmiddellijke onderscheidende kenmerk van de pyrola grandiflora is de bloemstijl die vaak gebogen is, buiten de bloemblaadjes uitsteekt en zich uitstrekt onder het stigma dat zelf is vertakt in verschillende lobben. Het stigma is vrij groot en complex. De nogal onopvallende groenachtige zaadcapsules worden in het najaar geproduceerd. De zaden zijn talrijk en erg klein. Bladeren, indien aanwezig, kunnen smal en roodachtig zijn.

Pyrola asarifolia subsp. incarnata is een geslacht van groenblijvende kruidachtige planten in de familie Ericaceae. Ze zijn verspreid over Noord-Europa, Azië en Noord-Amerika. Het zijn vrij kleine planten met een rozet van eenvoudige bolvormige of eivormige bladeren, met een bloemsteel die over het algemeen nogal losse trossen van eenvoudige witte, crème of roze bloemen draagt. Het onmiddellijke onderscheidende kenmerk van de pyrola asarifolia subsp. incarnata is de bloemstijl die vaak gebogen is, buiten de bloemblaadjes uitsteekt en zich uitstrekt onder het stigma dat zelf is vertakt in verschillende lobben. Het stigma is vrij groot en complex. De nogal onopvallende groenachtige zaadcapsules worden in het najaar geproduceerd. De zaden zijn talrijk en erg klein. Bladeren, indien aanwezig, kunnen smal en roodachtig zijn.

Pyrola calliantha is een geslacht van groenblijvende kruidachtige planten in de familie Ericaceae. Ze zijn verspreid over Noord-Europa, Azië en Noord-Amerika. Het zijn vrij kleine planten met een rozet van eenvoudige bolvormige of eivormige bladeren, met een bloemsteel die over het algemeen nogal losse trossen van eenvoudige witte, crème of roze bloemen draagt. Het onmiddellijke onderscheidende kenmerk van de pyrola calliantha is de bloemstijl die vaak gebogen is, buiten de bloemblaadjes uitsteekt en zich uitstrekt onder het stigma dat zelf is vertakt in verschillende lobben. Het stigma is vrij groot en complex. De nogal onopvallende groenachtige zaadcapsules worden in het najaar geproduceerd. De zaden zijn talrijk en erg klein. Bladeren, indien aanwezig, kunnen smal en roodachtig zijn.

De wortelstok is langwerpig en kruipt onder de grond. Het blad heeft een dunne bladsteel met een lengte van 2 tot 5 cm, de bladbladen zijn niervormig, 1 tot 2 cm lang, 1,5-3 cm breed, breder dan de lengte, de punt is licht afgerond en de basis is hart In vorm overlappen de linker- en rechterbasis elkaar, en de randen zijn golvend of hebben iets lagere zaagtanden. De bladeren zijn dun leer zonder glans op het oppervlak, de aderen zijn grof reticulair en enigszins opgetild, en er zijn witte vlekken langs de aderen. Het lijkt op hetzelfde geslacht Malvano Ichiro maar heeft geen vitiligo langs de aderen van deze soort. De bloemstengels met een hoogte van 6 tot 15 cm worden tussen de bladeren uitgerekt, met een algemene bloeiwijze en 2-6 bloemen naar beneden gericht. Een klein lineair blad is bevestigd aan de bloemsteel, maar soms is het niet. Er zijn 5 stukken groene stukken, een ovale vorm met een afgeronde punt, en een lengte en breedte van ongeveer 1 mm. De bloem is groenachtig wit met een diameter van ongeveer 1 cm en er zijn 5 bloemblaadjes die reïncarneren. Er zijn 10 meeldraden en ze verzamelen zich aan de bovenkant van de stijl. De stijl is gebogen, de lengte is 6 tot 8 mm en het stigma is klein en opgesplitst in vijf. De vrucht wordt een vrucht met een diameter van 7 mm.