Roestziekte is een schimmel die het meest voorkomt op de onderste bladeren van volwassen planten. Als een plant erg wordt aangetast, zullen de bladeren vervormen en uiteindelijk van de plant afvallen. De ziekte veroorzaakt vlekken op de bladeren die lijken op roestvlekken. Het komt vaker voor na perioden van langdurige regenval, omdat dit resulteert in de ontkieming van de schimmelsporen en de verspreiding van de sporen op de plant. Hoewel de roestziekte voor de meeste planten niet dodelijk is, kan het de algehele gezondheid van de boom verzwakken en het kwetsbaarder maken voor andere plagen en ziekten. Daarom is het het beste om het aangetaste materiaal te verwijderen en goede culturele praktijken te volgen om verdere infectie te voorkomen.

Dit zijn de typische symptomen van een roestziekte :

Roestziekte wordt veroorzaakt door de schimmel Phragmidium spp . De schimmelsporen overwinteren in de stengels van de plant en worden verspreid door water en wind. Ze zijn te herkennen aan donkere, kurkachtige vlekken. Zoals de meeste schimmelziekten, vindt infectie plaats tijdens warm, vochtig weer, vooral wanneer de bladeren langere tijd vochtig blijven.

Zwarte vlek is een schimmel die grotendeels bladeren aantast op een verscheidenheid aan sierplanten, ze bedekt met donkere vlekken met gele ringen en ze uiteindelijk doodt. De schimmel is vaak gewoon lelijk, maar als hij de hele plant infecteert, kan hij de fotosynthese verstoren door te veel bladeren te doden. Daarom is het belangrijk om op de hoogte te zijn van de beste methoden om deze ziekten te voorkomen en te behandelen als deze in de tuin voorkomen.

Hier zijn enkele van de meest voorkomende symptomen van een zwarte vlek :

Hoewel de meeste vormen van zwarte vlek naamschimmel weinig risico vormen voor de algehele gezondheid van een plant, vinden veel tuinders ze lelijk. Ernstige gevallen kunnen ook een plant verzwakken, waardoor deze vatbaarder wordt voor andere pathogenen en ziekten.

Zwarte vlek wordt verspreid door verschillende soorten schimmels, die enigszins verschillen afhankelijk van of ze zich in hun seksuele of aseksuele stadia bevinden. De schimmelsporen blijven gedurende de winter hangen in gevallen bladeren en laesies op stokken. In het voorjaar worden de sporen op de bladeren gespat, waardoor ze binnen zeven uur na vocht een infectie veroorzaken en bij temperaturen tussen 75 en 85 ° F met een hoge relatieve vochtigheid. In slechts twee weken worden duizenden extra sporen geproduceerd, waardoor de ziekte ook gemakkelijk nabijgelegen gezonde planten kan infecteren. Er zijn verschillende factoren die ervoor kunnen zorgen dat een plant meer kans heeft op een zwarte vlekinfectie. Hier zijn enkele van de meest voorkomende:

Gele vlek is een veel voorkomende aandoening die alle soorten planten treft - bloeiende sierplanten, bomen, struiken, kruiden en groenteplanten - wereldwijd. Gele vlekken kunnen verschijnen vanwege tientallen mogelijke oorzaken en komen voor in verschillende omgevings- en klimatologische omstandigheden, maar gelukkig zijn de meeste gemakkelijk aan te pakken. De meest voorkomende oorzaken van gele vlek zijn ziekten, een tekort aan voedingsstoffen, problemen met het water geven en plagen. In de meeste gevallen kunnen gele vlek worden behandeld zonder blijvende schade aan de plant. In sommige gevallen van schimmelziekten kan er echter niets worden gedaan om de ziekte na infectie te behandelen en zal de plant uiteindelijk aan de ziekte sterven. Daarom is het meest kritische aspect van het aanpakken van gele vlek op planten het correct bepalen van de oorzaak.

Symptomen komen voor op verschillende delen van de plant, afhankelijk van de oorzaak. Kleinere vlekken zijn meestal indicatief voor jongere infecties of nieuw ontwikkelende problemen.

De overgrote meerderheid van gele vlek ziektes wordt veroorzaakt door schimmelpathogenen. Er zijn echter enkele situaties waarin bacteriën, omgevingsfactoren of andere problemen de schuld kunnen krijgen. Ziekten zijn meestal gastheerspecifiek, dus ze kunnen alleen planten binnen dezelfde familie treffen. Dat gezegd hebbende, zowat elke afzonderlijke plantensoort is kwetsbaar voor ten minste één ziekte die de gele vlek veroorzaakt. De meest voorkomende problemen zijn bladziekte, bladseptoria, echte meeldauw en valse meeldauw, om er maar een paar te noemen. Alle planten hebben specifieke voedingsstoffen uit de bodem nodig om te overleven. Wanneer deze voedingsstoffen door bepaalde omstandigheden uitgeput raken of niet meer beschikbaar zijn voor opname door de plant, treden er tekortkomingen op en worden gele vlek gezien.

Gele vlek kunnen ook voorkomen als gevolg van onjuist water geven, voornamelijk onder water, of plagen van sapzuigende plagen zoals bladluizen.

Watertekort naamplanten is een van de snelste manieren om ze te doden. Dit is iets waar de meeste tuinders zich goed van bewust zijn. Helaas kan het lastig zijn om precies te weten hoeveel water een plant nodig heeft, vooral gezien het feit dat onder water en te veel water geven vergelijkbare symptomen bij planten hebben. Daarom is het belangrijk om waakzaam te zijn en aandacht te besteden aan de individuele behoeften van elke plant.

Zoals eerder vermeld, vertonen overbewatering en onderwaterbewatering vergelijkbare symptomen bij planten. Deze symptomen zijn onder meer slechte groei, verwelkte bladeren, ontbladering en bruine bladpunten of randen. Uiteindelijk kan zowel onder- als overwatering leiden tot de dood van een plant. De makkelijkste manier om te bepalen of een plant te veel of te weinig water heeft, is door naar de bladeren te kijken. Als de watertekort de boosdoener is, zien de bladeren er bruin en knapperig uit, terwijl als het te veel water geeft, ze geel of lichtgroen van kleur lijken. Wanneer dit probleem voor het eerst begint, zijn er mogelijk helemaal geen merkbare symptomen, vooral bij winterharde of droogtetolerante planten. Ze zullen echter beginnen te verwelken zodra ze beginnen te lijden aan een gebrek aan water. De randen van de bladeren van de plant worden bruin of krullen. Grond die wegtrekt van de randen van de planter is een veelbetekenend teken, of een knapperige, broze stengel. Langdurige watertekort kan ervoor zorgen dat de groei van een plant belemmerd wordt. De bladeren kunnen vallen en de plant kan ook vatbaarder zijn voor plagen.

Watertekort wordt veroorzaakt door, simpelweg, planten niet vaak of diep genoeg water te geven. Er is een verhoogd risico op een watertekort als een van deze situaties van toepassing is: