Wilg

Salix matsudana 'Tortuosa' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

De gele treurwilg, ook wel treurwilg genoemd, (Salix x sepulcralis 'Chrysocoma', synoniemen: Salix alba 'Vitellina Pendula', Salix alba 'Tristis', Salix sepulcralis 'Tristis', Salix chrysocoma) is een boom uit de wilgenfamilie (Salicaceae). Het is een kruising tussen Salix alba (schietwilg) en Salix babylonica (treurwilg). De gele treurwilg wordt veel aangeplant als sierboom in tuinen en parken. De boom kan 22 m hoog worden. De treurwilg staat vaak aan het water. De kroon is breed en koepelvormig. De gebogen takken dragen slanke, lange, gele twijgen die recht omlaag hangen. Deze cultivar met opvallend gele twijgen draagt vrouwelijke katjes, terwijl de bladeren zich al ontwikkelen. De schors, die dik is, is bleek grijsbruin en bevat een netwerk van ondiepe richels. De gele treurwilg heeft een verspreide bladstand. De bladeren zijn smal en puntig en zijn ongeveer 10 cm lang. Van boven zijn ze bleekgroen, de onderzijde is blauwachtig wit en is bedekt met fijne haartjes.

Salix hastata 'Wehrhahnii' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix rorida zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix chaenomeloides zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix fulvopubescens zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

De laurierwilg (Salix pentandra) hoort tot de wilgenfamilie (Salicaceae). De laurierwilg komt van nature voor in de Benelux.

Het is een bladverliezende grote struik of kleine boom die tot 13-36 voet lang wordt. De scheuten zijn groenachtig bruin tot grijsbruin. De bladeren zijn smal elliptisch tot lancetvormig, 4 tot 17 cm lang en 1-3,5 cm breed, glanzend donkergroen hierboven, meestal gladgroen onderaan, haarloos of dun behaard. De bloemen zijn gele katjes van 1 tot 9 cm lang, geproduceerd in het late voorjaar nadat de bladeren zijn verschenen.

De salix laevigata is een kleine boom tot 45 voet hoog.

De stengels zijn recht en ondersteunen weinig takken die over het algemeen resulteren in smalle kronen. Het wortelstelsel is vezelachtig, diep en wijdverbreid. De bladeren zijn oblanceolate tot elliptisch, 5-12,5 cm lang, meestal kort gericht op de top en lopen taps toe naar de basis, met hele tot dun golvende getande marges. De bloemen zijn klein, gegroepeerd in pussy willow-achtige katjes. De vrucht is licht roodbruine, langpuntige capsules van ongeveer 0,75 cm lang.

De bladeren zijn tot 11 cm lang, over het algemeen ovaal van vorm, golvend langs de randen en harig tot wollig van structuur met glanzende bovenoppervlakken. De bloeiwijze is een katje van bloemen tot 9 cm lang, waarbij de vrouwelijke katjes langer worden naarmate de vruchten zich ontwikkelen.

De jonge, kale twijgen zijn geelgoen tot bruinachtig. De verspreid staande, 6-10 cm lange, lancetvormige bladeren zijn van onderen kaal en blauwgrijs van kleur. Van boven zijn de bladeren iets glanzend. De bladeren zijn drie tot vijf maal zo lang als breed. De meestal blijvende, niervormige steunblaadjes zijn groot.

Kraakwilg is een boom die in in Nederland vrij zeldzaam is. Hij dankt zijn naam aan de takken die gemakkelijk breken en scheuren en dan een krakend geluid geven. Kraakwilg kan wel 25 m hoog worden en behoort daarmee tot de grootste wilgenbomen. Hij wordt meestal aangeplant in brede straten en lanen.

Het is een bladverliezende struik die 4 tot 7 m hoog wordt, zich verspreidt door basale scheuten om dichte klonale kolonies te vormen. De bladeren zijn smal lancetvormig, 1,6 - 4,7 lang en 0,079 - 0,394 breed, groen, tot grijsachtig met zijdeachtige witte haren, tenminste als ze jong zijn; de marge is geheel of met een paar onregelmatige, ver uit elkaar geplaatste kleine tanden. De bloemen worden in het late voorjaar in katjes geproduceerd, nadat de bladeren verschijnen.

Over het algemeen is het een struik die 1 tot 2 m hoog wordt, maar waarvan bekend is dat hij 4 m hoog wordt . De bladverliezende, afwisselend geplaatste bladeren zijn tot 9,2 cm lang. De bladeren zijn vaak behaard, vooral langs de onderkant. De soort is tweehuizig, met mannelijke en vrouwelijke reproductieve delen die voorkomen op afzonderlijke planten. De bloeiwijze is een katje tot 5 cm lang.

Amerikaantje zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix lemmonii is een struik die 1 tot 4 m lang wordt en soms koloniaal struikgewas vormt. De stengels ontstaan in een cluster en verspreiden zich in veel slanke, hoekige takken. De bladeren zijn tot 11 cm lang, lancetvormig tot ovaal met puntige uiteinden, glad of licht gekarteld langs de randen, en haarloos en wasachtig of licht behaard.

Eared willow is een struik die tot 2,5 m hoog kan worden. Het onderscheidt zich van de vergelijkbare maar iets grotere Salix cinerea door zijn roodachtige bladstelen en jonge twijgen.

Salix alba var. vitellina 'Britzensis' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Katwilg is een struik of boom die in het voorjaar takken met zilverwitte katjes met opvallende, gele meeldraden draagt, die aangevlogen worden door bijen. Een tak met deze katjes staat prachtig in een bloemboeket. De lange twijgen van de katwilg zijn erg buigzaam en worden gebruikt om er manden of schermen van te vlechten.

Het is een boom die 3 tot 30 m lang wordt, met dikke, gegroefde, shreddy schors en veel dunne takken. De bladeren zijn tot 13 cm lang, meestal lansvormig en fijn gekarteld langs de randen. De jonge bladeren zijn bedekt met haren. De bloeiwijze is een katje met bloemen tot 8 cm lang.

Salix caprea 'Pendula' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix matsudana 'Tortusoa' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Sossige wilg zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

De boswilg is met een maximum lengte van 14 m een relatief laagblijvende wilg. De bloemen die deze boom produceert zijn katjes van 3 tot 7 cm lang die in maart/april verschijnen. Door zijn vroege bloei is de boswilg geliefd bij bijen en hommels, die zowel nectar als stuifmeel van deze planten verzamelen.

Salix discolor is de Noord-Amerikaanse onder de drie wilgensoorten die bekend staan om zachte katjes die op de takken verschijnen in de lente. De bloeiende takken en de takken met katjes worden vaak gecombineerd met snijbloemen in boeketten. Naast dat de bloemen een rijke bron aan pollen is, kiezen tal van vlinders de salix discolor voor hun eitjes.

Salix humilis is een kleine struik met heldergroen blad. Hij is zeer droogtetolerant. Deze struik kan worden vermeerderd door een afgeknipte stengel in de grond te planten, waar hij snel wortels zal krijgen.

De plant heeft ronde groene bladeren van 1 tot 2 centimeter land en breed. Net als alle wilgen is ook de kruidwilg tweehuizig met mannelijke en vrouwelijke katjes in verschillende planten. Hierdoor verschilt het aanzicht; de vrouwelijke katjes zijn rood en de mannelijke zijn geel van kleur.

Salix babylonica var. pekinensis 'Tortuosa' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix gracilistyla 'Melanostachys' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

De treurwilg (Salix babylonica) wordt veel gevonden langs sloten, rivieren en meren, en is meteen te herkennen aan de hangende takken waaraan deze boom ook zijn naam dankt. Wilgenhout was een populair materiaal voor klompen. Vroeger werden er ook fluitjes uit wilgenhout gemaakt om duivels en heksen te verjagen.

Bittere Wilg is een tweehuizige wilgensoort die soms als haagplant wordt gehouden. De bladeren hebben bovenaan een mooie grijsgroene kleur en de onderzijde is blauwgroen. De plant trekt zowel bijen als vlinders aan. Hij is winterhard en blijkt bijzonder resistent te zijn tegen luchtvervuiling. Hij dankt zijn Latijnse naam (Salix purpurea) aan zijn paarse katjes.

De salix bebbiana is een Noord-Amerikaanse wilgensoort. De boom produceert fijn, kleurrijk hout dat uitstekend geschikt is voor houtsnijwerk. De twijgen en takken werden door inheemse volkeren in de VS gebruikt voor het weven van manden en het maken van pijlen. Het gebladerte van de salix bebbiana is een belangrijke voedselbron voor vee.

Salix pedicellaris, de veenwilg, is een soort wilg. Het groeit als een struik.

Salix alba 'Britzensis' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix alba var. vitellina 'Yelverton' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix sitchensis is variabel van uiterlijk, in de vorm van een bossige struik of een rechtopstaande boom tot 8 m lang. De bladeren zijn tot 12 cm lang, lancetvormig of ovaal met puntige uiteinden, gladde randen of getand, vaak met de randen eronder gerold. De onderkant is harig tot wollig van textuur en de bovenste oppervlakken zijn meestal haarloos en donkergroen.

Salix cordata , de salix cordata , harige wilg of hartbladwilg, is een overblijvende struik die 3 tot 12 voet lang groeit; planten groter dan 6 voet zijn zeldzaam.

Het heeft een enkele stam of soms meerdere kortere stammen. De bladeren zijn lancetvormig, 1,25-5 lang en 0,5-1,5 breed, geelgroen met een bleke, witachtige onderkant en een fijn gekartelde rand. De bloemen zijn gele katjes, 1,25-3,25 lang, geproduceerd in het voorjaar met de bladeren. De roodachtig gele vrucht rijpt in de late lente of vroege zomer, en de individuele capsules zijn 0,1875-0,25 lang.

Salix acutifolia zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix reticulata is een dwerg, uitgestrekte, bladverliezende struik die groeit tot 8 cm lang bij 30 cm breed, en vormt losse open matten met uitgebreide, sterk vertakte, ondergrondse stengels. De blootgestelde stengels kunnen 7,9 hoog worden. Bladeren zijn 1,2 tot 5 cm lang, 1 tot 3,5 cm breed; in het begin dicht behaard, althans aan de bovenkant haarloos. In het voorjaar verschijnen slanke gele katjes met roze uiteinden.

De grauwe wilg (Salix cinerea) kan onderscheiden worden van andere wilgensoorten door de grijsviltige beharing van jonge takken en doordat deze vaak een struik vormt in plaats van een boom. Net als andere wilgen bloeit de grauwe wilg met mooie zachte katjes. Op deze wilg leven de rupsen van verschillende vlinders en motten, zoals de prachtige grote weerschijnvlinder.

Salix arctica is meestal een lage struik die slechts 6 hoog wordt (zelden tot 10 hoog), en heeft ronde, glanzende groene bladeren van 0,4–1,6 lang en 2,4 in breed; ze zijn geslachtsrijp, met lange, zijdeachtige, zilverachtige haren. De vrouwelijke katjes zijn rood gekleurd, terwijl de mannelijke katjes geel zijn gekleurd.

Salix caprea 'Kilmarnock' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix daphnoides 'Aglaia' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

Salix integra Hakuro-nishiki zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

De bonte wilg is een struik met een grijzige bast en rode twijgen. De plant is tweehuizig, wat betekent dat er zowel planten met mannelijke als met vrouwelijke bloemen (de bekende wilgenkatjes) zijn. Vooral de cultivar 'Hakuro Nishiki' is populair vanwege zijn bonte bladeren en roze bloemknoppen.

Salix caroliniana bloemen in het vroege voorjaar, hetzij vóór of samen met de opkomst van bladeren. In het district Alachua in Florida in 1982 werd de bloei in februari en maart geregistreerd.

Het is een bladverliezende struik die 4 tot 7 m hoog wordt, zich verspreidt door basale scheuten om dichte klonale kolonies te vormen. De bladeren zijn smal lancetvormig, 1,6 - 4,7 lang en 0,079 - 0,394 breed, groen, tot grijsachtig met zijdeachtige witte haren, tenminste als ze jong zijn; de marge is geheel of met een paar onregelmatige, ver uit elkaar geplaatste kleine tanden.

Door het lichte gewicht en de schokbestendigheid van het hout van de zwarte Wilg werd het ooit gebruikt om houten ledematen van te maken. In de Verenigde Staten is het de enige inheemse soort wilg waarvan het hout gebruikt mag worden, bijvoorbeeld in de meulbelmakerij. Daarnaast is de zwarte Wilg erg bruikbaar voor milieuherstel, vanwege resistentie tegen planteneters, overstromingen en erosie.

De arroyo-wilg is een boom die pollen afgeeft waar veel mensen allergisch voor zijn. Vroeger gebruikte men de houtskool van de wilg voor het buskruit in kanonnen en geweren. Het hout van een wilg verbrandt namelijk razend snel!

De schietwilg is een inheemse Europese boom die snel groeit, maar een relatieve korte levensduur heeft. Hij wordt vaak als knotwilg gesnoeid, waarna de takken gebruikt kunnen worden om manden en walbeschoeiing te maken.

Salix bicolor kan een hoogte bereiken van 30–50 centimeter (12–20 in). Deze plant ontwikkelt zich meestal tot een grote struik, maar kan groeien als een multi-vertakte boom tot 4 m hoogte. Takken zijn kaal. bruinrood of kastanje. Bladeren zijn geelgroen, kaal, elliptisch of lancetvormig met acute top. Ze zijn 5 - 8 centimeter (2,0 - 3,1 inch) lang en 2 - 3 centimeter (0,79 - 1,18 inch) breed.

Salix babylonica 'Crispa' zijn loofbomen en struiken met zeer indrukwekkende en hardnekkige wortels. Deze tweehuizige bomen tref je vooral aan in gematigde en iets koudere gebieden van het noordelijk halfrond. Ze worden gehouden voor hun hout, als schaduwplanten en als sierplanten. De schors van al deze soorten bevat een aanzienlijke hoeveelheid sap.

De treurwilg (Salix babylonica var. matsudana) kan van de gewone treurwilg onderscheiden worden doordat de hangende takken om zichzelf heen draaien in de vorm van een kurkentrekker. In combinatie met de naar boven krullende bladeren (waardoor ze meer licht vangen) is dit een landschapsboom met een bijzonder indrukwekkend uiterlijk.