Glidkruid

De wortelstokken zijn dun en kort. De stengel staat rechtop vanaf de basis van de korte ondergrondse stengel of de grondstengel van het voorgaande jaar, de hoogte is 20 tot 40 cm en de witte lange horizontaal blootgestelde haren zijn dicht gegroeid. De bladeren zijn dun en de bladsteel is 5 tot 20 mm lang. De bladbladen zijn breed eivormig tot driehoekig, met een lengte van 2 tot 3 cm en een breedte van 1,5-2,5 cm, met een afgeronde punt, 7-10 paar stompe zaagtanden aan de rand en een basis Het wordt een hartvorm. Er zijn bloeiwijzen met een lengte van 3 tot 8 cm aan het einde van de stengel, twee lipvormige bloemen tegenover elkaar in een spijkervorm en veel haren horizontaal geopend. Bloemen zijn meestal paars, soms licht roodachtig paars en witte zijn geclassificeerd als witte bloemvariëteiten. De kroon heeft een lipvorm met een lengte van 1,5-2 cm, de basis is plotseling gebogen en rechtop, de buis is lang, de bovenlip heeft een kopachtige vorm en de onderlip steekt wijd naar voren uit met paarse vlekken.

Scutellaria baicalensis is een soort uit het geslacht glidkruid (scutellaria). Het is een plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae).

Het geslacht scutellaria barbata telt enkele honderden soorten eenjarige en meerjarige zomerbloeiers, waaronder enkele struiken en waterplanten. Je kunt ze herkennen aan de opvallende onder- en bovenlip van de bloemen, waardoor een duidelijke kelkvorm ontstaat.

De stengels zijn bedekt met korte, spreidende haren. De ovale bladeren zijn tegenover elkaar geplaatst. De laagste bladeren worden gedragen op korte bladstelen. Bloemen komen uit de bladoksels. Elke bloem wordt gehouden in een kelk van kelkblaadjes met een grote nok of koepelvormig aanhangsel op het bovenste gedeelte. De buisvormige bloemkroon is 1 tot 2 cm lang en heeft een grote boven- en onderlip.

Het wordt gevonden in gebieden die voldoende zonlicht bieden, zoals prairies, open plekken en savannes, vaak in kalkrijke grond. Bloeitijd is van de late lente tot de vroege zomer. De nauw verwante Scutellaria australis wordt soms als een variëteit van deze soort beschouwd.

Scutellaria drummondii, deels vernoemd naar de natuuronderzoeker Thomas Drummond, is een eenjarige wilde bloem met paarse bloemen. De bloem is ook gedeeltelijk vernoemd naar het Latijnse woord scutella, wat bekertje betekent, omdat de bloemen de vorm hebben van een bekertje.

Scutellaria integrifolia is herkenbaar aan zijn smalle, meestal hele bladeren en dicht behaarde stengel. Het produceert een tros grote blauw-paarse bloemen in het late voorjaar tot de zomer.

Dit in tegenstelling tot die bij klein glidkruid (Scutellaria minor), waarbij deze omhoog gericht zijn. De 3 tot 10 cm lange, eirond-lancetvormige bladeren zijn ondiep gekarteld-gezaagd en hebben een hartvormige voet. De onderzijde van het blad is vaak roodachtig gekleurd. Ook de stengel is onderaan vaak roodachtig gekleurd.

Het geslacht scutellaria elliptica telt enkele honderden soorten eenjarige en meerjarige zomerbloeiers, waaronder enkele struiken en waterplanten. Je kunt ze herkennen aan de opvallende onder- en bovenlip van de bloemen, waardoor een duidelijke kelkvorm ontstaat.

Scutellaria incana, de grijzige skullcap of donzige skullcap, is een bloeiende plant in de familie Lamiaceae en komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika. Het is een overblijvende plant en komt voornamelijk voor in de oostelijke Verenigde Staten en sommige delen van de Midwest.

Scutellaria lateriflora (soms ten onrechte blauw glidkruid genaamd) is een plant uit de lipbloemenfamilie afkomstig uit Noord-Amerika. Deze plant wordt ongeveer 50 cm hoog en wordt aangetroffen langs waterkanten en in moerasbos.

Het geslacht scutellaria pekinensis var. transitra telt enkele honderden soorten eenjarige en meerjarige zomerbloeiers, waaronder enkele struiken en waterplanten. Je kunt ze herkennen aan de opvallende onder- en bovenlip van de bloemen, waardoor een duidelijke kelkvorm ontstaat.

Het geslacht scutellaria pekinensis var. ussuriensis telt enkele honderden soorten eenjarige en meerjarige zomerbloeiers, waaronder enkele struiken en waterplanten. Je kunt ze herkennen aan de opvallende onder- en bovenlip van de bloemen, waardoor een duidelijke kelkvorm ontstaat.

Het geslacht scutellaria dependens telt enkele honderden soorten eenjarige en meerjarige zomerbloeiers, waaronder enkele struiken en waterplanten. Je kunt ze herkennen aan de opvallende onder- en bovenlip van de bloemen, waardoor een duidelijke kelkvorm ontstaat.

Strek een lange wortelstok op een zandstrand. De hoogte is 10 tot 40 cm, de stengel heeft haar en wordt vier hoeken. De bladeren zijn dik, ovaal, afgerond, 1,5 - 3,5 cm lang en 1-1,5 cm breed. De randen hebben lage stompe zaagtanden, hebben een beetje borstelharen aan beide kanten en liggen tegenover elkaar met een korte bladsteel. Eén bloem hecht aan de bovenste bladknop en twee bloemen bloeien in één richting. De bloemkroon heeft een blauwpaarse lipvorm met een lengte van 2-2,2 cm, de buis is lang en buigt plotseling naar de basis en staat rechtop. De knoppen zijn 3 mm lang voor bloemen en 5 mm voor fruit.

Onlangs werd heartleaf skullcap gevonden in Ives Road Fentaines Nature Reserve in Tecumseh, Michigan. Dit was het eerste gedocumenteerde voorkomen van de soort in Michigan sinds 1918.