Engbloem

Het geslacht vincetoxicum rossicum had vroeger veel leden, maar een flink aantal vallen nu onder andere geslachten. Het zijn meerjarige klimplanten waarvan de stengels soms, bij gebrek aan andere planten om op te groeien, om elkaar heen groeien. Hierdoor vormen ze een vezelachtige massa . Het sap in deze planten is giftig.

Het geslacht vincetoxicum otophyllum had vroeger veel leden, maar een flink aantal vallen nu onder andere geslachten. Het zijn meerjarige klimplanten waarvan de stengels soms, bij gebrek aan andere planten om op te groeien, om elkaar heen groeien. Hierdoor vormen ze een vezelachtige massa . Het sap in deze planten is giftig.

Het geslacht vincetoxicum inamoenum had vroeger veel leden, maar een flink aantal vallen nu onder andere geslachten. Het zijn meerjarige klimplanten waarvan de stengels soms, bij gebrek aan andere planten om op te groeien, om elkaar heen groeien. Hierdoor vormen ze een vezelachtige massa . Het sap in deze planten is giftig.

Het geslacht vincetoxicum atratum had vroeger veel leden, maar een flink aantal vallen nu onder andere geslachten. Het zijn meerjarige klimplanten waarvan de stengels soms, bij gebrek aan andere planten om op te groeien, om elkaar heen groeien. Hierdoor vormen ze een vezelachtige massa . Het sap in deze planten is giftig.

Het geslacht vincetoxicum forrestii had vroeger veel leden, maar een flink aantal vallen nu onder andere geslachten. Het zijn meerjarige klimplanten waarvan de stengels soms, bij gebrek aan andere planten om op te groeien, om elkaar heen groeien. Hierdoor vormen ze een vezelachtige massa . Het sap in deze planten is giftig.

De plant wordt 30-120 cm hoog en heeft gaafrandige, eirond-driehoekige tot lancetvormige bladeren. De bladvoet is hartvormig en de bladsteel 5-10 mm lang. De stengels staan rechtop of hangen aan de top over. In Nederland bloeit de witte engbloem van mei tot augustus met, de naam zegt het al, witte bloemen, waarvan de bloemkroon vijfspletig is. In de bloemknop zijn de slippen gedraaid.

Het geslacht vincetoxicum paniculatum had vroeger veel leden, maar een flink aantal vallen nu onder andere geslachten. Het zijn meerjarige klimplanten waarvan de stengels soms, bij gebrek aan andere planten om op te groeien, om elkaar heen groeien. Hierdoor vormen ze een vezelachtige massa . Het sap in deze planten is giftig.

Stengels zijn rechtopstaand, onvertakt, 30 tot 60 cm hoog. De bladeren hebben een bladsteel van 5 tot 16 mm lang en staan tegenover de stengel, en het blad is ovaal tot langwerpig en heeft de hele rand, 5 tot 13 cm lang, 3 tot 6 cm breed, de punt is scherp en de basis is afgerond Ik ben. Aan beide zijden van de bladeren zitten fijne haartjes op de nerven. De bloeiperiode is van juni tot juli. Een bloempatroon komt uit het okselgedeelte van het bovenste deel van de stengel en daarvoor verschijnen een groot aantal bloeiwijzen. De bloemkroon is wit en heeft 5 spleten, ongeveer 2 cm in diameter. De accessoire-bloemkroon is lichtgeel. De kelk splitst zich in vijf. Aan het uiteinde van de bloem hecht het een vrucht die uniek is voor de aardappelfamilie (zakfruit) met een lengte van 4 tot 6 cm.

De witte Engbloem (Vincetoxicum hirundinaria) wordt in Nederland als een kwetsbare, zeer zeldzame soort beschouwd, waarvan de populatie sinds 1950 met een kwart tot de helft is afgenomen. De witte Engbloem is zeer giftig voor zowel mens als dier.

Vincetoxicum nigrum is een meerjarige, kruidachtige wijnstok met ovale bladeren met puntige uiteinden. De bladeren zijn 3 tot 4 centimeter lang en 2 tot 3 centimeter breed en komen in paren op de stengel voor. De bloemen hebben vijf bloemblaadjes en zijn stervormig met witte haren. De bloemen variëren in kleur van donkerpaars tot zwart.