Overbewaterd Vriesea maxoniana Te veel water gedurende te lange tijd kan uw Vriesea maxoniana doen rotten. Wortelrot kan optreden als u de potgrond te vochtig houdt, wat een gastvrije omgeving creëert voor bacteriën en schimmels. Eenmaal aanwezig, zorgen zij ervoor dat de wortels zacht worden en vergaan. Te veel water in de grond verstikt ook de wortels, waardoor ze geen voedingsstoffen of vocht kunnen opnemen voor de plant. Dit type bromelia kan ook uit de stam gaan rotten als de rozet te vol wordt gehouden. Het is een delicaat evenwicht en u moet wellicht vrij vaak water aan de rozet toevoegen, dus dit is misschien niet de beste plant voor u als u geneigd bent uw planten lange tijd te vergeten. Symptomen van verrotting zijn verwekende bladeren die geel of bruin worden en uiteindelijk afvallen. De plant kan er ook in het algemeen onwel en verwelkt uitzien. Als je deze plant te veel water hebt gegeven, is het misschien niet mogelijk om haar te redden, dus probeer bij twijfel altijd aan de kant van te weinig water te blijven in plaats van te veel. Bij het eerste teken van overbewatering is het belangrijk om snel actie te ondernemen als u wilt proberen uw Vriesea maxoniana te redden. Als het probleem te veel water in de potgrond is, is de remedie de plant uit de pot te halen en de natte grond te vervangen. Alle wortels die door rot zijn aangetast (ze zien er donkerbruin of zwart en zacht uit) moeten worden weggesnoeid met een gesteriliseerd mes of een tuinschaar. Als u te veel water aan de rozet heeft toegevoegd en de stengel aan het rotten is, verloopt de procedure anders. Gebruik uw gesteriliseerde tuinmes om elk deel van de stengel af te snijden dat tekenen van rot vertoont, en spoel de holte van de rozet grondig uit om eventuele achtergebleven bacteriën kwijt te raken. Het is mogelijk dat de plant hierna niet meer kan herstellen, maar met deze methode kunt u uw Vriesea maxoniana misschien redden van de dood. Onder water Vriesea maxoniana Vriesea maxoniana kan redelijk droge potgrond verdragen, maar als de rozet langer dan een paar dagen droog blijft, kunt u problemen krijgen. De symptomen van onderwaterzetting zijn uitgedroogde bladeren, vooral de bladpunten. Meestal worden de bovenste delen van de plant het eerst aangetast, omdat die het verst van de waterbron verwijderd zijn. In ernstige gevallen kunnen de bladeren er zelfs gekruld uitzien, maar dit kan ook het gevolg zijn van een lage luchtvochtigheid. Zorg ervoor dat je de grond controleert voordat je weer water geeft. Als u vergeet uw Vriesea maxoniana water te geven, geen paniek. Tenzij je de plant volledig hebt laten uitdrogen, zal hij zich waarschijnlijk kunnen herstellen. Geef de plant gewoon een flinke slok water, zowel in het reservoir als in de grond. U kunt de plant ook vochtiger maken door de bladeren met water te besproeien. Verwijder de uitgedroogde bladeren en hervat daarna gewoon je gebruikelijke watergift. De plant zal snel herstellen zodra hij het benodigde water heeft gekregen.

Geef in het voorjaar, wanneer de Vriesea maxoniana actief groeit, ongeveer eenmaal per week water. Houd er rekening mee dat de frequentie zal veranderen, afhankelijk van de temperatuur, de vochtigheid en andere omstandigheden in uw huis. In de zomer moet u wellicht vaker water geven. Verminder het water geven als de temperaturen in de herfst afkoelen. In de winter, wanneer hij het minst groeit, heeft hij het minste water nodig. Controleer de grond met uw vinger of een vochtigheidsmeter om er zeker van te zijn dat hij droog is voordat u weer water geeft. In de winter zullen de meeste mensen ervoor kiezen om slechts eens in de twee weken of zelfs langer water te geven. Veel tuiniers zullen nalaten om water in de grond te geven en denken dat water in het midden van de rozet alles is wat Vriesea maxoniana nodig heeft. Vriesea maxoniana heeft echter nog steeds de wortel nodig om het meeste water op te nemen, dus zorg ervoor dat de grond licht vochtig is, maar niet drassig, en geef water nadat je hebt gecontroleerd of de grond tot aan het oppervlak 2-3 centimeter droog is om een goede groei van de plant te garanderen. Dit is het belangrijkste oordeel om te bepalen hoeveel water u moet geven.

Er zijn twee verschillende maar belangrijke waterbronnen voor Vriesea maxoniana: het water in zijn rozet en het water dat door de wortels via de potgrond wordt opgenomen. Dit maakt hem anders dan de meeste kamerplanten, en voegt een extra stap toe aan uw verzorgingsroutine. Ten eerste moet de rozet water bevatten en mag hij niet te lang uitdrogen (een dag of twee is waarschijnlijk voldoende). Hij moet voor ongeveer een kwart gevuld zijn, want als de holte te vol is, kan de stengel gaan rotten. Tijdens het groeiseizoen kan het nodig zijn het water vaak bij te vullen, tot enkele keren per week, maar in de wintermaanden moet dit minder vaak gebeuren. Het gebruik van regenwater of gedestilleerd water helpt zout- en mineraalophoping in de holte te voorkomen. Gebruik voor uw Vriesea maxoniana altijd water op kamertemperatuur, want deze plant is gewend aan een gematigde omgeving en warm of koud water kan haar schokken. Ververs elke 1 tot 2 weken het water in het midden van de plant en spoel de holte uit met schoon water om te voorkomen dat bacteriën zich nestelen. Probeer te voorkomen dat er water op de bloem van uw Vriesea maxoniana spat wanneer u water geeft of het reservoir vult. Ten tweede moet u het groeimedium af en toe water geven. Het is beter om te weinig water aan het wortelstelsel te geven dan te veel, want het is gemakkelijk om deze plant te veel water te geven als u de grond te nat houdt. Om voldoende luchtcirculatie rond de wortels mogelijk te maken, kiest u een potgrond die goed draineert, zoals een cactus- en vetplantenmix of potgrond. De grond moet tijdig drogen voordat u deze plant weer water geeft. In de lente en de herfst, wanneer de Vriesea maxoniana actief groeit, ongeveer eenmaal per week water geven. Maar de frequentie zal veranderen afhankelijk van de temperatuur, vochtigheid en andere omstandigheden in uw huis. Controle van de grond is een veel betere manier om te meten wanneer u weer water moet geven.

Het gebruikelijke doel voor de Vriesea maxoniana is om hem zo groot en vol mogelijk te laten groeien. Hoewel de plant niet consequent hoeft te worden gesnoeid, kan het nuttig zijn oude bloemen en beschadigde, dode of zieke bladeren te verwijderen. U kunt de bladeren ook terugsnoeien als de plant te groot begint te worden voor de pot en de ruimte waarin u hem houdt.

Vriesea maxoniana hebben geen winterslaapcyclus bij de geschikte temperatuur. Hun groei vertraagt wel als de dagen korter worden, maar de bladeren sterven niet af. Wat betekent dat voor het snoeien? Het betekent dat er geen specifiek seizoen is waarin u beter kunt snoeien. Idealiter wacht u met snoeien tot de bloem bloeit, wat ongeveer een maand na het verschijnen van de bloem kan duren. Het snoeien van uitgebloeide bloemen moet gebeuren in het late voorjaar of wanneer slechts enkele bloemen zijn uitgebloeid. Bruine of gele bladeren moet u altijd snoeien als u ze ziet. Let tijdens de groeifase goed op mogelijk zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Als je je plant gesnoeid hebt, moet je de stengels en bladeren weggooien door de gezonde delen te composteren of de zieke delen weg te gooien. Je kunt ook bemesten vlak voor of na het snoeien, dat geeft Vriesea maxoniana een kleine vitamineboost die hem de nodige voedingsstoffen geeft om zich beter te beschermen tegen eventuele ziekteverwekkers of ziekten in de buurt. Na het snoeien heb je niet veel verzorging nodig. Lichte besproeiing en wat vloeibare plantenvoeding kunnen helpen om nieuwe bloei en groei te stimuleren.

De kans is groot dat je de Vriesea maxoniana niet uit zaad krijgt, wat betekent dat je al een volwassen plant krijgt. Omdat de plant geen echte rustcyclus heeft, zijn er eigenlijk maar twee fasen: bloei en niet-bloei. Als de plant bloeit, moet u alleen gele of dode bladeren verwijderen en bruine punten van de bladeren afknippen. Vermijd te veel snoeiwerk in deze periode, omdat dit de plant kan belasten. Toch moet je zieke of dode bladeren verwijderen om je plant toonbaar te houden. De beste tijd om te snoeien is nadat de bloesems al verwelkt zijn. U kunt zowel de uitgebloeide bloesems als de oude en vergeelde bladeren tegelijkertijd verwijderen. Als u een grote hoeveelheid gele bladeren ziet, geeft u uw plant misschien te veel water of te weinig voedingsstoffen. Hoewel gele of bruine bladeren niet altijd betekenen dat er een probleem is, betekent het meestal dat er een probleem is met de plant als een groot aantal bladeren van kleur verandert.

Als groenblijvende plant heeft Vriesea maxoniana niet dezelfde cycli als die in koudere gebieden. De bladeren blijven het hele jaar door groen, wat een van de vele redenen is waarom het een populaire kamerplant is. Als u hem wilt ontharen, moet u dat doen nadat de bloemen al zijn verwelkt. Let tijdens de groeifase goed op eventuele zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Hoe u de Vriesea maxoniana snoeit, hangt af van de vraag of u voor algemene verzorging of doodsnoeien kiest. Bij algemene verzorging knipt u gewoon de uitgebloeide bloemen weg. Knip zo dicht mogelijk bij de basis en in een hoek van 45 graden. Herhaal dit voor alle stengels met verwelkende bloemen. Snoei daarna de buitenste bladeren die oud en vergeeld zijn terug. Als u de plant gewoon wilt uitdunnen, begint u met het buitenste blad en werkt u naar binnen toe. Verwijder niet meer dan 30 procent van de bladeren in één keer. Let tijdens de groeifase goed op eventuele zieke bladeren en verwijder deze indien nodig.

Als jungleplanten groeien Epifytische Bromelia's op verschillende plaatsen in het regenwoud. Sommige groeien dichter bij de bosbodem en ontvangen slechts gedempt zonlicht dat zich een weg baant door hoge kruinen. Andere groeien als epifyten hoger op de bomen en worden blootgesteld aan direct zonlicht. Daarom is het essentieel te weten welk type plant je krijgt. Als algemene regel geldt dat epifytische bromelia's die van nature aan meer zon worden blootgesteld dikkere, stijvere bladeren hebben, terwijl soorten die van nature in de schaduw groeien tere, dunnere bladeren hebben. Maar, zoals eerder benadrukt, controleer altijd de behoeften van de individuele soorten. De veiligste gok voor Vriesea maxoniana is blootstelling aan helder maar vooral indirect licht - bijvoorbeeld van een raam op het oosten. Ook is het veilig om aan te nemen dat Vriesea maxoniana zal verbranden bij langdurige blootstelling aan direct zonlicht, dus vermijd dit bij alle gezinsleden.

De gevolgen van onvoldoende verlichting voor Vriesea maxoniana kunnen twee kanten opgaan. Als Vriesea maxoniana te veel direct zonlicht krijgt en behoort tot soorten die zijn aangepast aan schaduwrijke omstandigheden, kunnen de bladeren er in het begin bleker en bleker dan normaal uit gaan zien. Uiteindelijk is bladverbranding vrijwel zeker. Anderzijds, als Vriesea maxoniana te weinig zonlicht krijgt, zal het blad zijn kleur verliezen en donkerder worden. Dat geldt vooral voor bonte planten die al hun extra kleuren kunnen verliezen en effen groen worden. Een algemeen gevolg is ook dat Vriesea maxoniana die niet genoeg zonlicht krijgt naar gelang van de behoeften van de soort, slecht zal groeien.

De tropische omstandigheden van Vriesea maxoniana 's oorspronkelijke huizen zijn vrij stabiel gedurende de levensduur van de plant, en het licht hoeft niet te variëren tussen de seizoenen. Verhoogde blootstelling aan licht kan de plant echter tot bloei brengen - een zeer gewenste gebeurtenis. Het gaat echter niet alleen om het lichtniveau - ook aan alle andere voorwaarden, zoals temperatuur en vochtigheid, moet worden voldaan.

Als u uw Vriesea maxoniana net in een niet-gespecialiseerde winkel hebt gekocht, zijn ze waarschijnlijk enige tijd blootgesteld aan omstandigheden met weinig licht. Zelfs als de specifieke soort behoort tot het zonminnende subtype Vriesea maxoniana, moet u hem geleidelijk laten kennismaken met helderder, natuurlijk zonlicht. Dat heet afharden. Begin met uw plant bloot te stellen aan indirect raamlicht, waarbij u hem elke dag dichter bij de lichtbron brengt. Na enkele dagen kan de plant zijn eerste directe ochtendlicht ontvangen, maar alleen voor zeer korte tijd.

De absoluut ideale omstandigheden voor Vriesea maxoniana - zowel qua temperatuur als qua licht - zijn een kasopstelling met temperaturen van gemiddeld 21 tot 27 °C, met helder indirect licht, een goede luchtcirculatie en een hoge luchtvochtigheid. De populaire Vriesea maxoniana soorten zijn echter niet overdreven gevoelig en kunnen gemakkelijk onder gemiddelde omstandigheden thuis worden gekweekt. Als eenvoudige regel geldt: als u zich prettig voelt bij uw kamertemperatuur, is deze waarschijnlijk ook voldoende voor uw Vriesea maxoniana.

Raamlicht op het oosten of westen is ideaal voor de meeste Vriesea maxoniana. Bij een raam op het westen kan het directe middaglicht echter te hard zijn voor sommige soorten, dus zorg voor een grotere afstand tot het raam of een andere vorm van schaduw tijdens het kritieke deel van de dag. Als een raam op het zuiden uw enige optie is, kan Vriesea maxoniana ernaast worden gehouden als u enige afstand creëert tussen de lichtbron en de plant, plus het licht filtert door een geschikt gordijn. Nogmaals, de ideale positie zal grotendeels afhangen van de soort in kwestie, en u moet ook rekening houden met andere vereisten, zoals vochtigheid. Badkamers zijn bijvoorbeeld ideaal voor Vriesea maxoniana wat betreft vochtigheid, maar bieden voor veel soorten misschien niet genoeg licht, tenzij je er een raam hebt. Sommige soorten kunnen echter goed gedijen onder badkameromstandigheden met weinig licht, waar wat natuurlijk licht beschikbaar is en wat wordt aangevuld met kunstmatig tl-licht. Andere posities, zoals keukenramen, kunnen ideaal licht bieden, maar kunnen te droog zijn. Probeer in dat geval de luchtvochtigheid rond de plant te verhogen door een vochtbak onder de pot te plaatsen of een luchtbevochtiger toe te voegen. Vriesea maxoniana gedijt ook buiten in tropische klimaten en kan in de zomer naar buiten worden gebracht in warme gematigde klimaten. Buiten doen ze het goed onder bomen met brede en halfdikke kruinen die zorgen voor gedempt licht. Ook schaduwrijke patio's en lichte veranda's zijn goede opties.

Vriesea maxoniana neigt naar dezelfde algemene temperatuurbereiken. Hoewel ze temperaturen tot 50℉(15℃) kunnen verdragen, houdt deze plant van hogere temperaturen die meer lijken op die van tropische en subtropische gebieden. Omdat het een epifytische plant is, wat betekent dat het meeste water van Vriesea maxoniana afkomstig is van luchtvochtigheid en niet van grondwater, zijn hogere temperaturen beter. De vochtigheid waaraan Vriesea maxoniana de voorkeur geeft, wordt het best verkregen bij temperaturen boven 75℉(25℃). Aangezien vochtigheid ontstaat wanneer water verdampt in warme lucht, is het handhaven van de vochtigheid het gemakkelijkst bij warmere temperaturen. Voordat u in de warme maanden uw airconditioning opblaast, moet u ervoor zorgen dat deze planten uit de buurt van de koelste tocht staan! Overal tussen 75~90℉(25~32℃) is perfect, maar koelere temperaturen tot 50℉(15℃) zijn aanvaardbaar.

Vriesea maxoniana heeft geen rustperiode of koude periode nodig om effectief te bloeien en zich voort te planten. Dit betekent dat het hele jaar door ideale temperaturen moeten worden aangehouden. Als uw Vriesea maxoniana echter te maken krijgt met temperaturen die kouder zijn dan 50℉(15℃) of heter dan 95℉(35℃) , kan er schade ontstaan. De omvang van de schade is afhankelijk van de duur van de blootstelling aan extreme koude of hitte, het genotype en het stadium waarin de plant zich bevindt. Koude temperaturen onder 50℉(15℃) veroorzaken bevriezing van de bladeren van een Vriesea maxoniana. Dit verschijnt gewoonlijk als zwarte vlekken of volledig zwart geworden bladeren, maar het kan een paar dagen duren voordat dit proces zichtbaar wordt. In het begin zien de bladeren er slap uit, waarna ze langzaam verkleuren. Het is moeilijk om de Vriesea maxoniana van dit lot te redden, maar soms kunnen ze in de loop van enkele maanden weer aangroeien. Als de Vriesea maxoniana aan zeer hoge temperaturen wordt blootgesteld, verwelkt hij gewoon. Als de bladeren te droog worden, komen ze misschien niet meer bij; als de blootstelling echter niet erg lang was, kan de hittepiek geen blijvend effect hebben. Vriesea maxoniana verdraagt hitte veel beter dan kou.

U kunt de Vriesea maxoniana gemakkelijk warm houden zonder gebruik te maken van een verwarmingskussen of verwarming in de buurt (maar als u er toch een gebruikt, kan het geen kwaad om te delen!). Om de temperatuur optimaal te houden kun je Vriesea maxoniana in een terrarium planten. Door de ruimte rond de plant af te sluiten, creëer je een soort micro-omgeving met een hogere vochtigheid en temperatuur dan buiten het glas, die op zich de warmte enige tijd vasthoudt. Als je in een warme regio woont waar het te droog kan zijn om Vriesea maxoniana buiten te zetten, kun je hem altijd in de buurt zetten van een warm raam of een buitenmuur die overdag opwarmt door de volle zon; zorg er alleen voor dat de plant niet te veel zonlicht krijgt door hem te dicht bij een fel raam te zetten. Gordijnen kunnen dit probleem verhelpen. Als je daarentegen in een tropisch of subtropisch klimaat woont waar de buitentemperatuur van dag tot nacht tussen de 55-90℉(13-32℃) blijft, kun je het hele jaar door Vriesea maxoniana buiten kweken. Als de temperatuur onder dit bereik zakt, breng je ze gewoon naar binnen voor de nacht of bedek je ze met een dunne doek om schade door kou te voorkomen.

Soms kunnen temperatuurschommelingen sluipen op manieren die je misschien niet verwacht. Een van de meest voorkomende temperatuurschommelingen voor Vriesea maxoniana komt door ramen. Als je je Vriesea maxoniana in een raam kweekt, houd er dan rekening mee hoe de buitentemperatuur de temperatuur van het raam kan beïnvloeden en hoeveel van die koude of warme lucht je plant bereikt. Een andere veel voorkomende huishoudelijke temperatuurbreker zijn airconditioning en kachels. We beseffen het misschien niet omdat we deze dingen thuis niet in de gaten houden, maar een directe tocht van airconditioners kan Vriesea maxoniana afkoelen tot ver onder zijn voorkeurstemperatuur. Evenzo kunnen verwarmers de plant snel uitdrogen, waardoor de bladeren verharden en uiteindelijk verwelken.

Meststoffen, en bodemvoedingsstoffen in het algemeen, zijn een essentiële vorm van brandstof die uw Vriesea maxoniana gebruikt om een gezonde groei te handhaven. In het algemeen gebruiken planten de voedingsstoffen die ze in de bodem vinden om nieuw plantmateriaal te ontwikkelen en hun bestaande onderdelen in goede conditie te houden. Voor de Vriesea maxoniana in het bijzonder is bemesting noodzakelijk om deze plant te helpen de beste versie van zijn bloemen te tonen. Aangezien de bloemen de belangrijkste aantrekkingskracht uitoefenen op deze plant, zullen de meeste tuiniers er alles aan willen doen om ervoor te zorgen dat de bloemen in hun beste vorm verschijnen. Bemesting is een van de meest betrouwbare manieren om uw Vriesea maxoniana te helpen de best mogelijke bloemen te produceren.

De Vriesea maxoniana maakt elk jaar twee belangrijke fasen door. De eerste fase is de rustfase, waarin deze plant minimale nieuwe groei voortbrengt. Deze slapende fase vindt plaats in de winter. De andere fase is de actieve groeifase, die plaatsvindt in de lente en de herfst, wanneer uw Vriesea maxoniana het meest bemest moet worden. Over het algemeen kunt u uw Vriesea maxoniana het beste bemesten vanaf het voorjaar. Gedurende de rest van het voorjaar en het grootste deel van de zomer moet u de voeding ongeveer eenmaal per maand herhalen. Naarmate de herfst nadert, kunt u de bemesting verminderen.

Je wilt de groei van Vriesea maxoniana ondersteunen, maar je wilt ook geen wortelverbranding veroorzaken. Je plant groeit actief in de lente en de zomer, dan zijn de extra voedingsstoffen nodig. In de herfst en winter gaat je plant de rustfase in. Dan kun je stoppen met bemesten.

De ideale meststof voor een Vriesea maxoniana is er een met een relatief evenwichtige mix van de drie belangrijkste plantenvoedingsstoffen, met iets meer fosfor. Als alternatief kiezen sommige tuiniers ervoor de bodem van hun Vriesea maxoniana te verbeteren door organisch materiaal toe te voegen, zoals compost, wormengruis en mest. Meststoffen zijn er in vele vormen, en de meeste van deze vormen zullen goed werken voor uw Vriesea maxoniana. Sommige van de beste meststoffen voor Vriesea maxoniana zijn echter vloeibaar of in poedervorm. Ongeacht welke u gebruikt, moet u ervoor zorgen dat u uw meststof verdunt en toepast terwijl u uw Vriesea maxoniana water geeft.

Zodra u een geschikte meststof hebt gevonden en het ideale bemestingsschema voor uw Vriesea maxoniana hebt geleerd, bent u klaar om te leren hoe u uw meststof moet toepassen. De meest betrouwbare methode om uw Vriesea maxoniana te voeden is om uw vloeibare meststof te mengen met water voordat u het op de grond aanbrengt. Elke meststof kan verschillende aanwijzingen hebben over hoe u uw planten moet voeden. Meestal kunt u het beste de aanwijzingen van de fabrikant volgen over hoe u de door hem geproduceerde meststof moet gebruiken. Deze aanwijzingen moeten informatie bevatten over hoe je de meststof goed moet verdunnen om overbemesting te voorkomen. Het mengen van je meststof in water is een eenvoudig proces, en als het eenmaal klaar is, hoef je het mengsel alleen nog maar in de grond te gieten waar je Vriesea maxoniana leeft.

Overbemesting is iets waar je rekening mee moet houden bij het verzorgen van elke plant, maar het is vooral belangrijk bij het kweken van een Vriesea maxoniana. Een Vriesea maxoniana zal bij overbemesting duidelijke tekenen van nood vertonen, die soms zo ernstig kunnen zijn dat ze leiden tot de dood van je plant. Overbemest Vriesea maxoniana zal waarschijnlijk ook bladverkleuring vertonen, waaronder bruinverkleuring. In het ergste geval onttrekt overbemesting vocht aan de wortels van uw plant, waardoor deze snel kan afsterven.