Bez względu na rodzaj rośliny lub miejsce jej uprawy, w pewnym momencie zacznie się w wieku żółty i suchy . Jest to naturalny, nieunikniony proces, który ma miejsce, gdy roślina zakończy wszystkie etapy swojego życia. Rośliny jednoroczne przechodzą ten proces pod koniec jednego sezonu wegetacyjnego. Rośliny wieloletnie żyją przez wiele lat, jeśli nie dziesiątki lub setki lat, ale ostatecznie będą wykazywać te objawy.

Kiedy rośliny przeszły przez swoje naturalne etapy rozwojowe i zbliżają się do końca swojego cyklu życiowego, zaczynają wykazywać oznaki upadku. Liście zaczną żółknąć i opadać, a z czasem stają się papierowo brązowe i suche. Po całkowitym wyschnięciu liście zaczynają opadać z rośliny, aż cała roślina wyschnie.

Pod koniec jej życia kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub naturalne starzenie się i śmierć. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna katabolizować zasoby do wykorzystania w innych częściach rośliny. Gdy tak się dzieje, tkanki zaczynają żółknąć i wysychać, aż cała roślina wyschnie i zginie.

Końcówki i brzegi liści roślin są wysuszone i brązowe. Mogą być chrupiące w dotyku. Jest to spowodowane niską wilgotnością i/lub brakiem wody.

Jeśli twoja roślina ma tylko kilka wysuszonych końcówek, wykonaj następujące czynności:

Jeśli duża część liści ma suche końcówki, wykonaj następujące czynności:

Wiele roślin doniczkowych pochodzi z wilgotnych obszarów tropikalnych o dużej wilgotności.

Aby uniknąć suchych i brązowych końcówek, wykonaj następujące czynności:

Kanciasta plamistość liści to choroba bakteryjna, która może wpływać na wiele różnych upraw warzyw i owoców. Najczęściej występuje w ciepłym, wilgotnym klimacie. Rośliny dotknięte tą chorobą często produkują mniej owoców, a te, które się rozwijają, będą mniejsze. Ważne jest, aby leczyć tę chorobę, aby się nie rozprzestrzeniała i nie zmniejszała plonów. Najbardziej podatne odmiany roślin to dynia, ogórek, dynia, arbuz i truskawki.

Kanciasta plamistość liści pojawia się jako nasiąknięte wodą plamy na liściach i innych częściach roślin, takich jak łodygi i owoce. Jasnobrązowe lub szare plamki na wierzchołkach liści nie są okrągłe, ale kanciaste, ponieważ rozciągają się do żyłek liści. Miejsca te będą często otoczone żółtą aureolą. Na spodniej stronie liści pojawią się również plamy, które mogą wydawać się błyszczące i gumowate. W końcu nakrapiane obszary wypadną z liści, pozostawiając poszarpane dziury. Plamy pojawiające się na owocach zmienią kolor na kredowobiały. To powoduje, że owoce pękają i ostatecznie gniją.

Kanciasta plamistość liści wywoływana jest przez bakterię Pseudomonas syringae pv. lachrymans . Bakterie te mogą przetrwać w glebie i szczątkach roślinnych przez ponad dwa lata. Przenosi się również do nasion zainfekowanych roślin i może tam pozostać, aby zainfekować uprawy w następnym sezonie, jeśli te same nasiona zostaną użyte do sadzenia. Gdy pogoda się ociepli, bakterie mogą przenieść się do niezainfekowanej rośliny poprzez zachlapanie wodą lub użycie niesterylizowanych narzędzi ogrodniczych.

Drobne, wyboiste narośla na całej łodydze rośliny to klasyczny znak łuszczaki . Te owady ssące zakopują swoje aparaty gębowe w liściach, owocach lub korze drzew, krzewów i innych roślin. Z biegiem czasu łuszczaki może poważnie zaszkodzić ich gospodarzom. Łuszczaki to nie tylko jeden gatunek owadów, ale duża, zróżnicowana grupa ponad 8000 pojedynczych gatunków, w tym łuski miękkie (łuska brązowa, łuska klonowa, łuska wiązowa) i łuski pancerne (łuska ostryg, łuska trzmielinka). Skala San Jose). Te małe szkodniki mogą mieć od 3 do 10 mm długości i są blisko spokrewnione z mączlikami i mszycami. Pomimo różnic w wielkości i wyglądzie, jedyną wspólną cechą wszystkich łuszczaki jest to, że rosną pod woskową powłoką. To okrycie przypomina nieco łuski ryby lub gada - stąd nazwa. Chroni owada przed uszkodzeniem. Łuszczaki żywi się szeroką gamą roślin, ale najczęściej spotykana jest na zielnych roślinach ozdobnych (zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz) oraz licznych gatunkach krzewów i drzew. Łuszczaki są łatwe do przeoczenia, po części dlatego, że są tak małe, a także dlatego, że nie wyglądają jak rzeczywiste owady. Jednak ważne jest, aby podjąć działania, gdy tylko zostaną zauważone, aby zapewnić zdrowie roślin.

Najbardziej oczywistym objawem jest obecność grup samych owadów, które wyglądają jak wyboiste narośla na roślinach, na ogół dość małe (mniej niż wielkość monety). Łuszczaki ma tendencję do łączenia się w grupy i pojawiania się wszystkich naraz. Owady wylęgają się z jaj wewnątrz tych łusek i rozwijają się przez dwa etapy wzrostu, zanim staną się dorosłymi. Dojrzałe samice produkują jaja, które chowają pod swoimi ciałami. W końcu wykluwają się one w maleńkie pełzacze, które mają kolor od żółtego do pomarańczowego i zaczynają się żerować w ciągu zaledwie jednego lub dwóch dni. Wysysają sok przez swoje podobne do igieł narządy gębowe i podczas jedzenia wydzielają za sobą substancję zwaną spadzią. Ponieważ łuszczaki są subtelne z wyglądu, objawy u roślin żywicielskich mogą być pierwszym zauważonym objawem. Ponieważ owady zjadają wszystkie składniki odżywcze rośliny, liście opadają przedwcześnie, a wzrost roślin zostaje zahamowany. Martwe lub brązowe liście mogą pozostawać przez długi czas na zabitych łuskami gałęziach. Sadzająca pleśń może również pojawić się na zaatakowanych roślinach, rosnąc w spadzi pozostawionej przez owady. Jest to czarny grzyb, który jest puszysty i nieatrakcyjny. Wzrost czarnej pleśni powoduje żółknięcie roślin, ponieważ zakłóca proces fotosyntezy.

Na zewnątrz pogoda i naturalni wrogowie o łuszczaki (tacy jak chrząszcze i pasożytnicze osy) zwykle trzymają te szkodniki na dystans. Kiedy ich liczba staje się obfita (lub gdy łuszczaki wpływa na rośliny domowe), potrzebne są interwencje. Oto kilka opcji:

Podwodne rośliny to jeden z najszybszych sposobów na ich zabicie. Jest to coś, o czym wie większość ogrodników. Niestety, dokładne określenie, ile wody potrzebuje roślina, może być trudne, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że podlewanie i nadmierne podlewanie mają podobne objawy u roślin. Dlatego ważne jest, aby być czujnym i uważnym na indywidualne potrzeby każdej rośliny.

Jak wspomniano wcześniej, podlewanie i podlewanie mają podobne objawy u roślin. Objawy te obejmują słaby wzrost, zwiędłe liście, defoliację i brązowe końcówki lub brzegi liści. Ostatecznie zarówno podlewanie, jak i nadmierne podlewanie może doprowadzić do śmierci rośliny. Najłatwiejszym sposobem określenia, czy roślina ma za dużo lub za mało wody, jest przyjrzenie się liściom. Jeśli winowajcą jest podwodne , liście będą brązowe i chrupiące, a jeśli jest zbyt podlewane, będą miały żółty lub bladozielony kolor. Kiedy ten problem zaczyna się po raz pierwszy, może nie być żadnych zauważalnych objawów, szczególnie u roślin odpornych lub tolerujących suszę. Jednak zaczną więdnąć, gdy zaczną cierpieć z powodu braku wody. Krawędzie liści rośliny staną się brązowe lub zwinięte. Gleba odrywająca się od krawędzi donicy jest znakiem ostrzegawczym lub chrupiącą, łamliwą łodygą. Przedłużona podwodne może spowodować zahamowanie wzrostu rośliny. Liście mogą opadać, a roślina może być również bardziej podatna na inwazję szkodników.

Podwodne jest spowodowana, po prostu, niezbyt częstym lub dostatecznie głębokim podlewaniem roślin. W przypadku wystąpienia którejkolwiek z poniższych sytuacji istnieje zwiększone ryzyko podwodne :