Niedobory składników odżywczych można zobaczyć na roślinach na wiele różnych sposobów. Zasadniczo brak składników odżywczych hamuje wzrost roślin, wytwarza słabe łodygi i liście oraz pozostawia rośliny podatne na infekcje ze strony szkodników i chorób. Rośliny wykorzystują składniki odżywcze z gleby, aby wspomóc fotosyntezę. To z kolei zapewnia zdrowy wzrost roślin. Rośliny pozbawione odpowiedniej ilości składników odżywczych będą wyglądać blado i niezdrowo. W końcu, jeśli to nie zostanie rozwiązane, spowoduje to śmierć roślin. Najważniejszymi składnikami odżywczymi, których potrzebują rośliny, są azot, fosfor, potas, wapń, magnez i siarka. Dodatkowo rośliny wymagają niewielkich ilości mikroelementów, takich jak żelazo, bor, mangan, cynk, miedź i molibden.

Powszechnym znakiem, że rośliny doświadczają niedobory składników odżywczych , jest żółknięcie liści. Może to być ogólne zażółcenie lub liście, które są żółte, ale nadal mają zielone żyłki. Te liście w końcu zbrązowieją i umrą. Kolejnym znakiem jest utrata wigoru roślin. Rośliny mogą nie rosnąć tak dobrze, jak powinny lub ich wzrost może być zahamowany. Poniżej znajduje się kilka typowych objawów, które pojawiają się, gdy roślinom brakuje składników odżywczych. Azot (N ): Wewnętrzne, starsze liście najpierw żółkną. Jeśli niedobór jest poważny, żółknięcie postępuje na zewnątrz do nowszego wzrostu. Potas (K ): Krawędzie liści mogą stać się brązowe i pomarszczone, z żółknącą warstwą tworzącą się tuż wewnątrz krawędzi. Starsze liście są zwykle atakowane w pierwszej kolejności. Fosfor (P ): Brak energicznego wzrostu. Rośliny będą karłowate. Cynk (Zn ): Żółknięcie ma tendencję do pojawiania się najpierw u podstawy liścia. Miedź (Cu ): Nowsze liście zaczynają żółknąć najpierw, starsze liście żółkną tylko wtedy, gdy niedobór staje się poważny. Bor (B ): Nowsze liście są uderzane jako pierwsze. Liście mogą również stać się szczególnie kruche w przypadku niedoboru boru.

Istnieje kilka czynników, które mogą prowadzić do niedobory składników odżywczych , sytuacji, w której rośliny nie otrzymują potrzebnych im składników odżywczych. Może to być spowodowane tym, że są sadzone na glebach ubogich w składniki odżywcze lub że pH gleby jest zbyt wysokie lub niskie. Nieprawidłowe pH gleby może blokować niektóre składniki odżywcze, czyniąc je niedostępnymi dla roślin. Problemem może być również brak wilgoci w glebie, ponieważ rośliny potrzebują wody, aby móc wchłonąć składniki odżywcze z gleby.

Antraknoza to grupa chorób grzybowych, które atakują liście, gałązki i łodygi. Może wpływać na wiele różnych roślin, w tym drzewa, krzewy, warzywa, trawy i kwiaty, i najprawdopodobniej występuje w chłodnych, wilgotnych warunkach. Często pojawia się na wiosnę, kiedy deszcz rozpryskuje się na zimujących grzybach. Niektóre odmiany roślin są hodowane tak, aby były odporne na antraknoza . Jeśli rośliny nie są odporne, mogą zarażać się rok po roku. Rośliny mogą również wyzdrowieć z infekcji tylko po to, aby zostać ponownie zainfekowane później w tym samym roku. W większości przypadków antraknoza powoduje jedynie niewielkie szkody. Jednak młode rośliny są podatne na poważne uszkodzenia. W najgorszym przypadku choroba ta może spowodować poważną defoliację.

Liście roślin będą miały szare lub brązowe plamy, które mogą być otoczone czarnymi krawędziami. Plamy mogą być tylko jedną małą plamką lub wieloma plamami pokrywającymi cały liść. Jeśli te objawy postępują, liście mogą przedwcześnie opadać. Antraknoza może również powodować niewielkie zmiany na gałązkach i łodygach. Często pojawiają się jako brązowe, szare lub pomarańczowe pęcherze. Nieleczone gałązki mogą spaść.

Antraknoza jest spowodowana przez jeden z kilku możliwych grzybów. Te patogeny zimują na szczątkach roślin. Kiedy woda uderza w te grzyby wiosną, zarodniki uwalniają się i lądują na tkance roślinnej. Kiedy zarodniki kiełkują na tkance liścia lub gałązki, powodują objawy antraknoza . Grzyby te do życia potrzebują wilgotnych warunków. Dzięki temu nie będą stanowić problemu w suchych warunkach.

Bez względu na rodzaj rośliny lub miejsce jej uprawy, w pewnym momencie zacznie się w wieku żółty i suchy . Jest to naturalny, nieunikniony proces, który ma miejsce, gdy roślina zakończy wszystkie etapy swojego życia. Rośliny jednoroczne przechodzą ten proces pod koniec jednego sezonu wegetacyjnego. Rośliny wieloletnie żyją przez wiele lat, jeśli nie dziesiątki lub setki lat, ale ostatecznie będą wykazywać te objawy.

Kiedy rośliny przeszły przez swoje naturalne etapy rozwojowe i zbliżają się do końca swojego cyklu życiowego, zaczynają wykazywać oznaki upadku. Liście zaczną żółknąć i opadać, a z czasem stają się papierowo brązowe i suche. Po całkowitym wyschnięciu liście zaczynają opadać z rośliny, aż cała roślina wyschnie.

Pod koniec jej życia kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub naturalne starzenie się i śmierć. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna katabolizować zasoby do wykorzystania w innych częściach rośliny. Gdy tak się dzieje, tkanki zaczynają żółknąć i wysychać, aż cała roślina wyschnie i zginie.

Chrząszcze liściowe waha się w rozmiarach od 1,5 mm do 20 mm . Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i ich larwy zjadają liście wielu różnych gatunków roślin. Istnieje ponad 35 000 różnych gatunków o chrząszcze liściowe , w różnych kolorach, w tym złotym, zielonym, w żółte paski i w czerwone paski. Niektóre z nich zostały pomylone z biedronkami ze względu na ich kształt i ubarwienie. Mogą mieć kształt owalny, okrągły lub wydłużony. Te szkodniki owadzie są najbardziej aktywne wiosną i latem. Jeśli nie są kontrolowane, chrząszcze liściaste mogą wyrządzić wiele szkód w uprawach warzyw i roślinach ozdobnych. Żywią się liśćmi, kwiatami, łodygami, korzeniami i owocami różnych roślin. Mogą latać, co oznacza, że łatwo przenoszą się z jednej rośliny na drugą. Niektóre gatunki o chrząszcze liściowe są ukierunkowane tylko na jedną konkretną uprawę, podczas gdy inne na wiele różnych rodzajów roślin. Chociaż wiele szkód, które powodują, ma charakter kosmetyczny, porażenie roślin może osłabić roślinę i narazić ją na inne, bardziej problematyczne choroby.

Pierwszymi oznakami inwazji chrząszcze liściowe są małe widoczne dziury w liściach. Liście stają się wtedy przebarwione i widać ciemne odchody chrząszczy. Gdy liście żółkną i brązowe, spadną z rośliny na ziemię. Niektóre liście będą wyglądały jak szkielety z pozostałymi tylko żyłkami. Porażenie rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosłe chrząszcze wynurzają się z gleby i składają jaja na liściach roślin. Kiedy te jaja się wykluwają, młode nimfy zaczynają chrupać liście, gdy dorosną. Gdy chrząszcze liściowe jest duża i dojrzała, opadną na ziemię i przepoczwarczą się w glebie przez zimę, zanim ponownie zaczną cykl. Chrząszcze liściowe je również dziury w owocach i warzywach. Mogą być postrzegane jako małe okrągłe dziury, które czasami otaczają większy brązowy obszar.

W mniej poważnych przypadkach:

W leczeniu poważniejszych inwazji: