Bez względu na rodzaj rośliny lub miejsce jej uprawy, w pewnym momencie zacznie się w wieku żółty i suchy . Jest to naturalny, nieunikniony proces, który ma miejsce, gdy roślina zakończy wszystkie etapy swojego życia. Rośliny jednoroczne przechodzą ten proces pod koniec jednego sezonu wegetacyjnego. Rośliny wieloletnie żyją przez wiele lat, jeśli nie dziesiątki lub setki lat, ale ostatecznie będą wykazywać te objawy.

Kiedy rośliny przeszły przez swoje naturalne etapy rozwojowe i zbliżają się do końca swojego cyklu życiowego, zaczynają wykazywać oznaki upadku. Liście zaczną żółknąć i opadać, a z czasem stają się papierowo brązowe i suche. Po całkowitym wyschnięciu liście zaczynają opadać z rośliny, aż cała roślina wyschnie.

Pod koniec jej życia kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub naturalne starzenie się i śmierć. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna katabolizować zasoby do wykorzystania w innych częściach rośliny. Gdy tak się dzieje, tkanki zaczynają żółknąć i wysychać, aż cała roślina wyschnie i zginie.

Zgnilizna liści jest bardzo powszechna zarówno wśród roślin domowych, jak i ogrodowych. Wpływa na liście i występuje głównie, gdy liście stają się mokre z powodu deszczu lub zaparowania przez ogrodnika. Przyczyną jest choroba grzybicza, którą ułatwiają zarodniki grzybów przylegające do wilgotnych liści, a następnie wnikające w liść i szybko rozwijające się. Wilgotne warunki i słaba cyrkulacja powietrza zwiększą ryzyko wystąpienia infekcji. Innym czynnikiem są liście uszkodzone lub przeniknięte przez owady wysysające soki, które ułatwiają penetrację roślin.

Objawy te są spowodowane infekcją bakteryjną atakującą roślinę. Bakterie z wielu źródeł w środowisku (powietrze, woda, gleba, chore rośliny) przedostają się do rośliny przez rany lub w niektórych przypadkach do aparatów szparkowych, gdy są otwarte. Po wejściu do tkanki liścia bakterie żywią się i szybko rozmnażają, rozkładając zdrowe liście. Infekcje bakteryjne zagrażają większości gatunków roślin i są bardziej widoczne podczas deszczowej pogody, która łatwiej przenosi bakterie z rośliny na roślinę lub z gleby na roślinę.

Podwodne rośliny to jeden z najszybszych sposobów na ich zabicie. Jest to coś, o czym wie większość ogrodników. Niestety, dokładne określenie, ile wody potrzebuje roślina, może być trudne, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że podlewanie i nadmierne podlewanie mają podobne objawy u roślin. Dlatego ważne jest, aby być czujnym i uważnym na indywidualne potrzeby każdej rośliny.

Jak wspomniano wcześniej, podlewanie i podlewanie mają podobne objawy u roślin. Objawy te obejmują słaby wzrost, zwiędłe liście, defoliację i brązowe końcówki lub brzegi liści. Ostatecznie zarówno podlewanie, jak i nadmierne podlewanie może doprowadzić do śmierci rośliny. Najłatwiejszym sposobem określenia, czy roślina ma za dużo lub za mało wody, jest przyjrzenie się liściom. Jeśli winowajcą jest podwodne , liście będą brązowe i chrupiące, a jeśli jest zbyt podlewane, będą miały żółty lub bladozielony kolor. Kiedy ten problem zaczyna się po raz pierwszy, może nie być żadnych zauważalnych objawów, szczególnie u roślin odpornych lub tolerujących suszę. Jednak zaczną więdnąć, gdy zaczną cierpieć z powodu braku wody. Krawędzie liści rośliny staną się brązowe lub zwinięte. Gleba odrywająca się od krawędzi donicy jest znakiem ostrzegawczym lub chrupiącą, łamliwą łodygą. Przedłużona podwodne może spowodować zahamowanie wzrostu rośliny. Liście mogą opadać, a roślina może być również bardziej podatna na inwazję szkodników.

Podwodne jest spowodowana, po prostu, niezbyt częstym lub dostatecznie głębokim podlewaniem roślin. W przypadku wystąpienia którejkolwiek z poniższych sytuacji istnieje zwiększone ryzyko podwodne :

Więdnięcie kwiatów pojawia się, gdy kwiaty stają się słabe, opadające, więdnące lub wyblakłe, aż nie mogą zostać wskrzeszone. Podczas więdnięcia zaczynają się marszczyć i kurczyć, aż kwiat stanie się całkowicie suchy lub obumarły. Wszelkie kwiaty, niezależnie od rodzaju rośliny czy klimatu, w którym są uprawiane, są podatne na więdnięcie. Jest to ogólnoświatowy problem dotyczący roślin doniczkowych, ziół, kwitnących roślin ozdobnych, drzew, krzewów, warzyw ogrodowych i roślin spożywczych. W przeciwieństwie do więdnięcia --- z którym często mylone jest więdnięcie --- więdnięcie może być spowodowane różnymi rzeczami i często jest spowodowane czymś więcej niż tylko brakiem wody. W ciężkich przypadkach więdnięcie może być śmiertelne.

Więdnięcie kwiatów rozwija się od bardzo łagodnych przypadków do ciężkich, które zabijają kwiat. Nasilenie objawów jest związane z przyczyną i tym, jak długo stan może się rozwijać przed podjęciem działań.

Główne przyczyny więdnięcie kwiatów to naturalny postęp wieku, brak wody, niedobory żywieniowe oraz choroby bakteryjne lub grzybicze. W przypadku zauważenia więdnięcie kwiatów bardzo ważne jest określenie podstawowej przyczyny. To pokieruje najlepszym sposobem postępowania, jeśli leczenie jest możliwe. Sprawdź glebę pod kątem wilgoci, a następnie dokładnie zbadaj całą roślinę pod kątem oznak niedoboru składników odżywczych. Jeśli żadna z tych przyczyn nie wydaje się być przyczyną, odetnij łodygę pod kwiatem. Jeśli na przekroju widoczne są brązowe lub rdzawe plamy, można bezpiecznie założyć, że jest to infekcja bakteryjna lub grzybicza. Jeśli kwiat zbliża się do końca swojej normalnej długości życia, kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub starzenie się i śmierć komórek. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna rozkładać zasoby kwiatu, aby wykorzystać je w innych częściach rośliny. We wszystkich innych przypadkach więdnięcie kwiatów się, gdy roślina zamyka łodygę jako mechanizm obronny, zatrzymując transport w układzie naczyniowym. Zapobiega to dalszej utracie wody przez kwiaty, ale także zapobiega przemieszczaniu się bakterii i grzybów do zdrowych części rośliny. Gdy transport wody i składników odżywczych ustanie, kwiat zaczyna więdnąć i ostatecznie obumierać.

Zgnilizna łodygi jest poważną chorobą i może wpływać na wiele różnych rodzajów roślin. może to być szczególnie powszechne, gdy temperatura gleby przekracza 60°F i jest dużo wilgoci w glebie. Może to być spowodowane wyjątkowo obfitymi opadami deszczu lub zbyt intensywnym nawadnianiem. Gdy zacznie się zgnilizna łodygi, bardzo trudno jest pozbyć się choroby, a większość dotkniętych nią roślin będzie musiała zostać odrzucona. Dotyczy to zwłaszcza warzyw, ziół i innych roślin zielnych, które mają miękkie łodygi. Dlatego ważne jest, aby gleba wykorzystywana do uprawy tych roślin była dobrze przepuszczalna i aby uniknąć nadmiernego podlewania. Stosowanie dobrych praktyk kulturowych pomaga również w ograniczaniu tego typu chorób grzybiczych.

Rośliny, które zostały dotknięte zgnilizna łodygi , najpierw wykażą żółknięcie dolnych liści. Po tym następuje wyraźne więdnięcie i zahamowanie wzrostu. Jeśli łodyga zaatakowanej rośliny zostanie dokładnie zbadana, pojawią się ciemne przebarwienia zaczynające się w pobliżu podstawy i przesuwające się w górę. Jeśli zbadamy korzenie zaatakowanych roślin, będą one wyglądały na ciemne i papkowate zamiast na białe i zdrowo wyglądające. W końcu cała roślina zwiędnie i umrze.

Zgnilizna łodygi jest spowodowana przez różne patogeny grzybów glebowych. Rodzaj grzyba zależy od dotkniętego gatunku rośliny. Dwa grzyby odpowiedzialne za zgniliznę łodyg to Rhizoctonia i Fusarium . Te patogeny grzybowe żyją w glebie i migrują do rośliny, gdy warunki są optymalne. Obejmuje to ciepłą, wilgotną pogodę i nadmierną wilgotność gleby. Zwykle grzyby te mają wpływ na sadzonki warzyw. Sclerotinia sclerotiorum to kolejny grzyb, który powoduje zgnilizna łodygi w roślinach. Ten grzyb ma żywicieli ponad 350 różnych gatunków roślin. Rośliny najbardziej podatne na tego grzyba obejmują wiele odmian warzyw, takich jak ogórki, fasola, kolendra, marchew, kapusta, melony, sałata, groch, cebula, pomidory, dynie i dynia. Ten grzyb może wywoływać różne objawy u różnych gatunków. W niektórych przypadkach grzyb powoduje nieregularne plamy na łodygach i innym materiale roślinnym, które wydają się wodniste. Na innych gatunkach roślin grzyb pojawia się jako suche zmiany, które rosną i opasują łodygę rośliny. Trzeci rodzaj grzyba, który wywołuje zgnilizna łodygi , to Phytophthora capsici . Najbardziej podatne na tę infekcję grzybową są rośliny należące do rodziny ogórków. Grzyb ten objawia się jako nasiąknięte wodą zmiany na łodygach, które następnie brązowieją i opasują łodygę. Wszystkie te patogeny grzybowe są przenoszone na roślinę przez rozpryskiwanie się wody z gleby na roślinę. Dzieje się tak, ponieważ zarodniki grzybów żyją w glebie, gdzie czekają na odpowiednie warunki do zainfekowania roślin.