Nadmierne podlewanie jest zbyt łatwe w przypadku Gladiolus murielae. Nie wymaga dużo wody w pierwszej kolejności, a nadmierne podlewanie może prowadzić do gnicia cebul. Niektóre objawy obejmują: -miękka cebula -Plamki, opadające łodygi -opadające kwiaty -żółtą łodygę To normalne, że żółte liście pojawiają się, gdy Gladiolus murielae osiągnie koniec okresu kwitnienia. Jeśli jednak liście żółkną zanim kwiaty zakwitną, jest to oznaka nadmiernego podlewania. Gnicie cebulek jest powszechne i niestety nie można go odwrócić. Jeśli złapiecie ją wcześnie, będziecie musieli wykopać cebulkę i ostrożnie usunąć zgniłe części. Stamtąd należy usunąć całą glebę, w której rosła roślina. Jeśli używasz doniczki, dokładnie zdezynfekuj ją i wszystkie narzędzia, których używasz, aby uniknąć rozprzestrzeniania się grzyba. W przypadku roślin zewnętrznych, należy posadzić je w innym miejscu. Nie ma tak dużego problemu, jeśli podwiązujesz tę roślinę. Oczywiście nie chcesz, aby gleba całkowicie wyschła, ale znacznie łatwiej jest rozwiązać problem podlewania niż nadmiernego podlewania. Niektóre znaki, że twoja roślina jest podwodna obejmują: -brak kwiatów -Opadające, zmatowiałe łodygi -Brązowienie wokół krawędzi płatków kwiatów. Jeśli podałeś swojej Gladiolus murielae zbyt mało wody, nie wpadaj w panikę. Roślina ma pewien poziom tolerancji na suszę. Gdy już się zorientujesz, daj jej dobrego drinka, ale nie nasyć otaczającej ją gleby. Po prostu upewnij się, że jest wilgotna.Ale nie dawaj im zbyt wiele i nie podlewaj ich, po prostu musisz pozwolić glebie być mosit. Przedłużające się okresy w wodzie mogą prowadzić do gnicia korzeni i wzrostu grzyba na cebulce. Grzyb może spowodować poważne uszkodzenia cebulki, które są zauważalne przez plamy, które pojawiają się na liściach i pąkach. Końcówki liści mogą się również odbarwić i obumrzeć.

Gladiolus murielae jest dość odporna i nie wymaga wiele uwagi. Chociaż można go uprawiać w doniczce, to robi najlepiej uprawiane bezpośrednio do ziemi w najgorętszej / najjaśniejszej części ogrodu. Ponieważ jest to roślina cebulowa, trzeba będzie bardzo uważać na nadmierne podlewanie, gdy roślina rośnie, gdyż spowoduje to gnicie cebulki. Po posadzeniu Gladiolus murielae, podlej je dobrze raz, a następnie pozostaw. To pierwsze podlewanie rozpocznie ich wzrost, ale potem możesz je zostawić, aż zobaczysz, że pojawią się pędy. Aby uzyskać najlepsze wyniki, będziesz chciał sprawdzić wilgotność gleby po pojawieniu się nowych liści. Włóż palec około 2-3 cale pod powierzchnię gleby. Jeśli nadal jest wilgotna, nie musisz podlewać rośliny. W przypadku roślin doniczkowych należy również sprawdzić pociąg do zbierania wody, aby zobaczyć, czy jest jakaś stojąca woda. Jeśli jest, należy unikać podlewania rośliny. Aby uzyskać dokładniejszy odczyt wilgotności, wbij czujnik wilgotności na głębokość około 2-3 cali w glebę. Odczyt powinien znajdować się w środku kategorii "wilgotny". Zalecana częstotliwość podlewania Twojej Gladiolus murielae to raz w tygodniu.

Gladiolus murielae jest rośliną odporną i może przetrwać różne trudne warunki. Jeśli sadzisz ją na zewnątrz, zazwyczaj możesz pozwolić, aby matka natura przejęła stery. Nie wymaga ona zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych i może przetrwać długie okresy suszy. Należy jedynie upewnić się, że gleba, w której jest sadzona, zapewnia odpowiedni drenaż. Jeśli chodzi o doniczki Gladiolus murielae, musisz być nieco bardziej ostrożny z podlewaniem. Ponieważ jest to roślina cebulowa, jest podatna na gnicie cebul, jeśli jest nadmiernie podlewana. Możesz uciec z podlewaniem rośliny mniej w środku. I, oczywiście, upewnij się, że twoje donice mają odpowiednie otwory drenażowe! Użyj dobrej jakości, dobrze zdrenowanej gleby. Dodaj trochę piasku lub kamieni, aby zwiększyć drenaż. Najbardziej będziesz podlewać Gladiolus murielae w fazie wzrostu. Należy podlewać około jednego cala na tydzień, aby zachęcić kwiaty do kwitnienia. Wstrzymaj się z podlewaniem do momentu pojawienia się łodygi, a następnie zacznij podlewać jak zwykle. Oczywiście, ilość wody w fazie wzrostu zależy również od ogólnej wilgotności i temperatury. Jeśli mieszkasz w gorącym, suchym klimacie, woda będzie parować szybciej, więc może być konieczne częstsze podlewanie Gladiolus murielae. Jeśli mieszkasz w bardziej wilgotnym klimacie, prawdopodobnie możesz mniej podlewać swoją Gladiolus murielae. Zawsze sprawdzaj poziom wilgotności gleby, aby upewnić się, że nie jest zbyt mokra. Rośliny te preferują dobrze zdrenowaną, wilgotną glebę.

Liście rośliny Gladiolus murielae stanowią większość jej głównej struktury, a nawożenie jest jednym z najbardziej wpływowych sposobów zapewnienia, że te liście wyglądają świetnie, a jednocześnie spełniają swoją funkcję. Odpowiednie nawożenie pomoże Twojej Gladiolus murielae utrzymać liście o jednolitym kolorze i zdrowej strukturze. Nawożenie działa również pod powierzchnią gleby, pomagając roślinie Gladiolus murielae w tworzeniu nowych korzeni i utrzymaniu korzeni, które są już częścią systemu korzeniowego. Oznacza to, że dzięki nawożeniu roślina nie tylko będzie zdrowa teraz, ale także w przyszłości będzie lepiej przyswajać składniki odżywcze z gleby.

Jeśli uprawiasz Gladiolus murielae na zewnątrz każdego roku, ta bylina wyśle nowy wzrost strzelający wczesną wiosną. Pojawienie się tych liści to znak, że nadszedł czas, aby rozpocząć nawożenie na ten rok. Często Gladiolus murielae radzi sobie doskonale z pojedynczym zastosowaniem nawozu na wiosnę. Jeśli jednak chcesz zmaksymalizować wzrost swojej Gladiolus murielae, możesz powtórzyć nawożenie kilka razy w ciągu wiosny i wczesnego lata. Jeśli wybierzesz tę drogę, możesz zasilać swoją Gladiolus murielae mniej więcej raz na miesiąc do półtora miesiąca.

Późną jesienią i zimą Twoja Gladiolus murielae wejdzie w fazę spoczynku, w której nie będzie już wytwarzać nowych przyrostów. W tym czasie należy unikać nawożenia Gladiolus murielae. Jeśli zdecydujesz się na wielokrotne nawożenie wiosną i latem, powinieneś zacząć zmniejszać dawkę nawożenia w miarę zbliżania się lata, ponieważ tempo wzrostu Gladiolus murielae również ulegnie spowolnieniu. Ogólnie rzecz biorąc, nigdy nie jest mądrym wyborem nawożenie Gladiolus murielae w czasie, gdy pogoda jest niesezonowo gorąca lub gdy gleba jest wyjątkowo sucha. Nawożenie w obu tych przypadkach może nadwyrężyć Gladiolus murielae i spowodować jej przedwczesne wyginięcie.

Na szczęście wybór najlepszego nawozu dla Gladiolus murielae jest bardzo prostym zadaniem. Rośliny te będą dobrze się rozwijać na uniwersalnym nawozie ogrodowym, który ma równe ilości azotu, fosforu i potasu. Nawóz o proporcjach 10-10-10 lub podobnych będzie bardzo skuteczny. W razie wątpliwości należy unikać nawozów zawierających duże ilości azotu. Większość najlepszych nawozów dla Gladiolus murielae będzie miała postać granulatu. Nawozy te powinny mieć powolne uwalnianie i będą bardzo łatwe do zastosowania w glebie. Pomocne może być również zasilanie Gladiolus murielae za pomocą organicznej zmiany gleby, takiej jak kompost.

Poczekaj, aż wczesną wiosną Twoja Gladiolus murielae ledwie wypuści pierwsze liście z powierzchni ziemi. Gdy tylko zauważysz ten znak, zastosuj granulowany nawóz o spowolnionym działaniu i zrównoważonej formule w glebie otaczającej podstawę rośliny Gladiolus murielae. Podobny proces można powtórzyć w późniejszym okresie sezonu. W przypadku ponownego zastosowania nawozu na Gladiolus murielae, należy ponownie zastosować nawóz do gleby u podstawy rośliny, a nie do samej rośliny. Czasami może to wymagać odsunięcia niektórych liści, aby uzyskać dostęp do gleby nad korzeniami. Często dobrym wyborem jest również podlewanie Gladiolus murielae przed i po zasilaniu.

Gladiolus murielae nie musi otrzymywać dużych ilości nawozu każdego roku, co oznacza, że przenawożenie jest całkowicie możliwe. Jeśli przesadzisz z nawożeniem Gladiolus murielae, prawdopodobnie zauważysz najpierw, że liście stały się brązowe. Nadmierne nawożenie Gladiolus murielae jest szczególnie częste, jeśli używasz nawozu o wyższej koncentracji azotu. Wysoka zawartość azotu prawdopodobnie spowoduje, że liście Gladiolus murielae staną się odbarwione, stracą dużo wilgoci i zaczną się zwijać na brzegach. Wielu ogrodników unika takich komplikacji, ograniczając nawożenie Gladiolus murielae do jednego razu w roku, wczesną wiosną.

Gladiolus murielae potrzebują pełnego słońca każdego dnia, a te rośliny polegają na minimum sześciu godzinach światła słonecznego, aby utrzymać ich liście, korzenie i kwiaty w zdrowym stanie. Nawet jeśli większość bylin potrzebuje sześciu godzin światła słonecznego dziennie, rośliny takie jak Orange Daylily lub Giant Coreopsis mogą żyć z mniejszym nasłonecznieniem przez minimum trzy godziny dziennie. Nawet jeśli te wieloletnie rośliny kwitnące mogą żyć tylko z trzema godzinami bezpośredniego światła słonecznego, nie będą w stanie rozwijać się tak, jak w bardziej słonecznych warunkach.

Kilka wieloletnich roślin kwitnących, które nie lubią nadmiernego ciepła w ciepłym klimacie, może słabo reagować na zbyt wiele słońca, jeśli mają uszkodzenia cieplne. Rośliny te mogą więdnąć lub wysychać od zbyt dużej ilości słońca, a także mogą rozwijać problemy ze wzrostem, jeśli są regularnie w słońcu podczas najbardziej intensywnego ciepła w ciągu dnia. Niektóre rośliny nie potrzebują ochrony przed lekkim popołudniowym słońcem, ale te, które są uszkodzone przez intensywne popołudniowe ekspozycje, powinny mieć zapewniony cień w cieplejszym klimacie. Ogrodnicy mogą zapewnić tym roślinom dużo cienia, sadząc je w miejscach, które nie otrzymują bezpośredniego ciepła w godzinach popołudniowych, np. pod drzewami lub za krzewami.

Wiele bylin potrzebuje dużo słońca, aby w pełni rozkwitnąć, jednak niektóre z nich w cieplejszym klimacie korzystają z mniejszej ilości słońca. Na przykład ludzie, którzy mieszkają w gorącym klimacie mogą chcieć zapewnić cień dla swoich kwitnących bylin w gorącym popołudniowym słońcu, a to jest jeszcze bardziej prawdziwe w miesiącach letnich. Mimo że niektóre kwitnące rośliny wieloletnie będą korzystać z częściowego cienia w najgorętszym klimacie, rośliny takie jak Giant Coreopsis nie są zastraszone przez zbyt dużo słońca. Mogą one stać w pełnym słońcu podczas upałów i nadal dobrze się rozwijać.

Jeśli uprawiasz Gladiolus murielae i nie otrzymujesz wystarczającej ilości światła słonecznego, zauważysz u swoich roślin oznaki nieodpowiednich wymagań. Większość roślin nie będzie produkować tak wielu kwiatów, jak gdyby miały pełną ekspozycję na słońce. Niektóre rośliny będą miały suche plamy na liściach, ale większość z nich nadal będzie kwitła w niedostatecznym słońcu. Nawet jeśli zakwitną, kwiaty będą mniejsze i mniej pełne.

Gladiolus murielae jest wielkim kwiatem w ogrodzie i będzie miał optymalne kwitnienie, jeśli dostanie sześć godzin światła słonecznego dziennie minimum. Czasami kwiaty pozostają świeże dłużej, jeśli są częściowo zacienione podczas naprawdę gorących części dnia. Kiedy Gladiolus murielae jest młoda, ogrodnicy chcą się upewnić, że ich młodsze rośliny dostają dużo światła słonecznego, ale nie muszą znosić intensywnego ciepła podczas popołudniowego słońca. Jeśli masz w pełni dojrzałą roślinę, zapewnij jej dużo słońca, aby mogła utrzymać prawidłowy wzrost.

Gladiolus murielae potrzebują minimum sześciu godzin światła, aby jak najlepiej wspierać ich cykle fotosyntezy. Te rośliny kwitnące potrzebują słońca, aby pomóc ich liście i kwiaty rosną. Jednak niektóre wieloletnie rośliny kwitnące, takie jak Giant Coreopsis, mogą potrzebować od ośmiu do dwunastu godzin pełnego słońca dziennie, aby utrzymać ich duże kwiaty i zdrowe liście.

Jeśli chcesz, aby Twoja Gladiolus murielae rosła zdrowo i kwitła jak najwięcej w sezonie kwitnienia, powinieneś spróbować dać roślinie sześć godzin bezpośredniego światła słonecznego. Niektóre rośliny wieloletnie mogą nawet zrobić więcej światła słonecznego i może siedzieć w słońcu do dwunastu godzin, w zależności od ciepła w obszarze i ogólnego środowiska. Rośliny takie jak Red Hot Poker i Giant Coreopsis rozwijają się w znacznie gorętszych klimatach i mogą siedzieć we wszystkich rodzajach silnego światła słonecznego. Niektórzy domowi ogrodnicy muszą używać świateł wzrostu, ponieważ ich miejsca nie pozwalają na tony światła słonecznego na zewnątrz. Większość bylin może rosnąć szczęśliwie w światłach, ale będą one potrzebować wszędzie od ośmiu do czternastu godzin sztucznego światła, aby pozostać silnym, ponieważ światła te nie mają tyle mocy, co słońce.

Możesz przycinać swoje Gladiolus murielae w każdym momencie, gdy zauważysz martwe, chore lub uszkodzone liście podczas sezonu wegetacyjnego. Gdy już je zauważysz, zlokalizuj niechciany liść, a następnie podążaj za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Aby go usunąć, można przyciąć jego łodygę tuż nad powierzchnią gleby. Takie przycinanie może odbywać się w miarę potrzeby wiosną i latem. Ponadto roślina ta może zakwitnąć w dowolnym momencie między wiosną a jesienią, a niektórzy ogrodnicy decydują się na usunięcie pąków kwiatowych, zanim będą miały szansę się otworzyć. Usuwanie nieotwartych pąków kwiatowych pozwala tej roślinie skupić większość swojej energii wzrostu na jej pięknych liściach. Jednak przycinanie w ten sposób nie musi wpływać na ogólny stan zdrowia rośliny. Przycinanie powinno być wykonywane późną zimą do wczesnej wiosny. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe, na wysokość około 6 cali od ziemi.

Przycinanie Gladiolus murielae jest tak proste, jak czekanie, aż zauważysz martwe lub uszkodzone liście na swojej roślinie. Po rozpoznaniu tych liści należy zaopatrzyć się w parę ostrych i sterylnych sekatorów ręcznych. Najlepiej sprawdzą się sekatory ręczne, ponieważ większe narzędzia, takie jak nożyce do gałęzi, nie będą dobrze dostosowane do precyzyjnych cięć, które musisz wykonać. Gdy mamy już odpowiedni zestaw narzędzi do przycinania, należy zlokalizować niechciany liść, a następnie podążać za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Wytnij łodygę tuż nad miejscem, gdzie wychodzi z gleby, aby usunąć ją całkowicie. Jeśli chcecie powstrzymać roślinę przed kwitnieniem, możecie użyć tych samych sekatorów do usunięcia pąków przed ich otwarciem. Wreszcie, może wolisz po prostu przyciąć martwe lub uszkodzone części rośliny, w tym deadheading zużytych kwiatów, aby utrzymać go wygląda najlepiej. Można to zrobić o każdej porze roku. Chore lub uszkodzone pędy należy przyciąć tuż przy linii gleby i całkowicie usunąć. Kwiaty należy ścinać tuż pod główką. Przycinanie należy przeprowadzać późną zimą lub wczesną wiosną. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe do wysokości około 6 cali od ziemi.

Wszystko, co jest wymagane od Ciebie po przycinaniu Gladiolus murielae jest do czyszczenia. Po przycięciu, obcięciu główki lub skróceniu rośliny Gladiolus murielae należy zebrać odcięte części i wyrzucić je. Jeśli są jakieś chore części rośliny, które przyciąłeś, nie wyrzucaj ich z resztą przyciętych części. Chore liście należy zutylizować. Podczas podlewania po przycinaniu należy uważać, aby nie dotykać rany, aby nie dopuścić do zainfekowania rośliny przez grzyby poprzez świeżą ranę. Umieszczenie Gladiolus murielae w dobrze wentylowanym miejscu również pomoże ranie wyschnąć i z czasem się zagoić.

Do głównego przycinania użyj ostrych sekatorów, które pozwolą na czyste cięcie, aby uniknąć uszkodzenia roślin. Podczas przycinania Gladiolus murielae, cofnij się od czasu do czasu, aby sprawdzić wygląd rośliny, aby upewnić się, że ma kształt, który chcesz i że przycinasz go symetrycznie. Zaleca się noszenie rękawic i okularów ochronnych podczas przycinania Gladiolus murielae.

Przycinanie jest ważnym elementem pielęgnacji i utrzymania roślin. Różne rośliny mają różne wymagania dotyczące przycinania. Niektóre rośliny mogą wymagać niewielkiego lub żadnego przycinania, podczas gdy inne mogą wymagać więcej uwagi. Większość roślin należy przycinać w celu usunięcia uszkodzonych lub niezdrowych liści. Inne rośliny mogą być przycinane w celu kontroli ich kształtu i wielkości. Przycinanie może być nawet wykonane w celu usunięcia główek kwiatowych roślin i zatrzymać je od samosiewu. Chociaż niektórzy ogrodnicy mogą uznać przycinanie za żmudne zadanie, jest to zło konieczne i stanowi istotną część utrzymania roślin w szczęściu i zdrowiu.