Chrząszcze liściowe waha się w rozmiarach od 1,5 mm do 20 mm . Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i ich larwy zjadają liście wielu różnych gatunków roślin. Istnieje ponad 35 000 różnych gatunków o chrząszcze liściowe , w różnych kolorach, w tym złotym, zielonym, w żółte paski i w czerwone paski. Niektóre z nich zostały pomylone z biedronkami ze względu na ich kształt i ubarwienie. Mogą mieć kształt owalny, okrągły lub wydłużony. Te szkodniki owadzie są najbardziej aktywne wiosną i latem. Jeśli nie są kontrolowane, chrząszcze liściaste mogą wyrządzić wiele szkód w uprawach warzyw i roślinach ozdobnych. Żywią się liśćmi, kwiatami, łodygami, korzeniami i owocami różnych roślin. Mogą latać, co oznacza, że łatwo przenoszą się z jednej rośliny na drugą. Niektóre gatunki o chrząszcze liściowe są ukierunkowane tylko na jedną konkretną uprawę, podczas gdy inne na wiele różnych rodzajów roślin. Chociaż wiele szkód, które powodują, ma charakter kosmetyczny, porażenie roślin może osłabić roślinę i narazić ją na inne, bardziej problematyczne choroby.

Pierwszymi oznakami inwazji chrząszcze liściowe są małe widoczne dziury w liściach. Liście stają się wtedy przebarwione i widać ciemne odchody chrząszczy. Gdy liście żółkną i brązowe, spadną z rośliny na ziemię. Niektóre liście będą wyglądały jak szkielety z pozostałymi tylko żyłkami. Porażenie rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosłe chrząszcze wynurzają się z gleby i składają jaja na liściach roślin. Kiedy te jaja się wykluwają, młode nimfy zaczynają chrupać liście, gdy dorosną. Gdy chrząszcze liściowe jest duża i dojrzała, opadną na ziemię i przepoczwarczą się w glebie przez zimę, zanim ponownie zaczną cykl. Chrząszcze liściowe je również dziury w owocach i warzywach. Mogą być postrzegane jako małe okrągłe dziury, które czasami otaczają większy brązowy obszar.

W mniej poważnych przypadkach:

W leczeniu poważniejszych inwazji:

Więdnięcie kwiatów pojawia się, gdy kwiaty stają się słabe, opadające, więdnące lub wyblakłe, aż nie mogą zostać wskrzeszone. Podczas więdnięcia zaczynają się marszczyć i kurczyć, aż kwiat stanie się całkowicie suchy lub obumarły. Wszelkie kwiaty, niezależnie od rodzaju rośliny czy klimatu, w którym są uprawiane, są podatne na więdnięcie. Jest to ogólnoświatowy problem dotyczący roślin doniczkowych, ziół, kwitnących roślin ozdobnych, drzew, krzewów, warzyw ogrodowych i roślin spożywczych. W przeciwieństwie do więdnięcia --- z którym często mylone jest więdnięcie --- więdnięcie może być spowodowane różnymi rzeczami i często jest spowodowane czymś więcej niż tylko brakiem wody. W ciężkich przypadkach więdnięcie może być śmiertelne.

Więdnięcie kwiatów rozwija się od bardzo łagodnych przypadków do ciężkich, które zabijają kwiat. Nasilenie objawów jest związane z przyczyną i tym, jak długo stan może się rozwijać przed podjęciem działań.

Główne przyczyny więdnięcie kwiatów to naturalny postęp wieku, brak wody, niedobory żywieniowe oraz choroby bakteryjne lub grzybicze. W przypadku zauważenia więdnięcie kwiatów bardzo ważne jest określenie podstawowej przyczyny. To pokieruje najlepszym sposobem postępowania, jeśli leczenie jest możliwe. Sprawdź glebę pod kątem wilgoci, a następnie dokładnie zbadaj całą roślinę pod kątem oznak niedoboru składników odżywczych. Jeśli żadna z tych przyczyn nie wydaje się być przyczyną, odetnij łodygę pod kwiatem. Jeśli na przekroju widoczne są brązowe lub rdzawe plamy, można bezpiecznie założyć, że jest to infekcja bakteryjna lub grzybicza. Jeśli kwiat zbliża się do końca swojej normalnej długości życia, kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub starzenie się i śmierć komórek. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna rozkładać zasoby kwiatu, aby wykorzystać je w innych częściach rośliny. We wszystkich innych przypadkach więdnięcie kwiatów się, gdy roślina zamyka łodygę jako mechanizm obronny, zatrzymując transport w układzie naczyniowym. Zapobiega to dalszej utracie wody przez kwiaty, ale także zapobiega przemieszczaniu się bakterii i grzybów do zdrowych części rośliny. Gdy transport wody i składników odżywczych ustanie, kwiat zaczyna więdnąć i ostatecznie obumierać.

Wciornastki to maleńkie, latające, wysysające soki owady, które atakują delikatne części roślin, powodując blizny i osłabienie rośliny, a czasem, jeśli inwazja jest wystarczająco silna, jej obumieranie. Mają niewymiarowe podwójne skrzydła z frędzlami, przypominające maleńkie, zniekształcone ważki. Wciornastki ma upodobanie do wielu roślin doniczkowych i upraw, co czyni je poważnym utrapieniem. Pojawiają się wczesną wiosną po ostatnich przymrozkach. Jeśli nie zostaną opanowane wczesną wiosną, utrzymają się przez większość sezonu. Często przyciągają je osłabione rośliny, takie jak te dotknięte suszą/podwodnieniem lub niedożywieniem. Wydaje się również, że nadmierne stosowanie nawozów azotowych przyciąga je do rośliny. Wciornastki może rozprzestrzeniać różne wirusy między roślinami, prowadząc do poważniejszych uszkodzeń.

Wciornastki są tak małe, że mogą być niezauważalne (długość 1-2mm ), ale porażone rośliny wykazują kilka kluczowych znaków. Na liściach pojawiają się drobne, blade plamy, które mogą zacząć się odkształcać, wykazywać białe lub srebrne przebarwienia lub mieć fakturę papieru. Płatki kwiatów mogą być również uszkodzone i mogą wykazywać przebarwienia, co jest ciemnym lub bladym przebarwieniem tkanki płatka uszkodzonej, zanim pąki zdążyły się otworzyć. Owoce mogą wykazywać parch lub srebrzyste blizny. Mogą być widoczne drobne czarne plamki odchodów owadów. W miarę postępu porażenia zainfekowane terminale zwijają się i odbarwiają, a liście mogą przedwcześnie opadać. Wzrost rośliny może być zahamowany. Wtórne infekcje wirusowe i bakteryjne, których wciornastki może przenosić, mogą stać się oczywiste. Dobre wieści? Wciornastki rzadko zabija lub poważnie osłabia krzewy i drzewa. Mniejsze rośliny, takie jak rośliny warzywne i ozdobne rośliny zielne, są zwykle bardziej dotknięte.

Wciornastki może być kontrolowana na kilka sposobów.

Gąsienice może powodować problemy dla ogrodników domowych. Jeśli nie są zarządzane, owady te mogą ogolić roślinę w ciągu zaledwie kilku dni. Jednak ogrodnicy przydomowi stają przed wyzwaniem, ponieważ te gąsienice w końcu zamieniają się w piękne motyle i ćmy, które są ważne dla zapylania i ogólnego ekosystemu. Istnieją tysiące różnych gatunków gąsienic, a wiele z nich atakuje tylko niektóre rośliny. Jeśli gąsienice stanowią problem, można je usunąć ręcznie, a ogrodnicy mogą użyć siatek odpornych na owady, aby chronić swoje cenne rośliny.

Gąsienice to larwy motyli i ciem. W cieplejszych miesiącach motyle i ćmy, które odwiedzają ogrody, składają jaja na spodniej stronie liści. Kiedy z maleńkich jaj wylęgają się młode larwy, zaczynają żerować na liściach rośliny. W zależności od tego, ile larw się wykluło, mogą one z łatwością defoliować roślinę w bardzo krótkim czasie. Gąsienice zrzuci skórę w miarę wzrostu, około 4 lub 5 razy podczas tego cyklu karmienia. Objawy roślin zjadających gąsienice pojawiają się jako dziury w liściach. Krawędzie liści mogą również zostać zjedzone, a kwiaty również. Niektóre są łatwe do zobaczenia, ale inne trzeba wyszukać. Dzieje się tak, ponieważ ich ciała są często zakamuflowane, aby wyglądały jak część rośliny. Ogrodnicy muszą uważnie przyjrzeć się łodygom rośliny, a także pod liśćmi. Szukaj także maleńkich białych, żółtych lub brązowych jaj, które można znaleźć w grupach na spodzie liści. Gdy gąsienica dorośnie, przekształca się w poczwarkę lub poczwarkę. Następnie, po okresie czasu, który różni się w zależności od gatunku, z poczwarki wyłania się motyl lub ćma i cykl zaczyna się od nowa.

Mimo że gąsienice są zróżnicowane, wszystkie żują części roślin i mogą powodować znaczne szkody, jeśli występują w dużych ilościach. W ciężkich przypadkach:

W mniej poważnych przypadkach:

Żelazo jest ważnym składnikiem odżywczym, którego potrzebują wszystkie rośliny do produkcji chlorofilu. Chlorofil nadaje roślinom zielony kolor. Dlatego rośliny o niedobór żelaza często rozwijają żółknące liście, z zielonymi jedynie żyłkami. Niedobory żelaza w glebie są często spowodowane wymywaniem w bezpośrednim wyniku nadmiernych opadów deszczu lub nawadniania. Niedobór żelaza jest łatwa do zdiagnozowania i leczenia poprzez podanie roślinom dodatkowej dawki żelaza w postaci rozpuszczalnej. Roślinę można również spryskać roztworem zawierającym żelazo, a zauważalne rezultaty powinny być widoczne w ciągu tygodnia lub dwóch.

objawy niedobór żelaza pojawiają się na liściach dojrzałych roślin. Liście te tracą zielony kolor, chociaż żyły mogą pozostać zielone. Młode liście i nowe przyrosty wydają się wyblakłe i mogą być skarłowaciałe.

Niedobór żelaza spowodowana jest brakiem przyswajalnego żelaza w glebie. Może to być spowodowane wymywaniem przez nadmierne opady deszczu lub zbyt intensywne nawadnianie. Może to być również objaw roślin rosnących na glebach silnie zasadowych lub o wysokim pH. Dzieje się tak, ponieważ gleby alkaliczne wiążą żelazo, przez co jest ono niedostępne dla korzeni roślin.

Twoja roślina rozwinęła maleńkie żółtawe plamki rozsiane po liściach, które wyglądają jak pleśń lub pleśń. Jeśli te ślady nie znikną, prawdopodobnie są spowodowane przez owady wysysające soki, takie jak mszyce, squash, pluskwy, skoczki, mączliki, roztocza, wełnowce i inne.

Każdy z tych szkodników używa aparatów gębowych do przebijania tkanek liści i ssania soku. używa aparatów gębowych do przebijania tkanek liści i ssania soku. Oznaki uszkodzeń są początkowo trudne do zauważenia, ale duża inwazja może szybko zagrozić całej roślinie. Najprawdopodobniej zobaczysz owady wysysające soki w najgorętszych miesiącach, ponieważ rośliny są łatwiejszym celem, gdy są już osłabione przez upał lub suszę.

Chociaż jest mało prawdopodobne, aby owady wysysające soki same zabiły twoją roślinę, mogą ją poważnie osłabić i uczynić ją bardziej podatną na choroby. Mogą również przenosić wirusy z jednej rośliny na drugą podczas żerowania.

Owady wysysające soki może być trudna do zauważenia, ponieważ często są małe i przyczepiają się do spodu liści roślin. Jeśli widzisz oznaki inwazji, wykonaj następujące kroki, aby ją wyeliminować.

Zdrowe rośliny są mniej podatne na ataki wysysaczy soków. Utrzymuj je wzmocnione nawozem oraz odpowiednią ilością wody i światła słonecznego. Rośliny, które otrzymują nadmiar azotu, są również bardziej podatne na atak, więc nie przesadzaj. Należy również usunąć chwasty i wysokie trawy otaczające rośliny na zewnątrz, aby nie tworzyć przestrzeni życiowej dla szkodników.