Przebarwione plamy na liściach roślin są jednym z najczęstszych problemów chorobowych, które ludzie obserwowali. Plamy te są spowodowane chorobami grzybiczymi i bakteryjnymi, przy czym większość infekcji jest związana z patogenem grzybiczym. Brunatna plamistość może występować na wszystkich roślinach doniczkowych, kwitnących roślinach ozdobnych, roślinach warzywnych oraz liściach drzew, krzewów i krzewów. Żadna roślina nie jest na nią odporna, a problem jest gorszy w ciepłym, wilgotnym środowisku. Może wystąpić w dowolnym momencie etapu życia, o ile obecne są liście. Na liściach pojawiają się małe brązowawe plamy, które powiększają się wraz z postępem choroby. W ciężkich przypadkach roślina lub drzewo ulega osłabieniu, gdy zmiany przerywają fotosyntezę lub powodują defoliację.

W większości przypadków brunatna plamistość dotyczy tylko niewielkiego procentu całej rośliny, pojawiając się na niewielkiej ilości liści. Niewielka infekcja tylko w niewielkim stopniu obciąża roślinę. Jeśli jednak nie będzie leczona, a choroba postępuje przez wiele sezonów, poważnie wpłynie to na zdrowie i produktywność zakażonych osobników.

Ciężkie objawy

Brunatna plamistość lub plamistość liści jest powszechnym terminem opisowym nadanym kilku chorobom dotykającym liście roślin i drzew. Około 85% chorób wykazujących plamistość liści jest spowodowanych przez grzyby lub organizmy grzybopodobne. Czasami brunatna plamistość jest spowodowana infekcją bakteryjną lub aktywnością owadów z podobnymi objawami. Kiedy jest ciepło, a powierzchnia liści jest wilgotna, zarodniki grzybów przenoszone przez wiatr lub deszcz lądują na powierzchni i przywierają do niej. Nie rozrywają ścian komórkowych, ale rosną w przestrzeni między błoną komórkową rośliny a ścianą komórkową rośliny. Gdy zarodniki się rozmnażają, uwalniają toksyny i enzymy, które powodują nekrotyczne plamy (tj. martwą tkankę) na liściach, umożliwiając grzybom konsumowanie produktów uwalnianych podczas degradacji komórek.

Blizny powstają, gdy roślina naprawia rany. Mogą one być wynikiem przechodzenia ludzi lub zwierząt domowych i zadrapania rośliny. Gdy podstawowy problem zostanie rozwiązany, roślina zagoi się, ale blizna może pozostać.

Szkodniki i patogeny również mogą powodować blizny. Owady mogą atakować roślinę w poszukiwaniu pożywienia, powodując rozległe blizny, gdy kilku najeźdźców zamieni się w plagę. Choroby, takie jak grzyby i bakterie, mogą osłabić roślinę, powodując brązowe plamy, papkowate obszary lub pęcherze, które prowadzą do powstawania blizn.

Blizny pojawiają się na łodygach po utracie liścia lub pąka i zagojeniu się rośliny. Twardsza tkanka przypomina strup, który chroni ranę.

W innych przypadkach blizny mogą sygnalizować problemy związane z warunkami środowiskowymi, takimi jak nadmierna ekspozycja na światło słoneczne lub ciepło. Zaskakujące może być to, że rośliny mogą cierpieć z powodu oparzeń słonecznych, nawet mieszkańcy pustyni, tacy jak kaktusy!

Każde źródło blizn wymaga innego podejścia, aby pomóc roślinie odzyskać zdrowie.

Zapobieganie niektórym źródłom blizn jest łatwiejsze niż innym, ale wszystkie zaczynają się od starannego dbania o rośliny, gdy zdecydujesz się przynieść je do domu.

Niedobory składników odżywczych można zobaczyć na roślinach na wiele różnych sposobów. Zasadniczo brak składników odżywczych hamuje wzrost roślin, wytwarza słabe łodygi i liście oraz pozostawia rośliny podatne na infekcje ze strony szkodników i chorób. Rośliny wykorzystują składniki odżywcze z gleby, aby wspomóc fotosyntezę. To z kolei zapewnia zdrowy wzrost roślin. Rośliny pozbawione odpowiedniej ilości składników odżywczych będą wyglądać blado i niezdrowo. W końcu, jeśli to nie zostanie rozwiązane, spowoduje to śmierć roślin. Najważniejszymi składnikami odżywczymi, których potrzebują rośliny, są azot, fosfor, potas, wapń, magnez i siarka. Dodatkowo rośliny wymagają niewielkich ilości mikroelementów, takich jak żelazo, bor, mangan, cynk, miedź i molibden.

Powszechnym znakiem, że rośliny doświadczają niedobory składników odżywczych , jest żółknięcie liści. Może to być ogólne zażółcenie lub liście, które są żółte, ale nadal mają zielone żyłki. Te liście w końcu zbrązowieją i umrą. Kolejnym znakiem jest utrata wigoru roślin. Rośliny mogą nie rosnąć tak dobrze, jak powinny lub ich wzrost może być zahamowany. Poniżej znajduje się kilka typowych objawów, które pojawiają się, gdy roślinom brakuje składników odżywczych. Azot (N ): Wewnętrzne, starsze liście najpierw żółkną. Jeśli niedobór jest poważny, żółknięcie postępuje na zewnątrz do nowszego wzrostu. Potas (K ): Krawędzie liści mogą stać się brązowe i pomarszczone, z żółknącą warstwą tworzącą się tuż wewnątrz krawędzi. Starsze liście są zwykle atakowane w pierwszej kolejności. Fosfor (P ): Brak energicznego wzrostu. Rośliny będą karłowate. Cynk (Zn ): Żółknięcie ma tendencję do pojawiania się najpierw u podstawy liścia. Miedź (Cu ): Nowsze liście zaczynają żółknąć najpierw, starsze liście żółkną tylko wtedy, gdy niedobór staje się poważny. Bor (B ): Nowsze liście są uderzane jako pierwsze. Liście mogą również stać się szczególnie kruche w przypadku niedoboru boru.

Istnieje kilka czynników, które mogą prowadzić do niedobory składników odżywczych , sytuacji, w której rośliny nie otrzymują potrzebnych im składników odżywczych. Może to być spowodowane tym, że są sadzone na glebach ubogich w składniki odżywcze lub że pH gleby jest zbyt wysokie lub niskie. Nieprawidłowe pH gleby może blokować niektóre składniki odżywcze, czyniąc je niedostępnymi dla roślin. Problemem może być również brak wilgoci w glebie, ponieważ rośliny potrzebują wody, aby móc wchłonąć składniki odżywcze z gleby.

Więdnięcie kwiatów pojawia się, gdy kwiaty stają się słabe, opadające, więdnące lub wyblakłe, aż nie mogą zostać wskrzeszone. Podczas więdnięcia zaczynają się marszczyć i kurczyć, aż kwiat stanie się całkowicie suchy lub obumarły. Wszelkie kwiaty, niezależnie od rodzaju rośliny czy klimatu, w którym są uprawiane, są podatne na więdnięcie. Jest to ogólnoświatowy problem dotyczący roślin doniczkowych, ziół, kwitnących roślin ozdobnych, drzew, krzewów, warzyw ogrodowych i roślin spożywczych. W przeciwieństwie do więdnięcia --- z którym często mylone jest więdnięcie --- więdnięcie może być spowodowane różnymi rzeczami i często jest spowodowane czymś więcej niż tylko brakiem wody. W ciężkich przypadkach więdnięcie może być śmiertelne.

Więdnięcie kwiatów rozwija się od bardzo łagodnych przypadków do ciężkich, które zabijają kwiat. Nasilenie objawów jest związane z przyczyną i tym, jak długo stan może się rozwijać przed podjęciem działań.

Główne przyczyny więdnięcie kwiatów to naturalny postęp wieku, brak wody, niedobory żywieniowe oraz choroby bakteryjne lub grzybicze. W przypadku zauważenia więdnięcie kwiatów bardzo ważne jest określenie podstawowej przyczyny. To pokieruje najlepszym sposobem postępowania, jeśli leczenie jest możliwe. Sprawdź glebę pod kątem wilgoci, a następnie dokładnie zbadaj całą roślinę pod kątem oznak niedoboru składników odżywczych. Jeśli żadna z tych przyczyn nie wydaje się być przyczyną, odetnij łodygę pod kwiatem. Jeśli na przekroju widoczne są brązowe lub rdzawe plamy, można bezpiecznie założyć, że jest to infekcja bakteryjna lub grzybicza. Jeśli kwiat zbliża się do końca swojej normalnej długości życia, kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub starzenie się i śmierć komórek. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna rozkładać zasoby kwiatu, aby wykorzystać je w innych częściach rośliny. We wszystkich innych przypadkach więdnięcie kwiatów się, gdy roślina zamyka łodygę jako mechanizm obronny, zatrzymując transport w układzie naczyniowym. Zapobiega to dalszej utracie wody przez kwiaty, ale także zapobiega przemieszczaniu się bakterii i grzybów do zdrowych części rośliny. Gdy transport wody i składników odżywczych ustanie, kwiat zaczyna więdnąć i ostatecznie obumierać.

Gąsienice może powodować problemy dla ogrodników domowych. Jeśli nie są zarządzane, owady te mogą ogolić roślinę w ciągu zaledwie kilku dni. Jednak ogrodnicy przydomowi stają przed wyzwaniem, ponieważ te gąsienice w końcu zamieniają się w piękne motyle i ćmy, które są ważne dla zapylania i ogólnego ekosystemu. Istnieją tysiące różnych gatunków gąsienic, a wiele z nich atakuje tylko niektóre rośliny. Jeśli gąsienice stanowią problem, można je usunąć ręcznie, a ogrodnicy mogą użyć siatek odpornych na owady, aby chronić swoje cenne rośliny.

Gąsienice to larwy motyli i ciem. W cieplejszych miesiącach motyle i ćmy, które odwiedzają ogrody, składają jaja na spodniej stronie liści. Kiedy z maleńkich jaj wylęgają się młode larwy, zaczynają żerować na liściach rośliny. W zależności od tego, ile larw się wykluło, mogą one z łatwością defoliować roślinę w bardzo krótkim czasie. Gąsienice zrzuci skórę w miarę wzrostu, około 4 lub 5 razy podczas tego cyklu karmienia. Objawy roślin zjadających gąsienice pojawiają się jako dziury w liściach. Krawędzie liści mogą również zostać zjedzone, a kwiaty również. Niektóre są łatwe do zobaczenia, ale inne trzeba wyszukać. Dzieje się tak, ponieważ ich ciała są często zakamuflowane, aby wyglądały jak część rośliny. Ogrodnicy muszą uważnie przyjrzeć się łodygom rośliny, a także pod liśćmi. Szukaj także maleńkich białych, żółtych lub brązowych jaj, które można znaleźć w grupach na spodzie liści. Gdy gąsienica dorośnie, przekształca się w poczwarkę lub poczwarkę. Następnie, po okresie czasu, który różni się w zależności od gatunku, z poczwarki wyłania się motyl lub ćma i cykl zaczyna się od nowa.

Mimo że gąsienice są zróżnicowane, wszystkie żują części roślin i mogą powodować znaczne szkody, jeśli występują w dużych ilościach. W ciężkich przypadkach:

W mniej poważnych przypadkach: