Chrząszcze długoszyjkowe charakteryzują się wyjątkowo długimi czułkami, które często są tak długie, jak lub dłuższe niż ciało chrząszcza. Dorosłe chrząszcze kózkowate różnią się wielkością, kształtem i ubarwieniem, w zależności od gatunku. Mogą mieć długość od 0,25 do 3 cali . Larwy są robakowate z pomarszczonym, białym lub żółtawym ciałem i brązową głową. Chrząszcze długoszyjkowe są aktywne przez cały rok, ale dorośli są najbardziej aktywni latem i jesienią. Larwy żywią się drewnem przez cały rok. Zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe żywią się tkanką drzewną. Niektóre z najbardziej podatnych gatunków to jesion, brzoza, wiąz, topola i wierzba. Nieleczone chrząszcze kózkowate mogą zabijać drzewa.

Chrząszcze długoszyjkowe przyciągają zranione, umierające lub świeżo ścięte drzewa liściaste. Dorosłe osobniki składają jaja wiosną, latem i jesienią na korze zieleniny. Wokół miejsc składania jaj może znajdować się sok. Gdy jaja się wykluwają, larwy zwane świdrami okrągłogłowymi zakopują się w pniu, aby się pożywić. Mogą tunelować przez okres od jednego do trzech lat, w zależności od zawartości składników odżywczych w drewnie. Gdy larwy żerują, u podstawy drzewa wypuszczają trociny. W końcu larwy zamieniają się w poczwarki, a następnie w dorosłe osobniki. Kiedy dorosłe osobniki wynurzają się, zostawiają 10 mm dziury w korze. Dorosłe osobniki żywią się liśćmi, korą i pędami drzew przed złożeniem jaj. Po kilku latach karmienia się chrząszcze długoszyjkowe , drzewo zacznie tracić liście. W końcu umrze.

Niektóre gatunki o chrząszcze długoszyjkowe to rodzime owady, które powodują niewielkie szkody. Dlatego nie gwarantują one kontroli. Inne gatunki o chrząszcze długoszyjkowe to inwazyjne szkodniki, które zostały niedawno wprowadzone z innych obszarów. Gatunki te mogą powodować znaczne szkody w drzewach liściastych.

Chrząszcze liściowe waha się w rozmiarach od 1,5 mm do 20 mm . Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i ich larwy zjadają liście wielu różnych gatunków roślin. Istnieje ponad 35 000 różnych gatunków o chrząszcze liściowe , w różnych kolorach, w tym złotym, zielonym, w żółte paski i w czerwone paski. Niektóre z nich zostały pomylone z biedronkami ze względu na ich kształt i ubarwienie. Mogą mieć kształt owalny, okrągły lub wydłużony. Te szkodniki owadzie są najbardziej aktywne wiosną i latem. Jeśli nie są kontrolowane, chrząszcze liściaste mogą wyrządzić wiele szkód w uprawach warzyw i roślinach ozdobnych. Żywią się liśćmi, kwiatami, łodygami, korzeniami i owocami różnych roślin. Mogą latać, co oznacza, że łatwo przenoszą się z jednej rośliny na drugą. Niektóre gatunki o chrząszcze liściowe są ukierunkowane tylko na jedną konkretną uprawę, podczas gdy inne na wiele różnych rodzajów roślin. Chociaż wiele szkód, które powodują, ma charakter kosmetyczny, porażenie roślin może osłabić roślinę i narazić ją na inne, bardziej problematyczne choroby.

Pierwszymi oznakami inwazji chrząszcze liściowe są małe widoczne dziury w liściach. Liście stają się wtedy przebarwione i widać ciemne odchody chrząszczy. Gdy liście żółkną i brązowe, spadną z rośliny na ziemię. Niektóre liście będą wyglądały jak szkielety z pozostałymi tylko żyłkami. Porażenie rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosłe chrząszcze wynurzają się z gleby i składają jaja na liściach roślin. Kiedy te jaja się wykluwają, młode nimfy zaczynają chrupać liście, gdy dorosną. Gdy chrząszcze liściowe jest duża i dojrzała, opadną na ziemię i przepoczwarczą się w glebie przez zimę, zanim ponownie zaczną cykl. Chrząszcze liściowe je również dziury w owocach i warzywach. Mogą być postrzegane jako małe okrągłe dziury, które czasami otaczają większy brązowy obszar.

W mniej poważnych przypadkach:

W leczeniu poważniejszych inwazji:

Jeśli na niedojrzałych owocach roślin pojawiają się brązowe lub czarne plamy, jest duża szansa, że winę za to może być plama na owocach . Jest to nieformalny termin używany do opisania kilku rodzajów chorób, które powodują te same objawy: nieatrakcyjne plamy na owocach i warzywach. Istnieje kilka różnych winowajców za plama na owocach , w tym plamistość bakteryjna, plamka bakteryjna i inne powiązane choroby (takie jak wczesna zaraza). Oto kilka symptomów i potencjalnych rozwiązań do rozważenia.

Objawy plama na owocach różnią się w zależności od rodzaju rośliny dotkniętej chorobą, a także od konkretnego patogenu. Plama na owocach może mieć wpływ na prawie każdy rodzaj rośliny, w tym pomidory, gruszki, śliwki, cebulę, truskawki, seler, brzoskwinie i inne. Oto kilka przykładów potencjalnych objawów: Małe miejsce na owoce Małe plamki są najczęściej kojarzone z plamkami bakteryjnymi.

Duża plamka na owoce Duże plamy są często widoczne na roślinach cierpiących na plamy bakteryjne, wczesną zarazę i choroby pokrewne.

Za plama na owocach kryje się kilku winowajców. Zależą one od patogenu oraz rodzaju rośliny. Plamka bakteryjna i plamka bakteryjna są powszechnymi chorobami, które mogą wpływać na pomidory, wiśnie i inne rośliny. Plamka bakteryjna jest wywoływana przez Pseudomonas syringae . Odkryta po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych w 1933 roku, najczęściej występuje w pomidorach i pobliskich chwastach, ale może również wpływać na inne rodzaje roślin i ich owoce. Jest bardziej rozpowszechniony w niskich temperaturach (mniej niż 75℉ ) i wysokiej wilgotności. Plamę bakteryjną wywołuje Xanthomonas campestris pv. Vesicatoria . Po raz pierwszy odkryta w Teksasie w 1912 roku, choroba ta występuje częściej przy ciepłej pogodzie i w warunkach wysokiej wilgotności.

„Zaraza" to ogólny termin używany do opisania kategorii chorób drzew spowodowanych przez grzyby lub bakterie. Zaraza gałęzi pojawia się, gdy grzyb atakuje gałęzie i gałązki drzewa, powodując powolne obumieranie gałęzi. Zaraza gałęzi może w pewnym stopniu wpływać na większość gatunków drzew i może być nazywana różnymi nazwami, w tym zarazą gałązek lub zarazą łodyg. Jest to spowodowane przez różnorodne grzyby, które najpierw atakują gałęzie, zwłaszcza niedojrzały wzrost. Zaraza występuje zwykle w ciepłych, wilgotnych warunkach, więc najczęściej występuje w miesiącach wiosennych i letnich. Ponieważ wymagane są określone warunki środowiskowe, częstotliwość występowania zaraza gałęzi może zmieniać się z roku na rok. To sprawia, że choroba jest trudna do opanowania, ponieważ może rozprzestrzeniać się między drzewami i w krótkim czasie zaatakować wiele roślin. W najgorszym przypadku drzewa mogą stracić znaczną część liści i nie wydać owoców. Młode lub niezdrowe drzewa mogą całkowicie wyginąć.

Pierwszymi objawami zaraza gałęzi jest to, że pojawiające się liście stają się brązowe lub szare na końcach, zwłaszcza na najmniejszych gałęziach. Brązowe plamy pokrywają całą powierzchnię liści, ostatecznie powodując wysychanie i odpadanie liści i łodyg. Z biegiem czasu umierająca tkanka rozprzestrzeni się w kierunku środka rośliny. Nieleczone zarodniki atakującego grzyba mogą pojawić się na obumierających liściach w ciągu 3-4 tygodni od infekcji. W niektórych przypadkach w miejscu odgałęzienia gałązki od zdrowej tkanki mogą tworzyć się zmiany. Gałęzie mogą wykazywać opasanie, czyli pas uszkodzonej tkanki otaczające gałąź. Nieleczone drzewo w końcu straci całe liście i umrze.