Chrząszcze długoszyjkowe charakteryzują się wyjątkowo długimi czułkami, które często są tak długie, jak lub dłuższe niż ciało chrząszcza. Dorosłe chrząszcze kózkowate różnią się wielkością, kształtem i ubarwieniem, w zależności od gatunku. Mogą mieć długość od 0,25 do 3 cali . Larwy są robakowate z pomarszczonym, białym lub żółtawym ciałem i brązową głową. Chrząszcze długoszyjkowe są aktywne przez cały rok, ale dorośli są najbardziej aktywni latem i jesienią. Larwy żywią się drewnem przez cały rok. Zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe żywią się tkanką drzewną. Niektóre z najbardziej podatnych gatunków to jesion, brzoza, wiąz, topola i wierzba. Nieleczone chrząszcze kózkowate mogą zabijać drzewa.

Chrząszcze długoszyjkowe przyciągają zranione, umierające lub świeżo ścięte drzewa liściaste. Dorosłe osobniki składają jaja wiosną, latem i jesienią na korze zieleniny. Wokół miejsc składania jaj może znajdować się sok. Gdy jaja się wykluwają, larwy zwane świdrami okrągłogłowymi zakopują się w pniu, aby się pożywić. Mogą tunelować przez okres od jednego do trzech lat, w zależności od zawartości składników odżywczych w drewnie. Gdy larwy żerują, u podstawy drzewa wypuszczają trociny. W końcu larwy zamieniają się w poczwarki, a następnie w dorosłe osobniki. Kiedy dorosłe osobniki wynurzają się, zostawiają 10 mm dziury w korze. Dorosłe osobniki żywią się liśćmi, korą i pędami drzew przed złożeniem jaj. Po kilku latach karmienia się chrząszcze długoszyjkowe , drzewo zacznie tracić liście. W końcu umrze.

Niektóre gatunki o chrząszcze długoszyjkowe to rodzime owady, które powodują niewielkie szkody. Dlatego nie gwarantują one kontroli. Inne gatunki o chrząszcze długoszyjkowe to inwazyjne szkodniki, które zostały niedawno wprowadzone z innych obszarów. Gatunki te mogą powodować znaczne szkody w drzewach liściastych.

Chrząszcze liściowe waha się w rozmiarach od 1,5 mm do 20 mm . Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i ich larwy zjadają liście wielu różnych gatunków roślin. Istnieje ponad 35 000 różnych gatunków o chrząszcze liściowe , w różnych kolorach, w tym złotym, zielonym, w żółte paski i w czerwone paski. Niektóre z nich zostały pomylone z biedronkami ze względu na ich kształt i ubarwienie. Mogą mieć kształt owalny, okrągły lub wydłużony. Te szkodniki owadzie są najbardziej aktywne wiosną i latem. Jeśli nie są kontrolowane, chrząszcze liściaste mogą wyrządzić wiele szkód w uprawach warzyw i roślinach ozdobnych. Żywią się liśćmi, kwiatami, łodygami, korzeniami i owocami różnych roślin. Mogą latać, co oznacza, że łatwo przenoszą się z jednej rośliny na drugą. Niektóre gatunki o chrząszcze liściowe są ukierunkowane tylko na jedną konkretną uprawę, podczas gdy inne na wiele różnych rodzajów roślin. Chociaż wiele szkód, które powodują, ma charakter kosmetyczny, porażenie roślin może osłabić roślinę i narazić ją na inne, bardziej problematyczne choroby.

Pierwszymi oznakami inwazji chrząszcze liściowe są małe widoczne dziury w liściach. Liście stają się wtedy przebarwione i widać ciemne odchody chrząszczy. Gdy liście żółkną i brązowe, spadną z rośliny na ziemię. Niektóre liście będą wyglądały jak szkielety z pozostałymi tylko żyłkami. Porażenie rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosłe chrząszcze wynurzają się z gleby i składają jaja na liściach roślin. Kiedy te jaja się wykluwają, młode nimfy zaczynają chrupać liście, gdy dorosną. Gdy chrząszcze liściowe jest duża i dojrzała, opadną na ziemię i przepoczwarczą się w glebie przez zimę, zanim ponownie zaczną cykl. Chrząszcze liściowe je również dziury w owocach i warzywach. Mogą być postrzegane jako małe okrągłe dziury, które czasami otaczają większy brązowy obszar.

W mniej poważnych przypadkach:

W leczeniu poważniejszych inwazji:

Jeśli na niedojrzałych owocach roślin pojawiają się brązowe lub czarne plamy, jest duża szansa, że winę za to może być plama na owocach . Jest to nieformalny termin używany do opisania kilku rodzajów chorób, które powodują te same objawy: nieatrakcyjne plamy na owocach i warzywach. Istnieje kilka różnych winowajców za plama na owocach , w tym plamistość bakteryjna, plamka bakteryjna i inne powiązane choroby (takie jak wczesna zaraza). Oto kilka symptomów i potencjalnych rozwiązań do rozważenia.

Objawy plama na owocach różnią się w zależności od rodzaju rośliny dotkniętej chorobą, a także od konkretnego patogenu. Plama na owocach może mieć wpływ na prawie każdy rodzaj rośliny, w tym pomidory, gruszki, śliwki, cebulę, truskawki, seler, brzoskwinie i inne. Oto kilka przykładów potencjalnych objawów: Małe miejsce na owoce Małe plamki są najczęściej kojarzone z plamkami bakteryjnymi.

Duża plamka na owoce Duże plamy są często widoczne na roślinach cierpiących na plamy bakteryjne, wczesną zarazę i choroby pokrewne.

Za plama na owocach kryje się kilku winowajców. Zależą one od patogenu oraz rodzaju rośliny. Plamka bakteryjna i plamka bakteryjna są powszechnymi chorobami, które mogą wpływać na pomidory, wiśnie i inne rośliny. Plamka bakteryjna jest wywoływana przez Pseudomonas syringae . Odkryta po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych w 1933 roku, najczęściej występuje w pomidorach i pobliskich chwastach, ale może również wpływać na inne rodzaje roślin i ich owoce. Jest bardziej rozpowszechniony w niskich temperaturach (mniej niż 75℉ ) i wysokiej wilgotności. Plamę bakteryjną wywołuje Xanthomonas campestris pv. Vesicatoria . Po raz pierwszy odkryta w Teksasie w 1912 roku, choroba ta występuje częściej przy ciepłej pogodzie i w warunkach wysokiej wilgotności.

Deformacja liści objawia się w postaci zwiniętych, miseczkowatych lub zniekształconych liści, często pojawiających się po raz pierwszy na wiosnę. Istnieje wiele różnych możliwości co do przyczyny i nie zawsze będzie łatwo wyizolować problem bez analizy laboratoryjnej. Jednak w większości przypadków ogrodnik powinien być w stanie zidentyfikować przyczynę poprzez dokładne zbadanie rośliny i lokalnych warunków.

Roślina rozwinęła nieprawidłowe liście. Mogą wyglądać podobnie do kędzierzawych liści, ale wykazują inne problemy, takie jak:

Przyczyny są szerokie i zróżnicowane, a ogrodnik będzie musiał dokładnie zbadać rośliny, a także wziąć pod uwagę czynniki środowiskowe. Choroba spowodowana uszkodzeniem przez owady : roztocza, mszyce i inne owady żywiące się liśćmi roślin mogą narażać je na choroby wirusowe i bakteryjne. Niektóre, jak galasy liściowe i rdza, wytwarzają zniekształcone liście. Jeśli ogrodnik zobaczy owady na roślinach, prawdopodobnie to owad jest winowajcą. Niektóre roztocza są zbyt małe, aby je zobaczyć i może być wymagana analiza laboratoryjna. Narażenie na herbicydy : Herbicydy mogą stresować liście roślin. Może to prowadzić do zahamowania wzrostu i zwijającego się, miseczkowatego wyglądu. Nawet jeśli właściciel rośliny nie zastosował herbicydów, znoszenie herbicydów i sadzenie w zanieczyszczonych glebach może narazić rośliny na działanie tych chemikaliów. Jeśli wszystkie rośliny na danym obszarze mają zdeformowane liście, przyczyną są prawdopodobnie herbicydy. Narażenie na herbicydy charakteryzuje się również wąskimi nowymi liśćmi. Mniej niż idealne warunki wzrostu : Jeśli rośliny wystawione są na niskie temperatury w momencie, gdy ich liście wychodzą z pąka, mogą stać się karłowate i zniekształcone. Jeśli zdeformowane liście pojawią się zaraz po mrozie lub mrozie, prawdopodobnie jest to przyczyną. Za dużo i za mało wody może również powodować deformacje liści. Liście zwijające się, ale nie zniekształcające, są bardziej prawdopodobnym problemem podlewania niż deformacją liścia. Niedobory składników odżywczych : brak krytycznych składników odżywczych w fazie wzrostu, w tym boru, wapnia i molibdenu, może prowadzić do zahamowania wzrostu lub zniekształcenia liści roślin. Jeśli winny jest niedobór składników odżywczych, liście również ulegną przebarwieniu. Infekcje grzybicze : różne patogeny grzybicze mogą zniekształcać liście, tak jak w przypadku zwijania się liści brzoskwini.

Zwiędnięcie po kwitnieniu jest czasem naturalnym procesem starzenia się kwiatu, innym razem może wskazywać na problem. Na przykład storczyki mogą kwitnąć od dwóch tygodni do trzech miesięcy, więc więdnięcie po kilku dniach sygnalizuje problem dla większości odmian. Może się to zdarzyć praktycznie każdej roślinie ozdobnej kwitnącej, ale bardziej podatne są te o płytkich korzeniach i ograniczonej tolerancji na suszę, pełnym słońcu i niskiej wilgotności. Jest to częsty problem i często można go łatwo rozwiązać. Czasami jednak jest to wynik poważniejszych przyczyn, takich jak szkodniki czy choroby systemu korzeniowego.

Więdnące kwiaty mogą być oznaką niezdrowego systemu korzeniowego. Każdy stan, który uniemożliwia roślinie wchłanianie wystarczającej ilości wody i składników odżywczych, może powodować więdnięcie kwiatów, a czasem inne objawy. Jeśli roślina nie ma wystarczającej ilości wody, nie może utrzymać odpowiedniego ciśnienia w łodygach, liściach i kwiatach, powodując ich więdnięcie. Może to wynikać z uszkodzeń fizycznych -- na przykład złamania korzeni podczas przesadzania lub ataku owadów, takich jak robaczki tnące. Jeśli niedawno przesadziłeś swoją roślinę, prawdopodobną przyczyną jest fizyczne uszkodzenie korzeni. Jeśli widzisz owady, mogą jeść liście, korzenie lub kwiaty. Infekcje grzybicze mogą również powodować gnicie i uszkodzenia korzeni, zapobiegając wchłanianiu wody i składników odżywczych. Wreszcie, więdnięcie kwiatów może wynikać po prostu z wieku. Jeśli nie są widoczne żadne inne objawy, może to po prostu sygnalizować naturalny koniec życia kwiatu. Jeśli wydaje się to przedwczesne, może to być spowodowane czynnikami środowiskowymi: wodą, wilgocią, światłem lub stresem. Częstą przyczyną jest podlewanie. Podobnie rośliny przystosowane do wysokiej wilgotności łatwo wysychają, gdy wilgotność jest niska, na przykład zimą lub w suchym klimacie. Zbyt dużo światła może również stresować rośliny, które potrzebują cienia, powodując więdnięcie kwiatów.