Chrząszcze liściowe waha się w rozmiarach od 1,5 mm do 20 mm . Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i ich larwy zjadają liście wielu różnych gatunków roślin. Istnieje ponad 35 000 różnych gatunków o chrząszcze liściowe , w różnych kolorach, w tym złotym, zielonym, w żółte paski i w czerwone paski. Niektóre z nich zostały pomylone z biedronkami ze względu na ich kształt i ubarwienie. Mogą mieć kształt owalny, okrągły lub wydłużony. Te szkodniki owadzie są najbardziej aktywne wiosną i latem. Jeśli nie są kontrolowane, chrząszcze liściaste mogą wyrządzić wiele szkód w uprawach warzyw i roślinach ozdobnych. Żywią się liśćmi, kwiatami, łodygami, korzeniami i owocami różnych roślin. Mogą latać, co oznacza, że łatwo przenoszą się z jednej rośliny na drugą. Niektóre gatunki o chrząszcze liściowe są ukierunkowane tylko na jedną konkretną uprawę, podczas gdy inne na wiele różnych rodzajów roślin. Chociaż wiele szkód, które powodują, ma charakter kosmetyczny, porażenie roślin może osłabić roślinę i narazić ją na inne, bardziej problematyczne choroby.

Pierwszymi oznakami inwazji chrząszcze liściowe są małe widoczne dziury w liściach. Liście stają się wtedy przebarwione i widać ciemne odchody chrząszczy. Gdy liście żółkną i brązowe, spadną z rośliny na ziemię. Niektóre liście będą wyglądały jak szkielety z pozostałymi tylko żyłkami. Porażenie rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosłe chrząszcze wynurzają się z gleby i składają jaja na liściach roślin. Kiedy te jaja się wykluwają, młode nimfy zaczynają chrupać liście, gdy dorosną. Gdy chrząszcze liściowe jest duża i dojrzała, opadną na ziemię i przepoczwarczą się w glebie przez zimę, zanim ponownie zaczną cykl. Chrząszcze liściowe je również dziury w owocach i warzywach. Mogą być postrzegane jako małe okrągłe dziury, które czasami otaczają większy brązowy obszar.

W mniej poważnych przypadkach:

W leczeniu poważniejszych inwazji:

Wciornastki to maleńkie, latające, wysysające soki owady, które atakują delikatne części roślin, powodując blizny i osłabienie rośliny, a czasem, jeśli inwazja jest wystarczająco silna, jej obumieranie. Mają niewymiarowe podwójne skrzydła z frędzlami, przypominające maleńkie, zniekształcone ważki. Wciornastki ma upodobanie do wielu roślin doniczkowych i upraw, co czyni je poważnym utrapieniem. Pojawiają się wczesną wiosną po ostatnich przymrozkach. Jeśli nie zostaną opanowane wczesną wiosną, utrzymają się przez większość sezonu. Często przyciągają je osłabione rośliny, takie jak te dotknięte suszą/podwodnieniem lub niedożywieniem. Wydaje się również, że nadmierne stosowanie nawozów azotowych przyciąga je do rośliny. Wciornastki może rozprzestrzeniać różne wirusy między roślinami, prowadząc do poważniejszych uszkodzeń.

Wciornastki są tak małe, że mogą być niezauważalne (długość 1-2mm ), ale porażone rośliny wykazują kilka kluczowych znaków. Na liściach pojawiają się drobne, blade plamy, które mogą zacząć się odkształcać, wykazywać białe lub srebrne przebarwienia lub mieć fakturę papieru. Płatki kwiatów mogą być również uszkodzone i mogą wykazywać przebarwienia, co jest ciemnym lub bladym przebarwieniem tkanki płatka uszkodzonej, zanim pąki zdążyły się otworzyć. Owoce mogą wykazywać parch lub srebrzyste blizny. Mogą być widoczne drobne czarne plamki odchodów owadów. W miarę postępu porażenia zainfekowane terminale zwijają się i odbarwiają, a liście mogą przedwcześnie opadać. Wzrost rośliny może być zahamowany. Wtórne infekcje wirusowe i bakteryjne, których wciornastki może przenosić, mogą stać się oczywiste. Dobre wieści? Wciornastki rzadko zabija lub poważnie osłabia krzewy i drzewa. Mniejsze rośliny, takie jak rośliny warzywne i ozdobne rośliny zielne, są zwykle bardziej dotknięte.

Wciornastki może być kontrolowana na kilka sposobów.

Podwodne rośliny to jeden z najszybszych sposobów na ich zabicie. Jest to coś, o czym wie większość ogrodników. Niestety, dokładne określenie, ile wody potrzebuje roślina, może być trudne, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że podlewanie i nadmierne podlewanie mają podobne objawy u roślin. Dlatego ważne jest, aby być czujnym i uważnym na indywidualne potrzeby każdej rośliny.

Jak wspomniano wcześniej, podlewanie i podlewanie mają podobne objawy u roślin. Objawy te obejmują słaby wzrost, zwiędłe liście, defoliację i brązowe końcówki lub brzegi liści. Ostatecznie zarówno podlewanie, jak i nadmierne podlewanie może doprowadzić do śmierci rośliny. Najłatwiejszym sposobem określenia, czy roślina ma za dużo lub za mało wody, jest przyjrzenie się liściom. Jeśli winowajcą jest podwodne , liście będą brązowe i chrupiące, a jeśli jest zbyt podlewane, będą miały żółty lub bladozielony kolor. Kiedy ten problem zaczyna się po raz pierwszy, może nie być żadnych zauważalnych objawów, szczególnie u roślin odpornych lub tolerujących suszę. Jednak zaczną więdnąć, gdy zaczną cierpieć z powodu braku wody. Krawędzie liści rośliny staną się brązowe lub zwinięte. Gleba odrywająca się od krawędzi donicy jest znakiem ostrzegawczym lub chrupiącą, łamliwą łodygą. Przedłużona podwodne może spowodować zahamowanie wzrostu rośliny. Liście mogą opadać, a roślina może być również bardziej podatna na inwazję szkodników.

Podwodne jest spowodowana, po prostu, niezbyt częstym lub dostatecznie głębokim podlewaniem roślin. W przypadku wystąpienia którejkolwiek z poniższych sytuacji istnieje zwiększone ryzyko podwodne :

Bez względu na rodzaj rośliny lub miejsce jej uprawy, w pewnym momencie zacznie się w wieku żółty i suchy . Jest to naturalny, nieunikniony proces, który ma miejsce, gdy roślina zakończy wszystkie etapy swojego życia. Rośliny jednoroczne przechodzą ten proces pod koniec jednego sezonu wegetacyjnego. Rośliny wieloletnie żyją przez wiele lat, jeśli nie dziesiątki lub setki lat, ale ostatecznie będą wykazywać te objawy.

Kiedy rośliny przeszły przez swoje naturalne etapy rozwojowe i zbliżają się do końca swojego cyklu życiowego, zaczynają wykazywać oznaki upadku. Liście zaczną żółknąć i opadać, a z czasem stają się papierowo brązowe i suche. Po całkowitym wyschnięciu liście zaczynają opadać z rośliny, aż cała roślina wyschnie.

Pod koniec jej życia kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub naturalne starzenie się i śmierć. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna katabolizować zasoby do wykorzystania w innych częściach rośliny. Gdy tak się dzieje, tkanki zaczynają żółknąć i wysychać, aż cała roślina wyschnie i zginie.