Blizny powstają, gdy roślina naprawia rany. Mogą one być wynikiem przechodzenia ludzi lub zwierząt domowych i zadrapania rośliny. Gdy podstawowy problem zostanie rozwiązany, roślina zagoi się, ale blizna może pozostać.

Szkodniki i patogeny również mogą powodować blizny. Owady mogą atakować roślinę w poszukiwaniu pożywienia, powodując rozległe blizny, gdy kilku najeźdźców zamieni się w plagę. Choroby, takie jak grzyby i bakterie, mogą osłabić roślinę, powodując brązowe plamy, papkowate obszary lub pęcherze, które prowadzą do powstawania blizn.

Blizny pojawiają się na łodygach po utracie liścia lub pąka i zagojeniu się rośliny. Twardsza tkanka przypomina strup, który chroni ranę.

W innych przypadkach blizny mogą sygnalizować problemy związane z warunkami środowiskowymi, takimi jak nadmierna ekspozycja na światło słoneczne lub ciepło. Zaskakujące może być to, że rośliny mogą cierpieć z powodu oparzeń słonecznych, nawet mieszkańcy pustyni, tacy jak kaktusy!

Każde źródło blizn wymaga innego podejścia, aby pomóc roślinie odzyskać zdrowie.

Zapobieganie niektórym źródłom blizn jest łatwiejsze niż innym, ale wszystkie zaczynają się od starannego dbania o rośliny, gdy zdecydujesz się przynieść je do domu.

Zgnilizna łodygi jest poważną chorobą i może wpływać na wiele różnych rodzajów roślin. może to być szczególnie powszechne, gdy temperatura gleby przekracza 60°F i jest dużo wilgoci w glebie. Może to być spowodowane wyjątkowo obfitymi opadami deszczu lub zbyt intensywnym nawadnianiem. Gdy zacznie się zgnilizna łodygi, bardzo trudno jest pozbyć się choroby, a większość dotkniętych nią roślin będzie musiała zostać odrzucona. Dotyczy to zwłaszcza warzyw, ziół i innych roślin zielnych, które mają miękkie łodygi. Dlatego ważne jest, aby gleba wykorzystywana do uprawy tych roślin była dobrze przepuszczalna i aby uniknąć nadmiernego podlewania. Stosowanie dobrych praktyk kulturowych pomaga również w ograniczaniu tego typu chorób grzybiczych.

Rośliny, które zostały dotknięte zgnilizna łodygi , najpierw wykażą żółknięcie dolnych liści. Po tym następuje wyraźne więdnięcie i zahamowanie wzrostu. Jeśli łodyga zaatakowanej rośliny zostanie dokładnie zbadana, pojawią się ciemne przebarwienia zaczynające się w pobliżu podstawy i przesuwające się w górę. Jeśli zbadamy korzenie zaatakowanych roślin, będą one wyglądały na ciemne i papkowate zamiast na białe i zdrowo wyglądające. W końcu cała roślina zwiędnie i umrze.

Zgnilizna łodygi jest spowodowana przez różne patogeny grzybów glebowych. Rodzaj grzyba zależy od dotkniętego gatunku rośliny. Dwa grzyby odpowiedzialne za zgniliznę łodyg to Rhizoctonia i Fusarium . Te patogeny grzybowe żyją w glebie i migrują do rośliny, gdy warunki są optymalne. Obejmuje to ciepłą, wilgotną pogodę i nadmierną wilgotność gleby. Zwykle grzyby te mają wpływ na sadzonki warzyw. Sclerotinia sclerotiorum to kolejny grzyb, który powoduje zgnilizna łodygi w roślinach. Ten grzyb ma żywicieli ponad 350 różnych gatunków roślin. Rośliny najbardziej podatne na tego grzyba obejmują wiele odmian warzyw, takich jak ogórki, fasola, kolendra, marchew, kapusta, melony, sałata, groch, cebula, pomidory, dynie i dynia. Ten grzyb może wywoływać różne objawy u różnych gatunków. W niektórych przypadkach grzyb powoduje nieregularne plamy na łodygach i innym materiale roślinnym, które wydają się wodniste. Na innych gatunkach roślin grzyb pojawia się jako suche zmiany, które rosną i opasują łodygę rośliny. Trzeci rodzaj grzyba, który wywołuje zgnilizna łodygi , to Phytophthora capsici . Najbardziej podatne na tę infekcję grzybową są rośliny należące do rodziny ogórków. Grzyb ten objawia się jako nasiąknięte wodą zmiany na łodygach, które następnie brązowieją i opasują łodygę. Wszystkie te patogeny grzybowe są przenoszone na roślinę przez rozpryskiwanie się wody z gleby na roślinę. Dzieje się tak, ponieważ zarodniki grzybów żyją w glebie, gdzie czekają na odpowiednie warunki do zainfekowania roślin.

Zwiędnięcie po kwitnieniu jest czasem naturalnym procesem starzenia się kwiatu, innym razem może wskazywać na problem. Na przykład storczyki mogą kwitnąć od dwóch tygodni do trzech miesięcy, więc więdnięcie po kilku dniach sygnalizuje problem dla większości odmian. Może się to zdarzyć praktycznie każdej roślinie ozdobnej kwitnącej, ale bardziej podatne są te o płytkich korzeniach i ograniczonej tolerancji na suszę, pełnym słońcu i niskiej wilgotności. Jest to częsty problem i często można go łatwo rozwiązać. Czasami jednak jest to wynik poważniejszych przyczyn, takich jak szkodniki czy choroby systemu korzeniowego.

Więdnące kwiaty mogą być oznaką niezdrowego systemu korzeniowego. Każdy stan, który uniemożliwia roślinie wchłanianie wystarczającej ilości wody i składników odżywczych, może powodować więdnięcie kwiatów, a czasem inne objawy. Jeśli roślina nie ma wystarczającej ilości wody, nie może utrzymać odpowiedniego ciśnienia w łodygach, liściach i kwiatach, powodując ich więdnięcie. Może to wynikać z uszkodzeń fizycznych -- na przykład złamania korzeni podczas przesadzania lub ataku owadów, takich jak robaczki tnące. Jeśli niedawno przesadziłeś swoją roślinę, prawdopodobną przyczyną jest fizyczne uszkodzenie korzeni. Jeśli widzisz owady, mogą jeść liście, korzenie lub kwiaty. Infekcje grzybicze mogą również powodować gnicie i uszkodzenia korzeni, zapobiegając wchłanianiu wody i składników odżywczych. Wreszcie, więdnięcie kwiatów może wynikać po prostu z wieku. Jeśli nie są widoczne żadne inne objawy, może to po prostu sygnalizować naturalny koniec życia kwiatu. Jeśli wydaje się to przedwczesne, może to być spowodowane czynnikami środowiskowymi: wodą, wilgocią, światłem lub stresem. Częstą przyczyną jest podlewanie. Podobnie rośliny przystosowane do wysokiej wilgotności łatwo wysychają, gdy wilgotność jest niska, na przykład zimą lub w suchym klimacie. Zbyt dużo światła może również stresować rośliny, które potrzebują cienia, powodując więdnięcie kwiatów.

Chrząszcze liściowe waha się w rozmiarach od 1,5 mm do 20 mm . Zarówno dorosłe chrząszcze, jak i ich larwy zjadają liście wielu różnych gatunków roślin. Istnieje ponad 35 000 różnych gatunków o chrząszcze liściowe , w różnych kolorach, w tym złotym, zielonym, w żółte paski i w czerwone paski. Niektóre z nich zostały pomylone z biedronkami ze względu na ich kształt i ubarwienie. Mogą mieć kształt owalny, okrągły lub wydłużony. Te szkodniki owadzie są najbardziej aktywne wiosną i latem. Jeśli nie są kontrolowane, chrząszcze liściaste mogą wyrządzić wiele szkód w uprawach warzyw i roślinach ozdobnych. Żywią się liśćmi, kwiatami, łodygami, korzeniami i owocami różnych roślin. Mogą latać, co oznacza, że łatwo przenoszą się z jednej rośliny na drugą. Niektóre gatunki o chrząszcze liściowe są ukierunkowane tylko na jedną konkretną uprawę, podczas gdy inne na wiele różnych rodzajów roślin. Chociaż wiele szkód, które powodują, ma charakter kosmetyczny, porażenie roślin może osłabić roślinę i narazić ją na inne, bardziej problematyczne choroby.

Pierwszymi oznakami inwazji chrząszcze liściowe są małe widoczne dziury w liściach. Liście stają się wtedy przebarwione i widać ciemne odchody chrząszczy. Gdy liście żółkną i brązowe, spadną z rośliny na ziemię. Niektóre liście będą wyglądały jak szkielety z pozostałymi tylko żyłkami. Porażenie rozpoczyna się wiosną, kiedy dorosłe chrząszcze wynurzają się z gleby i składają jaja na liściach roślin. Kiedy te jaja się wykluwają, młode nimfy zaczynają chrupać liście, gdy dorosną. Gdy chrząszcze liściowe jest duża i dojrzała, opadną na ziemię i przepoczwarczą się w glebie przez zimę, zanim ponownie zaczną cykl. Chrząszcze liściowe je również dziury w owocach i warzywach. Mogą być postrzegane jako małe okrągłe dziury, które czasami otaczają większy brązowy obszar.

W mniej poważnych przypadkach:

W leczeniu poważniejszych inwazji: