Blizny powstają, gdy roślina naprawia rany. Mogą one być wynikiem przechodzenia ludzi lub zwierząt domowych i zadrapania rośliny. Gdy podstawowy problem zostanie rozwiązany, roślina zagoi się, ale blizna może pozostać.

Szkodniki i patogeny również mogą powodować blizny. Owady mogą atakować roślinę w poszukiwaniu pożywienia, powodując rozległe blizny, gdy kilku najeźdźców zamieni się w plagę. Choroby, takie jak grzyby i bakterie, mogą osłabić roślinę, powodując brązowe plamy, papkowate obszary lub pęcherze, które prowadzą do powstawania blizn.

Blizny pojawiają się na łodygach po utracie liścia lub pąka i zagojeniu się rośliny. Twardsza tkanka przypomina strup, który chroni ranę.

W innych przypadkach blizny mogą sygnalizować problemy związane z warunkami środowiskowymi, takimi jak nadmierna ekspozycja na światło słoneczne lub ciepło. Zaskakujące może być to, że rośliny mogą cierpieć z powodu oparzeń słonecznych, nawet mieszkańcy pustyni, tacy jak kaktusy!

Każde źródło blizn wymaga innego podejścia, aby pomóc roślinie odzyskać zdrowie.

Zapobieganie niektórym źródłom blizn jest łatwiejsze niż innym, ale wszystkie zaczynają się od starannego dbania o rośliny, gdy zdecydujesz się przynieść je do domu.

Wszystkie rośliny potrzebują światła, a jeśli nie otrzymują go w ilościach, których potrzebują, powoduje to zakłócenie ich wzrostu w procesie zwanym etiolacją. Zasadniczo, etiolowane rośliny przeznaczają całą swoją energię na wzrost w desperackiej próbie osiągnięcia pozycji, w której mogą spełnić swoje wymagania dotyczące światła. Wiele innych czynników wzrostu jest przez to uszkodzonych, więc pozbawione światła rośliny mogą stać się słabe i zniekształcone, aż staną się prawie nierozpoznawalne. Objawy z niewystarczające światło są najczęściej obserwowane u roślin doniczkowych, ale może to również dotyczyć okazów znajdujących się na zewnątrz.

Chociaż objawy będą się różnić w różnych roślinach, ogólne objawy niewystarczające światło są łatwe do zauważenia.

Rośliny potrzebują światła słonecznego w różnych ilościach do fotosyntezy -- procesu, który wytwarza energię do wzrostu oraz produkcji owoców i kwiatów. Niewystarczające światło powoduje, że roślina przekierowuje całą energię na wzrost (wierzchołkowy) w celu znalezienia lepszego światła. Hormony roślinne zwane auksynami są transportowane z aktywnie rosnącego wierzchołka rośliny w dół, aby zahamować wzrost boczny. Spadek pH komórkowego powoduje, że ekspansyny, nieenzymatyczne białka ściany komórkowej, rozluźniają ściany komórkowe i umożliwiają im wydłużanie. To wydłużenie skutkuje nieprawidłowym wydłużeniem łodyg, zwłaszcza międzywęźli, lub „leggity" roślin, które obserwuje się u roślin etoliowanych.

Zgnilizna kwiatów , czasami nazywana zarazą kwiatową, to choroba grzybicza, która dotyka tylko kwitnienia niektórych ozdobnych roślin kwiatowych. W miarę postępu infekcji niszczy kwiat, ale nigdy nie uszkadza wegetatywnych ani zielonych części rośliny. Po zakażeniu kwiatów objawy przypominają zarazę Botrytis, ale Botrytis infekuje również martwą lub uśpioną tkankę wegetatywną. Choroba została po raz pierwszy odkryta w roślinach japońskich w 1919 roku, aw USA pod koniec lat 30. XX wieku. Obecnie występuje również w Nowej Zelandii, Australii i niektórych częściach Europy. Niestety żadna roślina nie ma dużej odporności na zgnilizna kwiatów , ale niektóre odmiany są bardziej podatne niż inne, szczególnie gatunki o podwójnym kwiacie. Zgnilizna kwiatów infekcji są wysokie, gdy temperatury są od łagodnych do wysokich (optymalne temperatury to 59 do 70°F ), a pogoda jest mglista lub deszczowa. Ogólnie rzecz biorąc, zgnilizna kwiatów to problem estetyczny, który niszczy kwiaty. Choroba nie jest szkodliwa dla długoterminowego zdrowia rośliny.

Nasilenie objawów różni się w zależności od gatunku zainfekowanej rośliny. Znaki zgnilizna kwiatów zwyczajowej są często widoczne na kwiatach zaraz po ich otwarciu.

Zgnilizna kwiatów jest spowodowana przez kilka różnych grzybów, przy czym każdy typ infekuje określone rośliny. Ovulinia azalea poraża gatunki i odmiany azalii oraz rododendrony. Ciborinia camelliae infekuje odmiany kamelii. Tuż po kwitnieniu grzyb zaraża podstawę kwiatów przy kielichu. Grzyb wytwarza enzymy rozkładające ścianę komórkową, które niszczą kwiaty w ciągu kilku dni. Kiedy kwiaty opadają na ziemię, twarde owocniki grzyba również opadają na ziemię, zimując do następnej wiosny. Kiedy temperatury osiągną optymalny zakres w następnym sezonie, zarodniki są przenoszone przez owady lub mogą rozprzestrzeniać się z prądami wiatru do około 12 mil . W glebie patogen może być aktywny przez trzy do pięciu lat.

Więdnięcie owoców jest powszechna na wielu owocach drzew, w tym jabłka, gruszki, brzoskwinie, wiśnie i śliwki, a także na krzewach owocujących. Jest to spowodowane patogenem grzybiczym i powoduje pomarszczone i wysuszone owoce.

Oto najczęstsze objawy w kolejności, w jakiej mogą wystąpić.

Więdnięcie jest spowodowane przez jeden z dwóch patogenów grzybowych, jeden zwany Monilina laxa , a drugi M. fructigen . Zarodniki zimują na zainfekowanym materiale roślinnym, a następnej wiosny są przenoszone przez wiatr, deszcz lub wektory zwierzęce. Problem zacznie być zauważalny w połowie wiosny, ale nasili się wraz z postępem lata i wzrostem grzyba. Jeśli nie zostanie rozwiązana, choroba nasili się i rozprzestrzeni na inne rośliny w pobliżu.