Pleśń owocowa jest wynikiem infekcji grzybiczej przez jeden lub więcej z wielu różnych gatunków grzybów. Sprzyjając wilgotnym i chłodnym warunkom, problem ten może mieć niszczący wpływ na większość upraw owoców, ponieważ pojawia się, gdy owoce osiągają dojrzałość. Gdy pleśń się osiedli, owoce szybko gniją i stają się niejadalne. Grzyb może szybko rozprzestrzeniać się na inne owoce, na tę samą roślinę lub na sąsiednie rośliny.

Objawy wydają się być oczywiste, ale szybko się rozwijają.

Ten stan jest spowodowany przez jeden z wielu gatunków grzybów, które mają podobny cykl. Zarodniki pozostają uśpione na martwym materiale roślinnym w miesiącach zimowych, a następnie pojawiają się na wiosnę, kiedy są przenoszone przez wiatr lub owady do rośliny żywicielskiej. Po wylądowaniu na roślinie, często ułatwiane przez wilgotne warunki, zarodniki szybko wejdą do środka i rozmnażają się (zarodnikują). Wejście do rośliny często następuje przez uszkodzenia spowodowane przez owady wysysające soki roślinne.

Jeśli na niedojrzałych owocach roślin pojawiają się brązowe lub czarne plamy, jest duża szansa, że winę za to może być plama na owocach . Jest to nieformalny termin używany do opisania kilku rodzajów chorób, które powodują te same objawy: nieatrakcyjne plamy na owocach i warzywach. Istnieje kilka różnych winowajców za plama na owocach , w tym plamistość bakteryjna, plamka bakteryjna i inne powiązane choroby (takie jak wczesna zaraza). Oto kilka symptomów i potencjalnych rozwiązań do rozważenia.

Objawy plama na owocach różnią się w zależności od rodzaju rośliny dotkniętej chorobą, a także od konkretnego patogenu. Plama na owocach może mieć wpływ na prawie każdy rodzaj rośliny, w tym pomidory, gruszki, śliwki, cebulę, truskawki, seler, brzoskwinie i inne. Oto kilka przykładów potencjalnych objawów: Małe miejsce na owoce Małe plamki są najczęściej kojarzone z plamkami bakteryjnymi.

Duża plamka na owoce Duże plamy są często widoczne na roślinach cierpiących na plamy bakteryjne, wczesną zarazę i choroby pokrewne.

Za plama na owocach kryje się kilku winowajców. Zależą one od patogenu oraz rodzaju rośliny. Plamka bakteryjna i plamka bakteryjna są powszechnymi chorobami, które mogą wpływać na pomidory, wiśnie i inne rośliny. Plamka bakteryjna jest wywoływana przez Pseudomonas syringae . Odkryta po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych w 1933 roku, najczęściej występuje w pomidorach i pobliskich chwastach, ale może również wpływać na inne rodzaje roślin i ich owoce. Jest bardziej rozpowszechniony w niskich temperaturach (mniej niż 75℉ ) i wysokiej wilgotności. Plamę bakteryjną wywołuje Xanthomonas campestris pv. Vesicatoria . Po raz pierwszy odkryta w Teksasie w 1912 roku, choroba ta występuje częściej przy ciepłej pogodzie i w warunkach wysokiej wilgotności.

Chrząszcze długoszyjkowe charakteryzują się wyjątkowo długimi czułkami, które często są tak długie, jak lub dłuższe niż ciało chrząszcza. Dorosłe chrząszcze kózkowate różnią się wielkością, kształtem i ubarwieniem, w zależności od gatunku. Mogą mieć długość od 0,25 do 3 cali . Larwy są robakowate z pomarszczonym, białym lub żółtawym ciałem i brązową głową. Chrząszcze długoszyjkowe są aktywne przez cały rok, ale dorośli są najbardziej aktywni latem i jesienią. Larwy żywią się drewnem przez cały rok. Zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe żywią się tkanką drzewną. Niektóre z najbardziej podatnych gatunków to jesion, brzoza, wiąz, topola i wierzba. Nieleczone chrząszcze kózkowate mogą zabijać drzewa.

Chrząszcze długoszyjkowe przyciągają zranione, umierające lub świeżo ścięte drzewa liściaste. Dorosłe osobniki składają jaja wiosną, latem i jesienią na korze zieleniny. Wokół miejsc składania jaj może znajdować się sok. Gdy jaja się wykluwają, larwy zwane świdrami okrągłogłowymi zakopują się w pniu, aby się pożywić. Mogą tunelować przez okres od jednego do trzech lat, w zależności od zawartości składników odżywczych w drewnie. Gdy larwy żerują, u podstawy drzewa wypuszczają trociny. W końcu larwy zamieniają się w poczwarki, a następnie w dorosłe osobniki. Kiedy dorosłe osobniki wynurzają się, zostawiają 10 mm dziury w korze. Dorosłe osobniki żywią się liśćmi, korą i pędami drzew przed złożeniem jaj. Po kilku latach karmienia się chrząszcze długoszyjkowe , drzewo zacznie tracić liście. W końcu umrze.

Niektóre gatunki o chrząszcze długoszyjkowe to rodzime owady, które powodują niewielkie szkody. Dlatego nie gwarantują one kontroli. Inne gatunki o chrząszcze długoszyjkowe to inwazyjne szkodniki, które zostały niedawno wprowadzone z innych obszarów. Gatunki te mogą powodować znaczne szkody w drzewach liściastych.

Niedobory składników odżywczych można zobaczyć na roślinach na wiele różnych sposobów. Zasadniczo brak składników odżywczych hamuje wzrost roślin, wytwarza słabe łodygi i liście oraz pozostawia rośliny podatne na infekcje ze strony szkodników i chorób. Rośliny wykorzystują składniki odżywcze z gleby, aby wspomóc fotosyntezę. To z kolei zapewnia zdrowy wzrost roślin. Rośliny pozbawione odpowiedniej ilości składników odżywczych będą wyglądać blado i niezdrowo. W końcu, jeśli to nie zostanie rozwiązane, spowoduje to śmierć roślin. Najważniejszymi składnikami odżywczymi, których potrzebują rośliny, są azot, fosfor, potas, wapń, magnez i siarka. Dodatkowo rośliny wymagają niewielkich ilości mikroelementów, takich jak żelazo, bor, mangan, cynk, miedź i molibden.

Powszechnym znakiem, że rośliny doświadczają niedobory składników odżywczych , jest żółknięcie liści. Może to być ogólne zażółcenie lub liście, które są żółte, ale nadal mają zielone żyłki. Te liście w końcu zbrązowieją i umrą. Kolejnym znakiem jest utrata wigoru roślin. Rośliny mogą nie rosnąć tak dobrze, jak powinny lub ich wzrost może być zahamowany. Poniżej znajduje się kilka typowych objawów, które pojawiają się, gdy roślinom brakuje składników odżywczych. Azot (N ): Wewnętrzne, starsze liście najpierw żółkną. Jeśli niedobór jest poważny, żółknięcie postępuje na zewnątrz do nowszego wzrostu. Potas (K ): Krawędzie liści mogą stać się brązowe i pomarszczone, z żółknącą warstwą tworzącą się tuż wewnątrz krawędzi. Starsze liście są zwykle atakowane w pierwszej kolejności. Fosfor (P ): Brak energicznego wzrostu. Rośliny będą karłowate. Cynk (Zn ): Żółknięcie ma tendencję do pojawiania się najpierw u podstawy liścia. Miedź (Cu ): Nowsze liście zaczynają żółknąć najpierw, starsze liście żółkną tylko wtedy, gdy niedobór staje się poważny. Bor (B ): Nowsze liście są uderzane jako pierwsze. Liście mogą również stać się szczególnie kruche w przypadku niedoboru boru.

Istnieje kilka czynników, które mogą prowadzić do niedobory składników odżywczych , sytuacji, w której rośliny nie otrzymują potrzebnych im składników odżywczych. Może to być spowodowane tym, że są sadzone na glebach ubogich w składniki odżywcze lub że pH gleby jest zbyt wysokie lub niskie. Nieprawidłowe pH gleby może blokować niektóre składniki odżywcze, czyniąc je niedostępnymi dla roślin. Problemem może być również brak wilgoci w glebie, ponieważ rośliny potrzebują wody, aby móc wchłonąć składniki odżywcze z gleby.