Zgnilizna korzeni jest powszechnym i niszczycielskim problemem, który może infekować drzewa, krzewy i inne rośliny, często ze śmiertelnymi skutkami. Jest to spowodowane nadmierną wilgocią w glebie, która aktywuje grzyba, który może leżeć w glebie w stanie uśpienia i pojawiać się tylko w idealnych warunkach (rozmoczony i wilgotny). Ponieważ podstawowe objawy są ukryte pod ziemią, ogrodnik może nie uświadomić sobie problemu, dopóki górne partie rośliny nie zaczną wykazywać oznak niepokoju.

Wczesne objawy mogą pojawić się pod ziemią i nie być widoczne, dopóki nie rozwiną się w bardziej widoczny materiał roślinny. Nad ziemią ogrodnik może zostać zaalarmowany przez:

Na tym etapie warto przyjrzeć się bliżej temu, co dzieje się pod ziemią.

Zgnilizna korzeni jest spowodowana przez patogeny roślinne w glebie, które są aktywowane przez nadmiernie wilgotne warunki. Atakują materiał korzeniowy, który zaczyna obumierać i gnić. Ponieważ korzenie nie funkcjonują już efektywnie, brakuje tlenu i składników odżywczych przenoszonych do górnych części rośliny. Wykażą one oznaki niepokoju, które mogą być pierwszym ostrzeżeniem ogrodnika o tym problemie.

Bez względu na rodzaj rośliny lub miejsce jej uprawy, w pewnym momencie zacznie się w wieku żółty i suchy . Jest to naturalny, nieunikniony proces, który ma miejsce, gdy roślina zakończy wszystkie etapy swojego życia. Rośliny jednoroczne przechodzą ten proces pod koniec jednego sezonu wegetacyjnego. Rośliny wieloletnie żyją przez wiele lat, jeśli nie dziesiątki lub setki lat, ale ostatecznie będą wykazywać te objawy.

Kiedy rośliny przeszły przez swoje naturalne etapy rozwojowe i zbliżają się do końca swojego cyklu życiowego, zaczynają wykazywać oznaki upadku. Liście zaczną żółknąć i opadać, a z czasem stają się papierowo brązowe i suche. Po całkowitym wyschnięciu liście zaczynają opadać z rośliny, aż cała roślina wyschnie.

Pod koniec jej życia kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub naturalne starzenie się i śmierć. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna katabolizować zasoby do wykorzystania w innych częściach rośliny. Gdy tak się dzieje, tkanki zaczynają żółknąć i wysychać, aż cała roślina wyschnie i zginie.

Mrówki ogniste to grupa mrówek, które znane są z agresywnego zachowania i bolesnych użądleń. Niektóre mrówki ogniste są rodzime, a inne są inwazyjne z innych krajów. Kiedy dotrą do roślin, wspinają się po nich i przeżuwają liście i pąki kwiatowe. Mrówki ogniste zabija i zjada również pożyteczne owady, takie jak gąsienice, biedronki, modliszki i rodzime mrówki. Mogą stanowić problem za każdym razem, gdy temperatura jest powyżej zera, ale nowe infestacje najprawdopodobniej pojawią się, gdy zostaną przeniesione przez skażony materiał, taki jak ziemia doniczkowa lub ściółka, lub gdy insektycydy zaszkodziły populacjom pożytecznych owadów, które w przeciwnym razie kontrolowałyby populacje o mrówki ogniste . Mogą być trudne do kontrolowania, zwłaszcza gdy populacje stają się duże. Uszkodzenia roślin są zazwyczaj niewielkie, ale mrówki ogniste może zniszczyć sadzonki.

Objawem numer jeden mrówki ogniste jest obserwowanie samych mrówek, które są koloru czerwonego lub czarnego. Kopce mrówek w ziemi są również znakami. Kopce mrówek ognistych rzadko przekraczają 18 cali średnicy. Jeśli kopiec mrówek ognistych zostanie naruszony, pojawi się wiele szybko poruszających się, agresywnych mrówek. Te mrówki ugryzą, a następnie boleśnie użądlą. Nawet jeśli nie widać mrówek, ich uszkodzenia mogą być widoczne. Przegryzione brzegi liści i kwiatów mogą wskazywać na mrówki ogniste . W pełni zjedzone sadzonki to kolejny znak.

Uwaga : mrówki ogniste są jadowite i powodują bolesne ukąszenia, które mogą być śmiertelne w przypadku rzadkiej, ale znacznej alergii. Mrówki ogniste może być bolesnym szkodnikiem, który ma się wokół ciebie i twoich roślin. Utrzymanie ich pod kontrolą zapewni wszystkim komfort pracy w ogrodzie. W mniej poważnych przypadkach:

W ciężkich przypadkach:

Więdnięcie kwiatów pojawia się, gdy kwiaty stają się słabe, opadające, więdnące lub wyblakłe, aż nie mogą zostać wskrzeszone. Podczas więdnięcia zaczynają się marszczyć i kurczyć, aż kwiat stanie się całkowicie suchy lub obumarły. Wszelkie kwiaty, niezależnie od rodzaju rośliny czy klimatu, w którym są uprawiane, są podatne na więdnięcie. Jest to ogólnoświatowy problem dotyczący roślin doniczkowych, ziół, kwitnących roślin ozdobnych, drzew, krzewów, warzyw ogrodowych i roślin spożywczych. W przeciwieństwie do więdnięcia --- z którym często mylone jest więdnięcie --- więdnięcie może być spowodowane różnymi rzeczami i często jest spowodowane czymś więcej niż tylko brakiem wody. W ciężkich przypadkach więdnięcie może być śmiertelne.

Więdnięcie kwiatów rozwija się od bardzo łagodnych przypadków do ciężkich, które zabijają kwiat. Nasilenie objawów jest związane z przyczyną i tym, jak długo stan może się rozwijać przed podjęciem działań.

Główne przyczyny więdnięcie kwiatów to naturalny postęp wieku, brak wody, niedobory żywieniowe oraz choroby bakteryjne lub grzybicze. W przypadku zauważenia więdnięcie kwiatów bardzo ważne jest określenie podstawowej przyczyny. To pokieruje najlepszym sposobem postępowania, jeśli leczenie jest możliwe. Sprawdź glebę pod kątem wilgoci, a następnie dokładnie zbadaj całą roślinę pod kątem oznak niedoboru składników odżywczych. Jeśli żadna z tych przyczyn nie wydaje się być przyczyną, odetnij łodygę pod kwiatem. Jeśli na przekroju widoczne są brązowe lub rdzawe plamy, można bezpiecznie założyć, że jest to infekcja bakteryjna lub grzybicza. Jeśli kwiat zbliża się do końca swojej normalnej długości życia, kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub starzenie się i śmierć komórek. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna rozkładać zasoby kwiatu, aby wykorzystać je w innych częściach rośliny. We wszystkich innych przypadkach więdnięcie kwiatów się, gdy roślina zamyka łodygę jako mechanizm obronny, zatrzymując transport w układzie naczyniowym. Zapobiega to dalszej utracie wody przez kwiaty, ale także zapobiega przemieszczaniu się bakterii i grzybów do zdrowych części rośliny. Gdy transport wody i składników odżywczych ustanie, kwiat zaczyna więdnąć i ostatecznie obumierać.