Nie tylko Abelmoschus manihot ma pewne preferencje dotyczące ilości otrzymywanej wody, ale także bardzo dba o sposób jej dostarczania. Jeśli nie zastosujesz odpowiedniej techniki podlewania, możesz zaszkodzić swoim pomidorom. Najlepszym sposobem podlewania Abelmoschus manihot jest nakładanie wody bezpośrednio na glebę w sposób powolny i delikatny. Nie powinno się wlewać całej wody do gleby na raz i nie powinno się podlewać z góry Abelmoschus manihot. Chociaż należy podlewać powoli, należy również podlewać głęboko, aby zapewnić, że cała gleba, w której rośnie Abelmoschus manihot jest wystarczająco wilgotna.

Jeśli stwierdzisz, że przesadziłeś z podlewaniem swojej Abelmoschus manihot i jesteś zaniepokojony ryzykiem wystąpienia choroby, powinieneś natychmiast interweniować. Często najlepszym rozwiązaniem dla nadmiernie podlewanej Abelmoschus manihot jest wyrwanie jej z obecnego miejsca uprawy. Po wyjęciu rośliny z ziemi można pozwolić korzeniom nieco przeschnąć przed posadzeniem jej w nowym miejscu. Upewnij się, że nowe miejsce uprawy ma glebę z dobrym drenażem. W przypadku uprawy w doniczkach, warto przenieść roślinę do doniczki z większą ilością otworów drenażowych. W przypadku podlewania wystarczy zwiększyć częstotliwość dostarczania wody roślinie.

Ogólnie rzecz biorąc, Abelmoschus manihot wymaga znacznej ilości wody w ciągu całego sezonu wegetacyjnego. Aby zaspokoić to wysokie zapotrzebowanie na wodę, trzeba będzie podlewać wcześnie i często przez całą wiosnę i lato. We wcześniejszych częściach sezonu wegetacyjnego należy podlewać Abelmoschus manihot mniej więcej raz lub dwa razy w tygodniu. W miarę upływu sezonu należy zwiększyć częstotliwość podlewania. Latem, w zależności od pogody, konieczne może być podlewanie dwa lub więcej razy dziennie. Po tym jak Abelmoschus manihot przejdzie przez główne fazy wzrostu sezonowego, można zmniejszyć częstotliwość podlewania do około jednego razu w tygodniu do końca sezonu wegetacyjnego.

Ponieważ Abelmoschus manihot są niezwykle popularne, a wielu profesjonalnych i amatorskich ogrodników uprawia je z powodzeniem, mamy całkiem jasne pojęcie o tym, jak dbać o te rośliny. To zrozumienie obejmuje konkretną wiedzę na temat dokładnej ilości wody, jaką powinien otrzymać przeciętny Abelmoschus manihot. Ogólnie rzecz biorąc, Abelmoschus manihot wymaga około 1 - 1,5 cala wody tygodniowo. Ta ilość powinna być równomiernie rozłożona podczas tygodniowego podlewania. W miarę ocieplania się pogody może być konieczne dostarczenie większej ilości wody, ale w większości przypadków dwa cale na tydzień to dobra ilość podstawowa.

Zarówno podlewanie, jak i nadmierne podlewanie mogą stanowić problem dla Twojej Abelmoschus manihot, a oba te problemy mogą objawiać się podobnymi symptomami. Na przykład, odbarwienie i więdnięcie liści może być spowodowane zarówno nadmiernym podlewaniem, jak i podlewaniem. Gdy Twoja Abelmoschus manihot jest podlewana, jej liście będą się zwijać i opadać na początku. Zauważysz, że garść liści staje się mniej żywotna. Podlewanie może również spowodować zahamowanie wzrostu i słaby ogólny rozwój, ponieważ zarówno kwiaty, jak i ta roślina wymagają dużej ilości wody. Nadmierne podlewanie częściej prowadzi do chorób, w tym gnicia. Nadmierne podlewanie może również prowadzić do nieprzyjemnych zapachów unoszących się z gleby Twojej rośliny. Objawy podlewania pojawią się szybciej niż podlewania nadmiernego. Nadmierne podlewanie może być również widoczne w warunkach glebowych. Głównie, jeśli zauważysz dużo stojącej wody lub podmokłych gleb, prawdopodobnie doszło do nadmiernego podlewania.

Jak wspomniano powyżej, potrzeby wodne Twojej Abelmoschus manihot będą się wielokrotnie zmieniać w ciągu roku. Przez większą część wiosny i lata należy podlewać Abelmoschus manihot mniej więcej raz na tydzień. Gdy nadejdą letnie upały, należy zaplanować zwiększenie częstotliwości podlewania do jednego lub dwóch razy dziennie. Późnym latem i jesienią, pod koniec okresu zbiorów, można zmniejszyć częstotliwość podlewania do około jednego razu w tygodniu. Po zakończeniu zbiorów można zaprzestać podlewania, ponieważ roślina Abelmoschus manihot osiągnęła koniec swojego cyklu życiowego i nie będzie wymagała dalszej wilgoci w glebie. Plan pielęgnacji Abelmoschus manihot wymaga zmiany ilości dostarczanej wody w zależności od aktualnej fazy wzrostu rośliny. Na początku, zwłaszcza jeśli uprawiasz Abelmoschus manihot z nasion, musisz zapewnić wodę wystarczająco często, aby utrzymać stałą wilgotność gleby, co sprzyja rozwojowi korzeni. Kiedy roślina staje się wystarczająco stara, aby produkować kwiaty, prawdopodobnie będzie potrzebowała jeszcze więcej wody. Podczas fazy rozwoju owoców, Twoja Abelmoschus manihot będzie prawdopodobnie potrzebowała najwięcej wody ze wszystkich okresów wzrostu, czasami wymagając wody więcej niż dwa razy dziennie. Po tej fazie potrzeby wodne Abelmoschus manihot znacznie się zmniejszą.

To, czy uprawiasz Abelmoschus manihot w pomieszczeniach czy na zewnątrz, może również odgrywać rolę w tym, jak je podlewasz. Abelmoschus manihot rosnące na zewnątrz mogą otrzymywać wodę z naturalnych opadów, co zmniejszy ilość dodatkowej wody, którą powinieneś dostarczyć. Jednakże, niezwykle rzadko zdarza się, aby opady deszczu odpowiednio zastąpiły całkowicie twoje podlewanie. Rośliny rosnące w pomieszczeniach, wraz z każdą Abelmoschus manihot rosnącą w pojemniku, będą wymagały częstszego podlewania niż te, które rosną w ziemi na zewnątrz. Jeśli wybierzesz tę drogę, upewnij się, że roślina otrzymuje wystarczającą ilość wody, sprawdzając często wilgotność gleby w doniczce, aby utrzymać Abelmoschus manihot w zdrowiu.

Dokładne potrzeby różnią się, ale minimum 6 do 8 godzin dziennie jest dobrą zasadą dla Abelmoschus manihot, aby rosnąć i produkować owoce.

Abelmoschus manihot wymaga pełnego słońca, co oznacza, że powinien być uprawiany w miejscu, które dostaje bezpośrednie światło słoneczne, które nie jest blokowane przez przeszkody, takie jak drzewa, ogrodzenia lub budynków. Ogólnie rzecz biorąc, im szybciej roślina rośnie, tym więcej godzin światła słonecznego będzie potrzebować. Poranne słońce jest najlepsze dla fotosyntezy.

Abelmoschus manihot nie powinny być chronione przed słońcem w większości klimatów. Ci, którzy mieszkają na pustyni lub w pobliżu równika mogą stwierdzić, że słońce jest zbyt ostre dla typów roślin, które chcą uprawiać, ale jest to wyjątek.

Wszystkie rośliny potrzebują światła słonecznego, aby przekształcić je w energię. Rośliny, które mają krótki sezon wegetacyjny, potrzebują jeszcze więcej światła i energii niż te, które rosną powoli, ponieważ muszą zakończyć wszystkie swoje procesy, aby urosnąć i wydać owoce w ciągu zaledwie kilku miesięcy. Pierwszymi objawami niewystarczającej ilości światła słonecznego w Abelmoschus manihot są blade i żółte liście, które nie są w stanie wytworzyć wystarczającej ilości chlorofilu, aby zachować zdrowy zielony kolor. Liście mogą w końcu spaść, a nowy wzrost jest mały i słaby. Roślina może stać się leggy i sparse jak to rozciąga się w kierunku dostępnego światła. Wreszcie, bez wystarczającej ilości światła roślina nie będzie w stanie wyprodukować dużych, wysokiej jakości jadalnych liści lub owoców. Abelmoschus manihot musi poświęcić dużo energii na wzrost liści i owoców, więc jeśli nie ma wystarczająco dużo światła dostępnego do konwersji, zbiory będą cierpieć.

Abelmoschus manihot mogą ulec poparzeniu od intensywnego światła słonecznego, zwłaszcza w połączeniu z wysoką temperaturą i brakiem wystarczającej ilości wody. Popołudniowe słońce ma tendencję do najbardziej prawdopodobne, aby spalić rośliny. Poparzone liście rozwijają wyblakłe plamy jasnobrązowe do białych na obszarach w górnej części rośliny, które są narażone na najwięcej słońca. Są one szczególnie podatne na to prawo po przesadzeniu z cienistej lokalizacji do bycia w pełnym słońcu. Przechodzenie roślin stopniowo lub zapewnienie im bariery podczas ich dostosowywania może pomóc w zapobieganiu oparzeniom słonecznym u młodych roślin. W wielu przypadkach Abelmoschus manihot rozwija liście, które są wystarczająco duże, aby chronić owoce przed najsilniejszymi promieniami słońca. Jednak jeśli intensywne promienie słoneczne mają kontakt z owocami, mogą one również zostać uszkodzone. Należy unikać nadmiernego przycinania tych ochronnych liści, aby owoce nie uległy poparzeniu.

Abelmoschus manihot Może dojść do zachwiania równowagi, jeśli z jednej strony będzie dostawać znacznie więcej światła niż z drugiej. Idealnym rozwiązaniem jest posadzenie Abelmoschus manihot w miejscu oddalonym od przeszkód, które mogą blokować światło, i w którym rozkład światła słonecznego jest równomierny ze wszystkich stron. Należy uważać na sadzenie wysokich gatunków obok tych, które rosną bliżej ziemi. Może to nie być oczywiste, gdy uprawy są sadzone po raz pierwszy, ale z czasem wyższe rośliny mogą zacząć blokować ilość światła słonecznego, które może dotrzeć do krótszych roślin. Poranne słońce pomaga wysuszyć rosę i opady, co pomaga zapobiegać zakażeniom chorobami, które mogą się rozwijać, gdy woda siedzi na roślinie. Jeśli podlewasz lub nawadniasz swoją Abelmoschus manihot, należy to zrobić rano.

Istnieje idealny zakres temperatur, który sprawia, że Abelmoschus manihot czuje się jak w domu. W tych warunkach temperaturowych jest mało prawdopodobne, że będziesz miał jakiekolwiek problemy z uszkodzeniem liści przez zimno lub gorąco, ale zmiana kolorów liści może być absolutnie znakiem, że Abelmoschus manihot nie jest szczęśliwy. Spróbuj utrzymać swoją Abelmoschus manihot w preferowanym zakresie 70-85℉(21-30℃), ale nie panikuj, jeśli temperatura skrada się do 85℉(30℃) w ciągu dnia lub do 70℉(21℃) w nocy.

Jeśli twój Abelmoschus manihot zdarza się być posadzony na zewnątrz, to nie ma wiele można zrobić, aby spróbować przenieść go do wewnątrz. Jednak z pewnością możesz zapewnić jej osłonę w sposób, który pomoże jej przetrwać wszelkie ekstremalne temperatury, które mogą pojawić się niespodziewanie. Na przykład, zawsze można użyć kilku palików i trochę materiału, aby złożyć razem namiot cieniujący, który zablokuje wiele intensywnego ciepła słonecznego z bezpośredniej ekspozycji na światło słoneczne. Podobnie, Abelmoschus manihot można chronić przed ekstremalnym zimnem i szczególnie chłodnymi wiatrami, budując wokół rośliny małą szklarnię, która stworzy efekt cieplarniany i ogrzeje roślinę. Można to zrobić przy użyciu palików ogrodowych i dowolnego rodzaju przezroczystego lub półprzezroczystego plastiku, który można mieć w pobliżu; jeśli masz plastik szklarniowy, taki jak poliwęglan, który leży w pobliżu, działa idealnie. Usuń szklarnię, gdy temperatura rozgrzeje się do 40℉(10℃) w nocy.

Ogólnie rzecz biorąc, Abelmoschus manihot musi pozostać w preferowanym zakresie temperatur przez cały rok. Nie oznacza to jednak, że opieka powinna pozostać taka sama przez cały rok. Podczas najcieplejszych miesięcy w roku, Abelmoschus manihot będzie potrzebowała trochę więcej cienia i trochę więcej wiatru, aby pomóc jej poradzić sobie z najgorętszymi dniami. Z drugiej strony, może potrzebować odsunięcia od chłodnych okien i drzwi podczas chłodniejszych miesięcy w klimacie, w którym temperatury spadają poniżej 40℉(10℃) w dowolnym momencie w roku.

Utrzymanie Abelmoschus manihot w odpowiedniej temperaturze może być dość proste. W zależności od miejsca uprawy, Abelmoschus manihot może być dość łatwa do dostosowania. W przypadku uprawy w pomieszczeniach, można łatwo przenieść roślinę w różne miejsca w pomieszczeniu, które najlepiej spełniają jej wymagania dotyczące temperatury. Unikaj umieszczania jej w pobliżu wentylatorów klimatyzacji, grzejników, często otwieranych drzwi lub przeciągających się okien. Trochę trudniej jest kontrolować temperaturę wokół twojej Abelmoschus manihot jeśli rośnie na zewnątrz. Oczywiście, jeśli jest posadzona w doniczce, możesz po prostu wnieść ją do środka, gdy temperatury na zewnątrz staną się zbyt gorące lub zbyt zimne dla Abelmoschus manihot, ale w przeciwnym razie możesz potrzebować innych środków, aby chronić ją przed ekstremalnym ciepłem lub zimnem, które mogą ją nieodwracalnie uszkodzić. Spróbuj umieścić Abelmoschus manihot pod osłoną, aby chronić ją zarówno przed ostrym słońcem, które może ją przegrzać, jak i zimnym wiatrem, który może być potencjalnie śmiertelny dla rośliny.