Agaricales

Omphalotaceae to taksonomiczna rodzina grzybów. Obejmuje ona kilka jadalnych gatunków, takich jak grzyby shiitake, ale większość członków tej rodziny jest uważana za niejadalne. Wyrastają z martwego drewna lub ściółki i wytwarzają białe zarodniki.

Hygrophoraceae to zróżnicowana rodzina grzybów zawierająca ponad 600 gatunków. Większość ma woskową powierzchnię. Rosną głównie w glebie, ale można spotkać kilka gatunków żywiących się bezpośrednio drewnem lub porostami. Niektóre rodzaje z tej rodziny tworzą symbiotyczne związki z korzeniami drzew, porostami lub algami.

Psathyrellaceae to rodzina grzybów składająca się głównie z grzybów saprobowych żywiących się rozkładającą się materią. W ten sposób wspomagają rozkład w ekosystemach lądowych. Chociaż członkowie tej rodziny róż nią się wielkością, wiele z nich jest bardzo niewielkich rozmiarów i delikatnej budowy. Wszystkie mają ciemny wysyp zarodników.

Członkowie rodziny typhulaceae mają wspólny wygląd, ponieważ są zazwyczaj smukłymi, wyprostowanymi grzybami. Są one klasyfikowane jako grzyby maczugowate, ponieważ wiele gatunków tego typu grzybów ma kształt maczugi. Jednak większość gatunków z tej rodziny jest znacznie bardziej smukła i delikatna. Najprawdopodobniej zobaczysz te grzyby rosnące na dnie lasu na martwym drewnie i ściółce liściowej.

Clavariaceae ( Clavariaceae ) jest tak nazwana, ponieważ kształt wzrostu niektórych gatunków przypomina koralowce. Ta rodzina taksonomiczna została sklasyfikowana (lub *określona*) w 1826 roku przez francuskiego botanika Fran?ois Fulgis Chevallier. W przeszłości uważano, że wszystkie gatunki należące do tej rodziny mają ten charakterystyczny clavariaceae kształt, ale ostatnio odkryto gatunki o bardziej zwyczajnych ciałach przypominających grzyby.

Dobrym sposobem na zidentyfikowanie członków rodziny cortinariaceae jest przyjrzenie się ich przypominającej sieć "cortinie" włókien pod kapeluszem grzyba. Wielu członków tej rodziny zawiera toksynę zwaną "orellaniną". Grzyby te rosną na ziemi, a niektóre rozwijają symbiotyczne relacje z korzeniami roślin.

Physalacriaceae to rodzina grzybów, która obejmuje różne gatunki. Prawie wszystkie rosną w obecności starzejącego się lub gnijącego drewna i często rosną w grupach. Wśród bardziej znanych gatunków o physalacriaceae są tak zwane grzyby miododajne.

Strophariaceae to rodzina grzybów, które rosną na rozkładającej się materii roślinnej. Wśród wielu rodzajów, które należą do strophariaceae , znajduje się niesławny Psilocybe. Większość gatunków z tej rodziny rozwija typowy kapelusz o kształcie przypominającym parasol i prawie wszystkie są niejadalne.

Najbardziej znanym gatunkiem jest Hypholoma fasciculare. Półkulisty kapelusz może osiągnąć średnicę 2,5 cala. Jest gładki i siarkowożółty z pomarańczowo-brązowym środkiem i białawym brzegiem. Stłoczone skrzela są początkowo żółte, ale ciemnieją do charakterystycznego zielonego koloru, gdy czarniawe zarodniki rozwijają się na żółtym miąższu. Posiada fioletowo-brązowy odcisk zarodników. Pasek ma do 4 cali wysokości i 0,4 cala szerokości, jest jasnożółty, pomarańczowo-brązowy poniżej, często z niewyraźną strefą pierścieniową zabarwioną na ciemno przez zarodniki. Smak jest bardzo gorzki, choć nie gorzki po ugotowaniu, ale nadal trujący.

Pluteaceae to rodzina grzybów, które odżywiają się rozkładającym się drewnem. Dla przypadkowego obserwatora wyglądają jak zwykłe grzyby, ale są problematyczne, ponieważ ich klasyfikacja jest trudna, a niektóre gatunki przypominają śmiertelnie trujące grzyby. Dlatego właśnie tylko eksperci powinni zbierać grzyby.

Bardzo liczna i różnorodna rodzina grzybów, tricholomataceae Tricholomataceae ) obejmuje kilkawyśmienitych gatunków jadalnych, ale także niektóre silnie trujące. Jak sugeruje ich powszechna nazwa w jezyku angielskim- "pale-spore mushroom", czyli "grzyb jasnozarodnikowy" wszystkie te grzyby mają jasny wysyp zarodników. Zdecydowana większość tych grzybów jest saprofityczna, co oznacza, że żywią się martwą i rozkładającą się materią roślinną.

Grzyby z rodziny hydnangiaceae są nazywane „oszustami" z ważnego powodu. Ich zróżnicowany wygląd sprawia, że trudno je odróżnić od innych rodzajów grzybów. Młode i dorosłe osobniki tego samego gatunku mogą różnić się ubarwieniem, nawet w tych samych warunkach wzrostu, co czyni je wyjątkowo trudnymi do zidentyfikowania.

Najbardziej znanym członkiem rodziny fistulinaceae jest *Fistulina hepatica*. Grzyby z tej rodziny mają zazwyczaj ciała przypominające półki. Rodzina ta jest podobna do swojego bliskiego sąsiada, Polyporaceae, ale można ją odróżnić, zauważając oddzielne rurki pod kapeluszami grzybów z rodziny fistulinaceae, podczas gdy te z Polyporaceae są ze sobą połączone.

Rodzaj Amanitaceae zawiera jedne z najbardziej toksycznych grzybów na świecie i jest odpowiedzialny za ponad połowę wszystkich przypadków zatruć grzybami. Istnieje kilka toksyn obecnych w gatunkach amanitaceae, w tym amanatyny, falloidyny, związki hemolityczne i kwas ibotenowy. Większość gatunków amanitaceae to grzyby skrzelowe z centralnym trzonem - innymi słowy, wyglądają jak stereotypowy grzyb dla większości ludzi.

Lyophyllaceae to taksonomiczna rodzina grzybów, która została zgrupowana lub wyodrębniona dopiero w 1981 roku przez szwajcarskiego mikologa Waltera Jülicha. Wiele gatunków z tej rodziny ma charakterystyczne kształty grzybów i wyróżnia się bladymi zarodnikami.

Marasmiaceae to duża rodzina grzybów, które są odporne na suszę, mają zdolność wysychania przy suchej pogodzie, a następnie ponownego wzrostu. Najbardziej znanym członkiem tej rodziny jest grzyb shiitake, jadalny grzyb, który jest szeroko stosowany w kuchni chińskiej ze względu na swój wyrazisty smak. Należy jednak pamiętać, że większość gatunków tej dużej i zróżnicowanej rodziny grzybów nie jest jadalnych.

Być może najbardziej znanym członkiem jest boczniak ostrygowaty, Pleurotaceae ostreatus. Grzyb ten ma szeroki, wachlarzowaty lub ostrygowaty kapelusz o rozpiętości 5-25 cm. Naturalne okazy mają kolor od białego do szarego, od brązowego do ciemnobrązowego. W młodym wieku brzeg kapelusza jest zwinięty, gładki i często nieco klapowany lub falisty. Miąższ jest biały, jędrny i różni się grubością ze względu na ułożenie trzonów. Skrzela grzyba są białe do kremowych i opadają na trzon, jeśli są obecne. Jeśli są obecne, trzon jest niecentryczny z bocznym mocowaniem do drewna. Odcisk zarodników grzyba jest biały do liliowo-szarego, najlepiej widoczny na ciemnym tle. Trzon grzyba jest często nieobecny. Jeśli jest obecna, jest krótka i gruba.

Grzyby Mycenaceae mają kapelusze z gwieździstymi żłobieniami, szczególnie na brzegach. Mogą osiągać średnicę 4 cm. Ich kolor waha się od szarobrązowego do ciemnobrązowego, a kształt od dzwonowatego do spłaszczonego. Trzon jest biały, twardy i cienki, bez pierścienia i często zakorzenia się głęboko w drewnie, na którym rośnie. Blaszki są białe do szarawego lub nawet różowawego gdy są dojrzałe i są połączone wyraźnymi żyłkami.

Agaricaceae jest jedną z najważniejszych rodzin w świecie grzybów i obejmuje wiele powszechnie występujących gatunków. W rodzinie pieczarkowatych znajduje się ponad tysiąc sklasyfikowanych gatunków! Od drobnych i toksycznych do masywnych i mięsistych, agaricaceae ma wiele do zaoferowania. Badania wykazały, że jest to prehistoryczna rodzina grzybów, a jej szacuje się nawet na 20,44 miliona lat.

Entolomataceae ( Entolomataceae ) to grupa grzybów z rodziny muchomorów. Członkowie tej rodziny mają bardzo różne cechy, chociaż wszystkie mają blaszki znajdujące się na krawędzi kapelusza. Większość z nich jest niejadalna lub trująca, a ponieważ nawet ekspertom trudno jest zidentyfikować różne gatunki, zdecydowanie nie należy ich jeść.

Schizophyllaceae to niewielka rodzina grzybów rozwijających się w drewnie. Gatunki z tej rodziny powodują białą zgniliznę, chorobę drewna powodującą rozkład drzewa lub drewna żywiciela, gdy grzyb się nim żywi. Najczęściej spotykanym gatunkiem jest Schizophyllum commune.