Wypróbuj za darmo
Polskie
Bromus
Nazwa botaniczna: Bromus
Bromus
Nazwa botaniczna: Bromus
Gatunki Bromus
Bromus secalinus
Bromus secalinus to roczna trawa, która rośnie od 3,9 do 51,2 cala. Blaszki liściowe mają 5,9-11,8 długości i 0,079-0,157 szerokości i są pokryte krótkimi włoskami. Wiechy mają długość 1,2–7,9 i szerokość 0,98–4,72 z rozgałęzionymi lub wznoszącymi się gałęziami. Kłoski są na wydłużonych szypułkach, a każdy kłosek ma od pięciu do piętnastu kwiatów.
Bromus diandrus
Łatwo rozprzestrzeniający się gatunek trawy, bromus diandrus, na niektórych obszarach występowania, na przykład w Australii rozrasta się agresywnie, zagrażając rodzimej florze i uznawany jest za inwazyjny. Zagraża zwłaszcza uprawom zbóż, dlatego jest zwalczany. Zwłaszcza w początkowej fazie wzrostu może zostać pomylony z gatunkami owsa, ze względu na podobny wygląd- włoski na liściach i łodygach.
Bromus tectorum
Bromus tectorum ( Bromus tectorum ) to zimowa jednoroczna trawa pochodząca z części Europy, Azji i Afryki, ale inwazyjna w pozostałej części świata. Jest to chwast problematyczny w niektórych częściach Ameryki Północnej, gdzie może zwiększać zagrożenie pożarowe. Kiełkuje zimą i trwa około 8 tygodni. Wytwarza obfitość nasion, które kiełkują w następnym roku, rozprzestrzeniając się agresywnie.
Bromus rubens
Inwazyjna trawa, bromus rubens , początkowo rośnie powoli, ale ostatecznie wyprze gatunki rodzime. Łatwo rośnie na glebach ubogich i gliniastych. W całej Ameryce Północnej ta coroczna trawa pęczak wysycha w dużych kępach, stwarzając zagrożenie pożarowe.
Bromus madritensis
Bromus madritensis (Bromus madritensis) pochodzi z południowo-zachodniej Europy, ale obecnie jest powszechnie spotykana na całym świecie. Ta lekko owłosiona trawa kiełkuje zimą, ale pozostaje w stanie uśpienia aż do wiosny. Jako wysoce łatwopalna, bromus madritensis stanowi zagrożenie, gdy jest szeroko rozpowszechniona. Szybko zakorzenia się w zaburzonej glebie na różnych wysokościach.
Bromus benekenii
Bromus kalmii
Bromus kalmii jest łatwo rozpoznawalna dzięki atrakcyjnym niebiesko-szarym nasionom, które jesienią zmieniają kolor na czerwono-brązowy i odróżniają ją od innych traw. Trawa ta jest wykorzystywana do stabilizacji obszarów podatnych na erozję, a jej nasiona są źródłem pożywienia dla ptaków i dzikich zwierząt.
Bromus commutatus subsp. commutatus
Stokłosa miękka
Stokłosa miękka (Bromus hordeaceus) to gatunek trawy pochodzący z Europy, choć obecnie rośnie na wszystkich kontynentach, oprócz Antarktydy. W niektórych miejscach na świecie uznawana jest za inwazyjną. Roślinę można spotkać na poboczach dróg, łąkach i gruntach uprawnych. Stokłosa miękka jest bardzo podobny do rodzimego australijskiego Bromus arenarius.
Bromus catharticus
Bromus catharticus ( Bromus catharticus ) to krótko żyjący gatunek trawy, często uważany za chwast. Nazwa bromus catharticus pochodzi od reputacji tego gatunku, który ratuje zwierzęta przed niedoborami żywności. Ta roślina pochodzi z Ameryki Południowej. Pierwotnie był importowany do Ameryki Północnej w celu karmienia zwierząt gospodarskich. Jest również znany jako „Bromegrass Schradera”.
Bromus remotiflorus
Bromus japonicus
Bromus japonicus ( Bromus japonicus ) to jednoroczna lub dwuletnia trawa tuftowana, która dorasta do 7,9 wysokości. Bromus japonicus pochodzi z Eurazji. Gatunek ten rośnie na polach, nieużytkach, poboczach dróg i wydmach.
Bromus sterilis
Bromus sterilis ( Bromus sterilis ) to trawa, która pierwotnie pochodzi z Eurazji, ale została wprowadzona na kilku innych kontynentach, gdzie jest obecnie uważana za gatunek inwazyjny. Jego nazwa zwyczajowa pochodzi od faktu, że jest uważana za kiepską żywność dla zwierząt gospodarskich i jest używana tylko wtedy, gdy nie ma innych dostępnych opcji.
Bromus commutatus
Wysokość bromus commutatus waha się od 40 do 120 cm . Wiecha ma 7–20 cm długości. Ta wiecha jest najpierw wyprostowana, potem zwykle kiwa głową i często się rozprzestrzenia. Pochwy liściowe są owłosione, z wyjątkiem górnej, która zwykle jest bezwłosa. Bromus commutatus jest grubsza niż B. racemosus, stokłosa gładka, której główka kwiatowa nie opada na bok i jest szersza, wydłużona i rozgałęziona.
Bromus arvensis
Bromus arvensis to jednoroczna trawa występująca na pastwiskach, pastwiskach, polach pszenicy i poboczach dróg. Jest to agresywnie inwazyjna trawa, która zmniejsza bioróżnorodność tych siedlisk. Został jednak wprowadzony, ponieważ może korzystnie wpływać na krajobraz, kontrolując erozję i poprawiając glebę.
Bromus erectus
Bromus erectus to wieloletnia, kępkowata trawa z podstawowymi kępkami liści wiązadła, która nie jest kłączowa. Hełmy rosną między 24-47 wysokości. Międzywęźle są zazwyczaj nagie. Spłaszczone liście ogoniaste mają owłosione lub nagie pochwy. Blaszki liściowe mają 3,9-7,9 długości i 0,079-0,236 szerokości. Trawa nie ma małżowin usznych, a języczek jest tępy, ale drobno ząbkowany, czasami z owłosionymi brzegami. Skurczona i elipsoidalna wiecha jest zwykle wyprostowana, zamiast kiwać się , mierząc 2,8–5,9 długości. Kłoski lancetowate mają długość od 0,59 do 1,18 i mają od pięciu do dwunastu kwiatów.
Bromus racemosus
Bromus racemosus to roślina przypominająca trawę, rzadko spotykana w ogrodach przydomowych. Ma wyprostowane gałęzie i wysokie, kolczaste kwiaty o jasnofioletowym kolorze. W naturze rośnie na łąkach bardzo wilgotnych lub często zalewanych.
Bromus carinatus
Bromus carinatus to wieloletnia trawa pęczak rosnąca w kępach o wysokości od 0,5 do 1,5 m , z wieloma wąskimi liśćmi o długości do 40 cm . Kwiatostan to rozłożysty lub opadający szereg płaskich kłosków dłuższych niż szerokie.
Bromus rigidus
Bromus inermis
Bromus inermis ( Bromus inermis ) najlepiej rośnie w pełnym słońcu i często rośnie na poboczach dróg, polach i preriach. Pochodzi z Europy i został sprowadzony do Stanów Zjednoczonych w połowie XIX wieku. Botanicy uważają bromus inermis za zagrożenie ekologiczne ze względu na jej agresywny system korzeniowy.
Klasyfikacjanaukowa
Botanik w Twojej kieszeni
Zeskanuj kod QR
