Do podlewania Bunias cochlearioides można użyć węża ogrodowego z dyszą rozpylającą, konewki lub innego popularnego narzędzia do podlewania. Ogólnie rzecz biorąc, Bunias cochlearioides nie jest zbyt wybredny o tym, jak otrzymują swoją wodę, ponieważ mogą żyć z wody deszczowej, wody z kranu lub wody filtrowanej. Często należy starać się nie podlewać tej rośliny z góry, ponieważ może to uszkodzić liście i kwiaty, a także może prowadzić do choroby. Czasami, najlepszą metodą podlewania tej rośliny jest ustawienie systemu nawadniania kropelkowego. Systemy te sprawdzają się w przypadku Bunias cochlearioides, ponieważ równomiernie i bezpośrednio podają wodę do gleby. W przypadku jednej Bunias cochlearioides, która rośnie w pojemniku, możesz zastosować podobne podejście do podlewania, zmieniając jednocześnie narzędzia, których używasz. Aby podlać Bunias cochlearioides uprawianą w pojemniku, użyj kubka, konewki lub kranu, aby nałożyć wodę bezpośrednio na glebę.

Remedium na podlewanie Bunias cochlearioides jest poniekąd oczywiste. Kiedy zauważysz, że Twojej roślinie brakuje wilgoci, po prostu zacznij ją podlewać bardziej regularnie. Kwestia nadmiernego podlewania może być znacznie bardziej tragiczna, zwłaszcza jeśli nie zauważysz jej wcześnie. Gdy Twoja Bunias cochlearioides jest nadmiernie podlewana, może zapaść na choroby, które doprowadzą do jej upadku i śmierci. Najlepszym sposobem, aby zapobiec temu rezultatowi jest wybranie odpowiedniego miejsca do uprawy, takiego, które otrzymuje dużo światła słonecznego, które pomaga wysuszyć glebę i ma wystarczająco dobry drenaż, aby umożliwić nadmiar wody do drenażu, a nie gromadzenie się i powodowanie podmokłych gleb. Jeśli nadmiernie podlewasz swoją Bunias cochlearioides, która mieszka w doniczce, być może trzeba będzie rozważyć zmianę jej na nową doniczkę. Poprzedni pojemnik mógł nie zawierać gleby z dobrym drenażem lub mógł nie mieć wystarczających otworów drenażowych. Przesadzając nadmiernie podlewaną Bunias cochlearioides, upewnij się, że dodajesz luźną glebę i używasz doniczki, która skutecznie odprowadza wodę.

Bunias cochlearioides potrzebuje wody regularnie przez cały okres wzrostu. Począwszy od wiosny, należy zaplanować podlewanie tej rośliny około raz w tygodniu. Jak sezon naciska na i rośnie cieplej, może trzeba zwiększyć szybkość podlewania do około dwóch do trzech razy w tygodniu. Przekroczenie tego tempa może być szkodliwe dla Bunias cochlearioides. Z tego powodu należy również zapewnić, że gleba, w której rośnie Bunias cochlearioides pozostaje stosunkowo wilgotna, ale nie mokra, niezależnie od tego, jak często należy podlewać, aby tak było. Podlewanie Bunias cochlearioides, która żyje w doniczce jest nieco inne. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba będzie zwiększyć częstotliwość podlewania, ponieważ gleba w doniczce może się nagrzewać i wysychać nieco szybciej niż ziemia. W związku z tym należy zaplanować podlewanie Bunias cochlearioides uprawianej w pojemniku kilka razy w tygodniu w większości przypadków, w porównaniu z jednym tygodniem dla rośliny naziemnej.

Istnieje kilka różnych sposobów można przejść o określenie, ile wody dać do Bunias cochlearioides. Niektórzy ogrodnicy wybierają swoją ilość wody na podstawie wyczucia gleby pod kątem wilgotności. Ta metoda sugeruje, że należy podlewać, aż poczujesz, że pierwsze sześć cali gleby stało się wilgotne. Alternatywnie, można użyć ustalonej miary, aby określić, ile należy podlewać Bunias cochlearioides. Zazwyczaj należy dać Bunias cochlearioides około dwóch galonów wody tygodniowo, w zależności od tego, jak gorąco jest i jak szybko gleba staje się sucha. Jednak przestrzeganie ścisłych wytycznych może prowadzić do nadmiernego podlewania, jeśli roślina wymaga mniej niż dwóch galonów wody tygodniowo z jakiegokolwiek powodu. Podczas uprawy Bunias cochlearioides w pojemniku, trzeba będzie użyć innej metody, aby określić, ile wody dostarczyć. Zazwyczaj należy podać tyle wody, aby nawilżyć wszystkie warstwy gleby, które stały się suche. Aby sprawdzić, czy tak jest, można po prostu włożyć palec do gleby, aby poczuć wilgoć. Można również podlewać glebę do momentu, gdy zauważymy lekką strużkę nadmiaru wody wypływającą z otworów drenażowych doniczki.

To może być nieco trudne, aby uniknąć nadmiernego podlewania twój Bunias cochlearioides. Z jednej strony, rośliny te mają stosunkowo głębokie korzenie, które wymagają nawilżania gleby co tydzień. Z drugiej strony, Bunias cochlearioides to rośliny, które są bardzo podatne na gnicie korzeni. Wraz z gniciem korzeni, Twoja Bunias cochlearioides może również doświadczyć brązowienia w wyniku nadmiernego podlewania. Podlewanie jest znacznie mniej prawdopodobne w przypadku Bunias cochlearioides, ponieważ rośliny te mogą przetrwać przez pewien czas bez dodatkowego podlewania. Jeśli jednak zbyt długo nie podajemy tej roślinie wody, prawdopodobnie zacznie więdnąć. Możesz również zauważyć suche liście.

Możesz oczekiwać, że Twoje Bunias cochlearioides 'potrzeby wodne będą rosły wraz z upływem sezonu. Wiosną należy podlewać ją mniej więcej raz w tygodniu. Następnie, gdy nadejdą letnie upały, prawdopodobnie trzeba będzie podawać nieco więcej wody Bunias cochlearioides, czasami zwiększając ją do około trzech razy w tygodniu. Dotyczy to zwłaszcza Bunias cochlearioides rosnących w pojemnikach, ponieważ przy ciepłej pogodzie gleba w pojemniku jest o wiele bardziej narażona na wysychanie niż ziemia. Jesienią, gdy Bunias cochlearioides jeszcze kwitnie, może potrzebować nieco mniej wody, ponieważ temperatura prawdopodobnie spadła, a słońce nie jest już tak silne jak latem.

Bunias cochlearioides będzie przechodzić przez kilka różnych etapów wzrostu w ciągu roku, z których niektóre mogą wymagać więcej wody niż inne. Na przykład, prawdopodobnie rozpoczniesz swoją Bunias cochlearioides jako nasiona. Podczas gdy nasiona kiełkują, powinieneś zasadzić je tak, aby dostarczały więcej wody niż Bunias cochlearioides będzie potrzebował w późniejszym okresie życia, podlewając często, aby utrzymać stałą wilgotność gleby. Po kilku tygodniach twoja Bunias cochlearioides wyrośnie ponad glebę i może potrzebować nieco mniej wody niż w fazie siewki. Następnie, gdy roślina ta będzie już dojrzała, można zacząć stosować regularną częstotliwość podlewania około raz w tygodniu. W miarę rozwoju kwiatów może być konieczne podawanie nieco większej ilości wody, aby wspomóc ten proces.

Istnieje kilka powodów, dla których większość Bunias cochlearioides rośnie na zewnątrz, a nie w pomieszczeniach. Pierwszym z nich jest to, że rośliny te zazwyczaj rosną na wysokość. Drugim powodem jest to, że Bunias cochlearioides potrzebuje więcej dziennego światła słonecznego niż większość miejsc uprawy w pomieszczeniach może zapewnić. Jeśli jesteś w stanie zapewnić odpowiednie miejsce do uprawy w pomieszczeniach, może się okazać, że trzeba dać Bunias cochlearioides wody trochę częściej niż w miejscu uprawy na zewnątrz. Częścią tego powodu jest to, że miejsca uprawy w pomieszczeniach mają tendencję do bycia dużo bardziej suchymi niż te na zewnątrz z powodu jednostek HVAC. Innym powodem jest to, że gleba w pojemnikach może wyschnąć stosunkowo szybko w porównaniu do gleby w ziemi.

Musisz wystawić rośliny na co najmniej 6 do 8 godzin światła słonecznego dziennie. Preferują one większą ekspozycję na światło poranne, zwłaszcza latem. Bunias cochlearioides potrzebuje pełnego słońca i więcej światła słonecznego, które może uzyskać. Im więcej światła dostają te gatunki, tym więcej mogą produkować żywności, produkować piękne kwiaty i przetrwać.

Bunias cochlearioides najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Najlepiej nie stłoczyć ich razem, aby mogły równomiernie uzyskać ekspozycję na słońce. Liście nie powinny być głodzone światłem słonecznym. Jeśli sadzone są w doniczkach, staraj się wystawiać kwiaty zielne w oknach z bezpośrednim słońcem i zapewnij im pełne światło słoneczne niezależnie od miesięcy. Nie mają one tendencji do radzenia sobie dobrze w częściowym lub przefiltrowanym świetle, ponieważ nie wytworzy to silnych łodyg i zdrowych kwiatów. Najlepiej, jeśli Bunias cochlearioides jest zawsze wystawiona na działanie promieni słonecznych.

Kiedy temperatura wzrasta powyżej 90℉(32℃), Bunias cochlearioides może ulec uszkodzeniu przez ekstremalne temperatury, zwłaszcza jeśli są wystawione na wiele godzin słońca. Zawsze jest idealny do zapewnienia trochę cienia od światła w godzinach popołudniowych w lecie. Zawsze należy pamiętać, że światło słoneczne w lecie jest silniejsze niż w zimie. Ekspozycja na światło słoneczne jest również o 50% dłuższa w lecie niż w zimie. Jeśli Bunias cochlearioides jest zbyt zestresowany światłem słonecznym, możesz chcieć utrzymać je w pełni nawodnione. Podlewaj je, gdy wierzchnia warstwa gleby jest sucha na około 2 cale, i przenieś rośliny do środka, jeśli na zewnątrz jest zbyt gorąco. Tak jest w przypadku, gdy są one posadzone w pojemnikach. To może być normalne dla liści roślin do więdnięcia w ciągu dnia. Ogólnie rzecz biorąc, mogą one odzyskać w nocy. Jednak, gdy zauważysz, że Bunias cochlearioides wciąż opadają, oznacza to, że roślina szybko traci wodę i trzeba je podlać.

Bunias cochlearioides nie potrzebują żadnej ochrony przed słońcem. W rzeczywistości kochają słońce, a niektóre gatunki są heliotropowe. Sadzić je w ogrodach skierowanych na południe, gdy tylko jest to możliwe, aby mogły być wystawione od rana do popołudnia. Podczas gdy słońce może przynieść im korzyści, niektóre mogą doświadczyć oparzeń słonecznych. Można zapewnić ochronę przed popołudniowym i południowym słońcem poprzez cień drzewa lub ściany. Uprawa Bunias cochlearioides w zacienionych miejscach jest niemożliwa, ponieważ większe kwiaty wymagałyby dużo energii do wzrostu i produkcji. Zawsze zapewnij warunki oświetleniowe i ustaw je w obszarze z pełnym słońcem, aby uzyskać najlepsze wyniki.

Kiedy Bunias cochlearioides nie dostaje odpowiedniego światła słonecznego, lub nie są one umieszczone w miejscach w pełni nasłonecznionych, warto zauważyć, że proces fotosyntezy spowolni. Brak światła słonecznego spowoduje, że łodygi staną się bardziej niskopienne, ponieważ stają się cienkie i długie, ponieważ mają tendencję do poszukiwania zbyt dużej ilości światła słonecznego. W cieniu nie będą kwitnąć i produkować nasion. Nieodpowiednie światło słoneczne oznacza również, że starsze liście mogą obumrzeć, kolor nowych jest jaśniejszy niż starych liści, a nowy wzrost jest mniejszy niż poprzednie. Bunias cochlearioides rzeczywiście tak bardzo kochają słońce. Jednak mogą one więdnąć, gdy są narażone na nadmierne ciepło i światło ultrafioletowe podczas ekstremalnych miesięcy letnich, więc należy zachować ostrożność. Możesz chcieć przykryć je siatką, która ma zielony odcień, zwłaszcza latem, aby zapobiec przypalaniu liści i kwiatów. Gdy są w pomieszczeniach, zmniejsz ciepło za pomocą wentylatora.

Kiedy Bunias cochlearioides rosną, potrzebują więcej światła niż ich dojrzałe odpowiedniki. Młodsze powinny otrzymywać odpowiednie światło, ale mogą nie być przygotowane na nagłe pełne światło słoneczne, zwłaszcza jeśli są uprawiane w szkółce. Mogą być bardziej wrażliwe na letnie słońce, więc oświetlenie powinno być stopniowe i powolne.

Latem lub późną wiosną, Bunias cochlearioides potrzebuje 6 do 8 godzin bezpośredniego światła każdego dnia. Jest tak niezależnie od tego, czy są one posadzone na zewnątrz. Jeśli Bunias cochlearioides jest posadzona w doniczkach lub uprawiasz ją w zimie, potrzebuje bezpośredniego światła fluorescencyjnego, które pomaga jej lepiej rosnąć. Upewnij się, że umieścisz je w pomieszczeniu, w którym są skierowane na południe lub wschód, aby mogły mieć wystarczająco dużo światła słonecznego do fotosyntezy.

Podczas przesadzania roślin nie należy wystawiać ich na nagłe działanie promieni słonecznych. Przed przesadzeniem na zewnątrz należy dać Bunias cochlearioides do wzrostu i dojrzewania. Niektóre gatunki roślin zielnych mogą rosnąć wyżej i mogą rzucać cień na inne młode rośliny. Pozwól na 80-100 dni okresu wegetacyjnego przed posadzeniem kolejnej partii, aby zapewnić, że każda roślina otrzyma więcej niż wystarczającą ilość światła słonecznego przez co najmniej 6 godzin dziennie. Upewnij się, że Bunias cochlearioides otrzymuje najlepsze światło możliwe, zwłaszcza jeśli jest sadzony w szkółce. Są to rośliny lubiące słońce, ale zbyt dużo światła słonecznego z bardzo gorącą temperaturą jest również szkodliwe dla ich wzrostu. Oświetlenie wewnętrzne należy jak najczęściej zastępować naturalnym światłem słonecznym, ponieważ te gatunki łakną go każdego dnia.

Aby ta tropikalna roślina dobrze się rozwijała, będziesz chciał utrzymać je między 75℉ a 90℉ (25-32℃). Każdy gatunek może obsługiwać temperatury poza tym zakresem, ale utrzymanie go w ciągu kilku stopni tych granic zapewni, że rosną do ich maksymalnego potencjału. Jeśli chodzi o jego ekstremalne limity temperatur, każde środowisko poniżej 50℉ (10℃) lub powyżej 95℉ (35℃) zacznie utrudniać jego wzrost i powodować różne aberracje do jego liści i łodyg. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku niskich temperatur; nawet lekki mróz może spowodować, że twoje rośliny tropikalne zginą. Śmierć komórkowa może zacząć się dziać w szybkim tempie, niektóre gatunki umierają w zaledwie 12 do 24 godzin.

Podczas gdy Bunias cochlearioides nie wymaga zmian temperatury, aby wejść w różne fazy wzrostu, ważne jest, aby zachować spójność. Dzikie wahania temperatury mogą spowolnić jego wzrost niezależnie od jego obecnej fazy, więc zawsze lepiej jest trzymać je w kontrolowanym środowisku. Ten optymalny zakres temperatur 75℉ i 90℉ (25-32℃) jest niezbędny do utrzymania, zwłaszcza pozostając powyżej dolnej granicy. Idąc powyżej 90℉(32℃) nie jest idealny, ale jako roślina tropikalna nie będzie cierpieć zbyt wiele. Z drugiej strony, schodzenie poniżej 50℉ (10℃) (a zwłaszcza 40℉/5℃) zacznie bezpośrednio uszkadzać ten ciepłolubny gatunek rośliny.

Bunias cochlearioides nie potrzebuje różnych temperatur dla różnych sezonów wegetacyjnych. Najważniejszym krokiem w pielęgnacji sezonowej jest utrzymanie środowiska w optymalnym zakresie temperatur. Dlatego najlepiej jest trzymać tę roślinę w domu. W ten sposób można kontrolować temperaturę bez względu na to, jaki klimat panuje na zewnątrz. Światło jest również ważne dla gatunków tropikalnych, z wszystkich tych roślin preferuje częściowy poziom boczny ekspozycji na słońce. Oznacza to, że każde światło, które otrzymują, musi być rozproszone lub przefiltrowane, a jasne, ale pośrednie światło jest najlepszą opcją podczas uprawy roślin w pomieszczeniach. Zbyt dużo bezpośredniego światła słonecznego może negatywnie wpłynąć na liście rośliny, zmniejszając jej potencjał wzrostu.

Porada #1: Nie zostawiaj rośliny przy oknach w chłodniejszych miesiącach Jeśli chcesz mieć pewność, że Twoja roślina nie jest narażona na działanie niskich temperatur, możesz trzymać ją z dala od okien. W chłodniejszych miesiącach, takich jak późna jesień i zima, nawet najmniejszy przeciąg może przeciekać zimne powietrze do domu przez szczeliny w oknach. Podczas gdy to powietrze zazwyczaj rozprasza się i ogrzewa podczas podróży po domu, każda roślina umieszczona w pobliżu okna zostanie dotknięta. Przenieś swoje rośliny tropikalne w miejsce, gdzie nadal będą miały jasne, ale pośrednie światło, a jednocześnie upewnij się, że nie będą narażone na potencjalne przeciągi. Wskazówka #2: Jeśli znajdziesz suche plamy, roślina może dostawać zbyt dużo światła słonecznego lub ciepła Możesz zauważyć, że liście stają się białe lub nawet przypalone w słoneczny dzień. Te przebarwienia i nietypowe oznaczenia zwykle wskazują, że roślina dostaje zbyt dużo ciepła lub światła słonecznego i może być odwodniona. Nadmiar światła i ciepła wysusza glebę, zatrzymując rośliny przed uzyskaniem wilgoci, której potrzebują do podtrzymania struktury komórkowej. Spowalnia to również lub zatrzymuje proces fotosyntezy, dodatkowo utrudniając wzrost. Zbyt długie ignorowanie tych suchych miejsc może doprowadzić do ich rozprzestrzenienia się i w efekcie do śmierci roślin. Porada nr 3: Unikaj mrozu za wszelką cenę Niższe temperatury i mróz mogą uszkodzić rośliny, powodując powstawanie kryształków lodu lub zakłócając normalną aktywność fizjologiczną. To sprawia, że woda nie może swobodnie przemieszczać się w tkankach roślin, powodując deficyt wilgoci w ich łodygach i liściach. Roślinę uszkodzoną przez mróz można rozpoznać po tym, że zaczyna cierpieć na hydrozję (wygląda, jakby była przesiąknięta wodą). Po tym, roślina prawie na pewno umrze.

Najlepszym sposobem na utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatur dla Bunias cochlearioides jest pilnowanie zarówno klimatu, jak i wilgotności. Należy starać się trzymać każdy gatunek w pomieszczeniu, w którym masz dostęp do kontroli klimatu, utrzymując ciepło w zakresie temperatur, które najlepiej naśladują jego naturalne środowisko. Poziom wilgotności będzie miał również bezpośredni wpływ na temperaturę, więc ważne jest, aby monitorować je, jak również. Możesz sztucznie podnieść wilgotność w miejscu uprawy, używając nawilżacza lub lekko spryskując liście wodą. Jeśli zamierzasz uprawiać ten gatunek na zewnątrz, możesz mieć trudności z utrzymaniem odpowiedniej równowagi temperatury i wilgotności. Jeśli temperatura zaczyna spadać lub powietrze staje się zbyt suche, najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie miejsca w domu i przeniesienie rośliny do środka. Przestrzeń do uprawy w pomieszczeniach pozwoli wam na dokładniejszą kontrolę klimatu, co pomoże waszej roślinie osiągnąć jej pełny potencjał.