Sposób podlewania Calopogon tuberosus zależy w pewnym stopniu od tego, czy roślina jest w fazie aktywnego wzrostu, czy nie. W takim przypadku należy podlać glebę, a przy ciepłej pogodzie od czasu do czasu wykonać podlewanie z góry, aby roślina mogła wchłonąć wilgoć przez liście. Natomiast zimą, gdy pogoda jest chłodna lub mokra, należy ograniczyć się do bezpośredniego podlewania gleby, a nie podlewania górnego. Będziesz wiedział, że Calopogon tuberosus potrzebuje więcej wody, jeśli jej korzenie i liście staną się cienkie i suche lub pojawią się na nich przebarwienia. Calopogon tuberosus otrzymując zbyt dużo wody będzie wyglądała na mięsistą i wiotką. Powinieneś uprawiać Calopogon tuberosus w doniczce i upewnić się, że mieszanka doniczkowa, której używasz ma fantastyczny drenaż. Podczas sezonu wegetacyjnego trzeba będzie podlewać tę roślinę kilka razy w tygodniu. Każde podlewanie powinno jednak szybko spłynąć przez podłoże, aby zapobiec stojącej wodzie. Ilość wody, którą podasz, będzie się zmieniać w zależności od wielkości doniczki, której używasz. Ogólnie rzecz biorąc, donice, które są nieco większe będą potrzebowały wody rzadziej, podczas gdy mniejsze donice będą miały nieco częstszy harmonogram podlewania. Woda deszczowa i woda destylowana to najlepsze rodzaje wody do użycia dla tej rośliny, a najlepiej jest, jeśli woda używana pasuje do temperatury powietrza tak blisko, jak to możliwe.

Pozwalając Calopogon tuberosus siedzieć w zbyt wilgotnej glebie przez zbyt długi czas jest jednym z najczęstszych sposobów zabicia tej rośliny. Podczas gdy te rośliny potrzebują wody często podczas aktywnego wzrostu, muszą również żyć w podłożu, które szybko odprowadza wodę. Kiedy ta roślina doświadcza nadmiernego podlewania, stanie się mięsista i rozwinie gnicie korzeni. Jeśli tak się stanie, należy być przygotowanym na użycie pary sterylnych sekatorów, aby wyciąć wszystkie korzenie, które wykazują oznaki gnicia. Po wykonaniu tych czynności należy przesadzić roślinę Calopogon tuberosus, upewniając się, że pojemnik umożliwia drenaż i że wypełniono go szybko odsączającą mieszanką doniczkową. Jednak Calopogon tuberosus zazwyczaj nie reaguje zbyt dobrze na przesadzanie, dlatego ważne jest, aby odpowiednio dobrać dawkę podlewania. Niedostatecznie podlewana Calopogon tuberosus zacznie się kurczyć i będzie sucha w dotyku. Jeśli tak się stanie, to prawdopodobnie gleba wysycha szybciej niż się spodziewasz, co oznacza, że powinieneś zwiększyć częstotliwość podlewania.

W fazie aktywnego wzrostu, która obejmuje wiosnę i miesiące letnie, należy zaplanować podlewanie Calopogon tuberosus około raz lub dwa razy w tygodniu, zwiększając ten wskaźnik do trzech razy w tygodniu lub więcej w przypadku długich okresów gorącej i suchej pogody. Zimą również trzeba będzie podlewać Calopogon tuberosus, ale nie tak często. Częstotliwość podlewania dwa do trzech razy w miesiącu powinna wystarczyć do utrzymania Calopogon tuberosus przy życiu w najzimniejszych miesiącach. Jednakże, jeśli trzymasz Calopogon tuberosus w pomieszczeniach podczas zimy, powinieneś wziąć pod uwagę fakt, że miejsca uprawy w pomieszczeniach mogą powodować wysychanie gleby szybciej niż zwykle, co może oznaczać konieczność zwiększenia liczby miesięcznych podlewań. Jesień można wykorzystać na stopniowe zmniejszanie częstotliwości podlewania z letniej częstotliwości kilkukrotnego podlewania w tygodniu do zmniejszonego harmonogramu podlewania zimą.

Istnieją dwie ważne fazy wzrostu, które należy wziąć pod uwagę podczas planowania harmonogramu podlewania dla Calopogon tuberosus. Pierwszym z tych okresów jest okres aktywnego wzrostu, który ma miejsce wiosną i latem, i który wymaga podlewania tej rośliny wiele razy w tygodniu. Drugim ważnym okresem wzrostu jest okres odpoczynku, którego Calopogon tuberosus powinna doświadczać przez około dwa do trzech miesięcy każdego roku podczas zimy. W tym czasie roślina będzie potrzebowała znacznie mniej wody i nawożenia niż zwykle. W tym czasie należy podlewać ją raz lub dwa razy w miesiącu. W okresie jesiennym należy zacząć stopniowo zmniejszać częstotliwość podlewania z kilku razy w tygodniu, aż do poziomu raz lub dwa razy w miesiącu, który jest odpowiedni na zimę.

Calopogon tuberosus wymaga środowiska wzrostu, które jest stosunkowo wilgotne. Niestety, w większości miejsc uprawy w pomieszczeniach brakuje poziomu wilgotności powietrza, który preferuje ta roślina. To powoduje, że roślina i jej gleba wysychają szybciej niż w przypadku uprawy na zewnątrz. Aby zwalczyć ten efekt, możesz chcieć włączyć nawilżacz do pokoju, w którym uprawiasz Calopogon tuberosus. Być może trzeba będzie również podlewać ją nieco częściej. Jednakże, podczas gdy Calopogon tuberosus wolą wilgoć, wymagają również odpowiedniej cyrkulacji powietrza, aby zapobiec nadmiernemu gromadzeniu się wilgoci i chorobom, które mogą z tego wynikać. Rozważ włączenie wentylatora do pomieszczenia, w którym uprawiasz tę roślinę, aby zapewnić właściwą cyrkulację powietrza.

Możesz przycinać swoje Calopogon tuberosus w każdym momencie, gdy zauważysz martwe, chore lub uszkodzone liście podczas sezonu wegetacyjnego. Gdy już je zauważysz, zlokalizuj niechciany liść, a następnie podążaj za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Aby go usunąć, można przyciąć jego łodygę tuż nad powierzchnią gleby. Takie przycinanie może odbywać się w miarę potrzeby wiosną i latem. Ponadto roślina ta może zakwitnąć w dowolnym momencie między wiosną a jesienią, a niektórzy ogrodnicy decydują się na usunięcie pąków kwiatowych, zanim będą miały szansę się otworzyć. Usuwanie nieotwartych pąków kwiatowych pozwala tej roślinie skupić większość swojej energii wzrostu na jej pięknych liściach. Jednak przycinanie w ten sposób nie musi wpływać na ogólny stan zdrowia rośliny. Przycinanie powinno być wykonywane późną zimą do wczesnej wiosny. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe, na wysokość około 6 cali od ziemi.

Przycinanie Calopogon tuberosus jest tak proste, jak czekanie, aż zauważysz martwe lub uszkodzone liście na swojej roślinie. Po rozpoznaniu tych liści należy zaopatrzyć się w parę ostrych i sterylnych sekatorów ręcznych. Najlepiej sprawdzą się sekatory ręczne, ponieważ większe narzędzia, takie jak nożyce do gałęzi, nie będą dobrze dostosowane do precyzyjnych cięć, które musisz wykonać. Gdy mamy już odpowiedni zestaw narzędzi do przycinania, należy zlokalizować niechciany liść, a następnie podążać za jego łodygą aż do dolnej części ogonka. Usunięcie martwych łodyg zwiększy dostęp światła i wentylację rośliny oraz pomoże jej rosnąć. Wytnij łodygę tuż nad miejscem, gdzie wychodzi z gleby, aby usunąć ją całkowicie. Jeśli chcecie powstrzymać roślinę przed kwitnieniem, możecie użyć tych samych sekatorów do usunięcia pąków przed ich otwarciem. Wreszcie, może wolisz po prostu przyciąć martwe lub uszkodzone części rośliny, w tym deadheading zużytych kwiatów, aby utrzymać go wygląda najlepiej. Można to zrobić o każdej porze roku. Chore lub uszkodzone pędy należy przyciąć tuż przy linii gleby i całkowicie usunąć. Kwiaty należy ścinać tuż pod główką. Przycinanie należy przeprowadzać późną zimą lub wczesną wiosną. Najlepiej poczekać, aż pojawi się nowy wzrost podstawowy, a następnie odciąć martwe i uschnięte części zimowe do wysokości około 6 cali od ziemi.

Wszystko, co jest wymagane od Ciebie po przycinaniu Calopogon tuberosus jest do czyszczenia. Po przycięciu, obcięciu główki lub skróceniu rośliny Calopogon tuberosus należy zebrać odcięte części i wyrzucić je. Jeśli są jakieś chore części rośliny, które przyciąłeś, nie wyrzucaj ich z resztą przyciętych części. Chore liście należy zutylizować. Podczas podlewania po przycinaniu należy uważać, aby nie dotykać rany, aby nie dopuścić do zainfekowania rośliny przez grzyby poprzez świeżą ranę. Umieszczenie Calopogon tuberosus w dobrze wentylowanym miejscu również pomoże ranie wyschnąć i z czasem się zagoić.

Do głównego przycinania użyj ostrych sekatorów, które pozwolą na czyste cięcie, aby uniknąć uszkodzenia roślin. Podczas przycinania Calopogon tuberosus, cofnij się od czasu do czasu, aby sprawdzić wygląd rośliny, aby upewnić się, że ma kształt, który chcesz i że przycinasz go symetrycznie. Zaleca się noszenie rękawic i okularów ochronnych podczas przycinania Calopogon tuberosus.

Przycinanie jest ważnym elementem pielęgnacji i utrzymania roślin. Różne rośliny mają różne wymagania dotyczące przycinania. Niektóre rośliny mogą wymagać niewielkiego lub żadnego przycinania, podczas gdy inne mogą wymagać więcej uwagi. Większość roślin należy przycinać w celu usunięcia uszkodzonych lub niezdrowych liści. Inne rośliny mogą być przycinane w celu kontroli ich kształtu i wielkości. Przycinanie może być nawet wykonane w celu usunięcia główek kwiatowych roślin i zatrzymać je od samosiewu. Chociaż niektórzy ogrodnicy mogą uznać przycinanie za żmudne zadanie, jest to zło konieczne i stanowi istotną część utrzymania roślin w szczęściu i zdrowiu.

Calopogon tuberosus potrzebują pełnego słońca każdego dnia, a te rośliny polegają na minimum sześciu godzinach światła słonecznego, aby utrzymać ich liście, korzenie i kwiaty w zdrowym stanie. Nawet jeśli większość bylin potrzebuje sześciu godzin światła słonecznego dziennie, rośliny takie jak Orange Daylily lub Giant Coreopsis mogą żyć z mniejszym nasłonecznieniem przez minimum trzy godziny dziennie. Nawet jeśli te wieloletnie rośliny kwitnące mogą żyć tylko z trzema godzinami bezpośredniego światła słonecznego, nie będą w stanie rozwijać się tak, jak w bardziej słonecznych warunkach.

Kilka wieloletnich roślin kwitnących, które nie lubią nadmiernego ciepła w ciepłym klimacie, może słabo reagować na zbyt wiele słońca, jeśli mają uszkodzenia cieplne. Rośliny te mogą więdnąć lub wysychać od zbyt dużej ilości słońca, a także mogą rozwijać problemy ze wzrostem, jeśli są regularnie w słońcu podczas najbardziej intensywnego ciepła w ciągu dnia. Niektóre rośliny nie potrzebują ochrony przed lekkim popołudniowym słońcem, ale te, które są uszkodzone przez intensywne popołudniowe ekspozycje, powinny mieć zapewniony cień w cieplejszym klimacie. Ogrodnicy mogą zapewnić tym roślinom dużo cienia, sadząc je w miejscach, które nie otrzymują bezpośredniego ciepła w godzinach popołudniowych, np. pod drzewami lub za krzewami.

Wiele bylin potrzebuje dużo słońca, aby w pełni rozkwitnąć, jednak niektóre z nich w cieplejszym klimacie korzystają z mniejszej ilości słońca. Na przykład ludzie, którzy mieszkają w gorącym klimacie mogą chcieć zapewnić cień dla swoich kwitnących bylin w gorącym popołudniowym słońcu, a to jest jeszcze bardziej prawdziwe w miesiącach letnich. Mimo że niektóre kwitnące rośliny wieloletnie będą korzystać z częściowego cienia w najgorętszym klimacie, rośliny takie jak Giant Coreopsis nie są zastraszone przez zbyt dużo słońca. Mogą one stać w pełnym słońcu podczas upałów i nadal dobrze się rozwijać.

Jeśli uprawiasz Calopogon tuberosus i nie otrzymujesz wystarczającej ilości światła słonecznego, zauważysz u swoich roślin oznaki nieodpowiednich wymagań. Większość roślin nie będzie produkować tak wielu kwiatów, jak gdyby miały pełną ekspozycję na słońce. Niektóre rośliny będą miały suche plamy na liściach, ale większość z nich nadal będzie kwitła w niedostatecznym słońcu. Nawet jeśli zakwitną, kwiaty będą mniejsze i mniej pełne.

Calopogon tuberosus jest wielkim kwiatem w ogrodzie i będzie miał optymalne kwitnienie, jeśli dostanie sześć godzin światła słonecznego dziennie minimum. Czasami kwiaty pozostają świeże dłużej, jeśli są częściowo zacienione podczas naprawdę gorących części dnia. Kiedy Calopogon tuberosus jest młoda, ogrodnicy chcą się upewnić, że ich młodsze rośliny dostają dużo światła słonecznego, ale nie muszą znosić intensywnego ciepła podczas popołudniowego słońca. Jeśli masz w pełni dojrzałą roślinę, zapewnij jej dużo słońca, aby mogła utrzymać prawidłowy wzrost.

Calopogon tuberosus potrzebują minimum sześciu godzin światła, aby jak najlepiej wspierać ich cykle fotosyntezy. Te rośliny kwitnące potrzebują słońca, aby pomóc ich liście i kwiaty rosną. Jednak niektóre wieloletnie rośliny kwitnące, takie jak Giant Coreopsis, mogą potrzebować od ośmiu do dwunastu godzin pełnego słońca dziennie, aby utrzymać ich duże kwiaty i zdrowe liście.

Jeśli chcesz, aby Twoja Calopogon tuberosus rosła zdrowo i kwitła jak najwięcej w sezonie kwitnienia, powinieneś spróbować dać roślinie sześć godzin bezpośredniego światła słonecznego. Niektóre rośliny wieloletnie mogą nawet zrobić więcej światła słonecznego i może siedzieć w słońcu do dwunastu godzin, w zależności od ciepła w obszarze i ogólnego środowiska. Rośliny takie jak Red Hot Poker i Giant Coreopsis rozwijają się w znacznie gorętszych klimatach i mogą siedzieć we wszystkich rodzajach silnego światła słonecznego. Niektórzy domowi ogrodnicy muszą używać świateł wzrostu, ponieważ ich miejsca nie pozwalają na tony światła słonecznego na zewnątrz. Większość bylin może rosnąć szczęśliwie w światłach, ale będą one potrzebować wszędzie od ośmiu do czternastu godzin sztucznego światła, aby pozostać silnym, ponieważ światła te nie mają tyle mocy, co słońce.

Najlepsza temperatura dla Calopogon tuberosus zależy od pory roku. Istnieją dwa podstawowe sezony do dyskusji na temat temperatury: sezon wzrostu i sezon spoczynku. W sezonie wegetacyjnym, gdy Calopogon tuberosus zacznie kiełkować, idealny zakres temperatur powinien wynosić 65~80℉(18~27℃). Każdy zimniejszy niż 15℉(-10℃), a roślina będzie cierpieć; jej liście mogą brązowieć i więdnąć, ale jeśli jest to krótka zimna faza, to Calopogon tuberosus może być w stanie przetrwać z pewną pomocą. Podczas cieplejszych części roku, Calopogon tuberosus będzie musiał być podobnie chroniony przed zbyt wysokimi temperaturami. 95-105℉ (35-40℃) jest szczytem zakresu temperatur tej rośliny, a wszystko powyżej będzie zagrażać integralności liści i kwiatów Calopogon tuberosus. Gorące temperatury mogą powodować więdnięcie, opadanie, a nawet oparzenia słoneczne na liściach, które mogą być trudne do Calopogon tuberosus odzyskać. Jest kilka sposobów na zwalczenie tego problemu, które są szybkie i łatwe!

Jeśli jest to pierwszy rok, kiedy Twoja Calopogon tuberosus jest na zewnątrz jako nowa roślina, to może potrzebować trochę więcej opieki podczas najzimniejszych miesięcy w roku. Nie tylko może mróz bardziej poważnie uszkodzić pierwszy rok Calopogon tuberosus, ale może również zapobiec odrastaniu jako zdrowej rośliny na wiosnę. Ta roślina musi być utrzymywana w temperaturze 40℉(5℃) lub wyższej, gdy nie są jeszcze ustalone, co można zrobić albo przez przyniesienie Calopogon tuberosus wewnątrz na miesiąc lub dwa, lub umieszczenie mulcz lub bariery tkaniny, które chronią przed uszkodzeniem mrozu. Dobrym pomysłem jest także posadzenie Calopogon tuberosus w cienistym miejscu w ciągu pierwszego roku lub dwóch lat, ponieważ mniejsze i słabsze rośliny mają większe trudności z utrzymaniem własnej temperatury w upale. Pierwszoroczna Calopogon tuberosus powinna otrzymywać nie więcej niż pięć godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie, szczególnie jeśli temperatura otoczenia w ciągu dnia przekroczy 80℉(27℃). Shadecloth i częste podlewanie lub zamgławianie są kluczami do letniej kontroli ciepła.

Jeśli niskie temperatury (poniżej 15℉(-10℃)) wystąpią podczas sezonu wegetacyjnego, jest kilka środków, które można podjąć, aby pomóc chronić Calopogon tuberosus przed uszkodzeniem przez mróz lub zimno. Jeśli uprawiasz Calopogon tuberosus w pojemniku, to pojemnik może być po prostu wniesiony do środka w jasnym, pośrednim świetle, aż temperatury wzrosną ponad dolny próg ponownie. Inną opcją, która lepiej nadaje się do sadzenia w ziemi Calopogon tuberosus jest użycie mulczu lub tkaniny ogrodniczej do stworzenia izolowanej bariery wokół rośliny, która ochroni ją przed mrozem i zimnym wiatrem. Dla temperatur, które są gorętsze niż 80℉(27℃) w cieniu w ciągu dnia, należy uważać, aby tylko wystawić Calopogon tuberosus do sześciu godzin lub mniej światła słonecznego dziennie, najlepiej w godzinach porannych. Umieszczenie tkaniny cieniu, lub grzywny plastikowej siatki, może pomóc zmniejszyć ilość bezpośredniego światła słonecznego, że uderza w rośliny w najgorętszych częściach dnia. Możesz także zainstalować system zamgławiania, który pozwala na powolne uwalnianie mgły chłodzącej wokół podstawy rośliny w ciągu dnia, aby obniżyć temperaturę podłoża.

Podczas mroźnych miesięcy zimowych Calopogon tuberosus potrzebuje pewnej dozy zimna, aby pozostać w stanie spoczynku do czasu kiełkowania. Kiełkowanie zbyt wcześnie, to znaczy zanim minie niebezpieczeństwo ostatniego mrozu, może być śmiertelne dla Calopogon tuberosus, zwłaszcza jeśli ma już przewagę nad innymi, gdy uderzy mróz. Temperatura zimą powinna być niższa niż 32℉(0℃), ale jeśli dojdzie do 40℉(5℃), wszystko będzie w porządku. Niespodziewany ciepły czar podczas zimnych miesięcy, co może się zdarzyć w bardziej umiarkowanych klimatach, takich jak leśne lasy deszczowe, może wywołać przedwczesne kiełkowanie z Calopogon tuberosus. W tym przypadku, jeśli nadal istnieje bezpośrednie zagrożenie mrozem, możesz spróbować przykryć go przezroczystym plastikiem na palach, aby zimno miało mniejszą szansę na uszkodzenie nowego kiełka. Takie ustawienie można usunąć, gdy minie niebezpieczeństwo mrozu. Czasami Calopogon tuberosus będzie w stanie odrodzić się w odpowiednim czasie bez żadnej pomocy, ale ta metoda zwiększa szanse na udane drugie kiełkowanie.

Liście rośliny Calopogon tuberosus stanowią większość jej głównej struktury, a nawożenie jest jednym z najbardziej wpływowych sposobów zapewnienia, że te liście wyglądają świetnie, a jednocześnie spełniają swoją funkcję. Odpowiednie nawożenie pomoże Twojej Calopogon tuberosus utrzymać liście o jednolitym kolorze i zdrowej strukturze. Nawożenie działa również pod powierzchnią gleby, pomagając roślinie Calopogon tuberosus w tworzeniu nowych korzeni i utrzymaniu korzeni, które są już częścią systemu korzeniowego. Oznacza to, że dzięki nawożeniu roślina nie tylko będzie zdrowa teraz, ale także w przyszłości będzie lepiej przyswajać składniki odżywcze z gleby.

Jeśli uprawiasz Calopogon tuberosus na zewnątrz każdego roku, ta bylina wyśle nowy wzrost strzelający wczesną wiosną. Pojawienie się tych liści to znak, że nadszedł czas, aby rozpocząć nawożenie na ten rok. Często Calopogon tuberosus radzi sobie doskonale z pojedynczym zastosowaniem nawozu na wiosnę. Jeśli jednak chcesz zmaksymalizować wzrost swojej Calopogon tuberosus, możesz powtórzyć nawożenie kilka razy w ciągu wiosny i wczesnego lata. Jeśli wybierzesz tę drogę, możesz zasilać swoją Calopogon tuberosus mniej więcej raz na miesiąc do półtora miesiąca.

Późną jesienią i zimą Twoja Calopogon tuberosus wejdzie w fazę spoczynku, w której nie będzie już wytwarzać nowych przyrostów. W tym czasie należy unikać nawożenia Calopogon tuberosus. Jeśli zdecydujesz się na wielokrotne nawożenie wiosną i latem, powinieneś zacząć zmniejszać dawkę nawożenia w miarę zbliżania się lata, ponieważ tempo wzrostu Calopogon tuberosus również ulegnie spowolnieniu. Ogólnie rzecz biorąc, nigdy nie jest mądrym wyborem nawożenie Calopogon tuberosus w czasie, gdy pogoda jest niesezonowo gorąca lub gdy gleba jest wyjątkowo sucha. Nawożenie w obu tych przypadkach może nadwyrężyć Calopogon tuberosus i spowodować jej przedwczesne wyginięcie.

Na szczęście wybór najlepszego nawozu dla Calopogon tuberosus jest bardzo prostym zadaniem. Rośliny te będą dobrze się rozwijać na uniwersalnym nawozie ogrodowym, który ma równe ilości azotu, fosforu i potasu. Nawóz o proporcjach 10-10-10 lub podobnych będzie bardzo skuteczny. W razie wątpliwości należy unikać nawozów zawierających duże ilości azotu. Większość najlepszych nawozów dla Calopogon tuberosus będzie miała postać granulatu. Nawozy te powinny mieć powolne uwalnianie i będą bardzo łatwe do zastosowania w glebie. Pomocne może być również zasilanie Calopogon tuberosus za pomocą organicznej zmiany gleby, takiej jak kompost.

Poczekaj, aż wczesną wiosną Twoja Calopogon tuberosus ledwie wypuści pierwsze liście z powierzchni ziemi. Gdy tylko zauważysz ten znak, zastosuj granulowany nawóz o spowolnionym działaniu i zrównoważonej formule w glebie otaczającej podstawę rośliny Calopogon tuberosus. Podobny proces można powtórzyć w późniejszym okresie sezonu. W przypadku ponownego zastosowania nawozu na Calopogon tuberosus, należy ponownie zastosować nawóz do gleby u podstawy rośliny, a nie do samej rośliny. Czasami może to wymagać odsunięcia niektórych liści, aby uzyskać dostęp do gleby nad korzeniami. Często dobrym wyborem jest również podlewanie Calopogon tuberosus przed i po zasilaniu.

Calopogon tuberosus nie musi otrzymywać dużych ilości nawozu każdego roku, co oznacza, że przenawożenie jest całkowicie możliwe. Jeśli przesadzisz z nawożeniem Calopogon tuberosus, prawdopodobnie zauważysz najpierw, że liście stały się brązowe. Nadmierne nawożenie Calopogon tuberosus jest szczególnie częste, jeśli używasz nawozu o wyższej koncentracji azotu. Wysoka zawartość azotu prawdopodobnie spowoduje, że liście Calopogon tuberosus staną się odbarwione, stracą dużo wilgoci i zaczną się zwijać na brzegach. Wielu ogrodników unika takich komplikacji, ograniczając nawożenie Calopogon tuberosus do jednego razu w roku, wczesną wiosną.