Jeśli na niedojrzałych owocach roślin pojawiają się brązowe lub czarne plamy, jest duża szansa, że winę za to może być plama na owocach . Jest to nieformalny termin używany do opisania kilku rodzajów chorób, które powodują te same objawy: nieatrakcyjne plamy na owocach i warzywach. Istnieje kilka różnych winowajców za plama na owocach , w tym plamistość bakteryjna, plamka bakteryjna i inne powiązane choroby (takie jak wczesna zaraza). Oto kilka symptomów i potencjalnych rozwiązań do rozważenia.

Objawy plama na owocach różnią się w zależności od rodzaju rośliny dotkniętej chorobą, a także od konkretnego patogenu. Plama na owocach może mieć wpływ na prawie każdy rodzaj rośliny, w tym pomidory, gruszki, śliwki, cebulę, truskawki, seler, brzoskwinie i inne. Oto kilka przykładów potencjalnych objawów: Małe miejsce na owoce Małe plamki są najczęściej kojarzone z plamkami bakteryjnymi.

Duża plamka na owoce Duże plamy są często widoczne na roślinach cierpiących na plamy bakteryjne, wczesną zarazę i choroby pokrewne.

Za plama na owocach kryje się kilku winowajców. Zależą one od patogenu oraz rodzaju rośliny. Plamka bakteryjna i plamka bakteryjna są powszechnymi chorobami, które mogą wpływać na pomidory, wiśnie i inne rośliny. Plamka bakteryjna jest wywoływana przez Pseudomonas syringae . Odkryta po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych w 1933 roku, najczęściej występuje w pomidorach i pobliskich chwastach, ale może również wpływać na inne rodzaje roślin i ich owoce. Jest bardziej rozpowszechniony w niskich temperaturach (mniej niż 75℉ ) i wysokiej wilgotności. Plamę bakteryjną wywołuje Xanthomonas campestris pv. Vesicatoria . Po raz pierwszy odkryta w Teksasie w 1912 roku, choroba ta występuje częściej przy ciepłej pogodzie i w warunkach wysokiej wilgotności.

Podwodne rośliny to jeden z najszybszych sposobów na ich zabicie. Jest to coś, o czym wie większość ogrodników. Niestety, dokładne określenie, ile wody potrzebuje roślina, może być trudne, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że podlewanie i nadmierne podlewanie mają podobne objawy u roślin. Dlatego ważne jest, aby być czujnym i uważnym na indywidualne potrzeby każdej rośliny.

Jak wspomniano wcześniej, podlewanie i podlewanie mają podobne objawy u roślin. Objawy te obejmują słaby wzrost, zwiędłe liście, defoliację i brązowe końcówki lub brzegi liści. Ostatecznie zarówno podlewanie, jak i nadmierne podlewanie może doprowadzić do śmierci rośliny. Najłatwiejszym sposobem określenia, czy roślina ma za dużo lub za mało wody, jest przyjrzenie się liściom. Jeśli winowajcą jest podwodne , liście będą brązowe i chrupiące, a jeśli jest zbyt podlewane, będą miały żółty lub bladozielony kolor. Kiedy ten problem zaczyna się po raz pierwszy, może nie być żadnych zauważalnych objawów, szczególnie u roślin odpornych lub tolerujących suszę. Jednak zaczną więdnąć, gdy zaczną cierpieć z powodu braku wody. Krawędzie liści rośliny staną się brązowe lub zwinięte. Gleba odrywająca się od krawędzi donicy jest znakiem ostrzegawczym lub chrupiącą, łamliwą łodygą. Przedłużona podwodne może spowodować zahamowanie wzrostu rośliny. Liście mogą opadać, a roślina może być również bardziej podatna na inwazję szkodników.

Podwodne jest spowodowana, po prostu, niezbyt częstym lub dostatecznie głębokim podlewaniem roślin. W przypadku wystąpienia którejkolwiek z poniższych sytuacji istnieje zwiększone ryzyko podwodne :

Bez względu na rodzaj rośliny lub miejsce jej uprawy, w pewnym momencie zacznie się w wieku żółty i suchy . Jest to naturalny, nieunikniony proces, który ma miejsce, gdy roślina zakończy wszystkie etapy swojego życia. Rośliny jednoroczne przechodzą ten proces pod koniec jednego sezonu wegetacyjnego. Rośliny wieloletnie żyją przez wiele lat, jeśli nie dziesiątki lub setki lat, ale ostatecznie będą wykazywać te objawy.

Kiedy rośliny przeszły przez swoje naturalne etapy rozwojowe i zbliżają się do końca swojego cyklu życiowego, zaczynają wykazywać oznaki upadku. Liście zaczną żółknąć i opadać, a z czasem stają się papierowo brązowe i suche. Po całkowitym wyschnięciu liście zaczynają opadać z rośliny, aż cała roślina wyschnie.

Pod koniec jej życia kodowanie genetyczne w roślinie zwiększa produkcję etylenu, fitohormonu, który kontroluje starzenie się lub naturalne starzenie się i śmierć. Podział komórek zatrzymuje się, a roślina zaczyna katabolizować zasoby do wykorzystania w innych częściach rośliny. Gdy tak się dzieje, tkanki zaczynają żółknąć i wysychać, aż cała roślina wyschnie i zginie.