Możesz umieścić wąż ogrodowy u podstawy rośliny, aby zapewnić, że promujesz doskonały rozwój korzeni. Unikaj bezpośredniego spryskiwania liści i wiedz, że liście będą wymagały więcej wody, jeśli znajdują się na zewnątrz i są wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Można również użyć bąbelków, które można umieścić na każdej roślinie, aby nawilżyć korzenie. Używaj także węży do zraszania, które mogą pokryć cały ogród lub łóżko podczas dodawania lub usuwania roślin, aby głęboko wcisnąć korzenie. Przed podlewaniem należy spuścić nadmiar wody i poczekać, aż gleba wyschnie. Podlewaj na poziomie gruntu, aby zapobiec chorobom. W słoneczny dzień warto spryskać cały krzew wodą. Zarówno w przypadku roślin doniczkowych, jak i gruntowych należy pamiętać, że Choerospondias axillaris preferuje głębokie podlewanie niż lekkie zraszanie.

Nadmiernie podlewana Choerospondias axillaris może zacząć mieć liście, które żółkną, odpadają i więdną. Roślina może również wyglądać na matową i niezdrową, z oznakami mięsistych łodyg. Kiedy zaczynają wykazywać te oznaki, najlepiej jest dostosować swój harmonogram, gdy tylko jest to możliwe. Zwiędnięcie może być również oznaką podlewania, jak również. Możesz zobaczyć, że liście zaczynają się chrupiące i suche, podczas gdy nadmiernie podlewane będą miały miękkie zwiędnięte liście. Sprawdź glebę, gdy jest sucha i podlewanie nie jest wystarczające, daj jej pełne podlewanie w czasie. Wystarczająca ilość wody sprawi, że Choerospondias axillaris ponownie się odbuduje, ale roślina nadal będzie pojawiać się suche i żółte liście po kilku dniach z powodu uszkodzonego systemu korzeniowego. Gdy wróci do normy, żółknięcie liści ustanie. Zawsze sprawdzaj poziom wilgoci w doniczce, gdy masz Choerospondias axillaris w domu. Unikaj nadmiernego podlewania w pomieszczeniach i zobacz, czy są oznaki czarnych plam. Jeśli są one obecne, niech gleba wyschnie w doniczce dając jej kilka dni odpoczynku od podlewania. Nadmierne podlewanie może prowadzić do gnicia korzeni w roślinie. Jeśli tak jest, możesz chcieć przenieść je do innej doniczki, zwłaszcza jeśli widzisz odbarwione i śliskie korzenie. Zawsze zapobiegaj gniciu korzeni, jak to tylko możliwe, i nie pozwól, aby gleba stała się zbyt wilgotna. Powinieneś wykopać trochę głębiej, gdy sadzisz Choerospondias axillaris na zewnątrz. Gdy sprawdzisz palcami i zauważysz, że gleba jest zbyt sucha, może to oznaczać podlewanie. Konieczne jest odpowiednie podlewanie, które pomoże roślinie odzyskać siły.

Choerospondias axillaris lubi głębokie i rzadkie podlewanie. Chciałbyś je moczyć w galonie wody za każdym razem, zwłaszcza gdy są sadzone w doniczkach. Magazyn wody w doniczkach jest ograniczony, a gleba szybciej wyschnie. Podlewanie jest wymagane co 3 do 5 dni, gdy mieszka w zimnym regionie. Podlewaj je wcześnie rano, gdy gleba jest sucha, na zewnątrz lub w pomieszczeniach. Możesz również określić, czy podlewanie jest potrzebne, sprawdzając glebę wewnątrz. Gdy górne 2-3 cale gleby są suche, nadszedł czas, aby dać roślinie pełne podlewanie. Podczas gorących dni może być konieczne codzienne sprawdzanie wilgotności, ponieważ ciepło może szybko wysuszyć glebę w doniczce. Podlewanie gleby jest również wymagane, jeśli masz ogród. Gdy mieszkasz w gorącym klimacie, możesz chcieć podlewać raz w tygodniu. Podlewaj tylko wtedy, gdy zauważysz, że około 2 do 3 cali gleby staje się zbyt suche na zewnątrz lub wewnątrz. Rozważ ilość wody deszczowej na roślinie i zapewnić, aby nie dodać do niego, aby zapobiec gniciu korzeni.Możesz nie potrzebują dodatkowego podlewania roślin, jeśli jest dużo opadów. Choerospondias axillaris ogólnie rośnie w okresie wiosny i jesieni. Kiedy są na zewnątrz, trzeba dodać mulcz około 3 do 4 cali głębokości, aby zachować więcej wody. Musisz częściej podlewać rośliny w piaszczystej glebie, ponieważ ten typ ma tendencję do szybszego drenażu. Jednak z gliniastym, trzeba podlewać to mniej często, gdzie można iść na 2-3 dni, aby wysuszyć roślinę i nie rozwijać żadnych gnicia korzeni. Możesz zaznaczyć datę w kalendarzu, kiedy tylko podlewasz i kiedy zauważysz, że liście zaczynają opadać. Może to oznaczać, że możesz być dzień późno.

The Choerospondias axillaris ogólnie potrzebuje około galonu wody każdego harmonogramu,Z roślin doniczkowych, może chcesz je głęboko podlewać, aż zobaczysz, że woda kapie na dnie garnka. Następnie należy poczekać na wyschnięcie gleby przed ponownym podlaniem. Możesz użyć kalkulatora wody lub wilgotnościomierza, aby określić ilość, którą podałeś roślinie w ciągu tygodnia. Zapewnij dużo wody, zwłaszcza w okresie kwitnienia, ale pozwól wilgoci wyparować po tym czasie, aby zapobiec gniciu korzeni. Jeśli Choerospondias axillaris jest posadzona na zewnątrz przy odpowiedniej ilości opadów, może nie potrzebować dodatkowego podlewania. Kiedy Choerospondias axillaris jest młoda lub nowo posadzona, upewnij się, że dostaje 1-2 cale deszczu tygodniowo. W miarę wzrostu Choerospondias axillaris może przetrwać całkowicie dzięki opadom deszczu. Tylko wtedy, gdy pogoda jest zbyt gorąca, lub gdy nie ma opadów w ogóle przez 2-3 tygodnie, wtedy należy rozważyć podanie Choerospondias axillaris pełnego podlewania w chłodniejszym momencie dnia, aby zapobiec dużym uszkodzeniom cieplnym rośliny. Dodatkowe podlewanie będzie wymagane podczas utrzymujących się okresów suchych.

Potrzeby Choerospondias axillaris na zewnątrz pochodzą z deszczu, jedynie uporczywa sucha pogoda wymaga podlewania. Przez cały wiosenny i jesienny sezon wegetacyjny gleba musi być wilgotna, ale nie mokra, a naprzemienne suche i wilgotne warunki glebowe pozwolą Choerospondias axillaris dobrze się rozwijać. Latem upały mogą powodować zbyt szybkie odparowywanie wody, a w przypadku braku opadów deszczu konieczne będzie częstsze i dodatkowe podlewanie, aby utrzymać wilgoć. Zazwyczaj Choerospondias axillaris będzie potrzebował mniej wody w okresie zimowym. Ponieważ Choerospondias axillaris zrzuca liście i przechodzi w stan uśpienia, można umieścić je w dobrze odprowadzającej, ale zatrzymującej wilgoć mieszance gleby, takiej jak terakota, aby pomóc wodzie szybciej wyparować. Gdy Twoja Choerospondias axillaris rosnąca na zewnątrz zacznie wypuszczać liście i przejdzie w stan spoczynku, możesz całkowicie pominąć podlewanie i w większości przypadków Choerospondias axillaris może polegać na jesiennych i zimowych deszczach, aby przetrwać cały okres spoczynku. Po wiosnie można uprawiać Choerospondias axillaris i zachęcić go do wzrostu i kwitnienia, gdy temperatura staje się cieplejsza.Ta roślina nie jest ogólnie fanem stawów lub suszy podczas kwitnienia. Musisz upewnić się, że drenaż jest dobry przez cały czas, zwłaszcza w zimie. Kiedy roślina jest w doniczce, ma ograniczony wzrost korzeni. Utrzymuj je dobrze podlewane, zwłaszcza jeśli są sadzone w doniczkach w okresie letnim. Nie lubią zimnych i mokrych korzeni, więc zapewnij odpowiedni drenaż, zwłaszcza jeśli wciąż rosną. Zawsze najlepiej jest pilnie podlewać swoje Choerospondias axillaris 's. Podlej cały system korzeniowy przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu, w zależności od pogody. Najlepiej unikać płytkiego zraszania, które dociera do liści, ponieważ sprzyja ono rozwojowi grzybów i nie dociera głęboko do korzeni. Nie pozwól, aby Choerospondias axillaris 's całkowicie wyschły jesienią lub zimą, nawet jeśli są już w stanie spoczynku. Nie topić roślin, ponieważ ogólnie nie lubią siedzieć w wodzie zbyt długo. Mogą one umrzeć w zimie, jeśli gleba nie odprowadza dobrze. Należy również zastosować ściółkę, gdy tylko jest to możliwe, aby zmniejszyć stres, zachować wodę i zachęcić do zdrowego kwitnienia.

W przypadku sadzenia w gruncie, Choerospondias axillaris głównie polega na deszczu. Jeśli jednak przez 2-3 tygodnie nie będzie opadów, może trzeba będzie odpowiednio zastanowić się nad podaniem roślin do głębokiego podlewania. W przypadku podlewania Choerospondias axillaris latem, należy starać się robić to rano. Duża różnica temperatur pomiędzy temperaturą wody a systemem korzeniowym może powodować stres korzeni. Trzeba unikać podlewania krzewów, gdy na zewnątrz jest zbyt gorąco. Zacznij je ściółkować w okresie wiosennym, gdy ziemia nie jest zbyt zimna. Wiek roślin ma znaczenie. Brak wody jest jednym z najczęstszych powodów, dla których nowo posadzone nie rosną. Po ich ustanowieniu, trzeba złagodzić harmonogram podlewania. Ogranicz podlewanie ich w okresie jesienno-zimowym, zwłaszcza jeśli mają w glebie materiał zatrzymujący wodę. Suche wiatry zimą mogą je wysuszyć, a nowo posadzone mogą być zagrożone suszą podczas wietrznej zimy, lata i jesieni. Wietrzne pory roku oznaczają konieczność częstszego podlewania. Te posadzone w doniczce mają tendencję do szybszego wysychania, więc potrzebują więcej podlewania. Gdy tylko zauważymy, że słabiej kwitną, liście zaczynają zasychać. Rośliny doniczkowe są stosunkowo skomplikowane do podlewania i wahają się w częstotliwości. Zawsze należy uważać, aby roślina doniczkowa nie siedziała w wodzie. Unikajmy umieszczania ich w pojemnikach ze spodkami, miskami i tacami. Zbyt częste podlewanie jesienią może sprawić, że liście będą wyglądały na cętkowane lub żółtawe. Zawsze warto zapobiegać ich nadmiernemu podlewaniu, niezależnie od aktualnego klimatu czy pory roku, którą możesz mieć. W miesiącach, w których Choerospondias axillaris zaczyna kwitnąć, możesz chcieć zwiększyć częstotliwość podlewania, ale daj jej odpocząć, gdy już w pełni urośnie. Daj im odpowiednią ilość wody raz na 3 do 5 dni, ale nie podawaj im regularnych harmonogramów. Upewnij się, że gleba jest sucha, wtykając palec w doniczkę lub użyj wilgotnościomierza, jeśli nie jesteś pewien, czy to właściwy czas. Zbyt duża ilość gnicia korzeni może spowodować ich obumarcie, więc uważaj, aby nie przesadzić z podlewaniem lub podlewaniem niezależnie od klimatu lub pory roku, którą masz w swojej okolicy.

Podlewanie Choerospondias axillaris pomaga transportować potrzebne składniki odżywcze z gleby do reszty rośliny. Wilgoć utrzyma ten gatunek w zdrowiu, jeśli wiesz, ile wody dać. Wymagania dotyczące podlewania będą zależały od pogody w Twojej okolicy i gleby rośliny. Choerospondias axillaris kwitnie na wilgotnej glebie, ale generalnie nie tolerują one podtopień. Upewnij się, że zapewnisz wystarczającą ilość ściółki, gdy sadzisz je na ziemi i nigdy nie wpadnij w pułapkę zbyt małego podlewania. Cieszą się pełną puszką wody, gdzie woda powinna być wilgotna u podstawy, gdy są sadzone w doniczce, aby uzyskać najlepsze kwiaty. Jeśli są uprawiane jako liście, trzeba je podlewać do głębokości 10 do 20 cali, więc będą nadal rosnąć. Jeśli pada deszcz, należy powstrzymać się od podlewania i pozwolić im uzyskać potrzebne składniki odżywcze z wody deszczowej.

Niepielęgnowane, dzikie Choerospondias axillaris mają trudności z owocowaniem, i to nie bez powodu. Kiedy Choerospondias axillaris nie jest przycinane, mają problemy z dostępem do światła słonecznego, rozkładem masy, a nawet z grzybami i innymi szkodnikami. Przycinanie bardzo pomaga w rozwiązaniu tych problemów, a także zapewnia estetykę samych drzew. Przycinanie jest również podstawową koniecznością otaczającą ogólny wzrost Choerospondias axillaris. Jeśli Choerospondias axillaris stają się zbyt duże, zaczynają się rozpadać dość szybko. Utrata gałęzi z powodu problemów z rozkładem ciężaru może być śmiertelna dla Choerospondias axillaris, zwłaszcza tych w suchszym klimacie. Przycinanie pomaga potwierdzić strukturę korony i zapewnić wsparcie dla kluczowych gałęzi.

Choerospondias axillaris należy przycinać późną zimą, gdy nie ma jeszcze oznak nowego wzrostu. W tym czasie Choerospondias axillaris jest w stanie uśpienia, a więc może się lepiej utrzymać bez dodatkowego wzrostu do utrzymania. W tym czasie można odciąć gałęzie, które są najbardziej uciążliwe. W miesiącach letnich, kiedy nowe pędy wyrastają na wszystkie strony, wiele zielonych pędów będzie wymagało przycięcia. Choć niektóre z nich mogą okazać się przydatne, większość słabych i cienkich gałęzi, które pojawiają się przed sezonem owocowania, trzeba będzie przyciąć, aby uzyskać lepsze owoce na ustalonych gałęziach.

Aby prawidłowo przycinać Choerospondias axillaris, potrzebny jest podstawowy zestaw narzędzi i umiejętności. Na szczęście większość Choerospondias axillaris przycina się mniej więcej tak samo; z tego powodu opanowanie przycinania Choerospondias axillaris jest dość łatwe i czasochłonne. Wszystko sprowadza się do czasu, wyboru i metodologii. Narzędzia Zanim zaczniesz przycinać Choerospondias axillaris, najpierw określ, jakimi narzędziami pracujesz. Większość Choerospondias axillaris można przycinać za pomocą nożyc ręcznych lub nożyc do gałęzi, ale niektóre mogą wymagać piły do tyczek (dla bardzo wysokich lub trudno dostępnych miejsc). Nie zaniedbuj również otwartych ran w miejscu przycinania; większe cięcia powinny być pokryte miodem lub sokiem sosnowym, aby pomóc w powstrzymaniu powszechnych Choerospondias axillaris chorób i szkodników. Jak przycinać Do przycinania Choerospondias axillaris potrzebne są czyste i ostre nożyce. Zdezynfekuj je ciepłą wodą z mydłem lub środkiem dezynfekującym, takim jak alkohol, aby usunąć wszelkie możliwe patogeny, które mogą znajdować się na powierzchni nożyc. Jest to pierwszy i najprostszy krok do zapobiegania rozprzestrzenianiu się infekcji roślinnych. Następnie można przystąpić do obcinania gałęzi. Najpierw należy odciąć wszystkie oczywiście martwe, umierające lub chore gałęzie. Następnie przycinamy te, które rosną w górę w kierunku szczytu korony lub w dół w kierunku ziemi. Gałęzie te będą uciążliwe i ograniczą przepływ powietrza i światła słonecznego do wewnętrznych gałęzi, gdzie owoce będą się dusić. Usuń także wszelkie odrosty wyrastające z podstawy pnia. Staraj się pozostawić większe gałęzie i usuwaj mniejsze, które w jakikolwiek sposób krzyżują się z większymi gałęziami lub je przechwytują. Zamiast skracać gałęzie, usuwaj całe gałęzie od ich podstawy, aby nie przeszkadzały w dalszym rozwoju. Użyj soku sosnowego lub miodu do zamknięcia ran po obciętych gałęziach, aby pomóc drzewu szybciej się zagoić.

Sprawdź drzewo, aby upewnić się, że przyciąłeś wszystkie gałęzie, które mogą stać się problemem w przyszłości. Należy wyciąć wszystkie zbędne gałęzie, które mogły zostać przeoczone, a następnie usunąć wszystkie opadłe szczątki z obszaru drzewa, aby zapobiec pojawieniu się podrostu. Warto używać rękawic, ponieważ kora Choerospondias axillaris może być miejscami szorstka.

Aby wyszkolić Choerospondias axillaris z wielkości siewki w dojrzałe drzewo, musisz zaplanować, które gałęzie zachować, a które stracić, aby utrzymać dobrą równowagę gałęzi, które pną się w górę i na zewnątrz pod kątem co najmniej 45 stopni. W miarę wzrostu sadzonki przycinaj wszystkie gałęzie rosnące pionowo w dowolnym kierunku. Gałęzie rosnące poziomo wydadzą więcej owoców, natomiast te rosnące pionowo nie uniosą zbyt wielu owoców i będą hamować wzrost ważnych gałęzi. Z czasem gałęzie, które wybierzesz na początku, staną się kluczowymi gałęziami, które wspierają większość owocowania i dalszego rozwoju drzewa! Należy również pamiętać, że niektóre z Choerospondias axillaris mogą się rozdzielić, jeśli nie zostaną odpowiednio przyuczone jako sadzonki. Jeśli wcześnie dojdzie do podziału "Y", najlepiej wybrać grubszą stronę podziału i zachować ją, a następnie odciąć cieńszą stronę podziału aż do podstawy.

Tropikalne rośliny ozdobne, które preferują pełne słońce, potrzebują co najmniej 6 godzin bezpośredniego światła słonecznego dziennie. Rośliny te są przystosowane do uprawy w miejscach o intensywnym, bezpośrednim nasłonecznieniu i wymagają tego typu światła, aby dobrze się rozwijać. W ich naturalnym środowisku często można je znaleźć rosnące na otwartych polach lub wzdłuż krawędzi lasów, gdzie otrzymują dużo światła słonecznego przez cały dzień.

Jeśli tropikalne rośliny ozdobne, które preferują pełne słońce, nie otrzymują wystarczającej ilości światła słonecznego, mogą stać się wątłe i słabe. Mogą również rozwijać żółte lub blade liście i mogą przestać produkować kwiaty. Z czasem rośliny te mogą umrzeć, jeśli nie otrzymają odpowiedniej ilości bezpośredniego światła słonecznego, którego potrzebują.

Tropikalne rośliny ozdobne, które preferują pełne słońce, potrzebują dużo bezpośredniego światła słonecznego, ale mogą zostać uszkodzone przez zbyt dużą ilość słońca. Jeśli rośliny te są wystawione na intensywne działanie promieni słonecznych przez dłuższy czas, mogą u nich wystąpić poparzenia słoneczne lub brązowe plamy. Mogą też ulec odwodnieniu, jeśli gleba w pełnym słońcu wyschnie zbyt szybko.

Aby chronić tropikalne rośliny ozdobne, które preferują pełne słońce, przed nadmiernym nasłonecznieniem, ważne jest, aby wybrać miejsce, które dostaje dużo bezpośredniego światła słonecznego, ale również ma pewną ochronę przed najgorętszą częścią dnia. Jeśli uprawiasz te rośliny w pojemnikach, możesz przenieść je do bardziej zacienionego miejsca podczas najgorętszej części dnia, aby chronić je przed promieniami słonecznymi. W najgorętszej części dnia można również zapewnić im cień, używając tkaniny cieniującej lub parasola.

Ważne jest, aby stopniowo aklimatyzować tropikalne rośliny ozdobne, które wolą pełne słońce, do bezpośredniego światła słonecznego, zwłaszcza jeśli były uprawiane w pomieszczeniach lub w zacienionym miejscu. Zacznij od umieszczenia rośliny w bezpośrednim świetle słonecznym na godzinę lub dwie każdego dnia, stopniowo zwiększając ilość czasu spędza w bezpośrednim świetle słonecznym przez okres kilku dni lub tygodni. Pamiętaj, aby mieć oko na rośliny na poziom wilgotności gleby, gdy jest narażony na pełnym słońcu. Rośliny te mogą wymagać częstszego podlewania w pełnym słońcu niż w bardziej zacienionym miejscu. Użyj wilgotnościomierza lub sprawdzić glebę z palcem, aby określić, kiedy roślina musi być podlewane.

Aby ta tropikalna roślina dobrze się rozwijała, będziesz chciał utrzymać je między 75℉ a 90℉ (25-32℃). Każdy gatunek może obsługiwać temperatury poza tym zakresem, ale utrzymanie go w ciągu kilku stopni tych granic zapewni, że rosną do ich maksymalnego potencjału. Jeśli chodzi o jego ekstremalne limity temperatur, każde środowisko poniżej 50℉ (10℃) lub powyżej 95℉ (35℃) zacznie utrudniać jego wzrost i powodować różne aberracje do jego liści i łodyg. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku niskich temperatur; nawet lekki mróz może spowodować, że twoje rośliny tropikalne zginą. Śmierć komórkowa może zacząć się dziać w szybkim tempie, niektóre gatunki umierają w zaledwie 12 do 24 godzin.

Podczas gdy Choerospondias axillaris nie wymaga zmian temperatury, aby wejść w różne fazy wzrostu, ważne jest, aby zachować spójność. Dzikie wahania temperatury mogą spowolnić jego wzrost niezależnie od jego obecnej fazy, więc zawsze lepiej jest trzymać je w kontrolowanym środowisku. Ten optymalny zakres temperatur 75℉ i 90℉ (25-32℃) jest niezbędny do utrzymania, zwłaszcza pozostając powyżej dolnej granicy. Idąc powyżej 90℉(32℃) nie jest idealny, ale jako roślina tropikalna nie będzie cierpieć zbyt wiele. Z drugiej strony, schodzenie poniżej 50℉ (10℃) (a zwłaszcza 40℉/5℃) zacznie bezpośrednio uszkadzać ten ciepłolubny gatunek rośliny.

Choerospondias axillaris nie potrzebuje różnych temperatur dla różnych sezonów wegetacyjnych. Najważniejszym krokiem w pielęgnacji sezonowej jest utrzymanie środowiska w optymalnym zakresie temperatur. Dlatego najlepiej jest trzymać tę roślinę w domu. W ten sposób można kontrolować temperaturę bez względu na to, jaki klimat panuje na zewnątrz. Światło jest również ważne dla gatunków tropikalnych, z wszystkich tych roślin preferuje częściowy poziom boczny ekspozycji na słońce. Oznacza to, że każde światło, które otrzymują, musi być rozproszone lub przefiltrowane, a jasne, ale pośrednie światło jest najlepszą opcją podczas uprawy roślin w pomieszczeniach. Zbyt dużo bezpośredniego światła słonecznego może negatywnie wpłynąć na liście rośliny, zmniejszając jej potencjał wzrostu.

Porada #1: Nie zostawiaj rośliny przy oknach w chłodniejszych miesiącach Jeśli chcesz mieć pewność, że Twoja roślina nie jest narażona na działanie niskich temperatur, możesz trzymać ją z dala od okien. W chłodniejszych miesiącach, takich jak późna jesień i zima, nawet najmniejszy przeciąg może przeciekać zimne powietrze do domu przez szczeliny w oknach. Podczas gdy to powietrze zazwyczaj rozprasza się i ogrzewa podczas podróży po domu, każda roślina umieszczona w pobliżu okna zostanie dotknięta. Przenieś swoje rośliny tropikalne w miejsce, gdzie nadal będą miały jasne, ale pośrednie światło, a jednocześnie upewnij się, że nie będą narażone na potencjalne przeciągi. Wskazówka #2: Jeśli znajdziesz suche plamy, roślina może dostawać zbyt dużo światła słonecznego lub ciepła Możesz zauważyć, że liście stają się białe lub nawet przypalone w słoneczny dzień. Te przebarwienia i nietypowe oznaczenia zwykle wskazują, że roślina dostaje zbyt dużo ciepła lub światła słonecznego i może być odwodniona. Nadmiar światła i ciepła wysusza glebę, zatrzymując rośliny przed uzyskaniem wilgoci, której potrzebują do podtrzymania struktury komórkowej. Spowalnia to również lub zatrzymuje proces fotosyntezy, dodatkowo utrudniając wzrost. Zbyt długie ignorowanie tych suchych miejsc może doprowadzić do ich rozprzestrzenienia się i w efekcie do śmierci roślin. Porada nr 3: Unikaj mrozu za wszelką cenę Niższe temperatury i mróz mogą uszkodzić rośliny, powodując powstawanie kryształków lodu lub zakłócając normalną aktywność fizjologiczną. To sprawia, że woda nie może swobodnie przemieszczać się w tkankach roślin, powodując deficyt wilgoci w ich łodygach i liściach. Roślinę uszkodzoną przez mróz można rozpoznać po tym, że zaczyna cierpieć na hydrozję (wygląda, jakby była przesiąknięta wodą). Po tym, roślina prawie na pewno umrze.

Najlepszym sposobem na utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatur dla Choerospondias axillaris jest pilnowanie zarówno klimatu, jak i wilgotności. Należy starać się trzymać każdy gatunek w pomieszczeniu, w którym masz dostęp do kontroli klimatu, utrzymując ciepło w zakresie temperatur, które najlepiej naśladują jego naturalne środowisko. Poziom wilgotności będzie miał również bezpośredni wpływ na temperaturę, więc ważne jest, aby monitorować je, jak również. Możesz sztucznie podnieść wilgotność w miejscu uprawy, używając nawilżacza lub lekko spryskując liście wodą. Jeśli zamierzasz uprawiać ten gatunek na zewnątrz, możesz mieć trudności z utrzymaniem odpowiedniej równowagi temperatury i wilgotności. Jeśli temperatura zaczyna spadać lub powietrze staje się zbyt suche, najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie miejsca w domu i przeniesienie rośliny do środka. Przestrzeń do uprawy w pomieszczeniach pozwoli wam na dokładniejszą kontrolę klimatu, co pomoże waszej roślinie osiągnąć jej pełny potencjał.

Jeśli gleba w Twojej okolicy jest bogata, nawożenie może nie być całkowicie konieczne. Jeśli jednak w glebie brakuje składników odżywczych, Choerospondias axillaris nie będzie w stanie wytworzyć wystarczającej ilości liści, kwiatów i owoców. Test gleby jest najlepszym sposobem na określenie, jakie składniki odżywcze są obfite w glebie, a jakich może brakować. Niedobór składników odżywczych w Choerospondias axillaris może spowodować małe liście i krótkie gałęzie, żółknące lub brązowe liście i bardziej kwaśne (a zatem mniej smaczne) owoce. Niektóre rodzaje niedoboru składników odżywczych mogą powodować przedwczesne opadanie owoców lub ich rozłupywanie.

Dostarczaj młodym Choerospondias axillaris nawozu o wyższej zawartości azotu i fosforu, aby wspierać silny rozwój liści i korzeni dla przyszłego wzrostu. Najlepszym czasem na stosowanie nawozu jest wiosna w pierwszym sezonie wegetacyjnym. Dobrym pomysłem jest dodanie do gleby kompostu lub innego nawozu przed lub zaraz po posadzeniu. W przypadku dojrzałych roślin, co kilka lat należy uzupełniać braki w glebie wiosną i latem przy użyciu zbilansowanego nawozu lub nawozu, który rozwiązuje specyficzne niedobory w glebie na danym obszarze. Unikaj nawożenia Choerospondias axillaris jesienią lub zimą.

Unikaj nawożenia Choerospondias axillaris po przycinaniu, kiedy ma choroby lub owady, lub jest w inny sposób zestresowany. Nawóz pomaga jedynie w leczeniu niewystarczających składników odżywczych w glebie, ale nie może rozwiązać innych problemów, które mogą powodować problemy w Choerospondias axillaris. Właściwe zdiagnozowanie problemu pomaga uniknąć dodawania nawozu, gdy inna przyczyna może być rzeczywiście odpowiedzialna za problem. Nie należy nawozić Choerospondias axillaris w zimie lub w okresie letnim, który jest szczególnie gorący i suchy.

Większość rodzajów Choerospondias axillaris rośnie w tropikalnych miejscach, które mają dużo rozkładającej się materii organicznej w środowisku naturalnym. Mogą one skorzystać z nawozu, aby uzupełnić swoje zapotrzebowanie na makro- i mikroelementy. W przypadku uprawy Choerospondias axillaris na owoce, nawóz organiczny o wysokiej zawartości fosforu, taki jak kompost grzybowy,,, mączka kostna i obornik drobiowy wspiera rozwój smacznych i dobrze wykształconych owoców. Przy zakupie nawozu na etykiecie będzie liczba (NPK) określająca stosunek trzech makroelementów: azotu, fosforu i potasu. Niski poziom azotu jest najczęstszym deficytem składników odżywczych w glebie, ale badanie gleby jest najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, jakich rodzajów składników odżywczych może brakować w Twojej glebie i wymagają one dodatkowego uzupełnienia.

Należy przestrzegać wszelkich instrukcji dotyczących wybranego nawozu. Użycie zbyt małej ilości nawozu jest zawsze lepsze od użycia zbyt dużej, więc należy zachować ostrożność przy dodawaniu nawozów. Jest to szczególnie ważne w przypadku nawozów chemicznych, które są zazwyczaj bardzo skoncentrowane w porównaniu z nawozami organicznymi. Nawozy płynne są zwykle rozcieńczane wodą, która jest następnie używana do podlewania Choerospondias axillaris. Nawozy granulowane lub suche można rozsypać wokół podstawy rośliny, pamiętając, aby nie dopuścić do bezpośredniego kontaktu nawozu z jakąkolwiek częścią rośliny. Najczęstszą praktyką jest stosowanie go raz na 2-3 tygodnie w sezonie wegetacyjnym. Nawozy organiczne mogą być wymieszane z glebą przed sadzeniem lub mogą być rozprowadzone w warstwie na wierzchu gleby dla nowo posadzonych lub dojrzałych roślin.

Zbyt duża ilość nawozu powoduje, że Choerospondias axillaris żółknie i zrzuca liście. W ciężkich przypadkach może to całkowicie zabić Choerospondias axillaris. Sprawdzenie gleby przed nawożeniem pozwala uniknąć tego problemu. Nawóz zastosowany zbyt blisko podstawy rośliny może ją spalić z powodu zawartych w nim soli. Pierwszą oznaką zbyt dużej ilości nawozu jest brązowienie liści na końcach. Jest to sygnał do zaprzestania stosowania nawozu i przepłukania wody z glebą w celu rozcieńczenia nagromadzonych soli. Przed kolejnym zastosowaniem należy wykonać badanie gleby, aby sprawdzić, co dzieje się z glebą. Być może trzeba będzie wybrać inny rodzaj nawozu lub może on nie być potrzebny.