Podczas podlewania Dianella tasmanica, należy dążyć do stosowania filtrowanej wody, która jest w temperaturze pokojowej. Filtrowana woda jest lepsza dla tej rośliny, ponieważ woda z kranu może zawierać cząsteczki, które są szkodliwe dla jej zdrowia. Powodem, że woda powinna być w temperaturze pokojowej lub nieco cieplejsze jest to, że Dianella tasmanica pochodzi z ciepłego środowiska, a zimna woda może być nieco szoku do jego systemu. Należy również unikać podlewania tej rośliny, ponieważ może to spowodować komplikacje z liśćmi. Zamiast tego, po prostu zastosować swoją filtrowaną wodę o temperaturze pokojowej do gleby, aż gleba jest całkowicie nasączone. Moczenie gleby może być bardzo korzystne dla tej rośliny, ponieważ nawilża korzenie i pomaga im nadal rozprzestrzeniać się w glebie i zbierać składniki odżywcze, których potrzebują.

Zarówno nadmierne podlewanie jak i podlewanie będzie szkodliwe dla zdrowia Dianella tasmanica, ale nadmierne podlewanie jest znacznie częstszym problemem. Gdy ten gatunek otrzymuje zbyt dużo wody, jego łodygi i liście mogą zacząć więdnąć i zmieniać kolor z zielonego na żółty. Nadmierne podlewanie przez dłuższy czas może również prowadzić do chorób, takich jak gnicie korzeni, pleśń i mączniak, z których wszystkie mogą zabić roślinę. Podlewanie jest znacznie mniej powszechne dla Dianella tasmanica, ponieważ ta roślina ma przyzwoitą tolerancję na suszę. Jednak podwodne pozostaje możliwość, a kiedy to nastąpi, można oczekiwać, aby znaleźć, że liście z Dianella tasmanica stały się kruche i brązowe. Ważne jest, abyś zauważył oznaki nadmiernego podlewania tak szybko, jak to możliwe podczas pielęgnacji Dianella tasmanica. Niektóre choroby wynikające z nadmiernego podlewania, takie jak zgnilizna korzeni, mogą być nie do naprawienia, jeśli będziesz czekać zbyt długo. Jeśli zauważysz wczesne oznaki nadmiernego podlewania, powinieneś natychmiast zmniejszyć harmonogram podlewania. Możesz również chcieć ocenić jakość gleby, w której rośnie Twoja Dianella tasmanica. Jeśli okaże się, że gleba bardzo słabo odprowadza wodę, należy ją natychmiast zastąpić luźną, dobrze przepuszczającą wodę mieszanką doniczkową. Z drugiej strony, jeśli znajdziesz oznaki, że Twoja Dianella tasmanica otrzymuje zbyt mało wody, wystarczy, że będziesz podlewać ją bardziej regularnie, aż do ustąpienia tych oznak.

Jeśli roślina znajduje się w doniczce. Najdokładniejszym sposobem stwierdzenia, czy Twoja Dianella tasmanica potrzebuje wody, jest zanurzenie palca w glebie. Jeśli zauważysz, że pierwsze dwa do trzech centymetrów ziemi są suche, czas dodać trochę wody. Jeśli uprawiasz Dianella tasmanica na zewnątrz w gruncie, możesz zastosować podobną metodę testowania gleby. Ponownie, gdy okaże się, że pierwsze kilka cali gleby wyschły, nadszedł czas, aby dodać wody. Wiosną i wczesną jesienią, metoda ta często prowadzi do podlewania tej rośliny około raz na tydzień. Gdy nadejdzie bardzo gorąca pogoda, może być konieczne zwiększenie częstotliwości podlewania do około dwóch lub więcej razy w tygodniu. Z tego powodu, dojrzałe, dobrze ugruntowane Dianella tasmanica może wykazać godną podziwu zdolność do wytrzymania suszy.

Kiedy przychodzi czas na podlewanie Dianella tasmanica, nie powinieneś być nieśmiały co do ilości wody, którą dajesz. Gdy pierwsze dwa do trzech cali gleby są suche, roślina ta doceni długie i dokładne podlewanie. Dostarcz tyle wody, aby całkowicie namoczyć glebę. Ilość wody, którą dodajesz powinna być wystarczająca, aby nadmiar wody wypłynął przez otwory drenażowe na dnie doniczki. Jeśli nie widzisz, że nadmiar wody wypływa z doniczki, to prawdopodobnie roślina została niedostatecznie podlana. Nie pozwól jednak, aby woda gromadziła się wewnątrz gleby, co będzie bardzo niebezpieczne dla rośliny, jak również. Alternatywnie, brak wody odprowadzającej przez garnek może wskazywać na słabo odprowadzające gleby, co jest szkodliwe dla zdrowia tej rośliny i należy unikać. Jeśli roślina jest na zewnątrz, 1 cal deszczu na tydzień będzie wystarczający.

Potrzeby wodne Dianella tasmanica mogą się zmieniać w zależności od fazy wzrostu. Na przykład, gdy Dianella tasmanica jest w pierwszych latach swojego życia lub gdy właśnie przesadziłeś ją do nowego miejsca uprawy, będziesz musiał dostarczyć więcej wody niż zwykle. Podczas obu tych etapów Dianella tasmanica wkłada dużo energii w wypuszczanie nowych korzeni, które będą wspierać przyszły wzrost. Aby te korzenie działały jak najlepiej, potrzebują nieco więcej wilgoci niż w fazie dojrzałej. Po kilku sezonach Twoja Dianella tasmanica będzie potrzebowała znacznie mniej wody. Kolejnym etapem wzrostu, w którym roślina ta może potrzebować więcej wody, jest okres kwitnienia. Rozwój kwiatów może wykorzystywać znaczną ilość wilgoci, dlatego w tym czasie należy zapewnić Dianella tasmanica więcej wody.

Dianella tasmanica będzie miała największe potrzeby wodne w najgorętszych miesiącach roku. W szczycie lata może być konieczne podawanie tej roślinie wody częściej niż raz w tygodniu, w zależności od tego, jak szybko wysycha gleba. Odwrotnie jest w zimie. Zimą roślina wchodzi w fazę spoczynku, w której potrzebuje znacznie mniej wody niż zwykle. W rzeczywistości może się okazać, że w miesiącach zimowych nie trzeba jej w ogóle podlewać. Jeśli jednak podlewasz zimą, nie powinieneś robić tego częściej niż raz w miesiącu. Zbyt częste podlewanie w tym czasie zwiększy prawdopodobieństwo, że Twoja Dianella tasmanica zapadnie na jakąś chorobę.

Najbardziej powszechne jest uprawianie Dianella tasmanica w pomieszczeniach dla każdego ogrodnika, który nie mieszka w regionach o klimacie umiarkowanym i tropikalnym. Ci ogrodnicy powinni wziąć pod uwagę fakt, że gleba w pojemniku może wyschnąć nieco szybciej niż ziemia. Również obecność elementów wysuszających, takich jak klimatyzatory, może spowodować, że Twój Dianella tasmanica będzie potrzebował wody również częściej. jeśli posadziłeś go na zewnątrz. W takim przypadku prawdopodobnie nie będziesz musiał podlewać swojej Dianella tasmanica zbyt często w ogóle. Jeśli regularnie występują opady deszczu, może to wystarczyć do utrzymania rośliny przy życiu. Z kolei ci, którzy uprawiają tę roślinę wewnątrz, będą musieli podlewać ją częściej, ponieważ nie ma możliwości, aby woda deszczowa wsiąkła w glebę.

Zwykle celem dla Dianella tasmanica jest to, aby rosła tak duża i pełna, jak to możliwe. Podczas gdy roślina nie wymaga konsekwentnego przycinania, może skorzystać na usunięciu starych kwiatów i wszelkich uszkodzonych, martwych lub chorych liści. Można także przyciąć liście, jeśli roślina zaczyna być zbyt duża w stosunku do doniczki i miejsca, w którym ją trzymamy.

Dianella tasmanica nie mają cyklu spoczynku zimowego w odpowiedniej temperaturze. W związku z tym ich wzrost spowalnia się w miarę skracania się dni, jednak liście nie zamierają. Co to oznacza dla przycinania? Oznacza to, że nie ma określonej pory roku, w której lepiej jest przycinać. Najlepiej jest poczekać z przycinaniem do momentu, aż kwiat zakwitnie, co może zająć około miesiąca od pojawienia się kwiatu. Jeśli chodzi o przycinanie, należy to zrobić późną wiosną lub gdy tylko kilka kwiatów zaniknie. Zawsze należy przycinać brązowe lub żółte liście, gdy tylko je zauważymy. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Po przycięciu rośliny należy pozbyć się łodyg i liści, kompostując zdrowe lub wyrzucając chore części. Można również nawozić tuż przed lub po przycinaniu, co daje Dianella tasmanica mały zastrzyk witamin, który może zapewnić jej składniki odżywcze potrzebne do lepszej ochrony przed wszelkimi pobliskimi patogenami lub chorobami. Po zakończeniu przycinania nie potrzeba wiele dodatkowej pielęgnacji. Przydałoby się lekkie podlewanie i trochę płynnego pokarmu dla roślin, aby pobudzić nowe kwiaty i wzrost.

Szanse są takie, że nie dostałeś Dianella tasmanica z nasion, co oznacza, że masz już dojrzałą roślinę. Ponieważ roślina nie ma prawdziwego cyklu spoczynku, istnieją tylko dwie fazy: kwitnienia i braku kwitnienia. Podczas gdy roślina kwitnie, należy usuwać tylko żółte lub martwe liście i odcinać brązowe końcówki liści. Należy unikać zbyt intensywnego przycinania w tym czasie, ponieważ może to spowodować stres rośliny. Mimo to, należy usuwać chore lub martwe liście, aby utrzymać roślinę w dobrej kondycji. Najlepszym momentem na przycinanie jest czas, gdy kwiaty już zwiędną. W tym samym czasie można usunąć zarówno zużyte kwiaty, jak i stare i pożółkłe liście. Jeśli zauważysz dużą ilość żółtych liści, być może przesadzasz z podlewaniem rośliny lub nie dostarczasz jej wystarczającej ilości składników odżywczych. Podczas gdy żółte lub brązowe liście nie zawsze oznaczają problem, jeśli zauważysz dużą ilość liści zmieniających kolory, oznacza to zazwyczaj, że jest problem z rośliną.

Jako roślina wiecznie zielona, Dianella tasmanica nie ma tych samych cykli, które można znaleźć w chłodniejszych obszarach. Liście pozostają zielone przez cały rok, co jest jednym z wielu powodów, dla których jest to popularna roślina domowa. Jeśli chcesz przyciąć liście, powinieneś to zrobić po tym, jak kwiaty już zwiędną. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Sposób przycinania Dianella tasmanica zależy od tego, czy chodzi o ogólną pielęgnację, czy o usuwanie przekwitłych kwiatów. W przypadku pielęgnacji ogólnej wystarczy odciąć kwiaty, które już obumarły. Upewnij się, że przycinasz je jak najbliżej podstawy i pod kątem 45 stopni. Powtórz tę czynność w przypadku wszystkich łodyg z więdnącymi kwiatami. Następnie należy przyciąć wszystkie zewnętrzne liście, które są stare i żółkną. Jeśli chcesz po prostu przerzedzić roślinę, zacznij od najbardziej zewnętrznego liścia i pracuj w środku. Nie należy usuwać więcej niż 30 procent liści na raz. W fazie wzrostu należy zwracać uwagę na ewentualne chore liście i usuwać je w razie potrzeby.

Dianella tasmanica potrzebują pełnego słońca każdego dnia, a te rośliny polegają na minimum sześciu godzinach światła słonecznego, aby utrzymać ich liście, korzenie i kwiaty w zdrowym stanie. Nawet jeśli większość bylin potrzebuje sześciu godzin światła słonecznego dziennie, rośliny takie jak Orange Daylily lub Giant Coreopsis mogą żyć z mniejszym nasłonecznieniem przez minimum trzy godziny dziennie. Nawet jeśli te wieloletnie rośliny kwitnące mogą żyć tylko z trzema godzinami bezpośredniego światła słonecznego, nie będą w stanie rozwijać się tak, jak w bardziej słonecznych warunkach.

Kilka wieloletnich roślin kwitnących, które nie lubią nadmiernego ciepła w ciepłym klimacie, może słabo reagować na zbyt wiele słońca, jeśli mają uszkodzenia cieplne. Rośliny te mogą więdnąć lub wysychać od zbyt dużej ilości słońca, a także mogą rozwijać problemy ze wzrostem, jeśli są regularnie w słońcu podczas najbardziej intensywnego ciepła w ciągu dnia. Niektóre rośliny nie potrzebują ochrony przed lekkim popołudniowym słońcem, ale te, które są uszkodzone przez intensywne popołudniowe ekspozycje, powinny mieć zapewniony cień w cieplejszym klimacie. Ogrodnicy mogą zapewnić tym roślinom dużo cienia, sadząc je w miejscach, które nie otrzymują bezpośredniego ciepła w godzinach popołudniowych, np. pod drzewami lub za krzewami.

Wiele bylin potrzebuje dużo słońca, aby w pełni rozkwitnąć, jednak niektóre z nich w cieplejszym klimacie korzystają z mniejszej ilości słońca. Na przykład ludzie, którzy mieszkają w gorącym klimacie mogą chcieć zapewnić cień dla swoich kwitnących bylin w gorącym popołudniowym słońcu, a to jest jeszcze bardziej prawdziwe w miesiącach letnich. Mimo że niektóre kwitnące rośliny wieloletnie będą korzystać z częściowego cienia w najgorętszym klimacie, rośliny takie jak Giant Coreopsis nie są zastraszone przez zbyt dużo słońca. Mogą one stać w pełnym słońcu podczas upałów i nadal dobrze się rozwijać.

Jeśli uprawiasz Dianella tasmanica i nie otrzymujesz wystarczającej ilości światła słonecznego, zauważysz u swoich roślin oznaki nieodpowiednich wymagań. Większość roślin nie będzie produkować tak wielu kwiatów, jak gdyby miały pełną ekspozycję na słońce. Niektóre rośliny będą miały suche plamy na liściach, ale większość z nich nadal będzie kwitła w niedostatecznym słońcu. Nawet jeśli zakwitną, kwiaty będą mniejsze i mniej pełne.

Dianella tasmanica jest wielkim kwiatem w ogrodzie i będzie miał optymalne kwitnienie, jeśli dostanie sześć godzin światła słonecznego dziennie minimum. Czasami kwiaty pozostają świeże dłużej, jeśli są częściowo zacienione podczas naprawdę gorących części dnia. Kiedy Dianella tasmanica jest młoda, ogrodnicy chcą się upewnić, że ich młodsze rośliny dostają dużo światła słonecznego, ale nie muszą znosić intensywnego ciepła podczas popołudniowego słońca. Jeśli masz w pełni dojrzałą roślinę, zapewnij jej dużo słońca, aby mogła utrzymać prawidłowy wzrost.

Dianella tasmanica potrzebują minimum sześciu godzin światła, aby jak najlepiej wspierać ich cykle fotosyntezy. Te rośliny kwitnące potrzebują słońca, aby pomóc ich liście i kwiaty rosną. Jednak niektóre wieloletnie rośliny kwitnące, takie jak Giant Coreopsis, mogą potrzebować od ośmiu do dwunastu godzin pełnego słońca dziennie, aby utrzymać ich duże kwiaty i zdrowe liście.

Jeśli chcesz, aby Twoja Dianella tasmanica rosła zdrowo i kwitła jak najwięcej w sezonie kwitnienia, powinieneś spróbować dać roślinie sześć godzin bezpośredniego światła słonecznego. Niektóre rośliny wieloletnie mogą nawet zrobić więcej światła słonecznego i może siedzieć w słońcu do dwunastu godzin, w zależności od ciepła w obszarze i ogólnego środowiska. Rośliny takie jak Red Hot Poker i Giant Coreopsis rozwijają się w znacznie gorętszych klimatach i mogą siedzieć we wszystkich rodzajach silnego światła słonecznego. Niektórzy domowi ogrodnicy muszą używać świateł wzrostu, ponieważ ich miejsca nie pozwalają na tony światła słonecznego na zewnątrz. Większość bylin może rosnąć szczęśliwie w światłach, ale będą one potrzebować wszędzie od ośmiu do czternastu godzin sztucznego światła, aby pozostać silnym, ponieważ światła te nie mają tyle mocy, co słońce.

Chłodniejsze temperatury mogą wpływać na rośliny, ponieważ mają one taką samą temperaturę jak powietrze wokół nich. Kiedy są wystawione na działanie słońca, mogą zacząć się ponownie rozgrzewać, ale w zimie tak nie jest. Zakres temperatur dla Dianella tasmanica to często 70~85℉(21~30℃). Mogą tolerować 20~30℉(-6~0℃) nawet 15℉(-10℃), ale nie na długo, ponieważ może to spowodować uszkodzenia mrozowe. Maksymalna temperatura powinna wynosić około 70~85℉(21~30℃), ale upewnij się, że spryskujesz je wodą od czasu do czasu i dajesz im trochę cienia, aby zapobiec więdnięciu.

Zrób kilka badań i upewnij się, że temperatura jest odpowiednia podczas uprawy Dianella tasmanica. Niektórzy hodowcy mogą rozważyć zmniejszenie termostatów roślin podczas sezonu wegetacyjnego, aby zmniejszyć koszty HVAC. Jednak ważne jest, aby zrozumieć, że temperatura może wpływać na kwitnienie, zarządzanie szkodnikami i jakość roślin. Będzie punkt temperatury, w którym Dianella tasmanica przestanie rosnąć, a to może się zdarzyć w zimie, kiedy niektóre gatunki mogą przejść w stan uśpienia. Temperatura bazowa staje się cieplejsza, gdy zmienia się pora roku i Dianella tasmanica może rosnąć szybciej. Gatunki, które naturalnie rosną w ciepłych siedliskach mają wyższe optymalne temperatury, gdy porównamy je z tymi, które rozwijają się w chłodniejszym klimacie. Kiedy nasiona Dianella tasmanica są wystawione na działanie chłodnych temperatur, może to spowodować spadek jednorodności i opóźnienia. Możesz również chcieć obniżyć temperaturę podczas kwitnienia, ale nie w innych fazach. Chłodniejsze temperatury w nocy będą również wymagały mniej wody, więc dostosuj nawadnianie w razie potrzeby.

Przestań nawozić roślinę, aby uniknąć nowego wzrostu i pozwolić starym na zahartowanie się. W ten sposób mogą one znieść zimniejszą temperaturę, gdy zacznie ona spadać. Aby utrzymać je w cieple, możesz zbudować struktury wokół Dianella tasmanica jak klatki lub trelisy. Istnieją również opcje wykorzystania mat cieplnych, które mogą delikatnie ogrzać glebę, ponieważ mogą konsekwentnie utrzymywać idealny zakres temperatur dla Dianella tasmanica.

W okresie zimowym można chronić Dianella tasmanica przed mrozem, przykrywając go ściereczkami, plandekami, burapami, prześcieradłami lub plastikowymi wiadrami. Upewnij się, że są one przykryte, aby nadal działały jako izolatory, a wiatr ich nie zdmuchnął. Należy jednak pamiętać, aby plastikowe płachty lub burłapy nie dotykały żadnej części owoców lub liści, w przeciwnym razie niskie temperatury mogą przenieść się na materiał i spowodować poparzenia. Gdy w ciągu dnia temperatury zaczynają rosnąć, należy zdjąć osłony.

Podczas uprawy Dianella tasmanica wiosną, możesz chcieć zwiększyć wilgotność, ponieważ temperatura powietrza ma tendencję do bycia chłodniejszą w tym czasie. Sucha temperatura może być stresującym środowiskiem wzrostu dla różnych gatunków, co może pomóc. Jeśli nadejdzie lato, duża pokrywa szklarni i ciepła temperatura oznaczają, że będzie wyższy poziom wilgotności w powietrzu. Niektóre znaki, których należy szukać, to kondensacja, która często znajduje się na ścianach szklarni, a to może powodować problemy z zapylaniem i rozwojem infekcji, gdy woda zaczyna spadać na liście. Należy dostosować się do temperatury i wykonać kilka oprysków podczas gorętszych dni w roku.

Ogólnie rzecz biorąc, pierwszy zimny snap może zniszczyć Dianella tasmanica i inne mogą przejść w stan uśpienia, gdy temperatura jest niska. Niektóre rośliny mogą się schłodzić, gdy temperatura waha się od 20~30℉(-6~0℃). Mogą zamarzać, gdy temperatura zaczyna spadać poniżej 32℉(0℃). Te gatunki, które ukrywają większość swoich części pod glebą, mogą stracić swoje struktury nad ziemią, ale mogą odzyskać je wiosną. Niektóre z problemów związanych ze zbyt niskimi temperaturami to brak dostępności zasobów takich jak woda i składniki odżywcze, a te rośliny subtropikalne mogą cierpieć, gdy temperatura osiąga poniżej 20℉(-6℃). Rośliny mogą również zostać uszkodzone z powodu ekstremalnego stresu cieplnego, gdy jest zbyt wysoka. Może to zmniejszyć wskaźnik transpiracji, który może wpłynąć na wzrost i wydajność Dianella tasmanica.

Musisz przykryć rośliny w nocy, ponieważ mogą one dodać około 5 stopni więcej, aby chronić gatunki przed mrozem i zamarzaniem. Rzędy tkaniny mogą działać dobrze jako koce i zapewnić, że nie ma otworów, w których ciepło mogłoby uciec. Podczas stosowania osłon należy unikać, aby plastik dotykał liści, ponieważ może to spowodować zamarznięcie Dianella tasmanica. Pamiętaj, aby zachować osłony w ciągu dnia i przestać używać podkładek termicznych w okresie letnim. Zawsze będzie warto podjąć wysiłek, aby chronić rośliny nietolerujące zimna przed mrozem, aby pomóc im przetrwać.

Jeśli wolisz nie używać podkładki termicznej, przynieś Dianella tasmanica do środka, zwłaszcza jeśli na zewnątrz jest mróz. W okresie wiosennym zastanów się, które z nich musisz wnieść do środka i posadź je w ruchomych doniczkach i pojemnikach.

Najczęściej osoby opiekujące się Dianella tasmanica uprawiają je w szklarniach. Dzieje się tak dlatego, że mogą w nich zapewnić odpowiednią temperaturę, która nie będzie miała wpływu na proces fotosyntezy danego procesu. Niektórzy instalują odpowiednie systemy HVAC, aby kontrolować temperatury Dianella tasmanica. Może to obsłużyć potrzeby wielu gatunków w zakresie chłodzenia i ogrzewania, zwłaszcza w okresie letnim i zimowym. Zazwyczaj umieszczają podkładkę chłodzącą lub grzewczą pod roślinami, a nie nad nimi, aby osiągnąć pożądane temperatury. Jeśli na zewnątrz, można chronić Dianella tasmanica przed mrozem, przykrywając je ściereczkami, tarpami, burlapsami, arkuszami lub plastikowymi wiadrami.

Maty grzewcze są często pozostawiane na Dianella tasmanica, aby ustawić temperatury na bardziej stałym poziomie. Kiedy pogoda staje się cieplejsza w ciągu dnia, można je usunąć, zwłaszcza jeśli gatunki są wystawione na działanie słońca. Odłóż podkładki na bok, gdy rośliny się zadomowią i gdy zaczną rosnąć kwiaty i owoce.

Nawożenie jest ważne dla Dianella tasmanica z kilku ogólnych powodów. Głównie, nawożenie pomaga Dianella tasmanica i innym roślinom poprzez dostarczanie kluczowych składników odżywczych, które pomagają roślinie rosnąć zarówno nad, jak i pod ziemią. Jednakże, ogólne potrzeby nawożenia dla Dianella tasmanica są stosunkowo niskie. Czasami Dianella tasmanica może dobrze przetrwać bez nawożenia. Jednak coroczne nawożenie może być bardzo korzystne dla Dianella tasmanica, ponieważ pomoże utrzymać roślinę przy życiu, a także może zachęcić Dianella tasmanica do tworzenia lepszych kwiatów, które utrzymują się dłużej. Dlatego osoby zainteresowane tym, aby ich Dianella tasmanica wyglądała jak najlepiej, powinny dbać o coroczne nawożenie.

Idealny czas na nawożenie Dianella tasmanica to okres od późnej zimy do wczesnej wiosny. W tym czasie roślina Dianella tasmanica wychodzi z fazy spoczynku i wchodzi w fazę aktywnego wzrostu. Nawożenie w tym czasie pozwala roślinie na dobry początek sezonu poprzez pobudzenie jej do zdrowego wzrostu. Choć generalnie najkorzystniej jest nawozić Dianella tasmanica wczesną wiosną, dopuszczalne jest również nawożenie Dianella tasmanica jesienią. Jednak lato i zima pozostają porami roku, w których nie jest dobrym pomysłem zasilanie Dianella tasmanica.

Nie należy nawozić rośliny Dianella tasmanica o żadnej porze roku z wyjątkiem późnej zimy i wczesnej wiosny. Ze względu na niewielkie potrzeby nawozowe tej rośliny wystarczy jej jednorazowe zasilenie w ciągu roku. Kontynuowanie nawożenia przez całą wiosnę, lato i jesień może łatwo doprowadzić do przenawożenia i wszystkich komplikacji, które mogą się z tym wiązać. Jedynym wyjątkiem jest brak nawożenia wiosną, co oznacza, że dopuszczalne jest zasilenie tej rośliny jesienią. Wraz z powstrzymaniem się od nawożenia przez większość sezonu wegetacyjnego, nie ma również powodu, aby nawozić tę roślinę w zimie. Zimą Dianella tasmanica znajduje się w fazie spoczynku, co oznacza, że nie wypuszcza nowych przyrostów. W związku z tym nawożenie przez większą część zimy nie jest wskazane.

Prawie każdy rodzaj nawozu ogólnego przeznaczenia ze zrównoważoną ilością trzech głównych składników odżywczych roślin będzie działał dobrze dla Dianella tasmanica. Istnieje jednak kilka specyficznych mieszanek składników odżywczych, które mogą być jeszcze bardziej korzystne. Na przykład, wielu ogrodników wierzy, że większa ilość fosforu powoduje silniejsze korzenie i lepsze kwiaty. Ponieważ Dianella tasmanica jest rośliną kwitnącą, zastosowanie nawozu bogatego w fosfor może być najlepszym podejściem. Można użyć nawozu w formie granulatu lub płynu, o ile zawiera on dużo składników odżywczych. Poza produkowanymi nawozami, można również użyć bardziej organicznych środków do poprawy gleby dla Dianella tasmanica. Głównie, kompost, obornik i podobne materiały mogą przejść długą drogę do stworzenia zdrowego podłoża do wzrostu dla Twojego Dianella tasmanica.

Najczęstszym sposobem nawożenia Dianella tasmanica jest zastosowanie nawozu granulowanego lub granulatu do gleby wokół rośliny. Pamiętaj, że idealnym momentem na nawożenie jest czas, gdy roślina wychodzi z fazy zimowego spoczynku i wchodzi w fazę aktywnego wzrostu. Wczesną wiosną należy poczekać, aż roślina zacznie wypuszczać pędy przez glebę, a następnie zastosować nawóz. Niektóre osoby mogą zdecydować się na użycie nawozu płynnego zamiast granulowanego. W takim przypadku przed zastosowaniem nawozu należy rozcieńczyć go wodą. Niezależnie od tego, czy stosujemy nawóz granulowany czy płynny, zawsze najlepiej jest zwilżyć glebę przed, w trakcie i po zastosowaniu nawozu.

Jak dbać o Dianella tasmanica, przypomnieć, że ta roślina nie potrzebuje dużo nawozu każdego roku i zacznie cierpieć, jeśli otrzyma zbyt dużo. Po pierwsze, każda nadmiernie nawożona roślina narażona jest na ryzyko poparzenia nawozem, czyli stanu, w którym nadmierna ilość nawozu wyciąga składniki odżywcze i wilgoć z korzeni rośliny, powodując jej spadek. Ponadto, nadmierne nawożenie Dianella tasmanica to także sposób na osłabienie rośliny i zwiększenie prawdopodobieństwa wystąpienia chorób. Istnieje również możliwość, że nadmierne nawożenie może spowodować, że Dianella tasmanica kwitnie mniej lub wcale, co jest znaczącą szkodą, biorąc pod uwagę, że kwiaty tej rośliny są tym, co czyni ją tak cenną i poszukiwaną przez tak wielu ogrodników.